Nee ! zum Artikel 13 vun der neier EU Copyright Directiv.

déi Lénk begréissen de generelle Prinzip hannert dem Artikel 13 vun der neier EU Copyright Directiv, dat Internet-Risen à la Google, Youtube a Facebook den Auteur’en vu kreativem Contenu – also Zeitungen, Journalisten a Blogger’en – en faire Präis bezuele mussen, wann si Contenu vun dësen op hier Online-Plattforme verëffentlechen an domat vill Geld verdéngen.

déi Lénk sinn awer der Meenung dass dat gewollte wirtschaftlecht Gläichgewiicht tëscht Kreativen a Mega Online Plattformen net iwwert de Wee vum Copyright duerf gereegelt ginn, well dat noutgedrongen eng Kontroll vun allen online Contenu’en (op Copyright-Konformitéit) mat sech bréngt, z.B. ënnert der Form vun automatiséierten Upload Filteren.

Dës Kontroll huet potentiell uerg negativ Effekter a riskéiert d’Internet – wéi mir et haut kennen – futti ze maachen:

(-) net-copyrighted Material gëtt « aus Accident » an den automatesche Filtere vun den Internet-Rise blockéiert, well déi keng Loscht hunn verantwortlech gehal ze ginn an dofir hier Filtere ganz engmascheg astellen;

(-) Parodien, Memes a Kommentarer mat Bezuch op copyright-geschützte Material, also demokratesch Forme vum fräi’en Schwätzen, verschwannen zum Deel, well se net méi duerch d’Filtere gelooss ginn;

(-) Iwwert dee Wee vun Upload-Filtere kann en EU-Land anti-demokratesch Gesetzer an Zensur justifizéieren;

(-) Well d’Internet vill méi ass wéi eng Usammlung vu geschützte Contenu’en gëtt et duerch eng eesäiteg Analys op kuerz oder laang méi aarm, méi steril a manner demokratesch;

(-) Mëttelgrouss a kleng Website’n kënnen sech d’Filteren net leeschten a verzichten da léiwer ganz fir Contenu vun Aneren ze publizéieren.

déi Lénk sinn duerfir strikt géint den Artikel 13 vun der neier EU Copyright Directiv.

Question parlementaire concernant le fonctionnement du Conseil national des étrangers

Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question suivante à Madame la Ministre de la Famille et de l’Intégration.

En ce 8 janvier 2018, six mois précisément se sont écoulés depuis l’élection du Conseil national des étrangers (CNE). Or, selon les informations dont je dispose, le CNE ne s’est pas encore réuni et aucune réunion n’aurait à l’heure actuelle été convoquée. Sachant qu’une convocation d’un organe comportant 34 membre devrait être lancée dans un délai raisonnable de quatre à six semaines et prenant en compte les vacances scolaires durant lesquelles une telle réunion ne peut avoir lieu, le risque est grand que le CNE mette quasiment une année pour se réunir depuis son élection, respectivement les nominations de ses membres. Ceci serait d’autant plus dommageable que le CNE serait dans l’incapacité de livrer un rapport sur l’intégration des citoyens étrangers avant les élections législatives d’octobre 2018.

Partant, je voudrais poser les questions suivantes à Madame la Ministre de l’Intégration:

1) La longueur d’un tel processus est-elle normale?

2) Me référant à votre réponse à la question 3312 de l’honorable Marc Angel, les nominations définitives n’étaient pas encore effectuées en date du 10 octobre 2017.

  1. a) Ces nominations ont-elles été entretemps effectuées? Le CNE est-il désormais au complet? Quand les organismes habilités à proposer des représentants ont-ils été contactés et quel est le laps de temps que vous considérez raisonnable pour attendre une réponse de leur part?
  2. b) Selon mes informations, l’OLAI a envoyé un courrier électronique en date du 9 novembre 2017 aux élus, les avertissant qu’il les contacterait avant la fin de l’année. Cette prise de contact a-t-elle eu lieu?
  3. c) Quelles démarches envisagez-vous dans l’éventualité où le CNE, toujours incomplet, mais néanmoins avec quorum, serait dans l’incapacité de se réunir?

3) Pour quand pensez-vous que les travaux du CNE pourront démarrer?

4) Toujours dans votre réponse à la question susmentionnée, vous avez affirmé envisager de vouloir saisir le CNE afin de mener un travail de réflexion sur d’éventuels changements à prévoir au niveau de la nomination et du fonctionnement du CNE. D’après mes informations, des suggestions de changements du fonctionnement du CNE vous ont été remises le 27 mars 2017. Quel était le contenu de ces suggestions et ont-elles été prises en considération?

5) Le 12 décembre dernier, les services de l’OLAI ont contacté les associations en les enjoignant à donner leur avis au sujet du Plan national d’intégration (PAN) au moyen d’un questionnaire en ligne. Madame la Ministre prévoit-elle d’entendre le CNE sur cette question ou se basera-t-elle sur l’avis publié par cet organisme le 29 septembre 2014, déjà vieux de trois ans?

Avec mes salutations respectueuses,

David Wagner

Député

 

Überwachung am Arbeitsplatz verhindern

déi Lénk schliessen sich dem Aufruf des OGBL zum Protest gegen die Reform des Gesetzes zur Überwachung am Arbeitsplatz an. Wir fordern die anderen im Parlament vertretenen Parteien zu einer Überarbeitung des vorliegenden Textes, so wie zur Ergreifung alternativer Maßnahmen zum Schutz der ArbeitnehmerInnen auf.

Mit dem Gesetzesprojekt 7049 soll frühzeitig eine EU-Direktive umgesetzt werden, deren eigentliches Ziel der bessere Schutz von ArbeitnehmerInnen vor Überwachung am Arbeitsplatz ist. Es scheint jedoch, als solle diese Gelegenheit genutzt werden um die eher strengen Bestimmungen in Luxemburg aufweichen zu können. Zukünftig soll die Einführung von Überwachungsmaßnahmen am Arbeitsplatz, etwa die Installation einer Video-Kamera, keine Genehmigung der nationalen Datenschutzkommission (CNPD) mehr erfordern. Die CNPD verspricht sich dadurch mehrere MitarbeiterInnen zur Kontrolle in den Betrieben, anstatt zur Überprüfung der Anfragen, einsetzen zu können. Nur so könne eine (den Angaben der CNPD nach bisher unbezifferte aber massive) Missachtung der Gesetze eingedämmt werden.

déi Lénk stellen fest, dass es offensichtlich einen Bedarf gibt, der CNPD mehr Ressourcen zur Verfügung zu stellen damit sie ihren Auftrag erfüllen und zum Schutz der ArbeitnehmerInnen verstärkt Kontrollen durchführen kann. Es wäre aber fatal, diese Ressourcen durch eine Abschaffung der Genehmigungsprozeduren zu gewinnen. Dies kommt einer Aufforderung an ArbeitgeberInnen gleich, Überwachungsmaßnahmen beliebig zu installieren und sich erst im Falle einer Kontrolle Gedanken über deren Rechtmäßigkeit zu machen.

déi Lénk sehen zwei verschiedene Lösungsansätze. Erstens gilt es, der CNPD die entsprechenden Mittel zur Verfügung zu stellen damit sie ihrem Auftrag gerecht werden kann und die Privatsphäre der ArbeitnehmerInnen schützt. Zweitens stellt sich die Frage, ob nicht durch einen noch restriktiveren gesetzlichen Rahmen (etwa das konsequentere Verbot verschiedener Überwachungsmaßnahmen) der Schutz der ArbeitnehmerInnen erhöht, Überwachungspläne von ArbeitgeberInnen eingedämmt und somit auch die entsprechende Zahl der Anfragen reduziert oder leichter bearbeitet werden kann.

Ombudsman: Für eine öffentliche Anhörung

déi Lénk schlagen vor, die Kandidatinnen und Kandidaten für den Posten des Ombudsman einer öffentlichen Anhörung zu unterziehen.

Am letzten Freitag lief die Frist für die Einreichung der Kandidaturen für die Nachfolge von Ombudsman Lydie Err ab. Diese werden zuerst auf ihre Zulässigkeit hin überprüft und dann zur freien Einsicht der Abgeordneten bei der Parlamentsverwaltung hinterlegt. Bei einer Abstimmung soll der neue Ombudsman mit einfacher Mehrheit durch das Parlament ernannt werden.

Dabei handelt es sich um einen wichtigen Posten im öffentlichen Interesse. Neben den nötigen Kompetenzen muss die betreffende Person auch das Vertrauen der Bürgerinnen und Bürger besitzen. Eine transparentere Prozedur bei der Ernennung würde dazu beitragen dieses Vertrauen zu schaffen und daher das Amt insgesamt aufwerten.

Aus diesem Grund hat David Wagner von déi Lénk in der Petitionskommission den Vorschlag eingebracht, die Kandidatinnen und Kandidaten einer öffentlichen Anhörung zu unterziehen, die auf Chamber TV live übertragen wird. Bei dieser Gelegenheit könnten sich die betreffenden Personen einer breiten Öffentlichkeit vorstellen und sich den Fragen der Abgeordneten stellen.

PdL 6675 – Reform vum SREL

1) Em waat geet et am Gesetzesprojet?

Nom Geheimdéngschtskandal ronderëm illegal Ecouten, d’Kreatioun vu kommerzielle Societéiten an d’Schafung vun enger regelrechter Geheimpolice innerhalb vum SREL – en Skandal, deen zu Neiwale gefouert huet -, soll de Geheimdéngscht elo eng nei gesetzlech Basis kréien.

2) Wat ass wichteg ?

Positiv ass, datt d’Kontroll iwwer de Geheimdéngscht verschäerft gëtt:

(-) sinn ab elo dräi Ministere mam Geheimdéngscht befaasst,

(-) de Premier designéiert en Delegéierten, deen him rapportéiert,

(-) eng Kommissioun vun 3 Riichtere muss am Virfeld intrusiv Mesuren autoriséieren,

(-) d’Kontrollméiglechkeete vun der parlamentarescher Kontrollkommissioun gi liicht verbessert.

Negativ ass, datt d’Operatiounsfeld vum Geheimdéngscht elo esou breet ausgewäit, datt en quasi alles iwwerwaache kann an dat opgrond vu ganz schwammege Begrëffer ewéi „Extremismus“ oder „intérêts économiques de l’Etat“, déi alles an näischt heeschen.

3) Wéi hunn déi Lénk gestëmmt?

Dogéint! Geheimdéngschter sinn e Friemkierper an der Demokratie, well

(-) Hire champ d’action ass esou breet opgestallt an ënnersicht “gesellschaftlech Entwécklungen”, “Tendenzen”, “Meenungen”. Also genee dat wat eigentlech d’Wiese vun der Demokratie ausmécht.

(-) Déi Moyene, déi se hunn sinn intrusiv, d.h. si verletze per Definitioun d’Privatsphär – och vun deene Leit, déi net Ziel vu geheimdéngschtlëchen Enquêtë sinn;

(-) Geheimdéngschter hunn duerch hir international Ramifikatiounen eng Tendenz zur Autonomiséierung, si entwéckelen Eegendynamiken. An si kënnen

(-) duerfir och net wierklech an net zefriddestellend vum Parlament kontrolléiert ginn.

D’Gesetz gouf ugeholl mat 55 Stëmmen dofir a 5 dogéint, dovun zwou vun déi Lénk. De ganzen Dossier ass HEI ze fannen.

D’Leit wiere sech

Tribune libre RTL Radio/Radio 100,7

„Dat ass dach alles egal. Déi maache souwisou wat se wëllen. Mier hu scho laang näischt méi ze soen.“

Dës oder sou ähnlech Ausdréck vu Frustratioun héiert een ëmmer méi dacks an Diskussiounen.

Mä ass dat da wierklech esou?

D’läscht Woch sinn an der Stad iwwer 9000 Leit op d’Strooss gaangen. Se hu manifestéiert fir d’Opwäertung vun de Gesondheets- a Sozialberuffer, fir d’Unerkennung vun hire Studien a fir anstänneg Aarbechtskonditiounen.

An dësen Donneschden ass schonn erëm eng Maniff geplangt. Och do geet et em d’Respektéiere vu minimalen Aarbechtskonditiounen, em dat fundamentalt Streikrecht a géint Sozialdumping.

A wat leeft iwwerhaapt a Frankräich? Do demonstréiere säit Méint am ganze Land 10 Dausenden an Honnertdausende vu Leit, virun allem Jonker, géint eng geplangte Reform vum Aarbechtsgesetz. Se sinn op der Strooss fir e staarke Kënnegungsschutz an domat géint allgemeng sozial Onsécherheeten an eng Hoffnungslosegkeet, déi sech a ville Länner ënnert de jonke Generatioune breet mécht.

A propos Jonker: Erënnert der Iech, Abrëll 2014? 17 000 Schüler a Studenten hunn sech géint finanziell Kierzunge mobiliséiert, an dat am klenge Lëtzebuerg ouni ausgepräagte Streikkultur.

Gesitt Der, wat ech gesinn?

D’Leit wiere sech. An jo, der kënnt elo soen: Frankräich – gëtt do net all Dag vun iergendengem géint iergendeppes demonstréiert? An effektiv hunn eis Noperen nach ëmmer gär gestreikt. Mä dat mat Rescht an Erfolleg! Well duerch esou massiv Demonstratiounen, wéi se elo grad erëm stattfënnt, gouf scho méi wéi ee Projet, dee sozial Verschlechterunge fir d’Allgemengheet mat sech bruet hätt, verhënnert.

D’europäesch Kommissioun, sou wéi vill europäesch Länner, vir bäi Lëtzebuerg, ginn sech all Méi eng neoliberal Politik no vir ze dreiwen, déi haart erkämpfte sozial Rechter um Altor vun de Beneficer affert. D’Patronat wittert seng Chance a bréngt ëmmer méi onerhéiert Fuerderungen op den Dësch. Souguer de Mindestloun gouf scho prinzipiell a Fro gestallt.

An der Chamber kämpfen déi 2 Vertrieder vun déi Lénk oft eleng géint 58 anerer em eis sozial Rechter. Dat Kräfteverhältnis ass net repräsentativ. Well a Wierklechkeet si mir d’Majoritéit. Déi 9000 Leit vu leschter Woch, déi 17 000 Studenten, déi 2000 Leit, déi eleng zu Lëtzebuerg géint Fräihandelsaccorden CETA an TTIP demonstréiert hunn, mir alleguer hunn d’Soen.

Et ass net wouer, dass „déi do uewen“ maache kënne wat se wëllen. D’Medaile vum Protest huet 2 Säiten: wiele goen an aktiv Astoe fir déi eege Rechter. Wa mer Béides richteg notzen, dann hunn „se“ guer keng Chance.

Passt op, d’Leit wiere sech!

Unabhängige Justiz

Zu Gast am Land

Da wurde während der Untersuchung der Srel-Affäre bekannt, dass der Geheimdienst, nach den Methoden einer Geheimpolizei, den Oberstaatsanwalt beschattet hatte. Die Namen der damit Beauftragten fielen. Sogar der damalige Staatsminister wurde in einer gewissen Hinsicht als Mitwisser genannt. Ihm wurde zumindest Schlampigkeit im Umgang mit dieser Information vorgeworfen. Das alles ging aus den Befragungen der parlamentarischen Untersuchungskommission hervor. Mehrere Zeugen hatten angegeben, eine Aussage hierzu machen zu wollen. Daraus schlussfolgerte der Ausschuss: „L’enquête judiciaire devra établir s’il s’agit d’un cas isolé.“

Zwar hatte der Staatsminister damals den Betroffenen auf seine burschikose Art mit dieser Information konfrontiert. Man kann verstehen, dass dieser später eventuell auf eine persönliche Anzeige verzichten wollte.

Doch u.a. dafür gibt es die Weisungsbefugnis des Justizministers aus Artikel 16 der Kriminalprozessordnung, die diesem die Möglichkeit gibt, die öffentliche Aktion zu veranlassen wenn er es dennoch politisch für opportun hält.

Während der von uns am Dienstag veranlassten Debatte über die Gerichtsfolgen des SREL-Untersuchungsberichtes versuchte der Justizminister seine offensichtliche Untätigkeit damit zu begründen, dass er die Unabhängigkeit der Justiz nicht beeinträchtigen wolle. Das ist ein durchsichtiges Ablenkungsmanöver.

Denn die Staatsanwaltschaft vertritt das öffentliche Interesse bei der Strafverfolgung und gehört in diesem Sinne nur halb der Justiz an. Deshalb auch die Bindung an den Justizminister als politische Autorität, die sich in Luxemburg allein auf die Möglichkeit der politischen Veranlassung einer Strafverfolgung beschränkt und nicht, wie in anderen Ländern, das Verbot einer Strafverfolgung einschliesst.

Man kann lange darüber streiten ob der Justizminister diese Befugnisse regelmässig ausüben soll. Problematisch war diese Ausübung zum Beispiel als der damalige Justizminister Biltgen, heute Richter am Europäischen Gerichtshof, 2012 eine Anklage gegen den Präsidenten der Piratenpartei wegen der sogenannten Medicoleak-Affäre veranlasste.

Dieser damals völlig überzogenen Reaktion seitens des Staates (eine Datei wurde geknackt um öffentlich auf eine Sicherheitslücke in der staatlichen Informatik hinzuweisen) wurde postwendend von der so unabhängigen Justiz mit einer Hausdurchsuchung und einer Beschlagnahmung von Computern Folge geleistet.

Braz behauptete im Parlament, dass die letzte solche Aktion eines Justizministers 30 Jahre zurückliege. Er behauptete auch, dass er nicht wissen könne, in welchen Fällen die Staatsanwaltschaft heute untersuche. Natürlich weiss er es, denn er empfängt regelmässig die Staatsanwaltschaft, was in seiner Funktion auch völlig normal ist. Und wenn er in einer solchen Staatsaffäre nicht das nötige veranlasst hat, dann hat er sich selber mitverantwortlich gemacht. Hatte er doch selber am 10.Juli 2013 als Abgeordneter Herrn Juncker beschuldigt, die Information über diese regelrechte Staatsaffäre nicht ernst genommen zu haben.

Es ist zu hoffen, dass der Justizminister sehr schnell darüber informiert oder die Staatsanwaltschaft darüber informieren lässt, was in den fast drei Jahren nach Abschluss der parlamentarischen Untersuchung geschehen ist.

Und dass die Affäre „Geheimpolizei“ nicht inzwischen verjährt ist!

Serge Urbany, député déi Lénk

Question parlementaire à propos des enquêtes judiciaires en relation avec les dysfonctionnements du SREL

Monsieur le Président,

Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, veuillez transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur le Ministre de la Justice Félix Braz.

Il résulte du rapport d’enquête du 5.7.2013 de la commission d’enquête sur le Service de Renseignement de l’Etat (doc. parl. 6565, p. 93) qu’« à côté des enquêtes judiciaires entamées au tout début de la mission de la Commission d’enquête sur le SREL, le Parquet a décidé d’ouvrir d’autres enquêtes ou enquêtes préliminaires en relation directe avec un certain nombre de dysfonctionnements constatés au SREL, notamment mais pas exclusivement durant la période 2004-2008. »

Il a été précisé que l’état des enquêtes judiciaires comprenait à ce moment l’hébergement de M. Gérard Reuter à charge du SREL, l’enregistrement de l’entretien du 31 janvier 2007 entre MM. Juncker et Mille, l’enregistrement clandestin par un fonctionnaire du SREL d’un briefing donné à MM. Juncker et Frieden au courant du mois d’août 2006 par des fonctionnaires du SREL, le volet des cinq voitures acquises au nom du SREL à des fins privées et le volet des écoutes illégales.

Il a également été noté (p. 68) au sujet des « agissements du SREL dignes d’une structure de police parallèle (…) agissant dans un Etat de non-droit » impliquant un « ancien agent sur base de documents dont il a eu connaissance lors de son affectation au Service de Police judiciaire et qu’il a emporté lors de son détachement au SREL » pour tenter de porter ainsi préjudice au Procureur Général de l’époque : « La commission d’enquête condamne sévèrement cette action. Le Directeur du SREL a fait suivre le dossier au parquet. Plusieurs témoins ont annoncé leur intention de faire des déclarations. L’enquête judiciaire devra établir s’il s’agit d’un cas isolé. »

Tenant compte de ces constatations de la Chambre des Députés faites il y a presque 3 ans, nous aimerions savoir de la part du Ministre de la Justice:

1) Quelles ont été les enquêtes finalement diligentées par le Parquet dans quelles matières et contre qui?

2) Ces enquêtes judiciaires ont-elles été suivies d’ordonnances de clôture du juge d’instruction, respectivement de décisions d’une chambre du conseil ou d’un jugement pénal définitif ou non ?

3) L’instruction qui défraye actuellement la chronique (auditions de MM. Kemmer et Bettel par le juge d’instruction Nilles) et dont le « Luxemburger Wort » prétend être en possession d’une copie des procès-verbaux d’audience, contre quelles personnes et pour quelles infractions a-t-elle été diligentée? Le secret de l’instruction a-t-il été violé ou l’enquête est-elle terminée (éventuellement avec quel résultat) ?

 

David Wagner                                                                                                            Serge Urbany

Député                                                                                                                            Député

SREL kann jetzt ohne Konsequenz desinformieren!

Die Institutionskommission der Abgeordnetenkammer hat am Donnerstag dem 03. März die letzte Fassung des neuen Geheimdienstgesetzes mit den Stimmen von CSV, LSAP, DP und Grünen durchgewinkt. Neben einer Aufhebung der Personalobergrenze besteht der wichtigste Punkt der Änderungen in der Aufhebung der strafrechtlichen Verantwortung der SREL-Direktorin bei wissentlicher Verletzung ihrer Informationspflicht gegenüber der parlamentarischen Kontrollkommission. Damit hat sich eine der Hauptforderungen des parlamentarischen Untersuchungsausschusses von 2013 in Luft aufgelöst. Formeller Anlass für diese entscheidende Änderung ist eine hanebüchene opposition formelle des Staatsrates wegen Verletzung des „Gleichheitsprinzips” zwischen Direktoren staatlicher Verwaltungen. Als ob der SREL eine Verwaltung wie alle anderen wäre!

Dazu der déi Lénk-Abgeordnete Serge Urbany, Mitglied der Institutionskommission und ehemaliges Mitglied des Untersuchungsausschusses:

„Diese opposition formelle war bestellt. Die liberale Koalition wollte nie ernsthaft das Versprechen von 2013 durchsetzen. Es war nur auf mein Bestreben hin, dass es schlussendlich in das Gesetzesvorhaben aufgenommen wurde, damals übrigens bereits mit dem Hinweis, man würde ja sehen was der Staatsrat sagt! Wenn der politische Willen dagewesen wäre, hätte man sich über den Staatsrat hinweg setzen können, das hätte lediglich drei Monate mehr Zeit gekostet. Schlimm ist, dass die aktuelle Direktorin des SREL, Doris Woltz, in die Sitzung eingeladen wurde und man dort für Vertrauen für sie geworben hat. Damit hat man in Wirklichkeit ihre Autorität untergraben. Und die parlamentarische Kontrolle, die ohnehin nur auf die „großen” Parteien beschränkt ist, wurde ihrer Glaubwürdigkeit beraubt. Die Kumpanei kann weitergehen.”

Pressemitteilung von Serge Urbany (déi Lénk)

Question parlementaire urgente concernant le vol probable de plusieurs millions de clés d’encryptage de cartes SIM de la société Gemalto par le service secret anglais GCHQ et le NSA américain

Monsieur le Président,

Suite aux révélations concernant le vol de plusieurs millions de clés d’encryptage de cartes SIM de la société Gemalto par le service secret anglais GCHQ et le NSA américain, j’aimerais poser la  question urgente suivante à Monsieur le Ministre d’Etat, Ministre des Communications et des Médias et à Monsieur le Ministre de la Justice, l’urgence étant motivée par le problème de sécurité pour les usagers concernés.

En 2013, 2014 et 2015, les révélations du lanceur d’alerte Edward Snowden ont contribué à faire connaître au grand public l’ampleur des renseignements collectés par les services secrets américains et britanniques. Elles ont notamment mis en lumière les programmes PRISM et XKeyscore de collecte des informations en lignes, le programme GENIE d’espionnage d’équipements informatiques à l’étranger, l’espionnage de câbles sous-marins de télécommunications intercontinentales et d’institutions internationales comme le Conseil européen à Bruxelles ou le siège des Nations Unies, ainsi que de nombreuses pratiques en cours au sein de l’agence pour parvenir à ses fins. Hier le site “The Intercept” révéla que l’analyse continuée des documents de Snowden a permis de dévoiler une des intrusions les plus importantes de l’histoire de la communication moderne. Ainsi, «en 2010 et 2011, une unité spéciale formée d’opérateurs du service secret anglais GCHQ et de la NSA américaine aurait piraté des clés d’encryptage inscrites dans des cartes SIM par Gemalto et possiblement d’autres fabricants. (…) il s’agirait d’une tentative pour atteindre le plus grand nombre de téléphones portables possible dans le but de surveiller les communications mobiles sans l’accord des opérateurs et des usagers.» (Information publiée par Gemalto.com le 20.2.2015). Rien que pendant trois mois en 2010 les services secrets américains et britanniques se seraient emparés de plusieurs millions de clés d’encryptage, permettant de suivre toute communication sur les appareils où ces cartes SIM ont été installées.

Gemalto, société de droit néerlandais, est le leader mondial des cartes SIM, qu’elle fournit à 450 opérateurs dans 85 pays. Selon ‘Le Monde’ de ce jour, «cette société de sécurité informatique conçoit et commercialise également des puces sécurisées pour cartes bancaires, pour les cartes d’identité et permis de conduire de plusieurs pays, dont l’Afrique du Sud et les Pays-Bas, ou encore les passeports biométriques de la Belgique.» Tout ceci concerne directement le Grand-Duché du Luxembourg, aussi bien en ce qui concerne les appareils téléphoniques, que les cartes bancaires et autres moyens de communication et d’identification. En plus, Luxtrust S.A., dont l’Etat luxembourgeois est actionnaire  et associé, est en charge de la sécurité de la signature électronique mise ne place au Luxembourg. Pour gérer et débloquer un code PIN, Luxtrust S.A. recommande aux utilisateurs d’installer sur leur PC le logiciel Middleware de Gemalto.

Dans ce contexte, j’aimerais savoir de Monsieur le Ministre d’Etat, Ministre des Communications et des Médias et de Monsieur le Ministre de la Justice:

1)      Messieurs les Ministres peuvent-ils m’informer dans quels appareils de communication, cartes bancaires, Smartcards, Signing Stick, Token cartes d’identités, passeports, permis de conduire, Certificats SSL ou autres produits de communication ou d’identification sont installés des cartes SIM fournis par Gemalto?

2)      Messieurs les Ministres peuvent-ils exclure que les cartes SIM d’autres fabricants sont concernés par le vol de clés d’encryptage de la part des services secrets américains et britanniques?

3)      Messieurs les Ministres peuvent-ils confirmer que le vol des clés d’encryptage permet aux services secrets concernés d’intercepter les communications, même encryptées, venant ou à destination des appareils concernés?

4)      Les clés d’encryptage permettent-elles d’avoir accès aux données personnelles des appareils, certificats SSL et pièces d’identification concernées, les communications via signature électronique ou encore les données détenues par les banques et accessibles via e-banking?

5)      Dans quelle mesure les logiciels fournis par Gemalto, tel le logiciel Middleware proposé par Luxtrust S.A. pour gérer et débloquer un code PIN, permettent de suivre des communications ou d’accéder à des données personnelles ou confidentielles?

6)      Messieurs les Ministres peuvent-ils exclure que les services ayant opéré le vol incriminé aient eu accès aux données stockés par les opérateurs de services de communication dans le cadre de la rétention de données (Datenvorratsspeicherung)?

7)      Messieurs les Ministres peuvent-ils exclure que le Service de Renseignement de l’Etat Luxembourgeois (SREL) ait été impliqué dans les opérations de vols de clés d’encryptage?

8)      Messieurs les Ministre peuvent-ils exclure que le SREL reçoive ou utilise des informations provenant de l’utilisation des clés d’encryptage volées par les services américains et britanniques?

9)      Le Gouvernement demande-t-il au Parquet d’enquêter dans cette affaire qui presque tous les citoyens demeurant ou travaillant au Luxembourg, de même que beaucoup d’entreprises et d’administrations publiques y installées?

10)   Messieurs les Ministres peuvent-ils me renseigner sur les mesures que le Gouvernement compte prendre pour protéger les citoyens, entreprises et administrations par rapport à de telles pratiques inadmissibles?

Veuillez croire, Monsieur le Président, à l’expression de nos sentiments respectueux.

Justin Turpel,

Député

-> Réponse

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe