Catégorie : Jeunesse

8 nei psycho-pedagogesch Kompetenzzentren – PdL 7181

|
Tags: ,

Em wat geet et bei dësem Gesetz?

Dëst Gesetz gesäit fir 8 Kompetenzzentre fir d’psycho-pedagogesch Betreiung vu Schüler mat spezifesche Bedürfnisser ze schafen. 5 vun 8 Zentre ginn et elo schonn, mee si ginn erweidert a bidden also nei Servicë un:

– Den Zentrum fir d’Entwécklung vu sproochlechen, auditiven a kommunikative Kompetenze gëtt an den aktuellen Zentrum fir Logopedie integréiert.

– Den Zentrum fir d’Entwécklung vu Siichtkompetenze gëtt an den aktuellen Zentrum fir Siichtdefizienz integréiert.

– Den Zentrum fir motoresch cerebral Problemer  gëtt an den aktuellen Zentrum fir d’motoresch a kierperlech Entwécklung integréiert.

– D’Zentre fir d’Education différenciée ginn an den aktuellen Zentrum fir d’intellektuell Fërderung integréiert.

– Den Institut fir Autismus a psychotesch Stéierunge gëtt an den aktuellen Zentrum fir Jonker mat autistesche Stéierungen integréiert.

3 Kompetenzzentre komme ganz nei dobäi:

– Den Zentrum fir sozial-emotional Entwécklung (Verhalensstéierungen) an Zesummenaarbecht mam Zentrum fir schoulesch Integratioun.

– Den Zentrum fir d’Fërderung vu Kanner a Jonke mat dys-Abilitéiten (dyslexies, dyscalculies, …).

– Den Zentrum fir de Suivi vu Kanner a Jonke mat intellektuellen Iwwerkompetenzen.

Wat ass wichteg?

D’Schafung vun de Kompetenzzentre sinn de leschten Deel vun engem Konzept dat de Bildungsminister als „inklusiv Schoul“ bezeechent. Si steet am Zesummenhang mat der Schafung vun de regional Direktiounen, dem Plan de développement scolaire an der Equipe de soutien des élèves à besoins éducatifs particuliers et/ou spécifiques (ESEB) an dem Rekrutement vun 150 Instituteurs spécialisés (I-EBS) déi an de Schoule fir d’Betreiung vu Schüler mat spezifesche Besoin’e agesat ginn. Dobäi kommen nach d‘Schafung vun de commissions d’inclusion scolaires op regionalem Niveau an d‘Amenagementer bei den Evaluatiounsaarbechten an Ofschlossexame vu Schüler mat spezifesche Bedürfnisser. Allgemeng, sinn mat dëse Mesuren d’administrativ Chargë vun den Enseignanten, mee och d’Ongläichheete vun de Carrièrë vum Schoulpersonal gewuess, zum Beispill tëscht Enseignant’en aus dem Fondamental an I- EBS’en, oder och tëscht dem pedagogesche Personal an de Kompetenzzentren an den I-EBS’en. Déi lescht hunn effektiv eng besser Pai ouni onbedéngt méi Diplomer mussen ze hunn. Dëst huet ënnert anerem mat dozou bäigedroen dat de Beruff vum Enseignant ëmmer méi onattraktiv ginn ass, wat schlussendlech och zu der Penurie am Fondamental gefouert huet. Ëm d’Konzept vun der inklusiver Schoul ass also een administrative Waasserkapp entstanen, dee vill Onkloerheeten opwerft. Zum Beispill ass net kloer wéi wäit dëst Konzept iwwerhaapt ëmsetzbar ass am Kontext vun engem akute Personalmangel bei den Enseignant’en am Fondamental, an an der Education différenciée. Wou sollen déi 150 I-EBS an d’Personal vun der ESEB rekrutéiert ginn, ouni eng weider Fuite vun den Enseignant‘en am Fondamental ze provozéieren? An wéi vill Personal ass iwwerhaapt néideg fir dat Konzept vun der inklusiver Schoul ëmzesetzen an déi supplementär Aarbecht déi dëst Konzept fuerdert gerecht ze verdeelen?

Op dës Froe fënnt een an dësem Gesetzestext keng kloer Äntwert. An d’Enseignant’en aus dem Centre de logopédie bekloen sech zum Beispill iwwer déi nei administrativ Charge déi duerch de Plan de développement individuel opkënnt, déi sinn zesumme mat den I-EBS fir all Schüler mussen ausschaffen. Fir si ass et och onkloer op hinne genuch Moyen’e an déi richteg Raimlechkeeten zu Verfügung wäerte stoe fir hir Missioune kënnen ze erfëllen. Allgemeng bekloen sech d’Enseignant’en an dat pedagogescht Personal iwwer de Manktem u Kollaboratioun an Austausch mam responsabele Minister.

Wéi hu mir gestëmmt?

Enthalen! Opgrond vun dësen Onkloerheeten, mee och op Grond vun engem anere Verständnis dat déi Lénk vun der inklusiver Schoul hunn. D’Chancëgläichheet an eiser Schoul kann nëmmen da garantéiert ginn, wann d’Inclusioun vun alle Schüler iwwert eng individuell Betreiung, an d’Konzentratioun vun de néidege Ressourcen um Terrain, also an de Schoulen, an de Klassesäll stattfënnt. Eis Enseignant’en brauchen Ënnerstëtzung keng zousätzlech administrativ Belaaschtung. Déi pedagogesch Betreiungsaarbecht kann a muss besser opgedeelt ginn an esou gutt ewéi et geet am Klassesall mam néidegen Equipement stattfannen. Dofir wëlle mir eng multiprofessionell pedagogesch Ekipp an all Klassesall. Mir sinn net géint d’Entwécklung vu psycho-pedagogeschen Zentren déi sech mat psychologeschen- a physesche Verhalensproblemer an oder diverse psycho-motoresche Barrièrë beschäftegen, doriwwer recherchéieren a nei pedagogesch Konzepter entwéckele fir den Enseignant’en kooperativ ënnert Ärem ze gräifen. Mir mengen awer dat d’Personal vun dësen Zentre muss autonom kënne schaffen an engem Kader deen optimal ass. Dofir muss och op dat Personal gelauschtert ginn. Och d’Carrièrë vun dësem Personal mussen no uewen ugepasst ginn, fir net a Konkurrenz mat hire den Instituteurs spécialisés (I-EBS) ze geroden an eng fruchtbar Kooperatioun ze garantéieren. Et muss verhënnert ginn dat Therapie déi do ugebuede gëtt enger klinescher Approche ënnerworf gëtt. Well fir ee Schoulminister den sech net wëll mat de soziale Problemer an Ongläichheete vun de Schüler auserneesetzen, déi dës Gesellschaft schaaft a verdéift, ass d’Medikaliséierung vum échec scolaire eng gutt Geleeënheet sech viru Responsabilitéiten ze drécken.

Neit Unisgesetz – PdL 7132

|
Tags: , ,

Ëm wat geet et an dësem Gesetz?

Dëst Gesetz reforméiert d’Organisatioun vun der Universitéit a präziséiert d’wëssenschaftlech Ausriichtung vun der Aktivitéit op der Universitéit. Domat ass dann och festgesat wat fir eng Funktioun d’Universitéit soll an der lëtzebuergescher Gesellschaft an am europäesche Raum soll anhuelen.

Wat ass wichteg?

Mat dëser Reform gëtt kloer ënnerstrach dat d’Uni nëmmen ee Mëttel zum Zweck ass fir ekonomesch Nischen opzemaachen an ze fëllen. d’Uni soll no engem Konzept funktionéieren dat een Investissement an dräi Secteure virgesäit déi eng zesumme solle schaffen: Business, Recherche an Technologien,  an Héichschoulausbildung. Si soll europäesche Kritären no konkurrenzfäeg ginn um internationale Wëssensmarché, a beschtefalls ganz ouni staatlech Mëttel finanzéiert ginn, fir den Entrepreneursgeescht bei de Chercheuren ze fuerderen an d’Zesummenaarbecht mat der Privatwirtschaft ze stäerken. Wat hei als Optakt zu méi Autonomie vun der universitärer Organisatioun, Ausbildung a Recherche gëlle gelooss gëtt, ass am Fong eng komplett utilitaristesch Usiicht vun der Universitärer Aarbecht an Ausbildung. Mat dëser Reform ginn déi wichtegst Aspekter vun der Leedung vun der Universitéit (Nominatioune vum Personal, Paien, Aschreiwungsfraisen, wësseschaftlech Orientéierung, Studiereglement etc.) weiderhi vum Conseil de Gouvernance bestëmmt. Dëse besteet gréisstendeels aus externe Membere vun auslänneschen Universitéiten an aus der Privatwirtschaft besat. De Rekter ass den Exekutiv vum Conseil de Gouvernance, him ënnerleien den administrativen Direkter, an den Direkter vun de Finanzen. Et muss drun erënnert ginn dat de Prozess vum Rekrutement vum neie Rekter ontransparent an ondemokratesch verlaf ass, sou dat de Conseil Universitaire schlussendlech virun Tatsaach gestalt ginn ass dat nëmmen ee Kandidat a Fro kënnt.

Ginn et och positiv Aspekter vun der Reform?

De Rekter ass net méi automatesch President vum Conseil Universitaire, mee seng Membere wielen de President aus hire Reien. De Rekter gëtt neierdéngs och vum Conseil Universitaire beroden. Am Conseil Universitaire gouf d’Unzuel vun de Representante vun de Fuerscher Assistente verduebelt, et ass och mëttlerweil ee Personaldelegéierten an de Sekretär vum Conseil de Gouvernance do vertruede mat enger consultativer Stëmm. De Conseil vun de Fakultéite gouf erëm agefouert.

Well den Universitéitsconseil wuel deen ass, den d’universitär Aarbecht och vun no an um Terrain verfollegt, ass et wichteg dat seng Autonomie mat dëser Reform gestäerkt gëtt, an dat en och mat Chercheuren ouni Titel besat ass, déi meeschtens am prekärste beschäftegt sinn.

Och de Conseil de Gouvernance gouf ëmorganiséiert, a besteet elo zousätzlech aus 2 Membere vum Conseil Universitaire, dem President vun der Personaldelegatioun an dem President vun der Studentevertriedung, déi all e Wahlrecht hunn.

Wéi hu mir gestëmmt?

Enthalen! Och wann et verschidden Avancéë ginn déi d’Organisatioun vun den Haaptgremie vun der Uni méi demokratesch gestalten, bleift weiderhin de Conseil de Gouvernance de mächtegste Gremium vun der Uni an deem d’Vertrieder vun der Privatwirtschaft an extern Membere weiderhin d’Iwwerhand hunn. Mir brauchen eng Uni déi endlech ka richteg autonom an demokratesch funktionéieren. Dat wier eng Uni déi net als Entreprise, mee als Wëssensinstitutioun funktionéiert an domat een humanisteschen Zweck erfëllt. Dat Recherche natierlech e wichtege Bestanddeel vun enger ekonomescher a politescher Ausriichtung ass, ass kloer, mee si kann a misst awer och autonom kënne funktionéieren an domat selwer mat bestëmme wat fir ekonomesch Secteuren an Zukunft kënnen nei entstoen an domat och d’Wirtschaftspolitik matgestalten am beschten am Interêt vun de Leit. D’Uni an d’Recherche kéinten also e groussen Deel zum ekologeschen a soziale Wandel bäidroen, nei Aarbechtsplaze schafen och am Beräich vun den Human a Sozial Wirtschaften déi ëmmer nach vernoléissegt ginn, mam Argument dat se net rentabel wieren. Eng Uni gehéiert virun allem de Studenten an de Leit déi do schaffen. Si hunn e Recht op Matbestëmmung  iwwer d‘Verwaltung vun hirer Uni.

 

Léieren, schaffen, wunnen: Perspektive fir Jonker schafen!

|
Tags: , ,

Tribune libre RTL Radio/Radio 100,7

En Dënschden huet de Premierminister Bëttel seng virleefeg leschte Ried zum Etat de la Nation gehalen. Dobäi goufe vill Aspekter vun der aktueller Situatioun vun eisem Land a senge Bewunner ausgelooss. Vill dovunner sinn och direkt kommentéiert ginn, natierlech de Wunnéngsnoutstand, d’Aarmut, déi ëmmer méi grouss gëtt, souwéi och déi sozial Ongerechtegkeeten. Esouwuel an der Ried selwer wéi och an de sëlleche Reaktioune gëtt et ee groussen Abwesenden: déi Jonk.

Eng Ried zur Lag vun der Natioun misst op d’Defi’en agoen a Perspektiven opmaachen, wéi et de Leit geet, an domadder och de Jonken, an wat misst gemaach ginn.

De Jugendchômage ass mat 15,1% 2017 nach ëmmer héich, an domadder si mer op 9ter Plaz vun der Euro-Zone. Wann een elo de Jugendchômage a Relatioun bréngt mam allgemenge Chômage da muss ee feststellen dass Jonker méi dem Risiko vu Chômage ausgesat si wéi de Rescht vun der Bevëlkerung. Am Verglach mam Rescht vun Europa ass dëse Risiko 2,7 mol méi héich wéi déi europäesch Moyenne. Ee groussen Deel vun deenen déi am Chômage sinn a bleiwe sinn déi sougenannte Jonker an NEET Situatioun, dat heescht déi wou weder an der Schoul nach an enger Formatioun sinn oder eng Aarbecht hunn. Dëst betrëfft virun allem déi wéineg qualifizéiert. An grad déi wäerten et an der Zukunft ëmmer méi schwéier kréien deemno wéi eng politesch Decisioune geholl ginn. Wat d’Aarbechtswelt méi a méi digitaliséiert an automatiséiert gëtt desto méi onqualifizéiert Aarbechtsplaze falen ewech.

Dobäi kënnt dass ëmmer méi Jonker sech a prekären Aarbechtssituatiounen, onbezuelte Stagen, CDD Kontrakter oder Mesurë vun der ADEM befannen.

Et muss dofir eng prioritär Aufgab vun der ëffentlecher Hand sinn d‘Recht op Aarbecht och an der Realitéit ëmzesetzen. Dëst muss eng vun de Prioritéite vun zukünfteger Politik sinn.

Am Géigesaz zu där Prioritéit steet een anere Beräich an dem mer traurege Spëtzereider an Europa sinn: an dat ass dee vun der Aarbechtszäit. Mer hunn zwar formal eng 40 Stonnen-Woch, mee an der Moyenne schafft en Vollzäitbeschäftegten zu Lëtzebuerg bal 41 Stonnen. An Europa leie mer do just virun… Griicheland. All déi aner Länner hunn däitlech manner héich reell Aarbechtszäiten.

Zanter iwwer 40 Joer hunn mer hei am Land kéng Aarbechtszäitverkierzung méi gehat. De gesellschaftleche Fortschrëtt, d’Digitaliséierung, d‘Automatiséierung an och d’Verdichtung vun der Aarbechtszäit, also de Stress an seng Folgen, wéi z.B.: burn-out a psychosozial Problemer, sinn net begleet duerch e Méi u Liewensqualitéit, duerch e méi un fräier Zäit oder duerch e Méi un Selbstbestëmmung.

Als déi Lénk si mer der Iwwerzegung, datt ët héich Zäit gëtt, datt d’Mënschen endlëch och an de Genoss vun de Friichten vu den technologëschen Fortschrëtter an der Produktivitéitsentwécklung kommmen. An datt mer eng Perspektiv zum Hamsterrad an deem vill Leit sëch gefaangen spieren bidden mussen. Et gëtt Zäit fir eng progressiv an strukturell Reduzéierung vun der Oarbéchtszäit ouni Lounverloscht.

Et muss awer och dofir gesuergt ginn dass eise Schoulsystem méi inklusiv gëtt an d’Leit net ze fréi auserneerappt an no ënnen orientéiert ginn, an domadder net déi néideg Perspektiven opbleiwen. Och d‘ADEM muss de Jonker real Perspektive bidden a méi mat aneren Acteuren a Ministèren zesummeschaffen, wat leider mat der Garantie Jeunes net gelongen ass. déi Lénk wäert fir all déi Volete konkret Proposen entwéckelen a kucken dass déi Jonk net ausbleiwe beim ustoende Wahlkampf, mee déi wichteg Plaz kréien déi se eis wäert sinn.

Méi Zäit. Méi Undeel. Méi vum Liewen.

|
Tags: ,

Zu Gast am Land

déi Lénk haben auf ihrem 15. Kongress in Lamadelaine die Weichen für ihren Wahlkampf gestellt. Wir gehen dabei von der Realität unseres Landes aus, dessen Wirtschaftswachstum nicht über gravierende Probleme hinwegtäuschen kann, die wir in der Hauptresolution beschrieben haben:

(-) Die sozialen Ungleichheiten zwischen Kapital und Arbeit nehmen weiter zu, mit einem sehr hohen Armutsrisiko, das momentan nur durch ein Sozialsystem in Grenzen gehalten werden kann, das aber immer wieder neuen Angriffen ausgesetzt ist.

(-) Ein sehr hoher Ressourcenverbrauch und eine Verschlechterung der Qualität von Luft, Wasser und Böden, sowie ein Rückgang der Biodiversität.

(-) Ein Wachstum das nicht begleitet ist von einer parallelen Entwicklung der öffentlichen Dienste und deshalb zu gravierenden Problemen beim Wohnungsbau, im öffentlichen Transport, bei der energetischen Transition und im Schulsystem führt.

(-) Die Abhängigkeit der Wirtschaft vom Finanzplatz, der teilweise auf Sand gebaut ist, könnte im Falle einer erneuten weltweiten Finanzkrise wieder zu schweren Verwerfungen auf nationaler Ebene führen.

(-) Der Druck auf die arbeitenden Menschen wächst immer weiter durch eine Flexibilisierung und Verdichtung der Arbeit, sowie stark steigende Wohnungspreise. Dies führt zu immer weniger Zeit für sich selbst und die Familie.

(-) Die demokratischen Defizite bestehen weiter fort und berühren nicht nur das allgemeine Wahlrecht, sondern auch die wirtschaftlichen Entscheidungen die das Leben aller betreffen.

Diese Probleme werden im Zentrum unseres Wahlkampfs stehen, zusammen mit Lösungsansätzen die heute schon notwendig und durchführbar sind. Möglich wird eine Transformation der Gesellschaft nur durch einen Ausbau der konkreten Mitbestimmungsmöglichkeiten, im Respekt der Umwelt und wenn alle sich nach ihren Möglichkeiten am Gemeinwohl beteiligen.

Das wird nur gehen wenn sich ein neuer “historischer Block”, um mit Antonio Gramsci zu reden, betroffen fühlt und sich mobilisiert: die Menschen die hierzulande arbeiten, sich bilden und weiterbilden, sich um ihre Mitmenschen kümmern. Wir wollen dazu beitragen diese Interessen bewusster zu machen und besser miteinander zu verknüpfen, damit sie sich stärker artikulieren können, auch gegenüber einer Außenwelt die uns im Wesentlichen im Zerrspiegel der Interessen der uns Beherrschenden sieht.

Und wenn wir – um auf unseren Kongress zurückzukommen – “Engagéiert fir Verännerung” sind, dann wollen wir nicht verändern was gut läuft, sondern was aufgrund unserer Problembeschreibung verbessert werden muss. Exemplarisch dafür stand darunter: “Méi Zäit. Méi Undeel. Méi vum Liewen” – und zwar für alle Menschen im Land.

Wir werden diese Kampagne um drei Schwerpunkte führen:

(-) Eine ökologisch-verantwortliche Wirtschaft, die einen Ausbau um die bestehenden Möglichkeiten in der Industrie, im Handwerk, im Einzelhandel, in der Solidarwirtschaft, in der Forschung und anderen Bereichen vorantreibt, anstatt schädliche Souveränitätsnischen des Finanzsektors auszubauen.

(-) Ein inklusives Modell der Aufwertung und gerechten Verteilung der Arbeit, mit sozialen Systemen, die universalen Schutz und gleichen Zugang bieten.

(-) Eine egalitäre, einladende Gesellschaft, welche die Menschen in allen Bereichen des Lebens fördert.

Wir wollen diese Debatte sachlich führen, ohne dabei aber zu vergessen, dass die meisten anderen Parteien bisher nicht Teil der Lösung, sondern des Problems waren.

Serge Urbany, ehemaliger Abgeordneter von déi Lénk

 

PdL 7075 – Observatoire de la qualité scolaire

|
Tags: , , ,

Ëm wat geet et bei dësem Gesetz?

Dëst Gesetz setzt de Kader fir d‘Schafung vun engem Observatoire de la qualité scolaire, engem Organ dat sech aus 8 vum Minister ernannten Expert’en aus dem ëffentlechen a private Secteur zesummensetzt, dat fir d’Evaluatioun vum lëtzebuergesche Schoulsystem zoustänneg ass an den Optrag huet fir Analysen ze maache vun nationalen an internationalen Etuden iwwer d’Qualitéit an d’Organisatioun vun der Schoul.

Wat ass wichteg bei dësem Gesetz?

Analysen a Propositiounen déi zu der qualitativer Opwäertung vun engem Schoulsystem bäidroe si sécherlech wäertvoll an noutwendeg. Just ass bei dësem Gesetz kee Wäert op eng präzis Definitioun vun de Missioune vum Observatoire de la qualité scolaire geluecht ginn. D’Exigenze wat d’Kompetenzen an de Parcours vun den Expert’en ubelaangt, aus dem sech dëse Gremium zesummesetzt, si relativ niddreg am Verglach zu der Erfarung déi ee Proff oder Schoulmeeschter hautzedaags muss matbréngen. Anerersäits riskéieren d’Expert’en aus dësem Gremium relativ wéineg mat der Realitéit um Terrain vum Enseignement ze dinn. Och wann d’Expert’en sech kënne bei den Enseignant’en informéieren, sou leien dach awer d’Gespréichsronnen tëschent dem Minister a verschiddene Gewerkschaften op Äis.  

Wéi hunn déi Lénk gestëmmt ?

Dogéint !

déi Lénk gesinn awer och ee Problem bei der politescher Neutralitéit vum Observatoire, de schliisslech un de Ministère attachéiert ass. Dee gréisste Probleem gesi mir och doranner datt dës Expert’en vum Minister arbiträr ernannt gin an datt d’Gesetz guer keng Ernennungskritären virgesäit. Den Erzéiungsminister huet d’Schlusswuert bei der Festléeung vun de Prioritéiten no deenen dem Observatoire seng Aarbecht sech wäert riichten. Iwwert eng Konventioun mat der Unilu an den Engagement vu Chercheuren a Chercheusen déi am nationalen- an internationale Bildungsberäich schonn etlech Studien duerchgefouert hunn an d’reegelméisseg Consultatioun vun den Enseignant‘en hätt een sech dëse Manöver kënne Spueren.

Question Parlementaire: organisation de l’examen de fin d’études secondaires

|
Tags: , , , ,

Monsieur le Président,

Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur le Ministre de l’Education nationale, de l’Enfance et de la Jeunesse.

Comme l’indique la brochure portant sur l’organisation de l’examen de fin d’études secondaires de 2017, les épreuves orales devront désormais avoir lieu avant les épreuves écrites. Ainsi, il est prévu que les examens oraux se déroulent du lundi 24 avril 2017 au samedi 06 mai 2017 pour les épreuves linguistiques hormis le français et le latin en section A., alors que la fin des enseignements et l’arrêt des devoirs en classes n’est prévue que pour le 19 mai 2017. Le calendrier des épreuves écrites débute le 24 mai 2017 jusqu’au 12 juin 2017, comprenant une période de congé entre les 3 et 11 juin 2017. Cette modification du calendrier des épreuves semble contraire à la réglementation exposée dans la brochure mentionnée, laquelle indique que « L’épreuve orale est une épreuve à part qui dans certaines branches vient s’ajouter aux épreuves écrites. » (p.23). De plus, elle s’oppose au point 9 de l’article 4 du Règlement grand-ducal modifié du 31 juillet 2006, en ne permettant probablement pas aux élèves de composer dans toutes les branches prévues au programme avant le commencement des épreuves orales. Selon des informations obtenues de la part d’enseignants de l’enseignement secondaire, le règlement Grand-Ducal du 8 mars 2017, modifiant le calendrier des épreuves du secondaire serait un acte de violation du principe de la non-rétroactivité. Ainsi, les élèves de la promotion 2017 courraient le risque d’obtenir un diplôme non-valable, car en cas de recours juridique par des élèves et/ou parents désabusés, le tribunal d’administration pourrait exprimer une annulation du règlement du 8 mars 2017. Dans sa réponse à une question parlementaire posée par la fraction CSV, Monsieur le ministre a réfuté ces hypothèses, sans donner une véritable preuve du contraire.

En conséquence, je demande à Monsieur le Ministre de s’expliquer sur plusieurs points :

1)Monsieur le ministre peut-il m’indiquer quand et pour quelle(s) raison(s) la décision d’une modification du calendrier des épreuves a été prise ?

2)Monsieur le Ministre peut-il préciser quels ont été les avis des syndicats compétents, de la Délégation des enseignants, de la Confédération Nationale des Etudiants et du Collège des Directeurs, voire d’autres partenaires engagés dans les discussions ?

3)Existe-t-il des procès-verbaux de ces discussions avec les différents partenaires?

4)Le fait de choisir les dispenses après avoir passé toutes les épreuves orales n’engendrera-t-il pas un surplus de travail par rapport au calendrier précédent ?

5)Les résultats à l’oral pouvant selon le point 2 de l’article 12 du Règlement Grand-Ducal modifié du 31 juillet 2006, être « ajustés à la moyenne arithmétique des notes obtenues lors des devoirs du semestre (…) en comptant pour 25 pour cent de la note semestrielle. », Monsieur le Ministre ne pense-t-il pas que les élèves devront disposer d’un temps adéquat à la préparation de ces épreuves et bénéficier d’ores et déjà de leur note semestrielle ?

David Wagner

Député

PdL 6935 – Reform vum congé parental

|
Tags: , ,

Em wat geet et am Gesetzprojet?

Den Elterecongé gëtt reforméiert mam Zil e fir méi Leit flexibel an attraktiv ze maachen, an domadder Beruff a Kannererzéiung besser kënne mateneen ze verbannen. Dëst am Interêt vu béiden Elterendeeler.

Wat ass wichteg?

1. Indemnitéit

– D’Indemnitéit vum Congé parental gëtt elo eng Zort Ersatzrevenu, d.h. bis zu enger Héicht vu 3200€ (an net méi 1780€), kritt den Elterendeel, deen de Congé parental hëlt, säin ale Revenu vum Staat weiderbezuelt.

– Dëse Betrag ass endlech nees un den Index gebonnen an och un d’Entwécklung vum Mindestloun. Geet de Mindestloun an d’Luucht, da geet och de maximale Betrag an d’Luucht.

– Op dem Ersatzrevenu ginn – d’selwecht wéi um Loun – Cotisatiounen a Steiere bezuelt.

2. Bedingungen

– den Elterecongé kann elo vu béiden Eltere gläichzäiteg geholl ginn.

– e ka gefrot gi bis zum Alter vu 6 (an net méi 5) Joer vum Kand.

– et brauch een eng Gesamtaarbechtszait vun 10 Stonnen ( an net méi 20).

– et kann ee méi Aarbechtsverträg kumuléieren, allerdéngs ginn et hei leider Aschränkunge wat déi nei flexibel Modeller vum congé parental ugeet

– generell ginn d’Konditioune fir de congé parental ze froe vereinfacht.

– fir déi nei méi flexibel Modeller brauch de Salarié awer ëmmer den Accord vum Patron.

3. Flexibilitéit

– et ginn nei flexibel Modeller agefouert: 4 oder 6 Méint ganz, 8 oder 12 Méint hallef, 20% manner schaffen an der Woch während 20 Méint, 4 mol 1 Méint während 20 Méint.

Wéi hunn déi Lénk gestëmmt?

Dofir! Dëse Projet bréngt wesentlech Verbesserungen am Interêt vum Salarié.

Trotzdeem muss ee kritiséieren, datt déi nei, flexibel Modeller ëmmer vum Accord vum Patron ofhänken. Si stellen also kee wierklecht Recht duer. Dat eenzegt Recht dat bestoe bleift ass de Congé parental vu 4 resp. 6 Méint.

D’Regierung ass also leider um hallwe Wee stoe bliwwen. Dofir hu mer eng Motioun gestëmmt, déi d’Regierung opfuerdert an 3 Joer eng Evaluatioun vun der Reform duerchzeféieren.

D’Gesetz gouf ugeholl mat 37 Jo-Stëmmen – dovun zwou vun déi Lénk – bei 23 Enthalungen ugeholl. All d’Dokumenter iwwer dëst Gesetz sinn HEI ze fannen.

Question parlementaire concernant les transferts de jeunes joueurs de football

|
Tags: , ,

Monsieur le Président,

Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur Claude Meisch, Ministre de l’Éducation nationale, de l’Enfance et de la Jeunesse et à Monsieur Romain Schneider, Ministre des Sports.

Dans son rapport 2015, le Ombudscomité fir d’Rechter vum Kand (ORK) consacre un chapître aux indemnités de formation lors des transferts de jeunes joueurs. Il y décrit les modalités de transferts pour des joueurs et joueuses à partir de l’âge de 11 ans, inscrites notamment dans le règlement de la Fédération Luxembourgeoise de Football (Section 8), qui permettent au club cédant de fixer librement une indemnité à régler par le club accueillant, ou à défaut et dans la plupart des cas par les parents, lorsqu’un joueur mineur et amateur veut changer de club de football.

Dans la pratique, cela expose régulièrement des parents à un chantage financier de la part du club cédant, étant amenés à négocier « le prix » de leurs propres enfants, qui s’élève généralement à plusieurs centaines d’euros. Il peut également s’en suivre que, lorsque l’enfant n’est pas satisfait de son club (p.ex. mauvaise ambiance, mauvaises conditions d’entraînement, etc…), mais que les parents ne sont pas en mesure de payer l’indemnité, l’enfant soit amené à arrêter son engagement sportif.

L’ORK conclut d’ailleurs dans son rapport 2015 : « Il n’est pas nécessairement intelligible à quoi peut servir cette pratique de transferts payants, pratiquée d’ailleurs aussi dans d’autres disciplines et fédérations. Qu’entre eux des adultes responsables de clubs ou responsables de clubs et parents, soient amenés par ce système à discuter si et combien ils peuvent exiger pour un jeune joueur nous semble malsain. Ce genre de transactions ne devrait pas exister pour des jeunes mineurs qui restent 100% amateurs. Libre aux clubs et aux fédérations de faire leurs comptes après la majorité du joueur. »

Dans ce contexte, j’aimerais poser les questions suivantes à Messieurs les Ministres :

1) Trouvez-vous justifié qu’un club de football (ou des associations d’autres disciplines sportives) puisse exiger une telle indemnité de formation pour des enfants lors d’un transfert, compte tenu du fait que la plupart de ces associations sont subventionnées par l’Etat et que les parents versent déjà une cotisation annuelle au club ?

2) Trouvez-vous justifié que le club cédant peut fixer librement et individuellement pour chaque enfant la somme à régler, alors que, s’il s’agit effectivement d’une indemnité de formation tel que le prétendent les associations sportives, les frais de formation devraient être les mêmes pour chaque enfant ?

3) Êtes-vous d’avis que cette pratique est compatible avec les droits des enfants ?

4) N’êtes-vous pas d’avis que le législateur devrait intervenir par rapport à ces pratiques pour protéger les enfants d’éventuelles répercussions négatives ?

Avec mes salutations respectueuses,

David Wagner

Député

Le cours unique selon le professeur Oelkers : une vue rétrograde et incompétente de la société luxembourgeoise.

|
Tags: , , ,

Le programme gouvernemental avait annoncé l’introduction d’un « cours unique neutre et harmonisé d’éducation aux valeurs pour tous les élèves de l’enseignement fondamental et secondaire » en remplacement des cours actuels « Formation/Education morale et sociale » et « Instruction religieuse et morale ».

Ce lundi 23 mars, le programme-cadre fut présenté aux députés dans la matinée et au public dans la soirée. C’est le professeur Jürgen Oelkers, de l’université de Zurich et médiateur désigné de la commission chargée de l’élaboration du programme de ce nouveau cours qui se chargea de la présentation.

Le moins que l’on puisse dire, c’est que la présentation du professeur Oelkers choqua un grand nombre de participants présents lors de la présentation.

En effet, le professeur Oelkers défend une position profondément rétrograde aussi bien au niveau du contenu que de l’approche méthodologique. Voici quelques premières critiques que déi Lénk désire formuler :

1) Un cours de religion déguisé

Alors que le gouvernement entendait promouvoir un cours basé sur la philosophie, le cours proposé par le professeur Oelkers repose fondamentalement, selon ses propres dires, sur les valeurs occidentales qui, selon lui, ne sont intrinsèquement liées qu’aux « valeurs du christianisme ». Dans son optique, la religion chrétienne doit avoir un poids prépondérant dans ce cours. Son affirmation selon laquelle l’absence de cours de religion dans l’école publique en France aurait conduit aux problèmes que connaît ce pays témoigne d’une approche primitive et d’une totale méconnaissance de problèmes socio-économiques complexes.

2) Une méthodologie rétrograde et autoritaire

Il est difficile de savoir ce que le professeur Oelkers entend par « démocratie ». De toute évidence, son approche pédagogique repose non pas sur une méthode qui mettrait les élèves au centre de l’apprentissage et les amènerait à questionner de manière critique l’ensemble des phénomènes humains qu’ils soient de nature politique, philosophique ou religieuse. Son approche est au contraire dogmatique, se bornant à commenter ces phénomènes comme s’ils étaient des concepts indépendants de la production humaine et notamment, et en premier lieu, le phénomène religieux auquel il fait la part belle.

3) Une méconnaissance totale du terrain

Le professeur Oelkers ne connaît pas les réalités sociologiques et sociales du Luxembourg, et de toute évidence il ne s’est pas pris la peine d’apprendre à les connaître. Aucun mot sur la diversité linguistique dans nos écoles, aucun mot sur les clivages socio-économiques qui s’y relient en partie. Par contre, une approche essentialiste particulièrement rétrograde « d’éléments étrangers » qu’il faudrait intégrer à la « civilisation occidentale », forcément chrétienne.

déi Lénk s’inquiète profondément de la nomination du professeur Oelkers. Nous estimons que son approche ne correspond pas à la volonté gouvernementale d’introduire un cours unique prodiguant aux élèves une compréhension critique de la société. Au contraire, son approche va à l’opposé de cette volonté. Voilà pourquoi nous appelons le gouvernement à retirer au professeur Oelkers son mandat et à réfléchir, ensemble avec les organisations concernées, à une alternative crédible.

 

 

 

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe