IDEA et la crise du logement : une étude à s’arracher les cheveux

Dans une étude sur le logement au Luxembourg publiée ce mois-ci par le think tank de la Chambre de Commerce, la fondation IDEA prétend que le STATEC, le CES et l’Observatoire de l’habitat aient mal calculés les besoins en nouveaux logements ces dernières années. Selon l’étude d’IDEA, la construction de 6.500 nouveaux logements par an entraînerait une hausse des prix. La même étude juge « paradoxale » la charge financière que représente le logement pour 80% des ménages interrogés par le STATEC en 2012.

Ainsi, les enquêteurs d’IDEA concluent que ces 80% des ménages qui doivent débourser 19% de leur revenu disponible pour se loger exagèreraient quelque peu leur cause. Si ce montant semble mesquin à leurs yeux, que diront-ils des 30% ou plus de dépenses pour le logement chiffrées par le rapport travail et cohésion sociale du STATEC en 2017 pour les cas des jeunes et des familles monoparentales ? Que dire des nombreux ménages à revenus modestes qui sont obligés de s’adresser aux instances publiques pour pouvoir accéder à un logement décent ? Le logement social ne représente que 2% du parc immobilier total au Luxembourg. Avant de s’avancer avec un chiffre quelconque sur les besoins de logements au Luxembourg, il suffit de se rappeler que dans toutes les régions du pays, les prix de tous les types de logement confondus augmentent actuellement de 5% par an en moyenne.

Enfin, l’étude de la fondation IDEA remet en cause un principe économique fondamental, à savoir la relation entre l’augmentation de l’offre et la baisse des prix. déi Lénk persiste à ce qu’un vaste programme de construction publique est indispensable pour augmenter sensiblement l’offre de logements abordables de qualité. Ce programme sera financé par la réserve du régime de pension et piloté par un nouveau Service Public de l’Habitat assurant sa gestion, sa conception ainsi que sa réalisation. De plus, une étude scientifique sérieuse sur les besoins réels en logements au Luxembourg doit permettre de construire selon les besoins des (futur.e.s) résident.e.s.

La construction de nouveaux logements étant une mesure à long terme, il s’agit de renforcer l’accès et les droits des locataires dès que possible au vu de l’explosion des prix des loyers. Durant la législature actuelle, déi Lénk a soumis deux propositions de loi à la Chambre des Députés, dont la première vise à limiter la caution locative à un mois de loyer et la prise en charge des frais d’agence par le commanditaire (souvent le propriétaire). La deuxième vise à réduire l’écart croissant entre l’évolution des prix des logements et l’évolution du coût de la vie. Il n’est pas étonnant que la première proposition de loi n’ait pas été favorablement reçue par la Chambre de Commerce, vu le déni de la crise du logement dont témoigne l’étude IDEA en question.

Un troisième point d’attaque pour contrer la crise du logement consiste à mobiliser le logement existant. Avec l’entrée en vigueur du « pacte logement » en 2008, les communes peuvent percevoir une taxe communale sur les logements vides et les terrains non-bâtis. A ce jour, seul un petit nombre de communes a osé mettre en œuvre cette mesure. déi Lénk revendique que le pacte logement soit modifié afin de rendre obligatoires ces taxes communales tout en clarifiant les doutes juridiques quant au recensement des logements vides et des terrains non-bâtis.

La crise du logement ne sera pas maîtrisée en jonglant avec des calculs statistiques, ni en accumulant des débats débouchant toujours sur les mêmes constats. Il faut agir maintenant et s’engager pour un réel changement de la politique du logement.  

(communiqué par déi Lénk)

Lëtzebuerg dat deierste Land an der EU: Wunnengskris endlech ugoen!

De 24. August huet Eurostat nei Zuelen eraus ginn, déi weisen, datt Lëtzebuerg mat Dänemark zesummen dat deierste Land an der EU ass. Betraff ass dovunner jiddwereen hei am Land, besonnesch awer déi Mënsche mat klenge Paien. Haaptursaach ass wéineg iwwerraschend de Logements-Problem, deen endlech muss konsequent ugepak ginn.

Laut Eurostat leien d’Präisser hei am Land 41 Prozent iwwert dem EU-Duerchschnëtt (2017). D’Entwécklung no uewen ass vill méi rapid wéi am Rescht vun der EU: waren et 2007 nach +20,9%, sou loung dee Prozentsaz 2012 scho bei +35,1. Ënnert dem EU-Duerchschnëtt leit Lëtzebuerg just an de Kategorien „Transport“ an „Alkohol an Tubak“.

Besonneg héich ass natierlech den Ënnerscheed beim Wunnen. An dëser Kategorie leit de Präisniveau hei zu Lëtzebuerg 63% iwwert dem EU-Duerchschnëtt. Dat kréie virun allem déi Stéit ze spieren, déi e niddrege Revenu hunn. Wann d’Wunnen ëmmer méi deier a gläichzäiteg de Mindestloun net ugepasst gëtt, rutschen automatesch ëmmer méi Leit an d’Aarmut.

Bei ronn 16% leit mëttlerweil de Prozentsaz vu Mënschen hei am Land, déi ënnert der Aarmutsgrenz liewe mussen. Dat ass eng Situatioun, déi ee net kann akzeptéieren an déi 2 ganz drénglech Moossnahme verlaangt: de Mindestloun muss däitlech erop gesat ginn an d’Präisser um Logements-Maart mussen endlech stabiliséiert ginn duerch massiven ëffentleche Wunnengsbauprogramm!

Hei fannt dir eng interaktiv Graphik vun Eurostat an déi komplett Zuelen.

Wunnengsproblematik zu Lëtzebuerg

Konterbont

(journal électronique en luxembourgeois – projet de Autisme Luxembourg asbl)

1. D‘Präisser vun de Wunnengen an Terrainen zu Lëtzebuerg klamme weider a weider. Datselwecht gëllt och fir d’Loyeren. De Problem ass schonn laang bekannt a sécherlech gëtt et net déi eng Zaubermossnam, fir dësem Trend entgéint ze wierken. Nennt eis 3 konkret Moossnamen, déi Är Partei ëmsetzen géif, wann si an der nächster Legislaturperiod an der Regierung wier.

déi Lénk proposéiere folgend 3 konkret Moossname fir der Wunnengkris zu Lëtzebuerg entgéint ze wierken:

1) Bestand mobiliséieren – zu Lëtzebuerg gëtt de Bestand vun eidelstoende Wunnengen op 10.000 – 20.000 geschat, mee offiziell Zuele ginn et dozou net.

Do sollt d’ëffentlech Hand op d’Proprietären duergoe fir mol erauszefanne wisou se Wunnraum oder Bauterrain’en zréckhalen. An engem nächste Schrëtt soll dem Proprietär Hëllef ugebuede gi fir säi Logement ze verlounen oder ze verkafen – z.B. iwwert eng gratis ëffentlech Immobilienagence – resp. déi Wunneng ze renovéieren, woubäi e neien ëffentleche Bauträger dës Aufgaben iwwerhuele kéint. Sollt et kee valabele Grond gi firwat eng Wunneng eidel steet oder en Terrain net bebaut gëtt, sollte progressiv steigend Taxen erhuewe ginn.

2) D’Rechter vun de Locataire stäerken – ëmmer méi Leit lounen zu Lëtzebuerg, vill dovunner well se sech keng eege Wunneng kënne leeschten. Vu datt d’Offer am Locatiounsberäich zimlech begrenzt ass, sollt een d’Locataire besser iwwert hier Rechter opklären, wéi z.B. datt de Loyer vum Gesetz hier gedeckelt ass.

Des weidere soll och d’Präisdeierecht vun de Loyer’en just nach un d’Entwécklung vun de Liewenskäschte gebonne ginn, an net méi un d‘Präisser vun der Immobiliëspekulatioun. déi Lénk hunn am Mäerz dëst Joer en entspriechende Gesetzvirschlag an der Chamber deponéiert. E weidere Gesetzesvirschlag vun eis, dee schonn am November 2016 deponéiert gouf (a bis haut nach net zum Vote an der Chamber komm ass), huet zum Zil, d‘Kautioun op 1 Mount Loyer ze begrenzen, an d’Käschte vun der Immobilienagence vum Opdraggeber (meeschtens de Proprietär) iwwerhuelen ze loossen.

3) Den ëffentleche Wunnengsbau massiv ausbauen – Et feelt massiv un ëffentlechem an adaptéiertem Wunnraum zu Lëtzebuerg nodeems jorelaang dem sougenannte fräie Maart d’Rudder iwwerlooss ginn ass. Fir deem entgéint ze wierke sollt eng grouss ugeluechte Wunnengsbauinitiative gestart ginn. Fir datt do och keen ze kuerz kënnt soll mat enger Bestandsopnam ugefaange gi fir festzeleeë wéi eng Zort vu Wunnraum gebraucht gëtt. D’Ausféierung vun dëser Bauinitiative sollt e neien ëffentleche Bauträger iwwerhuelen deen sech ëm alles këmmere géing (Planung, Finanzéierung, Ëmsetzung, Vermëttlung, asw.). Et sollen och keng ëffentlech Wunnenge méi verkaf gi mee just nach verlount ginn. D’Finanzéierung kéint zu engem gudden Deel vum Pensiounsfong (FDC) iwwerholl ginn.

2. D’Bevëlkerungszuel vum Land wiisst ëmmer méi, d’Fläch vum Land net. Misst ärer Meenung no zu Lëtzebuerg net vill méi an d’Héicht gebaut ginn?

Et ass kloer, dass besonnesch an de Stied méi muss an d’Héicht gebaut ginn. Deementspriechend steet da méi onbebaute Fläch zur Verfügung, fir Gréngs a kollektiv Notzung. Gläichzäiteg an d’Héicht bauen a verdichten a versigele geet natierlech net. D’Mënsche mussen an hirem Quartier dobausse Raum hunn fir sech ze entfalen, sech auszetauschen an eng Verbindung zur Natur ze ënnerhalen. Et ass alles eng Fro vun der Organisatioun vum Terrain, deen am Kader vun engem PAG an deene jeeweilege PAP‘en  zur Verfügung steet.

3. E ganz akute Problem hu mir am Beräich vun de Sozialwunnengen. Laut Caritas feelen der am ganzen 30.000 zu Lëtzebuerg. Doduerch datt d’Bauland zu Lëtzebuerg ëmmer méi knapp gëtt, sinn och déi ëffentlech Promoteure massiv an hirer Gestaltung ageschränkt. Wat fir eng Moossname missten ärer Meenung no geholl ginn, fir dëse Problem ze meeschteren?

Bei der uewe genannter Wunnengsbauoffensive – wou natierlech och de Manktem u Sozialwunnenge muss entscheedend bekämpft gi – brauch et och deementspriechend genuch Bauland. Duerch d’Aschreiwe vum Prinzip „Eigentum verpflichtet“ an d’Verfassung (wéi et z.B. an Däitschland de Fall ass) soll eng Responsabilitéit vun der Proprietäre vun Terrain‘en géintiwwer der Allgemengheet agefouert ginn. Dat soll och erlabe méi grouss Flächen u Bauland méi einfach zu Gonschte vun der ëffentlecher Hand ze mobiliséieren.

Et soll och méi vum Virkafsrecht gebraucht gemaach ginn dat d’Gemengen an och de Staat hunn wann z.B. Bauland verkaf gëtt. Fir dat Ganzt ze finanzéiere stinn de Gemengen z.B. staatlech Bäihëllefen zu Verfügung (pacte logement) wouduerch bis zu 75% vun de Käschte vum Staat iwwerholl ginn. Et sollt och iwwerluecht gi fir eng Taxe um Wäertzouwuess anzeféieren am Fall wou en Terrain a Bauland ëmklasséiert gëtt, wat eng Wäertsteigerung ëm datt Villfacht mat sech bréngt.

Et ass héich Zäit fir aner Politik! Ried vum Marc Baum iwwer den Etat de la Nation

Déi ganz Ried als PDF

De Premierminister Xavier Bettel (DP) huet a senger Ried iwwer d’Lag vun der Natioun e ganz onvollstännege Bilan vun der LSAP-DP-déi gréng Regierung gezunn, deen eppes däitlech gemaach huet: Des Regierung ass um sozialen Ae blann. déi Lénk zéien de richtege Bilan vun der Regierungsaarbecht.

Wat ass de Bilan vun dëser Regierung?

D’sozial Ongläichheeten si weider geklommen. Den Undeel vun de Léin um geschafene Räichtum geet weider zréck. D’Leit déi schaffen, kréien also ëmmer manner vun dem iwwer hire Loun zréck, wat se produzéiert hunn. Déi Leit, déi anerer fir sech schaffe loossen, kréien dogéint ëmmer méi. Zanter der Wirtschaftskris sinn d’Léin – besonnesch déi ënnescht Léin – quasi guer net méi eropgaangen, d’Kafkraaft ass stoe bliwwen. Des Regierung an hir Virgängerin hunn d’politesch Verantwortung dofir. Sie hunn de Mindestloun net eropgesat an duerch Spuermoossnamen an Indexmanipulatioune vill Leit un den Existenzminimum gedriwwen. Am gläichen Zäitraum gouf eng Steierreform ëmgesat, vun där virun allem Räicher profitéiere konnten. D’Besteierung op Kapitalgewënner gouf deelweis och reduzéiert.

D’Aarmut ass sou héich wéi nach ni. Iwwer 100.000 Mënschen zu Lëtzebuerg hu Problemer all Mount iwwer d’Ronnen ze kommen. Vun deene Leit déi schaffe ginn, geet bei engem vun 9 mat d’Paie net duer, fir dat néidegst fir en anstännegt Liewen ze kafen. Besonnesch Frae sinn dovunner betraff, wëll sie méi oft fir de Mindestloun schaffe ginn. Och hei huet de Spuerpak vun 2014 säint dozou bäigedroen.

D’Aarmut gëtt ëmmer schlëmmer, de Chômage bleift héich. Vill Leit rutschen ëmmer méi an d’Aarmut of a kréie keng Chance méi fir sech z’erkrabbelen. Mat 16.000 bleift d’Zuel vun de Leit am Chômage weider héich, Perspektive kréien der vill vun de Betraffenen net gebueden. Sie rëtschen an den RMG a faassen oft net méi Fouss. D’Reform vum RMG (REVIS), déi d’Regierung aktuell duerch d’Parlament boxe wëll, riskéiert de Problem ze verschlëmmeren. Et geet an éischter Linn drëm, d’Leit ze bestrofe fir hir sozial Situatioun, ëmmer manner fir hinne wierklech ze hëllefen.

D’Logementspolitik ass eng Katastroph. D’Regierung ass wéi hir Virgängerinne schonn der Verantwortung am Logement net gewuess. Et feelen dausende Wunnengen, d’Präisser an d’Loyeren explodéieren, Stéit mat klengen a mëttleren Akommes ouni Ierfschaft oder Patrimoine briechen ënnert der finanzieller Laascht zesummen. Wierklech sérieux Initiativë gouf et vun der Regierung net, héchstens Gepléischters, dat meeschtendeels am Interesse vun Immobiliëspekulanten a Promoteuren ass. Déi vill Virschléi vun déi Lénk huet d’Regierung dobäi ignoréiert.

Steierpolitik gouf weider am Interesse vun de wéinege Räiche gemaach. Mat der Steierreform huet sech den Trend vun der méi staarker Besteierung vun der Aarbecht par rapport zum Kapital verfestegt. Nieft den Ongerechtegkeeten, déi souwisou scho bestanen hunn (Dividenden op Aktien an Obligatioune sinn zu 50% steierfräi, Plus-value op Finanztitelen ass deelweis ganz steierfräi) huet d’Regierung d’Besteierung vu Betribsgrënner weider erofgesat an ausserdeem och d’Steieren op der Plus-Value bei Immobiliëverkeef drastesch reduzéiert. D’Konsequenze vun dëser Politik kann een einfach zesummefaassen: Et profitéieren déi wéineg op Käschte vun de Villen.

Schiedlech Nische goufe weider entwéckelt, d’Wirtschaft steet net op séchere Féiss. Bestoend Nische wéi d’Méiglechkeet vu Multinationalen iwwer d’lëtzebuergesch Finanzplaz keng Steieren op hiren enorme Gewënner ze bezuelen oder den Tanktourismus besti weider. D’Regierung schafft tatkräfteg Hand an Hand mat der Finanzplaz fir ëmmer weider Steiertrickerseien z’erméiglechen. Donieft huet des Regierung awer och nei Nischen opgemaach: de Spacemining an d’Rüstungsindustrie. Sie droen dozou bäi, dass Lëtzebuerg ëmmer méi e schlechte Ruff krit an eis Ekonomie ëmmer manner op nohaltegen Aktivitéite baséiert.

De Wuesstem gëtt net am Interesse vun de Leit organiséiert. D’Landesplanung ass och ënnert dëser Regierung en eenzege Chaos bliwwen. Ob bei der ekonomescher Entwécklung, dem Ëmweltschutz, der Mobilitéit oder dem Logement, déi zentral Enjeu’en ass se net ugaangen. D’Regierung stécht de Kapp an de Sand a léisst dem Wirtschaftswuesstem fräie Laf. Sou gëtt d’Land ëmmer méi vu Privatinteresse geplangt, d’Leit musse mat de Konsequenze liewen: Stau, Wunnengskris, Zersiidlung a Belaaschtunge fir d’Ëmwelt an d’Gesondheet.

Klimapolitik an Energietransitioun si weider net prioritär. No der COP21 konnt een sech eigentlech eng méi konsequent Klimapolitik vun dëser Regierung mat grénger Bedeelegung erwaarden. Mee dem war net esou. Bei kengem wichtege Pilier fir de Klimaschutz, ob beim Tanktourismus, der Ausriichtung vun der Landwirtschaft, dem Ausbau vun den erneierbaren Energien oder der energetescher Sanéierung vu Wunnhaiser ass d’Regierung e Schrëtt no virgaangen. Sou si weider 5 Joer vergaangen. Dat ass onverantwortlech.

D’Land brauch nei Perspektive fir d’Zukunft

Dëst Land steet op enger Kräizung, a mer mussen eis decidéieren, wou mer hin wëllen: entweder mer maache weider esou, wéi bis elo, mat all deene Konsequenzen, déi mer elo scho gesinn oder mer orientéieren eis ëm a maachen domadder nei Perspektiven op.

Einfach weidermaache wéi bis elo géif bedeiten: eng Minoritéit beräichert sech op Käschte vun deene Villen hei am Land, gedriwwe vun enger schifer Wuesstemsdynamik, där mer wéi den Zauberlehrling hannendrun lafen an net nokommen. En Wirtschaftsmodell, deen op Steiertricksereie berout, fundamental ongerecht ass a vun deem ëmmer manner Leit hei am Land eppes hunn. Ënnert deem sengem Drock, d’Wunnengspräisser an d’astronomescht klammen, an d’sozial Segregatioun zu Lëtzebuerg ëmmer méi grouss gëtt. An deen eis an der internationaler Ëffentlechkeet ëmmer nees erëm wéi Schmuddelkanner am Eck stoe léisst.

déi Lénk wëllen net esou weiderfueren. D’Land brauch Verännerungen.

D’Ekonomie muss erëm de Mënschen déngen an net ëmgedréint.

D’Leit mussen erëm vun hirer Aarbecht liewe kënnen an net permanent an Angscht virun der Aarmut liewe mussen.

D’Wunnenge mussen erëm fir jidderee bezuelbar sinn, d’Präisser an d’Loyeren dierfen net zu sozialer Ausgrenzung a Veraarmung féieren.

Eise Schoulsystem muss déi sozial Ënnerscheeder tëscht de Kanner méi kléng maachen amplaz se ze verstäerken.

Jonker musse wierklech Perspektiven hunn fir hir Dreem, Wënsch an Hoffnunge kënnen ze erfëllen.

Eis natierlech Liewensgrondlage musse geschützt a kultivéiert ginn, anstatt se um Altor vum Wuesstem an der Kompetitivitéit z’afferen.

Eeler Leit mussen de Respekt an déi Platz an der Gesellschaft kréien, déi se verdéngt hunn.

Fräiheet, Gläichheet a Solidaritéit mussen d’Fundament vun eiser Gesellschaft sinn.

Mir mengen, datt et sech lount, fir des Iddien ze schaffen. Mee duerfir brauche mer en Ëmdenken. Mee virun allem brauchen duerfir eng aner Politik!

Question parlementaire concernant la baisse temporaire de la fiscalité lors de la vente de biens immobiliers

Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre je souhaite poser les questions suivantes à Monsieur le Ministre des Finances, à Monsieur le Ministre du Logement ainsi qu’à Monsieur le Ministre de l’Intérieur:

Monsieur le Président,

En date du 1 juillet 2016 une modification de l’article 99ter de la loi modifiée concernant l’impôt sur le revenu du 4 décembre 1967 est entrée en vigueur, réduisant de moitié la taxation des plus-values immobilières réalisées dans le cadre de l’article précité. Selon l’exposé des motifs du projet de loi cette mesure provisoire dont l’échéance était initialement fixée au 31 décembre 2017 avait pour vocation “…de déclencher une action offensive et positive en vue d’augmenter l’offre de terrains à bâtir et d’habitations.”

Cette mesure a ensuite été prorogée pour une année supplémentaire avec l’entrée en vigueur de la loi du 15 décembre 2017 concernant le budget des recettes et des dépenses de l’État pour l’exercice 2018. Le rapport sur ce projet de loi explique cette prorogation par la volonté du gouvernement “…de contribuer à l’augmentation de l’offre de terrains à bâtir et d’habitations en assouplissant la fiscalité en matière de réalisation de terrains et d’immeubles bâtis”.

Partant, je voudrais poser les questions suivantes à Messieurs les Ministres:

1. Messieurs les Ministres, ont-ils basé leur décision de proroger cette disposition sur un premier bilan de l’efficacité de la mesure en matière de mobilisation de terrains et d’habitations? Dans l’affirmative, pourront-ils partager ce bilan avec les membres des commissions parlementaires compétentes?

2. Le nombre de ventes de terrains et d’habitations a-t-il connu une augmentation suite à la baisse de la taxation des plus-values immobilières? Dans l’affirmative, Messieurs les Ministres disposent-ils de données permettant d’établir un lien explicite entre la baisse de la taxation et l’augmentation des ventes immobilières?

3. Messieurs les Ministres peuvent-ils donner des précisions relatives aux demandes de permis de construire? Les communes ont-elles enregistré une hausse subséquente à l’introduction de cette réforme sur la taxation de la plus-value et si oui, de quel ordre?

4. Messieurs les Ministres ont-ils déjà pu déterminer si les recettes de la taxation des plus-values immobilières réalisées dans le cadre de l’article 99ter de la loi modifiée concernant l’impôt sur le revenu du 4 décembre 1967 ont connu une évolution suite à la mesure citée? Si oui, laquelle?

Avec mes salutations respectueuses,

David Wagner
Député

Logementskris: Schluss mam Gepiddels, de Problem un der Wuerzel paken!

déi Lénk hunn am Kader vun der Logementsdebatt een neit Gesetz deposéiert, fir d’Loyer’en erof ze drécken an d’Rechter vun de Lokatären ze stäerken. Donieft hu mir 4 Motiounen eraginn, déi d’Haaptproblemer vum Logement zu Lëtzebuerg thematiséieren. déi Lénk hu bei dëser Debatt eng sérieux Strategie presentéiert, wéi een d’Logementskris iwwerwanne an endlech genuch bezuelbare Wunnraum schafe kann.

1 Gesetz

All Infos dozou fannt Dir HEI

4 Motiounen

1) Gemenge finanziell stäerken. Bei der Ëmklasséierung vu Bauterrain’en vervillfacht sech de Wäert vum Terrain. D’Gemengen hunn awer guer näischt dovunner. Et profitéieren an der  Reegel déck Promoteuren a Spekulanten, während d’Gemeng Infrastrukture muss finanzéieren, déi duerch de Wuesstem vun der Gemeng entstinn. Dofir proposéiere mir d’Aféierung vun enger Besteierung vum Mehrwert, dee bei der Ëmklasséierung vum Terrain entsteet. An der Schwäiz gëtt dat scho laang praktizéiert. Motion 1

2) Eegentum verpflicht. 92% vun de Bauterrain’en befannen sech a Privatbesëtz. Bei grousse Bauprojet’en spekuléiere grouss Terrainsbesëtzer oft op nach méi héich Präisser a wëllen net verkafen. Domat blockéiere se wichteg Wunnengsbauprojet’en. déi Lénk mengen, dass een iwwer dëse Problem diskutéiere a Léisunge siche muss, fir de Wunnengsbau ze beschleunegen. Motion 2

3) Bezuelbare Wunnraum schafen. Zu Lëtzebuerg ginn all Joer 4000-5000 Wunnengen ze mann gebaut. Déi komme bei den historesch agesammelte Retard derbäi, wouduerch et risege Manktem u Wunnenge gëtt. Doduerch klammen d’Präisser, bei der grousser Demande no Wunnraum ëmmer méi. Dëse Problem kann an eisen Aen nëmme vun der ëffentlecher Hand behuewe ginn. Besonnesch d’Gemenge brauchen awer Planungssécherheet a finanziell Mëttele fir Wunnraum kënnen ze schafen. Kleng Gemenge brauchen och Hëllef bei der Gestioun vun hire Projet’en. Dofir wëlle mer en ëffentlechen Acteur am Logement schafen, den déi Aufgaben assuréiert. Motion 3

4) 3% TVA fir den net-profitorientéierte Wunnengsbau. Zu Lëtzebuerg ginn et eng ganz Rëtsch Organisatiounen (ONG’en, ASBL’en, Wunnkooperativen, etc.) déi aktiv bezuelbare resp. soziale Wunnraum schafe fir Leit déi immens Schwieregkeeten hunn eppes um fräie Marché ze fannen. Dës Organisatioune ginn allerdéngs behandelt wéi all normale profitorientéierte Promoteur zu Lëtzebuerg. Doduerch  mussen se 17% TVA op d’Baukäschte bezuelen, woubäi Privatleit vun engem super gënschtegen Taux vun 3% profitéieren.
Dofir hu mer eng Motioun agereecht déi d’Regierung opfuerdert d’Gesetz ze ännere fir datt all Acteuren déi zu Lëtzebuerg bezuelbare resp. soziale Wunnraum schafen och an de Genoss komme vun 3% TVA op de Baukäschten.Dës Motioun koum net zum Vote an der Chamber, mee gouf un déi zoustänneg Chamberkommissioune weidergereecht fir datt se dës Fuerderung am Detail studéiere kënnen. Motion 4

D’Loyer’en erëm bezuelbar maachen

déi Lénk hunn haut e Gesetz presentéiert, dat déi iwwerhëtzte Loyerspräisser erëm op e bezuelbaren Niveau soll bréngen. Donieft gesäit d’Gesetzespropositioun och eng Stäerkung vun de Rechter vun de Locataire vir. Eng national Mietkommissioun soll nämlech an Zukunft fir méi Transparenz a Kontroll bei de Loyerspräisser kënne suergen.

Texte de la proposition de loi

Points essentiels et explications

1) Em wat geet et bei dësem Gesetzesvirschlag?

Mat dëser ‘Propositioun de loi’ soll d’Loyersgesetz vun 2006 an d’Rechter vun de Locatairen op ee bezuelbare Loyer iwwerschafft ginn. An deem Gesetz war 2006 festgehale ginn, datt de Lokatär als schwächste Partner um Wunnengsmaart, eng besonnesch Protektioun brauch. Dofir soll de Loyer vun enger Wunneng pro Joer net méi wéi 5% vum investéierte Kapital ausmaachen. D’Lokatären hunn d’Recht fir ee Loyer, de méi héich ass, vun der lokaler Loyerskommissioun erofsetzen ze loossen.

2) Klappt dat da net?

Nee, leider net. D’Präisser vun de Wunnenge sinn sou schnell geklomme – zënter dem Joer 2000 x 2,77 – datt déi Loyer’en net méi ze bezuele sinn. Fir een Haus wat 1995 fir 300.000.- € gebaut gouf, duerf een dem aktuelle Gesetz no haut net méi wéi 1.838.- € Loyer froen. Dat ass an der Rei. Gëtt dat Haus awer elo – ouni datt eppes dra renovéiert gëtt – verkaaft, da bréngt dat dem alle Proprietär 1.000.000.- € an dee neie Proprietär duerf fir dat Haus, ouni datt eppes verbessert ginn ass, vun elo un nom aktuelle Gesetz 4.417.- € froen. Dat ka kee normale Mënsch méi bezuelen.

3) Firwat ass dat da sou?

D’Ursaach vun den horrende Wunnengs- a Loyerspräisser ass d’Feele vu genuch Wunnengen. An deene leschten 20 Joer hätten 106.700 Wunnenge misste bebaut ginn, et goufen der awer nëmme 74.600 gebaut. Dowéinst hunn Enn 2016 mindestens 32.000 Wunnengen zu Lëtzebuerg gefeelt. An dowéinst klammen d’Präisser, an och d’Loyer’en an sou astronomesch Héichten. Et gëtt net nëmmen ëmmer méi schwéier  eng Wunneng ze kafen, mee och zu engem normale Preis ze lounen. Jidderee brauch eng Wunneng. Mee d’Recht op Wunnen ass duerch déi héich Präisser a Loyer’en a Fro gestallt.

4) Wat soll een dann do maachen?

Natierlech mussen an éischter Hisiicht genuch Wunnenge gebaut ginn; dat sinn der ronn 7.500 pro Joer – oder 75.000 an deene nächsten 10 Joer – déi missten op de Maart kommen. Dofir maachen déi Lénk zënter Joren, – an dat och elo bei der Orientéierungsdebatt iwwert de Wunnengsbau an der Chamber – konkret Virschléi (*). Mee bis datt dat wierkt, muss fir all déi, déi sech de Kaf vun engem Haus net leeschte kënnen, an dowéinst loune mussen, dat och zu engem normale Präis méiglech sinn. Dofir mengen déi Lénk datt dréngend d’Loyersgesetz misst iwwerschafft ginn, fir der aktueller Situatioun Rechnung ze droen.

5) Wéi gesinn är Virschléi dann aus?

Mat dësem Gesetzesvirschlag maache mir 5 verschidden Ännerungsvirschléi beim Loyersgesetz. 1) Vrun allem duerfen d’Loyer’en net méi schnell an d’Luucht goe, wéi d’Kafkraaft vun de Leit. Dofir soll dat investéiert Kapital, op Grond vun deem de maximale Loyer gerechent gëtt, deementspriechend ugepasst ginn. Zréck zu eisem Beispill. De maximale Loyer vun deem Haus, dat 1995 300.000.- € kascht huet, an den dowéinst haut 1.838.- € ausmécht,  kann net op eemol op 4.542.- € klammen! Bei zwee Haiser déi nieftenee stinn, déiselwecht Zäit zum selwechte Präis gebaut gi sinn, kann net dat eent haut 1.800 .- € Loyer, an dat anert 4.542.- € wäert sinn, nëmmen, well dat zweet elo fir een iwwerdeierte Preis verkaaft ginn ass an ouni datt iergend eppes dra verbessert gouf. Een zweet Beispill. Bei engem Appartement, dat am Joer 2000 fir 500.000.- € kaaft ginn ass, ass de maximale Loyer mam aktuelle Gesetz 2.833.- €, mat onsem Gesetzesvirschlag 2.171.- €. Dat Appartement bréngt 2016 beim Verkaf zu Esch 1.255.000.- €, an der Stad souguer 1.610.000.- €. Dat wier ee maximale Loyer vun onméiglechen 5.229.- € zu Esch an 6.708.- € an der Stad! Onsem Virschlag no dierfen dat héchstens 2.177.- € zu Esch an 2.224.- an der Stad sinn.

6) A wat sinn déi aner Virschléi?

Soulaang eng Wunnengskris ass, duerfen déi maximal Loyer’en net méi iwwerschratt ginn. Nom aktuelle Gesetz muss de Lokatär dogéint bei der Loyerskommissioun kloen, wann e nët méi wéi dee maximale Loyer bezuelen wëll oder kann. Mat onsem Gesetzesvirschlag duerf dat vu vir era fir all neie Loyerskontrakt net méi geschéien. Dowéinst wëlle mir och datt an Zukunft déi Referenzwäerter, déi de maximale Loyer bestëmmen, an all Loyerskontrakt festgeschriwwe ginn. An et soll eng national Loyerskommissioun geschafe ginn, an däer och d’Lokatäre vertruede sinn, fir ze iwwerwaachen, datt dat och agehale gëtt.

7) Wéi geet et da elo mat dem Gesetzesvirschlag virun?

Eis Deputéierte Marc Baum an David Wagner hunn dee Gesetzesvirschlag den 1. Mäerz 2018, bei der Orientéierungsdebatt iwwert de Wunnengsbau, um Chambersbüro deposéiert. Wann de Chambersbüro elo säin Accord zu dem Depot ginn huet (wat eng réng Formalitéit ass), mussen déi veschidde Beruffskummeren, de Staatsrot an och d’Regierung hiren Avis dozou ofginn. Duerno kann dee Virschlag an der Chamber diskutéiert an ofgestëmmt ginn. Wéini dat geschitt, hänkt vrun allem dovun of , wéi laang d’Regierung sech Zäit gëtt fir hiren Avis. Bei anere Geleeënheete geet dat ganz schnell. An hei?

8) An déi Betraffen, d’Lokatären, kënnen déi näischt  maachen?

Oh dach. Et ass ganz wichteg, datt d’Lokatären, déi Leidtragend vun der aktueller Kris um Wunnengsmaart, net einfach ofwaarde wat geschitt. Wichteg wier, wann si sech géifen zesummendoen, organiséieren, an als Lokatärsvereenegung Drock op d’Regierung maachen. All Mënsch de Lokatär ass, och Member a Sympathisante vun déi Lénk, kënnen dozou bäidroen.

(*) Zu onsen anere Virschléi, kuck ënnert wunnen.dei-lenk.lu

 

Die luxemburgische Wohnungskrise: ein Spiel auf Zeit?

Das luxemburgische Statistikamt STATEC, in Zusammenarbeit mit dem Observatoire de l’habitat, hat gestern seinen neuen Quartalsbericht zur Entwicklung der Wohnungspreise in Luxemburg vorgestellt. Wenig überraschend sind die Wohnungspreise wieder einmal kräftig angestiegen. Dem gegenüber steht eine weitere Konstante:  Die Regierungen kündigen viel an, doch setzen wenig Handfestes um.

In Zahlen ausgedrückt sprechen wir von einer Preissteigerung von 4,9% innerhalb von nur einem Jahr (3. Trimester 2016 – 3. Trimester 2017). Das Schema sowie die Preisunterschiede sind dabei immer die gleichen. Eine neue Wohnung ist um 25-30% teurer beim Kauf als eine Bestehende. Der Quadratmeterpreis von Wohnungen sinkt mit der Größe der Wohnfläche. Und das bei weitem teuerste Pflaster im Land ist weiterhin Luxemburg-Stadt und ihr Speckgürtel, wo ein Haus mittlerweile rund 1 Million Euro kostet.

Dem gegenüber stehen wenig erfolgreiche Anstrengungen seitens der Regierung um den völlig überhitzten Wohnungsmarkt in den Griff zu bekommen. Anstatt die Höchstpreise bei Mieten konsequenter zu deckeln führte die aktuelle Regierung 2016 einen Mietzuschuss (subvention de loyer) für die niedrigsten Einkommensschichten ein. Anstatt brachliegendes Bauland konsequent mit einer Besteuerung zu mobilisieren wurde bei der letztjährigen Steuerreform der Besteuerungssatz auf den Verkauf von Bauland um die Hälfte gesenkt. Doch mit Steuergeschenken kann die Politik dem äußerst lukrativen Spekulationsgeschäft nicht Herr werden. Auch werden viele der noch so fortschrittlichen und großen Bauvorhaben der beiden öffentlichen Bauträger erst in Jahrzehnten bezugsfertig sein (Wiltz, Olm, Dudelange, etc.)

Des Weiteren gibt es scheinbar einen parteiübergreifenden Konsens für die Erhaltung des Status Quo. Rund ein halbes Jahr vor den Nationalwahlen soll noch eine Orientierungsdebatte zur Wohnungspolitik in der Chamber stattfinden. Bei dieser Herangehensweise wird man das Gefühl nicht los, dass hier auf Zeit gespielt wird, um dieses heiße Eisen der Nachfolgeregierung zu überlassen.

Über die zukünftige Wohnungspolitik mit allen Beteiligten zu reden ist sicherlich nicht verkehrt, jedoch ist damit keinem der unter der Wohnungskrise Leidenden geholfen, und die Preise steigen weiterhin ins Unendliche. déi Lénk sind nach ihrer Kampagne von 2016 zur Bekämpfung der Wohnungskrise auch weiterhin proaktiv in diesem Bereich.

Im November 2016 haben wir einen Gesetzentwurf (N° 7094) im Parlament eingereicht welcher zwei Ziele verfolgt: erstens sollen die Vermittlungsgebühren der Immobilienagentur künftig vom Auftraggeber (meistens der Besitzer) getragen werden; zweitens soll die Höhe der Mietkaution auf eine Monatsmiete begrenzt werden, anstatt die heute maximal erlaubten drei Monatsmieten. Oft scheitern Mietvorhaben heute an genau diese beiden Faktoren, denn nicht jeder kann bei den aktuellen Mietpreisen 4-5 Monatsmieten auf den Tisch legen. Nachdem unser Gesetzesentwurf heute seit genau 15 Monaten auf dem Instanzenweg ist und alle erforderlichen Gutachten vorliegen tut sich nichts in der zuständigen parlamentarischen Kommission, um das Gesetz zur Abstimmung im Parlament vorzubereiten.

Auch letzteres Beispiel veranschaulicht sehr gut, wie wertvolle Zeit bei der Bekämpfung der Wohnungskrise verloren geht. Dabei gilt es jetzt zu handeln und nicht erst zu reagieren, wenn sich nur noch Superreiche den Luxus leben in Luxemburg leisten können. 

(Mitgeteilt von déi Lénk)

Une capitale pour les riches?

Zu Gast am Land

Il aura fallu attendre de longues semaines avant que la nouvelle coalition DP-CSV, qui dirigera désormais la capitale, daigne dévoiler son programme pour les 6 années à venir. En fait, il n’existe pas d’accord de coalition à proprement parler. Seul un maigre communiqué de deux pages avait été publié par les coalitionnaires, laissant aussi bien les habitants de la ville que les conseillers sur leur faim.

Finalement, la déclaration échevinale a été distribuée et présentée par la bourgmestre ce lundi. 37 pages de déclarations d’intention à laquelle les conseillers sont priés de répondre le vendredi de la même semaine, c’est-à-dire aujourd’hui. On aura vu plus démocratique. Mais ce n’est pas étonnant. La démocratie – et pas uniquement la démocratie de base – n’a jamais été le fort du parti qui se nomme – paradoxalement – ainsi.

S’il n’y avait aucune illusion à se faire avec la coalition précédente, l’actuelle n’augure rien de bon. Tout le monde s’accorde pour élever la problématique du logement au rang d’urgence nationale. Le problème, c’est que les vieux partis, notamment les partis bourgeois que sont le DP et le CSV, n’ont aucun intérêt à changer quoi que ce soit aux rapports de propriété et aux intérêts de promoteurs. Mais ce fut également le cas des néo-petits-bourgeois verts.

Ce lundi au plus tard, les nouveaux maîtres du Knuedler ont à nouveau dévoilé quelle est leur conception de la politique du logement: tout va pour le mieux dans le meilleur des mondes, à part pour quelques malchanceux auxquels il faudra bien octroyer quelques logements « sociaux ». Telles des dames patronnesses, ils leur concèderont quelques habitations à « coût modéré », dont, soit dit en passant, l’on ne connaît toujours pas le montant.

Le plus inquiétant, c’est que la coalition Polfer-Wilmes a définitivement enterré la lutte contre la spéculation locative et foncière.

A l’image du gouvernement, le collège échevinal ne veut pas admettre qu’il appartient aux pouvoirs publics, Etat et communes, de mener une politique de logement en acquérant massivement des terrains et construisant eux-mêmes. Or, la nouvelle majorité, si elle dit vouloir acquérir de nouveaux terrains et y bâtir des logements, c’est pour mieux les revendre sur le marché privé par la suite!

Un corollaire non moins important est la question de la fiscalité communale: la capitale dispose d’un des taux de l’impôt commercial des plus bas du pays, ce qui contribue à accentuer la concentration des entreprises dans son sein. Actuellement, le ratio est de 1,5 bureau pour un logement. Nous en connaissons l’impact sur la mobilité et sur le logement. Malheureusement, la nouvelle coalition continue à mener l’ancienne politique de dumping fiscal!

La ville de Luxembourg est belle – ce n’est pas du chauvinisme local que de le constater. Peu étonnant dès lors qu’elle soit tant convoitée. Ce qui m’attriste, en tant que « Stater » de naissance, ce qu’elle soit gouvernée par des forces politiques qui la destinent aux plus riches, à l’image du Royal-Hamilius.

Car si on doit accabler la nouvelle coalition, il ne faut pas oublier que l’ancienne n’a rien fait pour contrer le phénomène de « gentrification ». Au contraire même, car les Verts, représentants de la nouvelle petite-bourgeoisie branchée, se sont depuis longtemps soumis aux dogmes libéraux, dont le tram, s’il desservira confortablement, sera conduit, société privée oblige, par des chauffeurs payés au lance-pierre. Une situation qui n’a pas gênés les libéraux bleu-vert mais que les libéraux bleu-orange ne mettront probablement pas en question.

David Wagner est député et conseiller à Luxembourg de déi Lénk

 

Armutsbekämpfung: Es fehlt der politische Wille.

Die gestern vom STATEC veröffentlichten Zahlen über die soziale Entwicklung in Luxemburg sind erschreckend. 113800 Menschen (19,7%) sind in Luxemburg mittlerweile von Armut bedroht. Daneben hat mehr als einer von vier Haushalten (27,4%) Probleme am Ende des Monats mit seinem Budget über die Runden zu kommen. Um diese Entwicklung zu bekämpfen fehlt einzig und allein der politische Wille, denn schnell umsetzbare Vorschläge gibt es zur Genüge. déi Lénk haben in der Vergangenheit einige gemacht.

Im Mai haben wir die Regierung wegen der Zunahme des working poor-Phänomens zur Rede gestellt (Interpellation vom 31. Mai von Marc Baum). Den Hauptfokus haben wir dabei auf die aus unserer Sicht bestimmenden Faktoren der steigenden Armut in Luxemburg gelegt: die zu niedrigen Löhne, die Einschnitte in die Sozialsysteme und die Wohnungsnot.

Lohnpolitik: Strukturelle Erhöhung des Mindestlohnes.

Die Kaufkraft der niedrigen Löhne hat seit 2010 in Luxemburg stagniert, während die sehr hohen Löhne immer schneller ansteigen. Diese Entwicklung ist das Ergebnis einer ungerechten Lohnpolitik in den letzten Jahrzehnten. Wir wollen dem entgegensteuern, den KleinverdienerInnen mehr Kaufkraft geben und den Mindestlohn strukturell erhöhen. Eine diesbezügliche Initiative haben wir im Dezember 2016 im Parlament ergriffen.

Sozialpolitik: Leistungen den realen Bedürfnissen anpassen.

Im Zuge der Sparpolitik betrieben die CSV-geführten Regierungen in der Vergangenheit wiederholt Einschnitte in die Sozialsysteme. Auch die aktuelle Regierung hat an verschiedenen Stellen scheibchenweise Leistungen gekürzt, u.a. beim Kindergeld, das für kinderreiche Familien deutlich niederiger ausfällt als noch vor der Reform und nicht den realen Bedürfnissen entspricht, sowie bei den Studienbörsen. Auch die Reform des RMG macht deutlich, dass die Regierung keine universelle Grundsicherung oberhalb der Armutsgrenze einführen will, sondern schwache Menschen in noch größere Unsicherheit treibt und sie gängelt. déi Lénk werden in den kommenden Wochen eigene Vorschläge unterbreiten.

Wohnungsnot: Mehr öffentlich bauen und Wohnungssuchende unterstützen.

Ein Dach über dem Kopf zu haben ist ein Grundbedürfnis, dessen Befriedigung in Luxemburg immer mehr Menschen in den finanziellen Ruin treibt. Die kürzlich veröffentlichten Zahlen zum Wohnungsmarkt machen deutlich: die Preise und Mieten steigen so schnell, dass weder Löhne noch Sozialtransferts dieser Entwicklung hinterherkommen können. Die subvention loyer, die die Regierung vor zwei Jahren einführte ist nur ein vorübergehender Tropfen auf den heißen Stein, da die Steigerung der Mieten die Subvention nach spätestens zwei Jahren schon aufgefressen hat. Auch die überarbeitete Version der Subvention wird daran nichts ändern. Kleine Eingriffe in den Wohnungsmarkt reichen nicht mehr aus. In diesem Sinne haben wir kürzlich ein Konzept für die Finanzierung des öffentlichen Wohnungsbau mit Mitteln aus dem Rentenfonds vorgelegt und den Bau kommunaler Mietwohnungen in das Zentrum unseres Gemeindewahlkampfes gestellt. Zudem haben wir vor einem Jahr einen Gesetzesvorschlag im Parlament eingebracht, der für viele Mietwohnungssuchende eine schnelle finanzielle Entlastung ermöglichen würde. Die Regierung macht jedoch alles, um sich nicht mit dem Thema auseinandersetzen zu müssen: der Gesetzestext wurde bisher nicht diskutiert, obwohl positive Gutachten vom Staatsrat und der CSL vorliegen.

Die sich ausbreitende Armut in einem der reichtsten Länder der Welt kann nicht länger hingenommen werden. Politische Lösungen für die Armutsbekämpfung sind vorhanden, doch es fehlt eine Regierung mit dem Willen das Problem anzupacken. déi Lénk werden weiterhin konkrete Vorschläge ausarbeiten – in den kommenden Wochen insbesondere zum Budget 2018 und zur Reform des RMG – und den Druck auf die Regierung aufrecht halten.

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe