This page uses cookies for statistical purposes. The statistics are anonymous, but for security reasons you IP-address is saved for a limited period of time.
Mat dësem Gesetz ratifizéiert Lëtzebuerg en Accord mat der Belsch an Holland iwwer de Schutz vum lëtzebuergesche Loftraum géint net-militäresch Menacen aus der Loft, z.B. terroristesch Ugrëffer. Am Fall vu souenger Menace sollen zukünfteg de Loftraum an d’Loftraumsécherheet vun den 3 Länner matenee verschmëlzen. D’Prozedure fir d’Ofwier vu souenger Menace ginn och festgeluecht.
Wat ass wichteg?
Am Fall wou eng Menace identifizéiert gëtt sollen déi belsch an hollännesch Loftwaffe fir d’Ofsécherung suergen. Et ass eng Prozedur a 4 Stufe virgesinn, déi vun der Kontaktopnahm iwwer d’Ofdrängen oder Erzwénge vun der Landung vum Objet (z.B. engem Passagéierfliger), iwwer Warnschëss bis hin zum Ofschoss ka goen. Iwwer lëtzebuergeschem Territoire dierf awer keen Ofschoss stattfannen.
Fir déi Lénk ginn et awer eng Rei grondsätzlech Problemer bei dësem Accord:
1) D’Entscheedungs- a Kontrollprozedure sinn eis net bekannt, wëll déi an engem techneschen Accord festgehale ginn, den net ëffentlech ass. Dowéinst bleiwen eng Rei Froen onbeäntwert: Wéi kann een zweifelsfrai feststellen, ob e Fliger tatsächlech eng Menace duerstellt? Wéien Ausmooss kann déi Menace hunn? Wéi soll déi Instanz, déi a souengem Fall eng Entscheedung muss huelen (-> de Verdeedegungsminister) a sou kuerzer Zäit, déi richteg Entscheedung treffen? Wéi kënnen d’Ëffentlechkeet an d’Chamber iwwerpréiwen, ob eng Interventioun berechtegt war?
2) An der proposéierter Revisioun vun der lëtzebuergescher Verfassung steet am Artikel 11La dignité humaine est inviolable. Dat däitscht Verfassungsgeriicht huet op Basis vum Artikelen an der däitscher Verfassung, déi d’Recht op Liewen an de Schutz vun der mënschlecher Dignitéit virgesinn, den Ofschoss vun net-militäresche Flugobjet’en als net verfassungskonform erkläert.
3) Lëtzebuerg stëmmt mat dësem Accord dem Prinzip vum Ofschoss zou, och wann en iwwer lëtzebuergeschem Territoire net erlaabt ass. Et stellt sech och d’Fro wéi den Ofschossverbuet iwwer Lëtzebuerg am Eeschtfall wäert gehandhaabt ginn.
Wéi hunn déi Lénk gestëmmt?
Enthalung! D’Regierung huet bei dësem Accord ähnlech Bedenke gehat wéi déi Lénk, wat den Ofschoss an den Doud vu potentiell onschëllege Mënschen a soumat de Schutz vum Recht op d’Dignitéit ugeet. Dofir ass den Ofschoss iwwer Lëtzebuerg och ausgeschloss. Fir eis ass de Prinzip vu souengem Accord awer ëmmer nach bedenklech, besonnesch, wëll d’Detailer net bekannt sinn.
D’Gesetz gouf ugeholl mat 55 Jo-Stëmme géint 3 Nee-Stëmmen (den ADR huet dogéint gestëmmt, wëll hinnen d’Gesetz net wäit genuch geet – sie hätten der Méiglechkeet vun Ofschëss iwwer Lëtzebuerg zougestëmmt), bei zwou Enthalunge vun déi Lénk. All d’Dokumenter iwwer dëst Gesetz sinn HEI ze fannen.
Mat dësem Gesetz gëtt d’Bedeelegung vu Lëtzebuerg um Kaf vun engem Militär-Tankfliger an Héicht vun 172 Milliounen € beschloss. Um Nato-Sommet 2014 a Wales hat Lëtzebuerg enger Erhéijung vu senge Verdeedegungsausgaben em 50% zougestëmmt. De Kaf vum Tankfliger ass am Kader vun dem Accord ze gesinn.
2) Wat ass wichteg ?
Prinzipiell ass festzestellen, dass d’militäresch Interventioune vun der Nato an de leschte Joren de Leit a Länner wéi Libyen oder Afghanistan immens vill Misère bruecht hunn, ouni dass och nëmmen ee Problem geléist gouf, am Géigendeel. D’Sécherheetslag an deene Länner ass haut méi schlëmm wéi nach virun den Nato-Interventiounen an de Fundamentalismus ass méi staark wéi jeemools virdrun.
U finanzielle Moyen’en a Waffe fehlt et der Nato sécher net: wäit iwwer 50% vun de Verteidegungsausgabe ginn haut vun Nato-Staate gemaach.
Lëtzebuerg bedeelegt sech un dëser verfeelter Rüstungspolitik an investéiert ëmmer méi grouss an d’Verteidegung während gläichzäiteg sozialen Ofbau bedriwwe gëtt.
Des Entwécklung wäert dozou féieren, dass 2020 an absoluten Zuele Verdeedegungsausgabe méi héich wäerte si wéi d’Ausgabe fir Entwécklung a Coopératioun.
3) Wéi hunn déi Lénk gestëmmt?
Dogéint! Lëtzebuerg bedeelegt sech mat dëser Investitioun un der Rüstungsspiral, déi d’Nato bedreift. Mir sinn der Meenung, dass d’Oprüstung keng Léisung ka sinn a just zu weidere Konflikter an Eskalatioune wäert féieren.
D’Gesetz gouf ugeholl mat 55 Jo-Stëmme an 3 Enhalunge géint zwou Nee-Stëmme vun déi Lénk. All d’Dokumenter iwwer dëst Gesetz sinn HEI ze fannen.
Virun 1 Joer ass hei e Gesetz gestëmmt ginn iwwer de Kaf, de Lancement an d’Exploitatioun vun engem militäresch-politesche Satellit (Govsat).
Haut stëmme mer e Kredit fir den Opkaf vu Kanäl um Satellit fir NATO-Militärdronen– als Beitrag zum Militäreffort NATO.
Dat hei ass fir eis net en einfach technesche Projet mat economesche Retombées.
All Militärausgabe sinn haut besonnesch ënnert d’Lupp ze huelen.
Well d’Situatioun haut beweist androcksvoll dass militäresch Mëttele vu grousser Envergure derzou bäidroe kënne fir Problemer onwarscheinlech z’aggravéieren, a si sécher net léise kënnen.
Soss wieren se laang am Mëttleren Oste geléist zënter dem Irak-Krich vun den USA.
De Syrien-Krich ass ebe just en aktuellt Beispill fir d’Geforen déi vun enger Krichsstrategie ausginn.
4 vu 5 permanente Membere vum UNO-Sécherheetsrot (USA, Russland, Frankräich, GB – alleguer Atommächten) intervenéiere mat schwéierem Krichsmaterial do virun allem aus der Loft.
Si intervenéiere mat onkloren – deelweis widderspréchlechen – Krichsziiler ënner engem Begrëff: Kampf géint den Terrorismus.
Dem enge seng Terroriste sinn awer net dem anere seng Terroristen.
Wat iwwregens och weist wéi onbrauchbar a wéi eminent politesch an dehnbar de Begrëff Terrorismus u sech ass.
Déi eng wëllen de regime change a Syrien, déi aner wëllen de Regime halen, e Regime dee selwer och Terror géint déi eege Bevëlkerung ausübt.
Déi eng hunn Alliéierten déi de Regime wëlle stierzen, déi aner deeër déi de Regime wëllen halen.
Ënnert deenen Alliérten ass och e grousst NATO-Land (Tierkei) wat schonn e militäreschen Zesummestouss mam UNO-Sécherheetsrotsmember Russland hat, ebe just wéinst den ënnerschiddlechen Ziler.
Theoretesche Géigner vun all de Krichsparteien ass eng maffiös Mäerderband IS oder Daesh , déi awer Handel mat der Tierkei dreift a bis un d’Zänn arméiert ass duerch de Waffenarsenal deen se aus der Opléisung vun engem anere Staat, Irak, bezunn huet, Resultat vun engem anere regime change-Krich.
Ënnert den Alliéierte sinn och dubios awer offiziell unerkannte Kalifater, aus deenen de Petroll kënnt, an déi d’IS laang derbäi ënnerstëtzt hunn e weidere Kalifat am Irak an a Syrien opzeriichten.
An dann ass nach d’Kurdefro am Hannergrond déi erëm d’Tierkei vu sengen NATO-Alliéierte wéinstens deelweis trennt.
Et misst een op d’mannst d’accord sinn dass mer et hei mat engem Polverfaass ze dinn hunn. Et ass den Echec vun enger Krichspolitik aus offensichtlech virrangeg ökonomeschen Intressen am Mëttleren Osten.
Ech wëll net vu Potentialitéite fir e Weltkrich schwätzen.
Mee déi aussergewéinlech Situatioun a Syrien misst dach zu wichtege Froen Ulass ginn, och bei esou engem Vote wéi haut.
1.stellt sech d’Fro vum Völkerrecht. Ween definéiert wat wou ze maachen ass? D’USA a GB am Irak? Russland an der Ukraine? Frankräich a Libyen a Syrien?
Oder awer d’UNO opgrond vun allgemenggëltegen Texter déi et awer gëtt, oder déi nach mussen zesummen ausgeschafft ginn?
Duerch dat wat déi läscht Zäit geschitt ass, gëtt d’UNO op de Niveau vun der Société des Nations virum 2.WK zeréckgefouert.
An um Wierk sinn deelweis déiselwecht Imperialmächten déi den 1.WK ausgeléist hunn.
An dat an engem sozial-economesche Kontext an Europa deen un d’30er Joren erënnert.
A mat Flüchtlingsstréim déi sech aus der Destrukturéirung vu ganze Länner erginn, net nëmmen duerch Kricher wéi a Syrien mee och duerch wirtschaftlech Destrukturéirung iwwer Fräihandelsaccorde wéi an Afrika.
2.stellt sech d’Fro vun de Bündnisstrukturen. Wéi séier ass een an e Krichsfall eragerutscht?
Mer hunn e NATO-Bündnispakt mat der Tierkei. Net auszedenke wat sech aus engem eskaléierende Konflikt mat Russland géif erginn.
An duerch de Bündnispakt an der EU si mer u Frankräich gebonnen. Et ass fir d’1. wou déi Bestëmmung aus dem Lissabon-Vertrag spillt. Wat heescht dee Blödsinn? Den IS ass kee Staat. Eng Mäerderband ass kee Staat. Géint wee gi mer do an de Krich? Mer menge generell: D’EU däerf kee Militärpakt sinn!
3.stellt sech d’Fro vum militäresch-industrielle Komplex déi schonn den US-President Eisenhower an de 50er Joren erkannt hat.
A si stellt sech och an der EU, duerch de Lissabonn-Vertrag an duerch Beschlëss déi ënner anerem virun 1 Joer geholl gi si fir d’europäesch Rüstungsindustrie als Weltpol auszebauen, mat enger Synergie tëschent militäreschen an zivile Beräicher.
Et ass kloer dass do e neie MIK amgaang ass ze entstoen, deen och d’Politik beaflosst. Wéi fir Russland, wéi fir d’USA, ass och fir d’EU e Regionalkrich wéi dee syreschen natierlech och en Testfeld fir nei Waffesystemer.
Et ass an dem Kontext wou mer dee Projet hei diskutéieren.
Hei handelt et sech em héichtechnologesch integréiert Deeler vu Waffesystemer.
NATO-Opklärungsdrone gin aktiv virun, während a no Waffegäng, dat steet kloer hei dran.
Dat kann een dach net nëmmen hei thematiséieren als eng wirtschaftlech gutt Operatioun?
Kann een elo nach soen, Lëtzebuerg hätt keng Krichsindustrie?
Ech mengen net.
Dronen – och Opklärungsdronen – ass näischt harmloses. Et gehéiert zum Krich. Et ass och krichsrechtlech diskutabel, besonnesch wann Ziler domat erausgesicht an viséiert ginn, déi fir Aktioune mussen hierhalen déi géint d’Krichsrecht verstoussen.
Kundus war esou en Zil. Et ass gutt a richteg dass eis Motioun ugeholl ginn ass, déi d’Bombardéiere vun engem Spidol am Afghanistan veruerteelt an eng Enquête verlaangt.
An och wann zivilrechtlech d’NATO sollt fir de Schued vun hiren Dronen opkommen, geet den Uerder iwwer eise Satellit.
Geleeëntlech ass och d’Fro opgeworf gi wat fir Apparater soss nach iwwer de Govsat a besonnesch iwwer déi aner SES-Satellite kënne gesteiert ginn, op net esouguer IS ka mäerderesch Aktiounen iwwer dee Wee plange kënnen.
Mer stëmme géint dee Projet hei well en eis international an engem geféierleche Moment op eng Aart a Weis positionéiert déi ze verwerfen ass.
Wie Recherchen des ZDF-Magazins „Frontal21“ ergaben1 , macht die US-Regierung nun ernst mit ihrer Absicht, neue taktische Atomwaffen auf dem deutschen Fliegerhorst Büchel zu stationieren – und das nur 70 km von der luxemburgischen Grenze entfernt.
Auf dem Fliegerhorst Büchel in der deutschen Eifel zwischen Bitburg und Koblenz werden seit längerem Atomsprengköpfe vom Typ B-61 gelagert. Jetzt soll eine Modernisierung des Arsenals mit den weitaus flexibleren und lenkbaren B-61-12 erfolgen, die auch bei offensiven Militäraktionen eingesetzt werden können, obwohl die US-Regierung sich im Atomwaffensperrvertrag START dazu verpflichtet hat, Kernwaffen langfristig abzurüsten. Des Weiteren ist die US-Luftwaffe 2008 in einer Studie zu dem Schluss gekommen, dass das Atomwaffenlager Büchel nicht sicher sei. Der Bericht des ZDF-Magazins „Frontal21“ bezieht sich auf US-Haushaltspläne.
Bereits im Juni 2014 hatte Serge Urbany, Abgeordneter von déi Lénk, diesbezüglich eine parlamentarische Anfrage2 an Außenminister Jean Asselborn gestellt und die Regierung aufgefordert, sich für einen Abzug der Atomwaffen stark zu machen. Die Antwort war ernüchternd: die Modernisierung der Atomwaffen in Büchel sei notwendig, um die Glaubwürdigkeit der nuklearen Abschreckung zu sichern, und dementsprechend habe die luxemburgische Regierung nichts dagegen einzuwenden.
Insbesondere im Kontext der aktuellen Spannungen mit der Russischen Föderation ist die Modernisierung des Atomwaffenarsenals auf europäischem Boden alles andere als hilfreich. Anstatt eine neue Drohkulisse aufzubauen, sollten die NATO-Staaten sich besser um Entspannung bemühen.
déi Lénk fordern die luxemburgische Regierung auf, sich bei den anderen NATO-Staaten für den Abzug aller Atomwaffen aus Europa, und speziell in der Nähe der luxemburgischen Grenze, und für die bedingungslose Einhaltung des Atomwaffensperrvertrags einzusetzen. Ein erneutes nukleares Wettrüsten mit unabsehbaren Folgen muss unter allen Umständen vermieden werden.
______________________________________________________________________________________________
Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre des Députés, je voudrais poser la question suivante à Messieurs les Ministres des Affaires étrangères et de la Force Publique.
Messieurs les Ministres,
Lors de la récente Conférence d’examen du Traité de non-prolifération (TNP) qui s’est conclue à New York le 22 mai 2015, 107 nations ont approuvé l’important Engagement humanitaire proposé par l’Autriche « pour combler le vide juridique pour l’interdiction et l’élimination des armes nucléaires ». Cela a constitué le résultat le plus significatif de ce mois de négociations mouvementées.
Malheureusement, le Luxembourg ne figurait pas parmi les nations qui ont approuvé ce texte.
Partant, je voudrais vous poser les questions suivantes :
1) Pour quelles raisons le Luxembourg n’a-t-il pas approuvé l’Engagement humanitaire proposé par l’Autriche ?
2) En tant que partie du Traité de non-prolifération, le Luxembourg est dans l’obligation légale de poursuivre les négociations pour le désarmement nucléaire. N’estimez-vous pas que l’approbation de l’Engagement humanitaire serait conforme à cette obligation légale ?
3) Cette décision est-elle définitive ou le gouvernement luxembourgeois entend-il rejoindre prochainement les 107 nations qui ont approuvé l’Engagement humanitaire ?
Je vous prie d’agréer, Monsieur le Président, l’expression de mes salutations distinguées,
Demande d’une heure d’actualité au sujet des nouveaux engagements de l’OTAN et de l’apport supplémentaire du GD du Luxembourg y relatif
Monsieur le Président,
Conformément à l’article 84 du règlement de la Chambre des Députés, la sensibilité déi Lénk demande une heure d’actualité au sujet de l’apport du GD du Luxembourg à l’OTAN.
En effet, les 4 et 5 septembre 2014, lors de son 24e sommet de Newport, l’OTAN a décidé d’élargir considérablement son champ d’intervention, entre autres dans les domaines de la cyberguerre et des «guerres hybrides», de l’armement nucléaire et antimissile, l’augmentation de la réactivité, la création d’une nouvelle force d’intervention rapide, le renforcement des capacités d’intervention terrestre, aérienne et maritime, le renforcement des structures de commandement et les moyens de renseignement, tout en assurant des investissements supplémentaires à la réalisation de ces objectifs et la création d’une industrie de défense forte dans toute l’Alliance et notamment en Europe (voir les 113 points de la «Déclaration du sommet du Pays de Galles sur le lien transatlantique»). A la même occasion les représentants du Luxembourg se sont engagés à augmenter considérablement la participation du Grand-Duché aux efforts de déploiement et d’intervention de l’OTAN.
Or, déi Lénk estiment que cette politique de l’OTAN n’atténuera nullement les dangers d’une escalade militaire – bien au contraire. Une participation accrue du Luxembourg à cette politique d’escalade, e.a. via la militarisation de l’économie, est aussi douteuse et dangereuse et méritera de faire l’objet d’un débat public à la Chambre des Députés.
Voilà pourquoi nous espérons qu’une heure d’actualité à ce sujet pourrait se faire le plus vite possible, de préférence lors d’une séance au cours de la semaine du 14 octobre 2014.
Veuillez croire, Monsieur le Président, à l’expression de nos meilleurs sentiments.
Nach der Sitzung der aussenpolitischen parlamentarischen Kommission Donnerstagmorgen erklärte Abgeordneter Serge Urbany :
« Gerade weil der Abschuss der malaysischen Passagiermaschine über der Ostukraine so verurteilenswert ist, müssen die Erkenntnisse der internationalen Untersuchung über die Verantwortungen abgewartet werden, bevor politische und strafrechtliche Konsequenzen daraus gezogen werden.
Wir können deshalb auf keinen Fall damit einverstanden sein, dass – wie es sich jetzt andeutet – einseitige Massnahmen gegen Russland getroffen werden, besonders da gleichzeitig ausgeschlossen wird, dass dieser Staat den Abschuss angeordnet hat.
Die Situation in der Ukraine ist komplex und die Verantwortungen sind geteilt. Die Manipulation ist auf allen Seiten gross, auch in westlichen Ländern. Es gab leider keine wirklichen Versuche, durch Auflösung der militärischen Gruppen auf beiden Seiten und durch Gespräche über die verfassunsgsmässige Zukunft des Landes einen nationalen Dialog zustande zu bringen. Obschon sich auch Russland, die EU und die USA bereits im April in Genf darüber prinzipiell einig waren.
Wir sind gegen eine neue Spirale sowohl der Wirtschaftssanktionen als auch der militärischen Aufrüstung. In diesem Zusammenhang verurteilen wir auch den Vorstoss des Ministers für Armee und Innere Sicherheit, Etienne Schneider, der der Regierung im Zusammenhang mit der Ukraine-Krise vorschlagen will, dass Luxemburg der NATO zukünftig für 150 Millionen Satelliten-Kapazitäten zur Verfügung stellt und damit sein Militärbudget, im Gegensatz zur gleichzeitig gepredigten Sparlogik, wesentlich erhöht.
Wie einseitig unter Druck die Politik steht, im Westen vor allem seitens der USA, zeigt sich auch am Beispiel des Gaza-Streifens. Obschon der Aussenminister in seiner Analyse ganz deutlich Israel die Schuld am Konflikt gibt und scheinbar nicht einmal erwiesen ist, dass Hamas die handwerklichen Raketen auf Israel abfeuert, wird hier – im Gegensatz zur Ukraine – nicht von Sanktionen gesprochen. Wir fordern deshalb ein deutliches Handeln der luxemburgischen Regierung. Bei allem Verständnis für die Geschichte, diese darf nicht immer weiter als Entschuldigung des israelischen Staates für heutige Verbrechen herangezogen werden. Unsere Solidarität gilt der Bevölkerung, die unter unmöglichen, gefängnisähnlichen Zuständen im Gaza-Streifen lebt! Israel muss sofort mit den Bombardierungen aufhören und sich zurückziehen.
Die Ukraine, Israel-Palästina, aber auch Irak zeigen, wohin einseitige militärische Lösungen führen können. Wir fordern, dass den geopolitischen Spielereien, dem ethnischen, religiösen und damit rassistischen Wahn, ebenso wie den geheimdienstlichen Manipulationen in allen Gegenden der Welt ein Ende bereitet wird. Die Menschen sollen überall friedlich, freiheitlich und gleich zusammenleben können. Das geht nicht mit militärischen Mitteln ! déi Lénk sind solidarisch mit den Menschen, nicht mit den Grossmächten und auch nicht mit den Interessen der Grosskonzerne ! »
Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre à M. le Ministre des Affaires Etrangères la question parlementaire suivante :
La presse allemande a fait part ces derniers jours d’une modernisation des armes nucléaires des Etats-Unis stationnées en Allemagne, notamment non loin de nos frontières, à la base aérienne de Büchel dans l’Eifel où se trouveraient jusqu’à 20 missiles nucléaires (voir notamment Kölner Stadt-Anzeiger du 28.05.2014, Rhein-Zeitung du 29.05.2014).
D’après les informations fournies, il s’agirait du remplacement de bombes B-61 par des missiles dirigeables par laser du type B-61-12 montés sur des jets de combat. L’experte en sécurité du parti des Verts en Allemagne, Mme Agnieszka Brugger, a qualifié la nouvelle, qui a été confirmée sur question parlementaire du groupe des Verts au Bundestag, comme étant contraire à la volonté affichée du gouvernement allemand de promouvoir le désarmement nucléaire et le départ des armes atomiques du territoire allemand.
Comme le Luxembourg s’est toujours montré très sensible à la présence du nucléaire à nos frontières, j’aimerais savoir de M. le Ministre des Affaires Etrangères :
1) Le Gouvernements a-t-il été mis au courant de cette modernisation de l’arsenal nucléaire des Etats-Unis à la frontière avec le Luxembourg ?
2) Quelle est l’attitude du Gouvernement face à cette décision ?
3) N’estime-t-il pas que cette flexibilisation de l’arme nucléaire par utilisation de missiles dirigeables largués par des bombardiers pourrait réduire le niveau de réticence de leur utilisation sur un ”champ de bataille” potentiel et provoquer par conséquent une nouvelle course aux armements ?
4) Le Gouvernement entend-t-il intervenir auprès des alliés américain et allemand pour mettre un terme à cette modernisation et flexibilisation de l’arme nucléaire au cœur de l’Europe ?
En vous remerciant d’avance, Monsieur le Président, ainsi que Monsieur le Ministre, je vous prie de bien vouloir accepter l’expression de ma parfaite considération.
Antworten von déi Lénk auf Fragen der Friddensinitiative a.s.b.l.
Waat fir eng friddenspolitesch Akzenter soll Lëtzebuerg als net permanenten Member vum UN-Secherheetsroot setzen?
Lëtzebuerg muss am Secherheetsroot seng neutral Roll behalen. Als klengt Land gett Letzebuerg do net als nationalen, mee als europäeschen Vertrieder wouergeholl an stetzt an senger Arbecht och haaptsächlech op d’Hellef vun aaneren europäeschen Staaten, ouni awer selwer een Muecht-politeschten Usproch ze hunn.
Des ass eng gutt Ausgangspositioun fir eng neutral Vermettlerroll anzehuelen. Trotz enger Vermettlerroll können kloer Fuerderungen vertruede ginn:
D’UNO betreffend wieren daat z.B.: d’Stäerken vun der UN-Vollversammlung geigeniwwer vum Secherheetsroot, d’Demokratiseierung vun der UNO.
Brauche mir eng europäesch Militär- a Rüstungspolitik? Wa jo, firwat? Wa nee, firwat net?
déi Lénk fuerdert eng aner Aussen- an Secherheetspolitik vun der EU. Matt der Schaafung vun enger europäescher Verteidegungsagentur an dem Ophuelen vun enger Verpflichtung zur Oprüstung an d’europäesch Verfassung ass d’EU op dem falsche Wee an gett senger eegener Geschicht och net gerecht.
Sozial Punkten gehéieren aplaz vu militäreschen an de Mettelpunkt vun der EU-Aussepolitik. Och müssen op europäeschem Level Rüstungsexporter verbuede ginn. Aplaatz enger Verteidegungsagentur brauch d’EU eng Ofrüstungsagentur.
Europa däerf net matt dozou beidroen daat Konflikter eskaleieren, mee muss zu engem neutralen an friddensschafenden Vermettler an internationale Konflikter ginn.
Wat fir eng Analyse maat dir zum Syrien-Konflitk? Wat fir eng Meiglechkeeten gesidd Dier fir deen Konflikt ze leisen?
D’Ofkommes tescht Russland an den USA zu der Vernichtung zu den syreschen Chemiewaffen ass een gudden Ufank, d’Konflikparteien nees un den Verhandlungsdesch ze brengen. Doduerch ass eng dir fir eng politesch Leisung opgaangen. Lo gellt et diplomatesch Meiglechkeeten auszenotzen an op militaristesch Menacen ze verzichten.
Humanitär Katastrophe wou et geet oofdämmen
– Flüchtlingen Schutz bidden, Nopeschtlänner vu Syrien bei Eischt-Hellef ennerstetzen an den Transfer vu Flüchtlingen an Europa ofsecheren.
– Den Import vun konkret Hellefsgidder ubidden. Enger militärescher Eskalatioun entgeintsteieren
– Geigeniwwer vun der NATO Protest geint all Form vun “Drohgebärden” aleeen. Den Chemiewaffen-Kompromess ass net als Reaktioun op befirstoend Militärinterventiounen, mee op d’Diplomateschen Success vum russeschen Ausseministere zestaankomm. Militärinterventiounen woren zu deem Zäitpunkt weinst dem Vote am briteschen Parlament blockeiert.
– Waffe-liwwerungen stoppen. Waffen dierfen weder un den Assad-Regime, nach un d’Rebellen geliwwert ginn. Et muss Drock op europäesch Länner gemeet ginn, dei Waffe liwweren. Konkret Schretter fir de Konflikt z’entschärfen goen
– D’Areess vun Islamisten a Syrien verhenneren, Drock op d’Türkei maan.
– All diplomatesch Méiglechkeet ausnotzen, Ziel ass, all Konfliktparteien un een Desch ze kreien an eng Waffenrouh z’etableieren.
– No méiglechen Gespraichspartner och ennert de Verbündeten vum Assad-Regime, souwei ennert de Verbündeten vun de Rebellen sichen. Regional Völker net iwwergoen, mee matt an eng Konfliktleisung anbezeiehen (Kurden).
– Op aaner regional Krisen awierken, den Isreal-Palestina-Konflikt an d’Kris an Egypten suergen fir eng grouss zousätzlech Onrouh.
Soll Letzebuerg sech aus dem Afghanistan zreckzeihen? Wa jo, firwat? Wa nee, firwat net?
D’Positioun vun der letzebuergescher Regierung ass onduerchsichteg an wärend aner Länner iwwert hieren Asaz diskutéieren, gett zu Letzebuerg dax vergiess, daat eis Arméi un der ISAF-Missioun deelhellt. Des Missioun gouf nie a Fro gestallt, an och net medial thematiseiert, wat dozou gefouert huet, dat sech Letzebuerg zu deenen allerleschten militäreschen Kräften vun der NATO geheiert, dei nach am Land stationeiert si wäert. Souguer Daitschland ass matt hierem Ofzuch mei wait.
déi Lénk ass geint all Form vu Auslandsasaz vun der Arméi. All Letzebuerger Zaldoten missten direkt oofgezunn ginn an et misst eng Oparbechtung vun dem Asaz vu Letzebuerger Zaldoten am Ausland initieiert ginn.
Wat fir eng Roll soll an ären Aen d’letzebuerger Arméi iwerhuelen?
D‘Letzebuerger Arméi soll sech op technesch Déngschter spezialiséieren, am Sënn vun engem “technescht Hellefswierk” no daitschem Virbild.
Trotz Austeritätspolitik rüstet Luxemburg nicht ab. Die Regierung finanziert überflüssige und teure Rüstungsprojekte und senkt lieber die Sozialausgaben. Auch bei NATO und EU steht Abrüstung nicht auf dem Programm.
Die europäische Außen- und Sicherheitspolitik verpflichtet die Mitgliedstaaten, ihre militärischen Fähigkeiten schrittweise zu verbessern; dies führt zu einer dauernden Steigerung der Militärausgaben. Diese Militarisierung der Außenpolitik hat die Welt jedoch nicht sicherer gemacht – im Gegenteil.
Durch die Nato wird Luxemburg in militärische Einsätze wie zum Beispiel in Afghanistan hineingezogen. Außerdem beteiligen wir uns an den ruinös teuren Rüstungsausgaben. déi Lénk verlangen eine konsequente Friedenspolitik, den Austritt Luxemburgs aus der NATO sowie die drastische Kürzung der Militärausgaben.
