Conférence de presse: la campagne est en route.

Afin de marquer le lancement de la campagne électorale, déi Lénk donne un aperçu de sa stratégie électorale en présentant ses publications de campagne. En effet l’accent est mis sur le contenu : des revendications claires sur les panneaux d’affichage, un slogan de campagne combattif qui se dirige vers l’avenir, vers un autre modèle de société. Le Luxembourg se trouve à la croisée des chemins. La pauvreté, le changement climatique, la crise du logement et le renforcement de la richesse collective sont autant de défis que le pays devra affronter.

Le temps est au changement. déi Lénk s’engage pour ce changement.

Le programme électoral repose sur quatre piliers thématiques mis en évidence par nos quatre mots d’ordre, des revendications phares, affichées sur les panneaux électoraux :

Un travail convenable. Des salaires corrects. / Justice fiscale. Richesse collective. / Protection environnementale. Une priorité sociale. / Logement abordable. Logement public.

Ces revendications mobilisent tout un ensemble de mesures concrètes du programme électoral qui sont réalisables à court comme à moyen terme. A long terme, la mise en œuvre de ces mesures assurera la richesse collective du pays et la préservation de l’environnement. L’engagement d’aujourd’hui garantira le bien-être des générations futures.

Etroitement liées à la lutte contre la pauvreté, l’injustice fiscale, la dégradation de l’environnement et les prix flambants du logement, ces mesures répondent ainsi aux enjeux sociaux majeurs que déi Lénk a mis au centre de sa politique. Prochainement, dans le cadre de la campagne médiatique sur les réseaux sociaux, ces mesures seront déclinées en fonction de leur objectif, des modalités d’application et de leur impact sur le progrès social.

Les motifs et objectifs de l’engagement pour le changement, sont exposés dans un livret didactique intitulé Zäit fir Verännerung. A considérer comme un manifeste, ce livret participe de la bataille des idées que déi Lénk veut mener lors de ces élections et remporter à l’avenir.

La campagne est en route.

2013-2018: déi Lénk zéien de Bilan.

Eis 4 Deputéiert aus dëser Legislaturperiod zéien de Bilan vun de leschte 5 Joer. Mir droen d’Mobiliséierungen aus der Gesellschaft an d’Chamber: géint ongerecht Fräihandelsaccord’en, géint Militariséierung, fir besser Léin an Aarbechtsbedingungen, fir eng Steierpolitik am Interesse vun de Villen. Mir maachen dat leider oft als eenzeg, zu 2 géint 58, mee trotzdeem ass et eis gelonge wichteg Debatten unzestoussen an ze beaflossen a sou d’Linnen ze beweegen.

Budgetspolitik: E Paradigmewiessel ass néideg.

 

Lors d’une conférence de presse le 4 juillet, déi Lénk a étalé ses propositions pour une politique budgétaire plus équitable et à même de relever les défis de l’avenir.

Depuis 40 ans, le système fiscal évolue au profit d’une minorité et devient de plus en plus inéquitable. La baisse continuelle de l’imposition sur les entreprises, les revenus du capital et les fortunes exerce en plus une pression constante sur le budget d’Etat. Avec une politique qui revoie périodiquement à la baisse les dépenses sociales et les services publics, les inégalités sociales se creusent encore davantage.

Un changement de paradigme s’impose : au lieu de continuer à baisser les dépenses, il faut à nouveau augmenter les recettes et rétablir la justice fiscale.

Augmenter les recettes et mieux les redistribuer

Pour déi Lénk il est nécessaire de revoir fondamentalement notre système fiscal. Premièrement, il s’agit de revoir à la hausse l’imposition des sociétés. Comme le démontre une étude de PWC (Paying Taxes 2018), la charge fiscale réelle pour les entreprises au Luxembourg est la plus faible en Europe. Il existe donc une importante marge vers le haut pour générer de nouvelles recettes.

Deuxièmement, les revenus du capital sont taxés jusqu’à 5 fois moins que les revenus du travail. Dans son programme électoral, déi Lénk propose toute une série de mesures qui visent à imposer davantage les revenus du capital.

Troisièmement, l’imposition des personnes physiques est très injuste au Luxembourg. déi Lénk veut réduire la progressivité de l’impôt au niveau des revenus faibles et moyens et augmenter la progressivité pour les hauts revenus. Il faut également introduire un seul barème, pondéré suivant la composition du ménage à l’aide d’unités de consommation.

déi Lénk s’engage également pour promouvoir une politique fiscale responsable au niveau de l’UE afin d’enrayer le dumping fiscal. En même temps, le budget national de la défense devra être revu à la baisse.

Combattre les inégalités et préparer le pays à l’avenir

Le pays est face à de grands défis : les inégalités sociales augmentent, la crise du logement s’accentue, les transports publics ne sont pas adaptés aux besoins et il y a nécessité d’engager au plus vite la transition énergétique et environnementale.

Avec les recettes supplémentaires mentionnées plus hauts, nous voulons combattre la pauvreté et le chômage, renforcer le système social, investir massivement dans les transports publics et dans la construction de logements publics à vocation locative. Sur le moyen et long terme, déi Lénk veut entreprendre la transition énergétique et environnementale, investir dans la qualité du système éducatif, ainsi que dans la recherche et l’enseignement supérieur.

Un changement de paradigme est nécessaire

Pour que l’Etat puisse prendre ses responsabilités et préparer le pays à l’avenir, il faut lui en donner les moyens. déi Lénk prône un Etat fort au service de toute la population avec un système fiscal équitable. On peut créer des recettes supplémentaires en s’attaquant au dumping fiscal des entreprises et en imposant davantage les grandes fortunes. Il manque uniquement la volonté politique.

5 Mesurë fir de soziale Fortschrëtt.

déi Lénk gesi 4 sozial Urgencen, déi behuewe musse ginn:

  • De Chômage, den trotz der Schafung vu villen Aarbechtsplazen héich bleift. Besonnesch Laangzäitchômeure verléieren all Perspektiv a rëtschen a gi sozial ausgegrenzt.
  • De Mindestloun, dee kee gutt Liewen erméiglecht an ënnert der Aarmutsgrenz läit. Lëtzebuerg huet haut 12% working poor, ee vun den héchsten Taux’en an Europa.
  • D’Aarbechtszäit an d’Ufuerderungen an der Aarbechtszäit, déi de Leit ëmmer manner Erhuelungschance an Autonomie an hirem Liewen erméiglecht. D’Konsequenz dovunner si Stress a Krankheet, mee och feelend Zäit fir Famill a Frënn.
  • D’Kannerbetreiung, déi haut ëmmer méi zu engem lukrative Geschäft gëtt a sou fir vill Famille mat Kanner net méi sou accessibel ass, wéi e Service public et sollt sinn.

 

Ausgoend vun dëse Schiflagen hunn déi Lénk Mesuren ausgeschafft am Beräich vun der Aarbecht, der Sozial- an der Familljepolitik. Déi 5 Mesuren, déi haut op der Pressekonferenz virgestallt goufe sinn déi wichtegst, mee an eisem Programm si weider Virschléi developpéiert ginn, fir des Mesuren ze begleeden.

Déi 5 Mesurë sinn:

  • Aarbecht gerecht opdeelen an de Leit e Recht op méi Fräizäit ginn. D’Wochenaarbechtszäit op 32 Stonne reduzéieren.
  • E wierklecht Recht op Aarbecht schafen. De Staat muss dëst Recht garantéieren andeem en d’Roll vum Employeur en dernier ressort iwwerhëlt.
  • D’Aarbecht opwäerten an d’Aarmut verhënneren. De Mindestloun soll an zwou Etappen op 2380€ klammen.
  • Méi Zäit fir d’Famill an eng gendergerecht Kannererzéiung erméiglechen. D’Dauer vum Congé parental fir all Elterendeel verduebelen.
  • D’Qualitéit an den Accès zu der Kannerbetreiung fir all Famill garantéieren. Fir eng gutt a gerecht Betreiung vun alle Kanner.

Weider Informatiounen iwwer des Mesurë sinn op eisem Programmsite 2018.dei-lenk.lu ze fannen.

Et ass héich Zäit fir aner Politik! Ried vum Marc Baum iwwer den Etat de la Nation

Déi ganz Ried als PDF

De Premierminister Xavier Bettel (DP) huet a senger Ried iwwer d’Lag vun der Natioun e ganz onvollstännege Bilan vun der LSAP-DP-déi gréng Regierung gezunn, deen eppes däitlech gemaach huet: Des Regierung ass um sozialen Ae blann. déi Lénk zéien de richtege Bilan vun der Regierungsaarbecht.

Wat ass de Bilan vun dëser Regierung?

D’sozial Ongläichheeten si weider geklommen. Den Undeel vun de Léin um geschafene Räichtum geet weider zréck. D’Leit déi schaffen, kréien also ëmmer manner vun dem iwwer hire Loun zréck, wat se produzéiert hunn. Déi Leit, déi anerer fir sech schaffe loossen, kréien dogéint ëmmer méi. Zanter der Wirtschaftskris sinn d’Léin – besonnesch déi ënnescht Léin – quasi guer net méi eropgaangen, d’Kafkraaft ass stoe bliwwen. Des Regierung an hir Virgängerin hunn d’politesch Verantwortung dofir. Sie hunn de Mindestloun net eropgesat an duerch Spuermoossnamen an Indexmanipulatioune vill Leit un den Existenzminimum gedriwwen. Am gläichen Zäitraum gouf eng Steierreform ëmgesat, vun där virun allem Räicher profitéiere konnten. D’Besteierung op Kapitalgewënner gouf deelweis och reduzéiert.

D’Aarmut ass sou héich wéi nach ni. Iwwer 100.000 Mënschen zu Lëtzebuerg hu Problemer all Mount iwwer d’Ronnen ze kommen. Vun deene Leit déi schaffe ginn, geet bei engem vun 9 mat d’Paie net duer, fir dat néidegst fir en anstännegt Liewen ze kafen. Besonnesch Frae sinn dovunner betraff, wëll sie méi oft fir de Mindestloun schaffe ginn. Och hei huet de Spuerpak vun 2014 säint dozou bäigedroen.

D’Aarmut gëtt ëmmer schlëmmer, de Chômage bleift héich. Vill Leit rutschen ëmmer méi an d’Aarmut of a kréie keng Chance méi fir sech z’erkrabbelen. Mat 16.000 bleift d’Zuel vun de Leit am Chômage weider héich, Perspektive kréien der vill vun de Betraffenen net gebueden. Sie rëtschen an den RMG a faassen oft net méi Fouss. D’Reform vum RMG (REVIS), déi d’Regierung aktuell duerch d’Parlament boxe wëll, riskéiert de Problem ze verschlëmmeren. Et geet an éischter Linn drëm, d’Leit ze bestrofe fir hir sozial Situatioun, ëmmer manner fir hinne wierklech ze hëllefen.

D’Logementspolitik ass eng Katastroph. D’Regierung ass wéi hir Virgängerinne schonn der Verantwortung am Logement net gewuess. Et feelen dausende Wunnengen, d’Präisser an d’Loyeren explodéieren, Stéit mat klengen a mëttleren Akommes ouni Ierfschaft oder Patrimoine briechen ënnert der finanzieller Laascht zesummen. Wierklech sérieux Initiativë gouf et vun der Regierung net, héchstens Gepléischters, dat meeschtendeels am Interesse vun Immobiliëspekulanten a Promoteuren ass. Déi vill Virschléi vun déi Lénk huet d’Regierung dobäi ignoréiert.

Steierpolitik gouf weider am Interesse vun de wéinege Räiche gemaach. Mat der Steierreform huet sech den Trend vun der méi staarker Besteierung vun der Aarbecht par rapport zum Kapital verfestegt. Nieft den Ongerechtegkeeten, déi souwisou scho bestanen hunn (Dividenden op Aktien an Obligatioune sinn zu 50% steierfräi, Plus-value op Finanztitelen ass deelweis ganz steierfräi) huet d’Regierung d’Besteierung vu Betribsgrënner weider erofgesat an ausserdeem och d’Steieren op der Plus-Value bei Immobiliëverkeef drastesch reduzéiert. D’Konsequenze vun dëser Politik kann een einfach zesummefaassen: Et profitéieren déi wéineg op Käschte vun de Villen.

Schiedlech Nische goufe weider entwéckelt, d’Wirtschaft steet net op séchere Féiss. Bestoend Nische wéi d’Méiglechkeet vu Multinationalen iwwer d’lëtzebuergesch Finanzplaz keng Steieren op hiren enorme Gewënner ze bezuelen oder den Tanktourismus besti weider. D’Regierung schafft tatkräfteg Hand an Hand mat der Finanzplaz fir ëmmer weider Steiertrickerseien z’erméiglechen. Donieft huet des Regierung awer och nei Nischen opgemaach: de Spacemining an d’Rüstungsindustrie. Sie droen dozou bäi, dass Lëtzebuerg ëmmer méi e schlechte Ruff krit an eis Ekonomie ëmmer manner op nohaltegen Aktivitéite baséiert.

De Wuesstem gëtt net am Interesse vun de Leit organiséiert. D’Landesplanung ass och ënnert dëser Regierung en eenzege Chaos bliwwen. Ob bei der ekonomescher Entwécklung, dem Ëmweltschutz, der Mobilitéit oder dem Logement, déi zentral Enjeu’en ass se net ugaangen. D’Regierung stécht de Kapp an de Sand a léisst dem Wirtschaftswuesstem fräie Laf. Sou gëtt d’Land ëmmer méi vu Privatinteresse geplangt, d’Leit musse mat de Konsequenze liewen: Stau, Wunnengskris, Zersiidlung a Belaaschtunge fir d’Ëmwelt an d’Gesondheet.

Klimapolitik an Energietransitioun si weider net prioritär. No der COP21 konnt een sech eigentlech eng méi konsequent Klimapolitik vun dëser Regierung mat grénger Bedeelegung erwaarden. Mee dem war net esou. Bei kengem wichtege Pilier fir de Klimaschutz, ob beim Tanktourismus, der Ausriichtung vun der Landwirtschaft, dem Ausbau vun den erneierbaren Energien oder der energetescher Sanéierung vu Wunnhaiser ass d’Regierung e Schrëtt no virgaangen. Sou si weider 5 Joer vergaangen. Dat ass onverantwortlech.

D’Land brauch nei Perspektive fir d’Zukunft

Dëst Land steet op enger Kräizung, a mer mussen eis decidéieren, wou mer hin wëllen: entweder mer maache weider esou, wéi bis elo, mat all deene Konsequenzen, déi mer elo scho gesinn oder mer orientéieren eis ëm a maachen domadder nei Perspektiven op.

Einfach weidermaache wéi bis elo géif bedeiten: eng Minoritéit beräichert sech op Käschte vun deene Villen hei am Land, gedriwwe vun enger schifer Wuesstemsdynamik, där mer wéi den Zauberlehrling hannendrun lafen an net nokommen. En Wirtschaftsmodell, deen op Steiertricksereie berout, fundamental ongerecht ass a vun deem ëmmer manner Leit hei am Land eppes hunn. Ënnert deem sengem Drock, d’Wunnengspräisser an d’astronomescht klammen, an d’sozial Segregatioun zu Lëtzebuerg ëmmer méi grouss gëtt. An deen eis an der internationaler Ëffentlechkeet ëmmer nees erëm wéi Schmuddelkanner am Eck stoe léisst.

déi Lénk wëllen net esou weiderfueren. D’Land brauch Verännerungen.

D’Ekonomie muss erëm de Mënschen déngen an net ëmgedréint.

D’Leit mussen erëm vun hirer Aarbecht liewe kënnen an net permanent an Angscht virun der Aarmut liewe mussen.

D’Wunnenge mussen erëm fir jidderee bezuelbar sinn, d’Präisser an d’Loyeren dierfen net zu sozialer Ausgrenzung a Veraarmung féieren.

Eise Schoulsystem muss déi sozial Ënnerscheeder tëscht de Kanner méi kléng maachen amplaz se ze verstäerken.

Jonker musse wierklech Perspektiven hunn fir hir Dreem, Wënsch an Hoffnunge kënnen ze erfëllen.

Eis natierlech Liewensgrondlage musse geschützt a kultivéiert ginn, anstatt se um Altor vum Wuesstem an der Kompetitivitéit z’afferen.

Eeler Leit mussen de Respekt an déi Platz an der Gesellschaft kréien, déi se verdéngt hunn.

Fräiheet, Gläichheet a Solidaritéit mussen d’Fundament vun eiser Gesellschaft sinn.

Mir mengen, datt et sech lount, fir des Iddien ze schaffen. Mee duerfir brauche mer en Ëmdenken. Mee virun allem brauchen duerfir eng aner Politik!

Vortragsabend mit Bodo Ramelow

„Möglichkeiten und Grenzen von Regierungsbündnissen aus LINKEN, SPD und GRÜNEN am Beispiel Thüringens“

Seit Dezember 2014 regiert in Thüringen eine Koalition aus LINKE, SPD und Bündnis 90 / DIE GRÜNEN. Zum ersten Mal wurde mit Bodo Ramelow ein LINKER Ministerpräsident eines deutschen Bundeslandes. Die Koalition hat im Landtag nur eine Stimme Mehrheit und zu Beginn wurde ihr keine große Überlebenschance eingeräumt. Noch nie vorher hat eine Dreierkoalition in Deutschland eine volle Legislatur überstanden. Was 2014 ein Einzelfall war, ist heute Normalität in vielen Bundesländern. Was unterscheidet rot-rot-grün von anderen Koalitionen? Welche inhaltlichen Schwerpunkte setzt sie in Thüringen. Welche Erfolge kann sie vorweisen und taugt sie als Beispiel für eine Koalition aus SPD, GRÜNEN und LINKEN im Bund?

Bodo Ramelow wurde 1956 in Osterholz-Scharmbeck (Niedersachsen) geboren, nach einer Ausbildung und Berufstätigkeit in Einzelhandel, war er seit 1981 Gewerkschaftssekretär der HBV in Hessen und ab 1991 Landesvorsitzender der HBV in Thüringen. 1999 kandidierte er noch als Parteiloser für die PDS erfolgreich für den Thüringer Landtag, dem er bis 2005 und dann wieder ab 2009 angehörte. Ab 2004 koordinierte er den Prozess der Bildung der Partei DIE LINKE und war Wahlkampfleiter der Partei. Von 2005 bis 2009 war er Mitglied des Deutschen Bundestages. Seit 5.12.2014 ist er Ministerpräsident des Freistaates Thüringen.

Neijooschried vum Gary Diderich

Léiw Komeroden an Komerodinnen,

Léiw Journalisten an Journalistinnen,

Léiw Invité‘en,

Eis Gesellschaft ass eng Konstruktioun. Vum Mënsch an amfong fir den Mënsch, mee erëm ëmmer manner fir de Mënsch. Respektiv fir ëmmer manner Mënschen. D’Konzentratioun vun Räichtum op e puer wéineger an den Gruef par rapport zu den Villen, deenen, déi den Räichtum produzéieren ma och deenen wou sech ëm d‘Leit këmmeren an Spideeler, Schoulen, Heemer,… gëtt ëmmer méi grouss an ass op engem historeschen Ecart, ähnlech deem wéi virun zwee Weltkricher am leschten Joerdausend. Hunn ech grad Krich gesot? Dovunner schwätzt dach keen méi an wann dann als Hannergrondgeräisch. Et schéngt akzeptéiert ze ginn wéi wann et net ouni géif goen an wéi wann dat eng Naturkatastroph wär wou keen vill Afloss drop hätt an et just un e puer Verréckten géif leien.

Ma och dat ass eng Konstruktioun, eng kloer Fehlkonstruktioun, well Krich ass ëmmer een Resultat vun enger Politik an ganz seelen vun enger déi just an den betraffenen Länner gemaach gëtt.

Krich ass, fir et op de Punkt ze bréngen a fir Kloertext ze schwätzen, eng direkt Auswierkung vun engem System deen op Ausbeutung berout. An dee System heescht Kapitalismus.

De Krich dee gefouert gëtt huet vill Gesiichter. Et ass e Krich innerhalb vun de Länner deen déi räich Klassen géint déi schaffend Leit féieren.

Et as e Krich dee gefouert gëtt weltwäit tëschent den dominanten Klassen vun den verschiddene Länner.

Et muss ee ganz kloer verstoen datt den soziale Krich deen déi dominant Klassen féieren, an dee reelle Krich deen déiselwecht Leit ausléisen, keng Fatalitéit ass. Weltwäit mussen d’Völker sech géint Ongerechtegkeeten zesummen asetzen, dat ass dee beschte Mëttel géint all Form vu Kricher.

An wann d‘Virstellungskraaft vun erëm méi Leit et bis zouléisst kënnen, mäer déi Politik beaflossen! Mee opgepasst,  scheinbar geet et net duer dat just eemol en Masse ze maachen wéi géint den Irakkrich! Mäer hätten net dierften noloossen, well elo loossen mäer Kricher wéi an Libyen, Syrien, Ukrain zou ouni iwwerhaapt op d‘Strooss ze goen. An eemoleger aus der Friddensbeweegung grad wéi Parteien fir déi opmannst historesch gesinn eppes sollt un Fridden an Ofrëschtung geleeën sinn, rëschten knapps an der Regierung esou richteg mat op andeems den Budget op iwwer 300 Milliounen verduebelt gëtt.

Fir kuerz beim internationalen ze bléiwen, dann wëll ech kuerz op all d‘Alarmsignaler fir Europa an d‘Welt opmierksam maachen ouni awer op all Risikoherd anzegoen, ma éischter op déi synthetesch staark Intro vun eisem Deputéierten David Wagner hiweisen, am Ufank vun senger Ried an der Chamber zum Budget 2018, déi der all um Youtube Kanal vun déi Lénk kënnt kucken ;), an just dobeifügen, wat hien net an der begrenzter Chambersriedezäit konnt ënnerkréien, dass an Polen an Ungarn matten an der EU anti-demokratescher Prozesser am Gaang sinn déi eis all mussen alarméieren. Ma och zwëscht deenen Länner an eis gesäit et matt der neier Regierung an Eisterräich an der AFD am Bundestag net vill besser aus. An do hunn déi Parteien déi sech net méi ëm d‘Leit gekëmmert hunn, Politik zeréckgebaut fir dem Marché esouvill wéi méiglech ze iwwerloossen, hir wesentlech Verantwortung drun.

Krich, wuessend sozial Ongerechtegkeet, Steierevasioun, ofhänken vun ëmmer méi Leit an se domat an d‘Äerm vun der Rietser dreiwen, Aarmut an Honger, Mënscherechter déi baffouéiert ginn, den Klimawandel, dass Flüchtlingen méi oft alles anescht wéi Schutz fannen an dann och nach ëmmer, och ganz no bei eis, den Mëssbrauch vun Mënschen duerch Mënschen an virun allem vun Fraen duerch Männer wéi et #metoo elo och nach eng Kéier deem leschten virun Aen gehalen huet deen et net wollt gesinn.

Alles dat fuerdert vun eis all an jidderengem haut an direkt net nëmmen een „Indignez-vous“ mais een „Engagez vous!“ wéi den Stéphane Hessel 2011 een weidert Buch betitelt huet fir dat auszdrécken wat och op laang Siicht néideg ass fir wierklech Verännerung.

Ma och an der Wirtschaftspolitik respektiv wann et ëm d‘Aarbeschtkonditiounen geet, schéngt d‘Virstellungskraaft vun eiser Gesellschaft momentan an enger Sakgaass ze stiechen. Wann een kapitalistesch Dogmen a Fro stellt, Raisonnementer logesch an mat Zuelen beleet an awer domadder ausseet, dass eppes Grondsätzleches misst änneren fir dass d‘Konzerner net méi schalten an walten kënnen wéi se wëllen dann gëtt ee oft bekuckt wéi een Autobus. Mäer denken do nëmmen un d‘Verdäiwelung duerch Medien an etabléiert Politik vum Jean-Luc Mélenchon bei den franséischen Presidentiellen. Inspiréierend fir eis ass awer ze gesinn wat d‘France Insoumise a Frankräich fäerdegbruecht huet, bei wéi villen Leit si déi Virstellungskraaft an Mobiliséierung konnten bewierken, grad wéi och dem Corbyn seng Campagne an Groussbritannien an deem Sënn 2017 een kloert positiivt Signal war!

Mir wëlle kee Modell aus dem Ausland kopéieren. Mir loossen eis awer gären inspiréieren well iwwerall op der Welt kämpfen Lénker, Antikapitalisten, fir déi selwecht Zieler, nämlech déi vun der Befreiung vum Mënsch vun der Ënnerdréckung an der Bevirmondung.

Mir wëssen awer och ganz gutt wat op kee Fall a Fro kennt.

A Frankräich gëtt et eng staark Lénk, et gëtt awer och eng staark Droite, ënnert anerem déi vum President Macron, den « Président des riches ».

Deen inspiréiert anscheinend Leit hei zu Lëtzebuerg, déi vläit och « Premier vun de Räiche » gi wëllen.

Dat ass eng Gefor fir déi schaffend Leit a fir géint dës Gefor ze goen muss een natierlech déi Lénk ënnerstëtzen mee dat geet net duer!

Déi schaffend Leit, déi Jonk Leit, déi eeler mat de klengen Pensiounen, d’Fraen, all zesummen musse mer eis mobiliséieren géint all déi, déi eis erkämpfte Rechter a Fro stelle wëllen!

Op jidder Fall ass dee Wee deen ee muss aschloen.

Wëll et wäer eng kulturell an intellektuell Bankroterklärung wann mäer weider an d‘Richtung ginn dass ëmmer manner Leit ëmmer manner iwwert d‘bestehend Verhältnisser an Strukturen kinnten erausdenken. Dobei muss een soen dass dat wat konstruéiert ginn ass och kann dekonstruéiert ginn an virun allem kann transforméiert ginn. Eisen Rôle, als Lénk, ass méi wéi jee, Alternativen ze denken an opzebauen.

déi Lénk steet wéi keng aner Bewegung fir eng sozial an ökologesch Transformatioun vun der Gesellschaft, an zwar net nëmmen fir d‘Leit mee och mat de Leit!

Grondleeënd dofir ass eng méi demokratesch Verfassung, déi hunn mäer 2014 ausgeschafft an ëffentlech participativ mat de Leit diskutéiert ier maer se dann 2015 deposéiert hunn.

De Staat muss duerch méi Demokratie, méi Grondrechter an méi sozial Gerechtegkeet an sengem Optrag par rapport zum Bierger gestäerkt ginn amplaz nëmmen bestoend Verhältnisser ze securiséieren.

Essentiel ass et dass d‘Leit sech duerch hir Aarbecht hiert onofhängegt Liewen kënnen opbauen. Dofir schloen mäer schonn zënter 10 Joer fir, den Mindestloun substantiell eropzesetzen an maachen net an joerzéngtelaanger Regierungsbedeelegung eng Politik déi als Resultat huet dass sech 130.000 Leit am Aarmutsrisiko befannen an dann entdecken anerer d‘Thema awer eréischt e puer Méint virun den Walen obwuel se 2 Motiounen vun eis an der Chamber net mat gestëmmt huet an sie den Aarbechtsminister stellt.

D’Schéier tëschent aarm a räich geet ëmmer méi wäit auserneen an dat ass eng Konsequenz vu politesche Fehlentscheedungen!

Dréngend ass et dass mäer op een vun den schlëmmsten Mëssstänn hei am Land, dem Wunnraum, mat konkreten Proposen reagéieren an eis Proposition de loi méi eng kloer Sprooch schwätzt wéi all Wahlplakat an ronnen Dësch. An dass des Proposition de loi nach ëmmer net vun der aktueller Majoritéit op den Ordre du Jour gesat gëtt schwätzt och eng kloer Sprooch, an eng méi éierlech wéi d‘Wahlprogrammer vun deenen etabléierten Parteien déi weder an Regierungs- nach an Gemengenverantwortung eppes Decidéiertes géint d‘Wunnéngsnout gemaach hunn. Well d‘Fakten weisen: de Fonds de Logement huet 2016 kaum Wunnengen gebaut, d‘Stad Lëtzebuerg an d‘large Majoritéit vun den Gemengen refuséieren sozial Mietwunnéngen ze bauen, den Leerstand gëtt net decidéiert duerch eng Taxe bekämpft… Fir déi Lénk ass den Optrag vum Staat fir, d’Rechter vun der Bevëlkerung géint déi grouss Promoteuren, Investoren a multinational Entreprisen ze schützen – a net ëmgekéiert. Mee an eisem Land gëtt e Problem mat Interessekonflikter. déi Lénk steet dofir, dass esou Konflikter systematesch identifizéiert ginn, an dass déi néideg Konsequenzen fir politesch Décideuren dorausser gezu ginn.

De Fräie Marché huet versot an këmmert sech ëm sech selwer, de Staat & Gemengen mussen endlech Verantwortung iwwerhuelen an sech ëm d‘Leit an net ëm d‘Promoteuren këmmeren.

Vital ass, datt mer eis Ëmwelt erhalen an endlech dem Klimawandel Rechnung droen. Wa mer iwwer Klimaschutz an d’Loftqualitéit schwätzen, da schwätze mer eigentlech iwwert den ëffentlechen Transport. Dat wat gemaach gëtt ass gutt a néideg, mä do wou mer mëttlerweil stinn, geet dat leider net méi duer. Den Tram war mäin éischt politesch Thema virun 20 Joer, deemools wäer et néideg gewiescht déi Decisioun ze huelen.  Fir iwwert Natur-, Buedem oder Waasserschutz ze schwätzen, muss nieft der Verseuchung déi nach ëmmer op Industrieterrainen vun der ArcelorMittal geschitt, och zu Déifferdeng, virun allem d’Landwirtschaft ugeschwat ginn. Et gëtt endlech Zäit, datt mer ophale mat de Pestiziden a mat der Massenhaltung vun Déieren. Eist Ziel muss sinn d’Landwirtschaft op 100% Bio ëmzestellen an zwar esou schnell wéi méiglech, fir datt ons Natur, ons Biodiversitéit, sech erëm kann erhuelen. d‘Emweltbewegung, déi mam MouvEco dëst Joer 50 Joer feiert, mäer gratuléieren!, huet elo laang genuch konkret an qualifizéiert op déi Saachen higewisen, et gëtt Zäit endlech konsequent ze handelen! 

Biogeméis fir de lokale Maart, anstatt Jughurt fir den Export a China.

Visionär ass et, wann déi Lénk zënter sengen Ufänk fir eng Aarbechtszäitverkierzung mat vollem Lounausgläich antrëtt, well sech d‘Aarbescht verännert huet, d‘Produktivitéit iwwer Jorzéngten eropgaangen ass an d‘Digitaliséierung fortschrëtt, fir nëmmen dës Grënn ze nennen. An och hei hunn mäer onofhängeg vun Walen d‘Kampagne „Recht op Aarbecht“ schonn 2010 gemaach.

Aarbecht ass keng matière première déi een ewechgehäit wann een se net méi brauch, mee muss esou verdeelt ginn dass jiddereen sech aktiv abréngen kann an eis Gesellschaft.

Iwwerfälleg ass et dann endlech mat der Nischepolitik opzehalen déi näischt anescht mëscht wéi aus Ongerechtegkeeten Kapital ze schloen. Op dat d‘Finanzplaz ass déi an Europa den Steierdumping undreift an den Image vum Land an verruff bréngt, oder Initiativen wéi den Spacemining wou mäer mengen international Verträg net mussen ze respektéieren an esouguer am Weltall all Notioun vun Bien Commun wëllen op den Mound schéissen an mäer och nach ëmmer een Deel vun eisen finanziellen Recetten vum Tanktourismus, dëser ierdescher fossiller Ressource ofhängeg maachen.  Déi effikassten Klima an Kooperatiounspolitik ass déi wou mäer mol géifen ophalen d‘Ongerechtegkeeten a Kaf ze huelen déi mäer mat den exploitéierten Nischen verstäerken an eis mat engem blannen Aa eisen Modell dorausser finanzéieren. Déi Lénk traut sech als eenzeg politesch Kraaft dëst unzeschwätzen, net fir vun haut op muar an d‘blannt eranzesprangen mee fir opgrond vun engem largen ëffentlechen Débât een selwer geplangten Ausstig amplaz et op een ongezwongenen Notausstieg ukommen ze loossen.

Mäer bezuelen net nach eng Kéier fir är Krise!

Wat ass also den Bilan vun der leschter an den leschten Legislaturen, wou stinn mäer haut? Immobilitéit, Schaffen ouni Enn, Zersiidlung, Wunnéngsnoutstand, en schlechten Ruff ueschter d‘Welt an een materiellen Wuelstand deen net generaliséiert ass – vun deem net jiddereen profitéiert an deen och bedéngt all d‘Gléck op der Äerd bréngt. Emmer méi Leit hunn d‘Gefill sënnlos am Hamsterrad ze dréinen, d‘Krankheet mat däer eis Gesellschaft ze kämpfen huet heescht „Burn-out“ an 43% leiden ënner Stress op der Aarbecht, 15% ënner „épuisement continuel“. Ech zitéieren den meeschtgeliketen Kommentar ënnert deem Artikel op Lessentiel.lu zum Thema:

« Il y a uniquement le rendement et le fric qui compte dans ce pays! Le travail se déshumanise de jour en jour, les dépressions et burnouts sont très courant. J’en ai été moi même victime comme de nombreux amis. Toutes les administrations et les politiciens sont au courant et rien ne bouge. Pendant ce temps là on exploite jusqu’à la moelle les salariés. Bientôt on verra dans les annonces de travail : Bonne gestion du burnout, fourniture d’un traitement à l’embauche si besoin! »  (ouvrier le 16.02.2017 09:36, http://www.lessentiel.lu/fr/luxembourg/story/21970786)–

oder fir eng Mam ze zitéieren wou am Finanzsecteur schafft « Et gëtt schlecht gesinn wann een virun 7 / 8 Auer heemgeet, dofir kënnt och keen allzefréi op d’Aarbecht, Kanner ass och keen Grond dass een spéit geet oder fréi geet, mol net wann se am Spidol sinn, ech soen dann ech hätt een Problem mam Auto, dofir hunn se Verständnis op der Aarbecht »

Ma och op Aarbechtsplazen wou manner Drock besteet, ass een net gefeit virun engem deeglechen Malaise, een wichtegen Grond vum Burn-out ass deen vun der Sënnlosegkeet vun engem senger Aarbecht, an déi ass bei wäitem net ëmmer ginn !

Banke ginn gerett, ëffentlech Déngschter ginn privatiséiert an d’Leit ginn ausgedréckt wéi Zitrounen, dat muss ophalen !

Mee elo sinn ech trotz guddem Virsaz awer erëm ofgeschwäift, ech war amfong dobäi ze soen, dass Lëtzebuerg een Projet brauch, een neien Modell wéi Lëtzebuerg  – am internationalen a regionalen Ëmfeld – esou transforméiert kann ginn dass wirtschaftlech, sozial, ökologesch an demokratesch Froen fir d‘Leit an mat de Leit geléist ginn.

An mäer sinn net eleng als déi Lénk fir déi Virstellungskraaft an Militanz ze hunn fir dat Bestehend ze iwwerkommen. D‘Gewerkschaften, Kulturschaffender, d‘Transition Beweegung an d’économie solidaire et locale, d‘feministesch Beweegung, d‘Solidaritéitsbewegung mat den Geflüchteten, fortschrëttlech Medien, Jugendorganisatiounen an en groussen Deel vun der méi breeder Zivilgesellschaft schaffen och an déi Richtung. Déi Lénk kann mat 30% – mat der Virsicht déi esou Sondagen wéi deen vun RTL/Luxemburger Wort ëmmer sollen gëllen – op eng breet Vertrauensbasis bei den Leit zielen fir am politeschen Débat stellvertriedend fir dës Alternativ Visioun vun Lëtzebuerg anzestoen. An fir eis wäert och weiderhin d‘transformatoresch Politik déi mäer wëllen, virun Muechtpositiounen an Personalien stoen, deen „Level playing field“ deen déi etabléiert Parteien am Hibléck op den Wahlkampf opféieren, mat wahnwitzegen Koalitiounsoptiounen oder carrément Fusiounsambitiounen ass net eis Tasse de thé, dat iwwerloossen mäer aneren déi mat däer Approche zur Politik schonn genuch Leit degoûtéiert hunn. 

Mäer konzentréieren eis duerch eis politesch Praxis, duerch eis Inhalter awer och eis demokratesch Prinzipien wéi Rotatioun an Anti-Cumul weiderhin drop d‘Leit ze mobiliséieren, wéi dëst eis fir d‘Gemengewahlen gelongen ass wou esouvill, esou paritéitesch an esou Jonk Lëschten wéi nach ni vun déi Lénk kandidéiert hunn an eis Präsenz bei den Leit weider gestäerkt ginn ass. Bei der aktueller Situatioun wäer sécherlech méi néideg, an genee dat ginn mäer dëst Joer fir d‘Chamberswahlen un. Dofir wënschen ech eis all ofschléissend een Joer 2018 dat vill Beweegung an d‘Verännerung vun eiser Gesellschaft bréngt an mäer méi wéi eng fix Iddi un d‘Wackelen bréngen!

Mär sinn déi transformatoresch Lénk – Fir déi Vill, net déi Wéineg!

Oder fir et mam Rosa Luxemburg op den Punkt ze bréngen:

« Du wirst nicht danach beurteilt, was du sagst, sondern was du tust. »

PDF

Bilan parlementaire 2016/2017

A) déi Lénk : Une véritable force d’opposition

(-) déi Lénk lance et mène des débats essentiels (Salaire Social Minimum (SSM), working poor, réduction du temps de travail, logement, place financière, utilisation des fonds souverains, avenir de l’UE, accords de libre-échange, etc) ;

(-) s’engage à faire des propositions afin de répondre aux besoins essentiels de la population (proposition de loi sur le logement, amendements PAN, motions SSM et working poor, propositions extra-parlementaires, etc .)

(-) s’oppose à une politique visant unilatéralement une croissance économique privilégiant une minorité au détriment des conditions de travail, environnementales et de la qualité de vie de la majorité de la population.

(-) représente la société civile comme seule force politique à la Chambre des Députés (CETA, loi sur l’immigration, politique d’asile, assurance dépendance, réduction du temps de travail, augmentation du SSM, etc.).

Alors que déi Lénk constitue le plus petit groupe parlementaire, son influence sur les débats politiques est considérable. Par ses contenus et propositions, son argumentation, ainsi que son implication dans la société civile, déi Lénk a réussi à faire bouger des lignes politiques. Ainsi, les « idées sympathiques, mais non réalisables », pour citer le député socialiste Alex Bodry, reviennent au centre des débats publics.

B) Faits marquants de l’action gouvernementale

(-) Politique économique : Le gouvernement recherche une croissance économique maximale alimentée surtout par des niches souveraines peu durables. Ce modèle économique produit des effets pervers : le chômage ne baisse que très peu et trop lentement, pendant que le taux de pauvreté laborieuse est un des plus haut en Europe. Bref, pour la majorité de la population, le lien entre croissance économique et prospérité est rompu.

(-) Réforme fiscale : Après plusieurs années de politiques d’austérité, le gouvernement a rendu quelques miettes de pouvoir d’achat à la population tout en faisant des cadeaux fiscaux aux entreprises. La réforme n’a eu aucun effet redistributif, mais elle a plutôt privilégié les classes aisées, comme l’a d’ailleurs constaté la Commission européenne.

(-) Réformes sociétales : Si certains projets ont été soutenus par déi Lénk (loi sur la nationalité), sur le plan sociétal la politique de la coalition est avant tout marquée par un stand-still (constitution), voire même par des mesures liberticides (Etat d’urgence).

(-) Logement : Alors que le logement est devenu la première source de précarisation d’un grand nombre de la population, la politique gouvernementale dans ce domaine est caractérisée par un immobilisme accablant.

(-) Des incohérences de plus en plus visibles : REVIS vs. chômage de longue durée ; space mining vs. économie circulaire, aide au développement vs. budgets militaires, place financière : first mover vs. first blocker, etc.

Interpellatioun iwwer working poor

Op Initiativ vun déi Lénk gouf an der Chamber iwwer d’Situatioun vun de working poor debattéiert. Mat working poor sinn déi Leit gemengt, déi zwar enger bezuelter Aarbecht noginn an awer trotzdeem an Aarmut liewe mussen. Zu Lëtzebuerg ass den Undeel vun de working poor immens héich a läit bei 11,6%. An nëmmen 3 Länner an der EU ass dësen Taux méi héich: Bulgarien, Spuenien a Griicheland. An eiser Interpellatioun hu mir d’Grënn fir an d’Effekter vun dëser Entwécklung beliicht (falend Léin, Ofbau vum Sozialstaat, Explosioun vun de Logementspräisser an eng sozial selektiv Mobilitéit) a Virschléi gemaach, fir dësem Phänomen en Enn ze setzen.

Am Kader vun der Debatt hu mir zwou konkret Propose gemaach:

(1) Mir hunn eng Erhéijung vum Mindestloun em 10% gefrot:  Motion – Erhéijung vum Mindestloun em mindestens 10%
De STATEC huet an enger rezenter Etüd gewisen, dass den Aarmutsrisiko zu Lëtzebuerg (60% vum Medianloun) mënschewierdegt Liewen erméiglechen dass zousätzlech de Netto-Mindestloun och nach ënnert dem Aarmutsrisiko läit. Dofir muss an eisen Aen als alleréischt mol de Mindestloun em minimum 10% eropgoen.

(2) Mir hunn eng réigelméisseg Debatt iwwer d’sozial Situatioun an d’Lag um Aarbechtsmaart gefrot: Resolutioun – Réigelméisseg Debatt iwwer d’sozial Situatioun an d’Lag um Aarbechtsmaart
Op der Uni oder an aneren ëffentlechen Instituter (LISER z.B.) gëtt eng performant wëssenschaftlech Recherche am Sozial- an Aarbechtsberäich gemaach. Donieft verëffentleche vill gesellschaftlech Organisatioune wäertvoll Etüden a Virschléi iwwer d’sozial Lag. Mir wëllen des Aarbechten an d’Chamberdebatten afléisse loossen.

Béid Virschléi goufe vun der Regierungskoalitioun ofgelehnt.

11,6% working poor zu Lëtzebuerg

Zu Lëtzebuerg hunn mer en iwwerduerchschnëttlech héijen Taux u Leit, déi trotz Aarbecht aarm sinn, oder dem Aarmutsrisiko ausgesat sinn. Hei zu Lëtzebuerg gehéieren 11,6% vun de Leit, déi schaffen engem Ménage un, deen dem Aarmutsrisiko ausgesat sinn. 11,6% sinn esou genannte Working Poor. Dat ass wesentlech méi wéi an eisen Nopeschlänner an dat ass och e Rekord par rapport zu de Jore virdrun.

Dat seet eis Eurostat. An ganz Europa sinn ët just d’Kriselänner Griicheland, Spuenien a Rumänien, wou den Undeel un Working Poor nach méi héich ass.

Besonnesch betraff si Leit, déi an Deelzäit schaffen: 16,5% vun hinne liewen an Aarmut. Nach méi betraff si Leit mat engem CDD: 23%! Mee och Leit mat engem CDI weisen en erschreckend héijen Aarmutsrisiko op: 9,5%.

Als working poor ginn allgemeng unerkannt Leit bezeechent, déi trotz Aarbecht an eventuelle Sozialleeschtungen ënnert dem Aarmutsrisiko liewen. Dësen Aarmutsrisiko ass als 60% vum Medianloun definéiert. Et handelt sech also hei em e relative Wäert, dee vu Land zu Land anescht z’erklären an anzeschätzen ass, dee bei ënnerschiddlechen Zesummesetzunge vun engem Stot anescht duerchschléit, mee den och opgrond vun de Liewenshaltungskäschte ganz ënnerschiddlech ze bewäerten ass.

Dofir muss ee bei de Grënn fir working poor och iwwer d’Léin an eventuell Sozialleeschtungen erauskucken a sech froen, wéi eng aner Facteuren d’Leit an d’Aarmut drécken. Mir gesinn hei zwee wichteg Facteuren: d’Wunnkäschten an de Präis vun der Mobilitéit.

Ongerecht Lounentwécklung

Déi direktsten Ursaach vum Working Poor Phenomen ass eng ongerecht Lounentwécklung:

Déi niddregst Léin sinn tëscht 2000 an 2015 em 36% Prozent geklommen. De Salaire moyen em 53% an déi héchst Salairen em ganzer 60%. De pouvoir d’achat vun den ënneschte Léin ass säit 2010 nëmmen em 1,1% geklommen, also bal 5 mol manner ewéi de vun den héchste Léin. Des Entwécklunge sinn engersäits op d’Indexmanipulatioun zeréckzeféieren:

D’Indexmanipulatioun vun 2013 déi zu engem Retard vu 7 Méint vum Ausbezuele vun der Indextranche gefouert huet, huet d’Leit mat niddrege Léin vill Geld kascht. Am ganze sinn an deene leschte 4 Joer 1269 euros fir en Salarié deen de Mindestloun bezitt verluer gaangen. Dat ginn 3124 euros fir de Salaire Moyen. Dat ganzt ass jo dann an Täsch vum Patronat gefloss, dat vum Decalage tëscht der Inflatioun vun de Präisser an der Opwäertung vun de Léin profitéiert.

Anerersäits spigelt sech an där ongerechter Lounentwécklung och déi ongerecht Verdeelung vum geschaafene Méiwäert vun der Aarbecht erëm:

Mier hun hei zu Lëtzebuerg déi héchsten Aarbechtsproduktivitéit pro Kapp vun den EU-15 Länner. Dat waren 2015 116.000 euros. Mier hun och den héchste coût horaire du travail, den ëfters vum Patronat a vun der Regierung a Fro gestallt gëtt, well en d‘Kompetivitéit anscheinend bremst.A Wierklechkeet awer, progresséiert dee coût dee mëttlerweil bei 36,1 euros läit, nëmme lues (2,3% vun 2008 bis 2012), woubäi de Produktivitéitstaux (d’valeur ajoutée) ëmmer méi schnell an d’Luucht schéisst (an der Moyenne 3,56% d’Joer vun 1995-2010). Par rapport zum grousse Räichtum den zu Lëtzebuerg geschaaft gëtt, ass d’Aarbechtskraaft hei extrem bëlleg, méi bëlleg souguer ewéi an aneren europäesche Länner.

De Mindestloun muss iwwer 60% vum Salaire Moyen leien, sou heescht et am rapport d’activité vum Comité européen des Droits sociaux du Conseil de l’Europe vun 2014. Den aktuelle brutto SSM vun 1.998,59 euros läit effektiv iwwer 1797 euros vum Salaire moyen. Den Netto Mindestloun läit awer bei 1726 euros (Steierklass 1) also nach ëmmer ënnert dëser Aarmutsschwell.

Mier verlaangen eng Erhéijung vum Mindestloun vun 10% fir dem Problem kuerzfristeg entgéint ze kommen.

 

Ofbau vum Sozialstaat

De Sozialstaat spillt eng wichteg Roll fir deene Leit, déi trotz enger Aarbecht net genuch verdéngen, en anstännegt Liewen ausserhalb vun der Aarmut z’erméiglechen. Ouni sozial Transfert’en missten zu Lëtzebuerg nach vill méi Leit déi schaffen an Aarmut liewen.

An de leschten zéng Joer gouf eise Sozialstaat awer ëmmer rem vun de verschiddene Regierunge beschnidden. Besonnesch ab der Wirtschaftskrise vun 2007/2008 goufe verschidden Transfert’en gekierzt, agefruer oder hire Finanzement gouf méi ongerecht an zu Ongonschte vun de Salarié’en reforméiert.

Dat problemateschst Beispill ass d’Kierzung vum Kannergeld. Des Regierung huet beim Kannergeld zwou Prestatioune ganz ofgeschaaft an d’Kannergeld selwer drastesch gekierzt fir Familljen ab zwee Kanner. D’CSL huet a sengem Avis virgerechent, wat eng Famill mat 3 Kanner – ganz onofhängeg vun de Lounsituatioun – abéisst: 238€ de Mount, also 2856€ d’Joer. Fir vill Leit sinn dat 1-2 Paien.

Donieft ginn d’sozial Transfert’en ëmmer méi selektiv an u bestëmmte Bedingunge gekoppelt. Soumat geet d’Universalitéit vun eisem Sozialstaat ëmmer méi verluer, wouduerch bei ville Leit zousätzlech Onsécherheeten an Drock entsteet. Dëst ass besonnesch beim RMG ze gesinn, dee kee garantéierte revenu ass, mee souvill Ausname kennt a sou niddreg ass, dass e fir déi Betraffe keng wierklech Garantie bitt. D’Reform vum RMG, déi de Moment um Instanzewee ass, dreift des Logik weider.

 

Explosioun vun de Logementskäschten

Ee vun de wéinege Sozialtransferen, deen dé’Regierung vun 2 Joer nei agefouert huet ass d’Subvention Loyer. Des Subventioun soll jo Locatairen ze gutt kommen, déi hire Loyer net méi packen. Leider droen d’Bedingunge fir d’Vergab vun dëser Subventioun de Wunn- an Aarbechtskonditioune vu ganz ville Leit guer keng Rechnung. Dofir kommen och net vill betraffe Leit fir des Subventioun a Fro.

Dobäi hëlt d’Zuel vun de Leit, déi mat hirem Loun keng Wunneng méi bezuele kënne permanent zou. 2014 schonn hunn 26,3% vun de Locataire Problemer gehat fir hire Loyer ze bezuelen! Kee Wonner, wëll d’Präisser fir Logementer klamme vill méi schnell wéi d’Léin a besonnesch déi kleng Léin. An de leschten 10 Joer sinn d’Wunnengspräisser zu Lëtzebuerg laut Observatoire de l‘Habitat em 41,9% geklommen. Des Hausse ass souguer an de leschten 12 Méint mat 5,6% nach méi rapid. Ganz erschreckend ass d’Hausse bei Appartementer, déi sech nach a Planung oder Bau befannen: +11,9%! An engem Joer!

Bei de Loyeren ass d’Hausse ähnlech staark, hei gouf et an de leschten 10 Joer e Plus vun 29,2% an och hei klammen d’Geldbeträg déi e Locataire am Schnëtt fir en Daach iwwer dem Kapp muss berappen an de leschten 12 Méint nach méi schnell: + 4,9%! Dobäi komme bei de meeschte Lokatiounen och nach frais d’agence a Kautiounen, déi vill Lei top ee coup an d’Laberente bréngen. Zumindest dat kann einfach ofgeännert ginn. Mir hunn dozou eng Gesetzespropositioun eraginn, déi scho positiv aviséiert gouf. Et bréicht also elo just eng politesch Entscheedung.

D’Léin vun deenen klénge Revenu’en kënnen mol net am Usaaz mat dëser Entwécklung mathalen.

Soumat gëtt däitlech, dass d’Prekariséierung vun ëmmer méi Leit eben net just en aus de Fuge gerodene private Logementssecteur ass, deen dofir verantwortlech ass, mee politeschen Immobilismus. Am Emkéierschloss heescht et awer och, dass een dësen Trend duerch aner politesch Entscheedunge rem kann ëmdréien.

déi Lénk hu verschidde Virschléi fir de Logement ausgeschafft a mir wäerten och weider Drock maachen.

Ongerechten Zougank zur Mobilitéit

Eng ganz wichteg Dimensioun, déi dann och enk mat der Wunnsituatioun ass Aarmut duerch eng beschränkte Mobilitéit an d’ageschränkte Mobilitéit, déi dann rem zu enger weiderer Prekariséierung féiert.

D’Wunnengspräisser an zentrale Lagen, sief et an der Stad oder ronderëm, a ville gréissere Gemengen am Süden oder och mëttlerweil am Uelzechtdall, dreiwe besonnesch Stéit mat klenge Revenu’en a méi rural Géigende vum Land – wann net direkt iwwer d’Landesgrenzen eraus.

De Manktem un dezentraliséierten Infrastrukturen wat den ëffentlechen Transport ugeet féiert zu der Ofhängegkeet vun privaten Transportmëttel déi sech Leit mat klengem Akommes nieft deenen héijen Logementspräisser oft net méi leeschten kënnen. Den Auto ass eng deier Uschafung, mat villen lafende Käschten, virop Reparaturen, Assurancen an natierlech de Parking, dee sech méi aarm Leit souwisou net leeschte kënnen. D‘Geographesch Ausgrenzung reduzéiert also d’Mobilitéit an d’Méiglechkeeten eng Aarbechtsplaz ze fannen an dreift domat den Aarmutsrisiko an d’Luucht, mee och allgemeng déi sozial Ausgrenzung.Den Autosbesëtzer ass a villen Offres d’Emploi och en Selektiouns oder besser gesot en  Diskriminatiounsfacteur. Den Autobesëtz ass also mëttlerweil eng Klassefro.

Aplaz ewech ze kommen vum Paradigma vum Individualverkéier, gi vun der Regierung an och ganz erstaunlecherweis vum gréngen Transportminister, Moossnamen geholl déi dësen Mobilitéitsproblem weider verschäerfen an domat d’Stroossen an d’Ëmwelt och „nohalteg“ belaaschten. D’Regierung geet jo elo esou scho sou wäit fir einfach direkt Zuchverbindungen ze suppriméieren (Bsp. Diddeleng). Parallel ginn awer weider Milliounen an den Ausbau vun Autobunnen (bezeechnenderweis och nach d‘Diddelenger Autobunn) gestach a Verschmotzungsproblemer duerch d’Ofgase solle mat weideren neie Stroosse iwwergaange ginn…

 

Wéi eng Konsequenzen gëllt et ze zéien?

(1) De Netto-Mindestloun zu Lëtzebuerg läit fir eng Persoun alleng esouwuel ënner der Aarmutsgrenz ewéi och ënner deem vum Statec berechenten néidege Mindestakommes. Dëse Mindestloun – also déi primär Repartitioun tëscht Kapital an Aarbecht – muss an eisen Aën alleng schon Schutz virun Aarmut bedeiten. Et kann net sinn, datt e Mënsch mat enger voller Tâche d’office op Sozialhëllef ugewisen ass, fir kënnen iwwer d’Ronnen ze kommen. De Mindestloun gehéiert also ugepasst. Déi vergaangen ausgesaten Indextranchë gëllt ët direkt bäizesetzen. Dëst soen net nëmme mir, mee ët ass och eng zentral Fuerderung vun de Gewerkschaften a de Sozialverbänn hei am Land. Déi Fuerderung ass och net vermessen, mee déi minimal Grondlag, datt een hei am Land iwwerhaapt ka vu Cohésion sociale schwätzen.

(2) Prekär Aarbecht (Interim, CDD, etc.) muss legal encadréiert ginn, esou datt den abusive Recours bei gréisseren Entreprisen op dës prekär Aarbechtsforme strikt reglementéiert ass, soit op en gewëssen %, soit op aussergewéinlech konjunkturell Pic’en. Ëmgekéiert kéint een sech virstellen, datt ee Subventioune fir kléng Betriber aus schwierege Secteur’en aféiert, déi ebe grad hir sozial & Verantwortung iwwerhuelen a fest astellen.

(3) Déi universal Sozialleeschtungen, notamment d’Kannergeld hunn duerch Desindexéierung iwwer déi leschte Joren zolidd u Wäert verluer an och d’Reform vum Kannergeld vun dëser Regierung war eng alleréischter Linn eng Spuermesure mam Zil manner Suen auszeginn. Am meeschten dorënner leiden och an Zukunft kannerräich Familljen. Dëst muss redresséiert ginn. Selektiv Sozialleeschtungen, wéi d’Loyers-subventioun, mussen esou orientéiert ginn, datt se och do ukommen, wou d’Besoins real sinn. An se kënnen héchstens eng kuerzfristeg  Iwwergangsléisung sinn, well am Moment fléissen déi Suen direkt aus dem Portmonnie vum Locataire an d’Täsche vun der Immobilière, an heizen de Maart nach wieder un.

(4) D’Regierung kënnt net derlaanscht de Wuesstem ze reguléieren. De Wuesstem kënnt kaum méi bei den niddregen Akommeskategorien un, am Géigendeel ët sinn déi Leit, déi am meeschten ënnert den negative Konsequenzen ze leiden hunn. Et sinn si, déi am schwéiersten ënner der desolater Situatioun um Wunnengsmaart leiden, ët si sie déi am meeschten ënner verstoppte Stroossen an Zich leiden, an ët si sie deenen hir Liewensqualitéit duerch den onkontrolléierte Wuesstem ofhëlt. Duerfir brauche mer en Paradigmewiessel an der Wunnengspolitik (ewech vum fräie Maart, hin zu ëffentlecher Regulatioun a Baue wéi dat a Stied mat héijer Liewensqualitéit wéi Amsterdam oder Wien schon längst de Fall ass). Duerfir brauche mer méi en konsequenten Ausbau vum ëffentlechen Transport an eng seriö Landesplanung.

(5) Mer brauchen eng seriö Steierreform, déi wierklech sozial gerecht a redistributiv ass. Jo, d’Steierreform vun dëser Regierung huet déi ënnescht Akommeskategorië steierlech entlaascht, mee se war awer net ëmverdeelend. Am beschte Fall, kal Progressioun immuniséiert. Si huet net dozou gefouert, datt de Staat sech d’Méiglechkeet an déi néideg finanziell Moyens gëtt, de Wuesstem ze reguléieren an domadder och déi néideg Infrastrukturen ze schafen, fir deene Leit entgéintzekommen, déi schaffen an net dichteg verdéngen.

Neijooschried vum Carole Thoma

La vidéo du discours de notre co-porte-parole Carole Thoma prononcé lors du Pot du Nouvel An est désormais en ligne.

Léif Komrodinnen a Komroden,
Léif Gäscht,
Léif Frënn,

Als Virbereedung op meng Ried hunn ech mer ugelauschtert, wat d’lescht Joer op dëser Plaz gesot gouf. Deemools huet de Marc ugefaangen, andeems en eis alleguer vill Kraaft fir dat neit Joer gewënscht huet. Am Réckbléck hu mer déi Kraaft och gebraucht. Well 2016 war deelweis – entschëllegt den Ausdrock – e schäiss Joer.
Aleppo gouf zum Symbol fir all déi Plazen op der Welt, wou d’Bevëlkerung ënner mäerderesche Kricher leide muss. Mir hunn all live materlieft, wéi sech d‘Situatioun ëmmer méi zougespëtzt huet bis déi humanitär Katastroph perfekt war.
An den USA gouf e Mann mat Hëllef vu Rassismus a Sexismus, vu Gewaltverherrleschung a Ligen zum nächste President gewielt.
D‘Briten hu sech opgrond vun Hallefwourechten an Angschtmaacherei dozou entscheed, d’EU ze verloossen.
An hei zu Lëtzebuerg hate mer de Luxleaks-Prozess, wou den Antoine Deltour an de Raphael Halet  an éischter Instanz zu Prisongs- a Geldstrofe condamnéiert goufen. 2 Whistleblower also, déi just ëffentlech gemaach hunn, wéi wäit Lëtzebuerg geet fir am internationale Steierdumping d’Nues vir ze halen.
An deem Prozess koumen dann esou aberwitzeg Geschichte raus, wéi z.B., dass PwC Bréifpabeier vun der Lëtzebuerger Steierverwaltung zur Verfügung hat fir schnell an einfach Rulingen ausstellen ze kënnen.
Normal, mat Steiervermeidung ass net ze spaassen, do zielt all gewonnenen Dag. Wa mer do ze lues sinn, kéint en anert Land kommen an eis keng Steieren virun der Nues ewech klauen.
A während viru Geriicht sech zwee Whistleblower verdeedege mussen, well si opgewisen hunn, dass riseg Betriber mat enorme Beneficer quasi keng Steier bezuelen, geet an der Gesellschaft déi sozial Schéier weider auserneen.
Den Aarmutsrisiko läit bei 16% an all Fënnefte riskéiert an der Tëschenzäit, Affer vun Aarmut oder sozialer Exklusioun ze ginn. Ëmmer méi Leit bleift um Enn vum Mount näicht méi iwwereg, well schonn alleng de Logement d’Halschent vun hirem Loun frësst.
Fir deem entgéintzewierken huet d’Regierung eng Steierreform op de Wee bruecht. Deene Leit, vun deenen ech elo grad geschwat hunn, hëlleft dat zwar net immens vill. Vum grousse Kuch kréie si just déi puer Grimmelen, déi vum Dësch falen.
Eng Steierreform, déi zu méi sozialer Gerechtegkeet géing féieren, hätt ganz anescht missen ugepak ginn. Nee, hei hu mer et, kuerz virun de Wahlen, mat enger Tournée générale ze dinn.
Anescht kann een et net bezeechnen, wann Paien bis zu 25 Dausend Euro de Mount dovu profitéieren. Wou ass do d’Stäerkung vun der Mëttelschicht oder d’Ennerstëtzung vun den ënneschte Lounkategorien?
Dobäi kënnt, dass och nach lauter Steierkaddoen un déi grouss Betriber verdeelt goufen, sou dass dem Staat am ganzen iwwer 500 Milliounen Euro manner zur Verfügung stinn. Suen, déi eigentlech gutt géinge gebraucht gi fir wichteg Investissementer, zum Beispill an de Logement oder eise Sozialsystem, dee bei all Geleegenheet ofgebaut gëtt.
Well déi puer Grimmelen, déi fir déi normal Leit vum Dësch falen, gi bei wäitem net duer fir d’Austeritéitspolitik vun dëser Regierung während de leschte Joeren ze vergiessen.
Nach am Juni gouf d’Kannergeld gekierzt. An och déi geplangte Reform vun der Fleegeversécherung ziilt just drop of, d‘ Ausgaben ze reduzéieren.
Gläichzäiteg wiert sech d’Regierung awer dogéint, Steiere vun e puer honnert Milliounen, déi dem Staat zoustinn, ze kasséieren, wéi mer am Dossier Fiat erlieft hunn a wahrscheinlech deemnächst och am Fall Engie.
Bei Sozialleeschtungen ze spuere fir spéider Steierkaddoen ze maachen ass eng Politik, géint déi mir eis ëmmer mat Hänn a Féiss gewiert hunn an och an Zukunft weider wäerte wieren.

Iwerhaapt huet dës Regierung, genau wéi déi virrecht, komesch Virstellunge vum Bild, dat Lëtzebuerg ausstrahle soll. Mir sinn net nëmmen a Steierfroen net d’accord, mä och wann et drëms geet, wien hei wëllkomm ass.
Mir hu schonn e puermol kritiséiert, dass verschidde Ministere sech ze vill op déi Ultra High Net Wort Individuals, wéi se sou schéi genannt ginn, konzentréieren an doduerch d’Realitéit, an där déi meescht Leit hei am Land wunnen, aus den Ae verléieren.
Riseg Luxusimmobilien dreiwen de Präisspigel enorm an d’Luucht a blockéieren de Wunnraum, virun allem am Zentrum. Jonker a Leit ouni feste Wunnsëtz ginn aus de Stadzentre verdriwwen, well se net an d’Bild passen, dat soll vermëttelt ginn.
Mä de Clou kënnt mat deem neien Immigratiounsgesetz, dat an e puer Woche soll gestëmmt ginn.
An deem Projet de loi ass festgehal, dass eng Famill mat Kanner, déi op Lëtzebuerg kënnt, kann am Centre de Rétention festgehale ginn, an zwar net méi, wéi bis elo, 3 Deeg laang, mä ganzer 7 Deeg.
Eng Famill mat klenge Kanner, déi also näischt falsch gemaach huet, ausser op Lëtzebuerg ze komme fir hei Asyl unzefroen, soll kënnen eng ganz Woch laang festgehale ginn.
Gläichzäiteg ginn am selwechte Projet de loi nei Kritären agefouert fir en Titre de Séjour ze kréien. Dee gëtt nämlech dann u jidderee verschenkt, deen tëscht enger halwer Millioun an 20 Milliounen Euro zu Lëtzebuerg investéiert.
Wie Fric huet, däerf bleiwen; wie vu Misère an Honger fortleeft, gëtt 7 Deeg agespaart an da rëm heem geschéckt. Dat ass Immigratiounspolitik à la Blo-Rout-Gréng. An eng Schan!
Verschidde Politiker wëllen d’Rechter vun engem Mensch anscheinend vu sengem Bankkonto ofhängeg maachen.
Ma net nëmmen an der Immigratiounspolitik, ganz allgemeng stellt sech d’Fro, wéi eng Visioun vu Lëtzebuerg déi grouss Parteien hunn.
Hinne schéngt et duerzegoen, sech op juristesch Ingenieurskonscht ze spezialiséieren, ob am Kader vum Steierdumping oder neierdéngs am Space Mining. Well, si mer éierlech, et kann nach esou spannend kléngen, mä schlussendlech handelt et sech beim Space Mining ëm näicht aneres wéi eng weider Iddi, wéi een alt nees alleng duerch Erëmjongléieren mat Paragraphen, Sue maache kann, déi engem net gehéieren.
Et geet nämlech drëm, e legale Kader hierzestellen, deen et privaten Entreprisen erlaabe soll, natierlech Ressourcen vun Asteroiden ze accaparéieren. An dat obwuel sech d’Vereente Natiounen eens sinn, dass de Weltraum der ganzer Menschheet gehéiert an domat net einfach privatiséiert ka ginn.
Ganz dovun ofgesinn huet de Space Mining net wierklech eppes mat der Economie circulaire ze dinn, déi vum selwechte Minister sou grouss annoncéiert gouf. Wou ass de Kreeslaf, wa mer elo schonn iwwer d’Grenze vun der Äerd ewech Ressource siche ginn?
Bei där ganzer Fëscherei a legale Grozonen an Ëmverdeelung vun ënnen no uewen si mir als déi Lénk oft déi eenzeg, déi dertëschent fonken. CSV an ADR stëmmen de Gros vun de soziale Kierzungen a Verschlechterunge mat, nach méi wäit vir sti se wann et drëm geet, Kaddoen un déi Räich ze verdeelen. Dat heescht, wa se net grad ze vill mat der Sich no Krëppercher a Kleesercher beschäftegt sinn.

Als Lénk hu mir dogéint versicht, eis Hausaufgaben ze maachen. Ech erënneren drun, dass mer dat ganzt Joer iwwer eng Campagne iwwer de Logement lafen haten, déi och nach dëst Joer wäert weidergoen, virun allem op Gemengeniveau.
Mir hunn net nëmmen opgewisen, wou de Moment déi gréisst Problemer leien, mä och ganz konkret Propose gemaach, wéi een de Leerstand mobiliséiere an déi batter néideg zousätzlech Wunnunitéite kuerz- a mëttelfristeg schafe kann.
Mir hu Motiounen an de Gemengeréit eraginn fir d’Locatairen anstänneg iwwer hier Rechter ze informéieren.
A mir hunn eng Proposition de loi agereecht, an där festgehal ass, dass deejéinegen, deen eng Immobilienagence an Usproch hëlt, och d’Provisioun muss bezuelen.
Vu dass et sech dobäi an deene meeschte Fäll ëm de Proprietaire handelt, gëtt de Locataire dovu befreit, e Service ze bezuelen, deen en ni bestallt huet. Dëse Prinzip existéiert an all eisen Nopeschlänner a géing zu enger net ze ënnerschätzender Entlaaschtung vun de Locataire féieren.
Mä de Logement ass just ee vun deene Sujeten, op deene mer geschafft hunn.
Éier eis zwee Deputéiert géint d’Reform vum PAN-Gesetz gestëmmt hunn, well dës an där Versioun Verschlechterungen fir d’Salariéen duerstellt, hu si eng Rëtsch vun Amendementer ausgeschafft, fir e bessert Gläichgewiicht tëscht Betrib a Salarié hierzestellen.
Am Géigenzuch zu der gefuerderter Flexibiliséierung wollte si méi Sécherheet an eng Oarbeschtszäitverkierzung duerchsetzen.
All eenzelt Amendement, dorënner d’Fuerderung no enger 6. Congéswoch,  gouf ouni jeeglech Diskussioun vun all deenen anere Parteie verworf.
Dat ass ëmsou méi verwonnerlech, wann ee weess, dass déi zousätzlech Congéswoch schonn eng Kéier an enger Gesetzespropositioun gefrot gouf, déi vu kengem anere wéi dem deemoolege gréngen Deputéierte François Bausch virgeluecht gi war. Esou schnell ännere sech d’Prioritéiten vu Gréngen wa se bei deene Grousse matspillen däerfen.
An och dass gëschter den Owend den Etienne Schneider op eemol d’Iddi vun enger Aarbeschtszäitverkierzung uklénge gelooss huet, kann no där Geschicht dach keen eescht huelen. De leschte Mount war d’Chance do!
Dat selwecht beim Mindestloun. Déi minimal Erhéijung, mat där sech esou gebrëtzt gouf, war näischt aneschters wéi eng gewéinlech Upassung un d’Lounentwécklung.
Domat bleift den onqualifizéierte Mindestloun ënnert där Zomm, déi ee laut STATEC brauch, fir hei am Land en ugemiessene Liewensstandard ze hunn.
Lëtzebuerg verstéisst an deem Fall géint déi europäesch Sozialcharta. Dat muss ee sech emol virun Aen halen.
Lëtzebuerg, eent vun deene räichste Länner vun der Welt, dat fräiwëlleg op Steieren a Milliardenhéicht verzicht an no de Stären, pardon, Asteroiden, gräift, eist wonnerbart Lëtzebuerg, schaaft 11% working poor. Dat heescht, all 9., deen hei am Land schaffe geet, kann net anstänneg vu sengem Loun liewen.
Fir dat ze änneren, hunn déi Lénk eng Motioun an der Chamber agereecht mat den Ziler, de Mindestloun esouwäit ze hiewen, dass een dezent dovu liewe kann, a gläichzäiteg d’Regierung opzefuerderen, en Aktiounsplang géint de Phänomen vun de Working Poor opzestellen.
Et kéint ee mengen, et wier schonn traureg genuch, dass et iwwerhaapt zu sou enger Motioun muss kommen, mä et geet nach besser.
Well ouni iergendeng Diskussioun oder Erklärung hunn d’Deputéiert vun déi Gréng, der LSAP an der DP ausnahmslos géint déi Motioun gestëmmt.
Zwou vun deenen dräi Regierungsparteie mengen heiansdo nach, si kéinte sech als „sozial“ bezeechnen an all deene Leit wëll ech eppes soen, vläicht lauschtert jo deen een oder aneren dono heemlech, wat hei gezielt gouf.
Op verschiddene Sujete kann ee sech net hannert Franktiouns- oder Koalitiounszwang verstoppen. Jiddereen, deen an där Chamber sëtzt, gouf gewielt, an ass individuell responsabel fir seng Aktiounen.
Säit dem 7. Dezember 2016 ass all Deputéierten vun der LSAP a vun déi Gréng dofir matverantwortlech, dass Zéngdausende vu Mënschen hei am Land all Dag schaffe ginn ouni kënne vun hirem Loun ze liewen. That’s on you. An dofir gëtt et keng Excuse.
Kolleginnen a Kollegen
Nodeems ech elo sou vill negativ Stëmmung verbreet hunn, muss ech awer och soen: Et war net alles schlecht. Nee, well trotz allem huet d’Zivilgesellschaft dat lescht Joer nees mobiliséiert an ass wéinst soziale Froe massiv op d’Strooss gaang.
Ech erënneren un déi riseg Manif am Juni, wou iwwer 9000 Leit fir d’Opwäertung vun de Fleege- a Sozialberuffer op d’Strooss gaange sinn. Ech si frou, dass et zu Lëtzebuerg nees eng Gewerkschaftskultur gëtt, déi et fäerdeg bréngt, massiv ze mobiliséieren, wann et néideg gëtt.
An da kann ech natierlech net aanescht, wéi iwwer CETA an TTIP ze schwätzen.
Et ass bal net ze gleewen, dass et fäerdegbruecht gouf, iwwer déi leschte Joeren en éischter drëchene Sujet wéi Fräihandelsaccorden, esou staark an de Fokus vun der Allgemengheet ze stellen.
Europawäit hunn 3.5 Millioune Leit eng Petitioun ënnerschriwwen. Ëmmer méi grouss a méi staark ass d’Well vun de CETA-Géigner ginn. 2015 hunn hei zu Lëtzebuerg nach 2000 Leit dogéint manifestéiert, 2016 waren et der schonn iwwer 5000. Zu Berlin eng hallef Millioun.
Europawäit, an och a Kanada, hu sech Gewerkschaften, Ëmweltverbänn, NGOen a Bierger zesumme gedoen fir den neoliberale Kräften entgéintzetrieden. Et ass ëm net manner gaangen, wéi déi sozial an ekologesch Standarden ze schützen an eis Demokratie net u Multinationalen ze verkafen.
D’Argumenter ware kloer op eiser Säit.
An awer huet d’Europäesch Kommissioun, zesumme mat deenen nationale Regierungen, net opgehalen, en Traité, deen d’Gesellschaft kloer net wollt, duerchzeboxen.
Nach besser: Wou dat wallounescht Parlament gedreet huet, säin Accord fir déi belsch Ënnerschreft net ze ginn a soumat dee ganzen Accord platzen ze loossen, do hunn d’Verdeedeger gejéimert, dat wier ondemokratesch.
Wat ass dat fir en Demokratieverständnis?
E puer Technokraten an hier Marionetten an de Regierunge mengen, si wéissten et besser wéi quasi déi komplett europäesch Zivilgesellschaft a probéieren, op Biegen und Brechen en Accord ze forcéieren, deen d’Majoritéit vun de betraffene Leit net wëll.
Mä wann dann een decidéiert, dat net mat ze maachen, dann handelt deen ondemokratesch.
Dat ass lächerlech a weist en trauregt Bild esouwuel vun der europäescher Kommissioun, wéi vun den nationale Regierungen.
Wéi der wësst, gouf CETA awer, trotz deem massive Widerstand, ënnerschriwwen.
Déi lëtzebuergesch Politiklandschaft huet sech op deem Dossier net mat Ruhm bekleckert.
Déi Lénk waren déi eenzeg, déi vun Ufank un a bis zum Schluss kloer géint CETA waren. D’DP, CSV an d’ADR sinn dofir.
D’LSAP huet, dank der Erpressung vum Jean Asselborn, en Accord fir CETA aus der Basis erausgekëddelt an hier Jugend an de lénke Flillek monddout gemaach.
An déi Gréng? Déi hu sech esou laang gewonn a gekéiert, bis se anscheinend guer net méi woussten, wou lénks a riets ass. Et war en Aarmut.
Mä de Kampf ass nach net eriwwer. Dëst Joer wäert d’Europaparlament iwwer CETA diskutéieren. An och déi national Parlamenter musse Positioun bezéien, dat heescht déi lëtzebuerger Parteie sinn nach net aus dem Schneider.
Mir wäerte weider sou vill Drock wéi méiglech maachen, fir deen ondemokratesche Wësch dach nach ze stoppen an endlech en Ëmdenken an internationaler Handelspolitik ze forcéieren. Déi lescht Schluecht ass nach net geschloen.

Et ass net déi eenzeg Schluecht, déi mer an de nächste Méint virun eis hunn. An der Chamber wäert deemnächst iwwert den Etat d’Urgence diskutéiert ginn.
D’Regierung well dëse wesentlech ausweiden, an domad och d’Méiglechkeet, d’Chamber ze iwwergoen.
Virwand si praktescherweis déi Terrorattacken, vun deenen et der 2016 och leider nees eng Rëtsch gouf.
Dobäi missten eis rezent Fäll, wéi déi krass Iwwerreaktioun vum Erdogan op de Putschversuch an der Tierkei, oder d’Situatioun a Frankräich, eppes Besseres beléiert hunn:
En Noutstand déngt virun allem dozou, onbequem Widderstänn vun der Bevëlkerung fir sozial, demokratesch an ekologesch Causë roueg ze halen.
Net d’Attentater, mä den Etat d’Urgence an d’Muecht, déi doduerch konzentréiert gëtt, sinn déi eigentlech Gefor fir d’Demokratie.
A propos Demokratie: 2017 gëtt d’Joer vun de Wahlen. An Däitschland, Frankräich an Holland sinn dëst Joer Parlamentswahlen. Zu Lëtzebuerg fängt e ganze Wahlzyklus mat de Gemengewahlen un.
Wann ee sech den Trend vun de leschte Joeren ukuckt, kann een dat net op déi liicht Schëller huelen.

Ech gouf gebuer 1990, ee Joer nodeems an Europa d’Mauere gefall sinn. Menger Generatioun gouf eng oppe Welt mat Brécken amplaz vu Stacheldrot versprach.
Mä leider ass d’Entwécklung vun deene leschte Joeren nees an déi aner Richtung verlaf. Et gëtt sech zeréckgezunn amplaz op déi aner duer ze goen. Net nëmmen an den USA an an Israel, och matten an Europa ginn no 25 Joer erëm Mauere gebaut.
Zum Deel, an dat ass de Moment zu Lëtzebuerg de Fall, ginn awer och Hindernisser gesicht, wou eigentlech keng sinn. Sprooche si keng Barrièren, et si Brécken. Wien eng nei Sprooch léiert, léiert eng nei Kultur, eng nei Aart a Weis fir ze denke, kennen.
An deem Sënn hu mier eng riseg Chance. All déi verschidde Sproochen, déi mir op der Strooss héieren, maachen Dieren op. Dieren zu deenen iwwer 170 Nationalitéiten, déi an deem klenge Land hei friddlech zesumme liewen.
Lëtzebuerg war historesch ëmmer op seng Nopeschlänner ugewisen an huet vun der Sproochevillfalt profitéiert. An dat soll och esou bleiwen.
Mir mussen nees méi openeen duergoen.
Déi Politikverdrossenheet an déi Protestwieler, déi dat postfaktescht Zäitalter ageleet hunn, sinn net ouni Grond a leschter Zäit esou staark ginn.
D’Leit si rosen, si fille sech net eescht geholl, si fille sech zum Deel – haart ausgedréckt – veroarscht. An et ass kee Wonner.
Dat geschitt, wann ee mengt, Demokratie wier en eidelt Wuert, deem keng Konsequenzen ze follegen hunn.
Wa Millioune Leit hieren Desaccord zu engem Traité ausdrécken, deen dann awer duerchgeboxt gëtt.
Wa se 40 bis 50 Stonnen d’Woch schaffe ginn an um Enn vum Mount net méi wëssen, wéi se de Frigo fëlle sollen.
Wann se gesot kréien, mir missten all spueren an da gesinn, dass Milliarden vun Euro a Banke gepompelt gi fir de Spekulanten hier Primen auszebezuelen.
D’Leit fillen sech veraarscht a se hu Recht.
Mir kënnen net méi zum Business as usual iwwergoen. Et ass un eis, d’Roserei an d’Frustratioun an déi richteg Richtung ze lenken.
Mat deene ville Wahlen, déi op eis duerkommen, sti mer un enger Kräizung.
Entweder ännere mer de System, maachen e méi demokratesch, méi sozial, méi ekologesch a méi fair. Oder mir mëschen de Beton a fänken nees un, Maueren ze bauen.

D’Gemengewahle sinn eis Chance. Et si wichteg Wahlen. Zum enge well se den Optakt vum Wahlzyklus duerstellen.
Virun allem awer well et déi demokrateschst an déi inklusiivst Wahlen hei am Land sinn. Praktesch jidderee ka matmaachen an decidéieren. An dat ass wichteg, well eng Gesellschaftsverännerung gëtt net vun uewen erof diktéiert, se wiisst um klenge Plang.
Wa mer net wëllen, dass 2017 esou e schäiss Joer wéi dat lescht gëtt, da si mer all gefuerdert. Mir mussen all eis Verantwortung iwwerhuelen an dofir suergen, dass déi Verännerung an déi richteg Richtung verleeft.
Mir mussen d’Frustratioun an Engagement ëmwandelen an eis zesumme staark maache fir sozial an demokratesch Gemengen.
Gemengen, an deenen d’Leit solidaresch matenee liewen amplaz den Noper als Bedrohung ze gesinn.
Gemengen, an deene jidderee Member vun der Gesellschaft ass a keen ausgeschloss gëtt.
Ech sinn zouversiichtlech, dass mir, all zesummen, 2017 de Grondsteen dofier leeë kënnen.
An dofir wënschen ech Iech alleguer déi néideg Energie an Optimismus, fir no vir ze kucken an d’Maueren, déi um Wee stinn, anzeräissen.
Ech soen Iech merci.

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe