Ce site utilise des cookies à des fins statistiques. Les statistiques sont anonymes. Mais pour des raisons de sécurité votre adresse IP sera sauvegardée pendant un temps limité.
Laut einer neuen Studie, die von der grünen Fraktion im Europaparlament in Auftrag gegeben wurde, zahlen multinationale Konzerne in Luxemburg nur 2,2% Steuern auf ihren Profiten. Dieser reale Steuersatz ist der niedrigste aller 63 untersuchten Länder. Damit steht das Großherzogtum an vorderster Front beim Steuerdumping in Europa.
Milliarden an Steuergeldern gehen den europäischen Staaten jedes Jahr auf diese Weise verloren und verschwinden in den Taschen der Aktionäre der riesigen Konzerne. Auf der anderen Seite werden wegen der leeren Staatskassen ständig Sozialleistungen und öffentliche Dienste zusammengestrichen. Auf diese Weise wird die Kluft zwischen Arm und Reich immer grösser, von Steuergerechtigkeit kann keine Rede sein.
déi Lénk prangern seit Jahren die desaströse Rolle Luxemburgs beim Steuersenkungswettlauf an, der in ganz Europa zu immer größeren sozialen Ungleichheiten führt. Die luxemburgische Regierung aus DP, LSAP und Grünen scheint dies jedoch nicht zu kümmern, plant sie doch für 2019 eine erneute Senkung der Betriebssteuer. Vor allem aber bremst sie jeglichen Fortschritt in dieser Frage auf europäischer Ebene aus.
Als einzige Partei im luxemburgischen Parlament stehen wir auf der Seite der europäischen Bürgerinnen und Bürger und kämpfen gegen die skandalösen Privilegien der Großkonzerne an. Seit Jahren thematisieren déi Lénk wichtige Forderungen nach einem einheitlichen realen Mindeststeuersatz in der EU, einer gemeinsamen und konsolidierten Bemessungsgrundlage und einem öffentlichen Country-by-Country-Reporting und stoßen dabei ständig auf taube Ohren.
Wir fordern die luxemburgischen Parteien auf, in dieser Frage klar Stellung zu beziehen. Es ist unannehmbar, dass die arbeitende Bevölkerung ihre Steuern zahlt, während multinationale Firmen sich mithilfe der Politik aus ihrer Verantwortung stehlen können. Wir brauchen endlich Steuergerechtigkeit auf europäischer Ebene, um den sozialen Fortschritt zu finanzieren und den Klimawandel ernsthaft zu bekämpfen.
2013 sinn DP, LSAP an déi Gréng zesummen ugetruede fir d’Lëtzebuerger Gesellschaft ze moderniséieren an demokratesch z’erneieren. Verschidde Reformen an dem Sënn si gelongen, wéi z.B. d’Trennung vu Kierch a Staat oder d’Aféiere vum homosexuelle Bestietnis.
Bei der Demokratiséierung ass d’Regierung awer kläglech gescheitert. D’Reform vun der Verfassung huet sie net ëmgesat a mat engem schlecht preparéierte Referendum huet sie d’Dir fir d’Wahlrecht fir auslännesch MatbiergerInnen a Jonker ab 16 Joer fir laang Zäit erëm zougeschloen.
Déi Neioplo vun DP-LSAP-Déi Gréng huet kee sou en Zil méi. D’Koalitiounsofkommes fir déi nächst 5 Joer liest sech wéi eng Opzielung vun all méiglechen Ziler a Reformen, ouni Prioriséierung, ouni roude Fuedem, ouni Plang.
Wéi eng Erausfuerderunge fir d’Zukunft?
Et wierkt esou, wéi wann d’Koalitiounsparteien sech beim Constat iwwer d’Erausfuerderungen, déi sech eisem Land an der Zukunft stellen, net eens wieren. Déi géigendeeleg Interessen, déi d’Parteie vertrieden, gi siichtbar, wann een iwwer déi puer grouss ugekënnegt Mesuren erauskuckt an erausfanne wëll, wéi
déi Lénk gesi 4 grouss Erausfuerderungen, deenen sech déi nei Regierung stelle misst:
Den Demokratiedefizit – Nëmmen nach eng Minoritéit vun den AwunnerInnen huet d’Wahlrecht. Dësen Defizit ass och e sozialen, wëll ëmmer manner Leit, déi hei schaffen, matentscheede kënnen. Dat selwecht trëfft zou op Locatairen, déi majoritär kee Wahlrecht hunn an awer d’Affer vun der verkorkster Logementspolitik sinn.
D’Schéier tëscht aarm a Räich geet rasant auserneen. Sie gëtt ugedriwwe vun der Schoul, déi sozial Ongläichheeten net méi kleng mécht, mee reproduzéiert, vun enger Lounpolitik an enger Wunnengskris, déi ëmmer méi Leit an d’Aarmut drécken, vun enger Steierpolitik, déi ëmmer méi zugonschte vun de Räichen ëmverdeelt.
D’ekologesch Kris: Lëtzebuerg huet en enormen ekologesche Foussofdrock, bal vu kengem Land geet esou vill Pollutioun a sou en héije Ressourcëveverbrauch aus. D’Regierung muss eng Politik maache fir dëser Verantwortung gerecht ze ginn, mee se verstoppt sech hannert der Privatwirtschaft an technologeschen Entwécklungen. Mee des Politik ass net d’Léisung, mee e groussen Deel vum Problem.
Oprëschtung a Konflikter: Lëtzebuerg ass ënnert de leschte Regierungen zu engem Acteur a Kricher a bewaffente Konflikter ginn, andeem mat der Oprëschtung profitabel Geschäfter gemaach ginn. Lëtzebuerg ass haut keng Stëmm méi vum Apeasement.
Demokratie: wäit hannert den Ufuerderungen.
Bei der Stäerkung vun der Demokratie wëll déi nei an all Regierung keng grouss Spréng maachen. Bis op e puer hallefhäerzeg Ukënnegunge steet wéineg Konkretes an dem Kapitel vum Accord.
D’Verfassungsreform soll endlech kommen, mee déi wichtegst Froen si vun Ufank un net méi Bestanddeel vun der Debatt, sou, dass d’Reform sech op e Facelifting vun der aler Verfassung beschränke wäert. D’Fro ob Lëtzebuerg nach en demokratesche Staat ass, wa 50% vun de Leit, déi hei wunnen a schaffen net iwwer d’Politik mat entscheede kënnen, ass ausgeklamert.
Déi nei Regierung erkennt zwar déi strukturell Schwächt vum Parlament un, mee ass net bereet dem Parlament an den Deputéierten déi Méiglechkeeten ze ginn, fir dass sie hir verfassungsméisseg Roll kënne gutt erfëllen, nämlech d’Regierung ze kontrolléieren.
Nei Regierung verdeelt Steierkaddoen a suergt net vir.
An der Steierpolitik mécht déi nei Regierung do weider wou déi al opgehalen huet. Se entzitt dem Staat an domat den AwunnerInne vum Land ëmmer méi d’finanziell Mëttelen, fir demokratesch ze decidéieren an z’investéieren.
D’Betriber sollen an Zukunft nach manner Steiere bezuelen an d’Kapital gëtt weider vill manner besteiert ewéi d’Aarbecht.
Mat dëser Politik komme mir an e geféierlechen Däiwelskrees: mat déiwe Steieren zéie mir ëmmer méi Betriber op Lëtzebuerg, wouduerch de Wuesstem weider kontrolléiert klëmmt. Wa méi wirtschaftlech Aktivitéiten zu Lëtzebuerg stattfannen, da brauche mir och méi Infrastruktur: Wunnengen, Transportmëttel, Energie, Schoulen a Crèchen. Mee wann d’Steieren dauernd erofgesat ginn, da sinn ëmmer manner Recetten an der Staatskees fir dat ze finanzéieren. D’Konsequenzen dovunner kenne mir: d’Liewensqualitéit geet erof, d’Schéier tëscht aarm a räich geet weider op.
Donieft läit doduerch och ëmmer méi Steierlaascht op de schaffende Leit, wärend Betriber a Kapital ëmmer manner zum Fonctionnement vum Staat bäidroen.
Mindestloun: D’Aarbecht gëtt weiderhin net anstänneg bezuelt!
D’Regierung proposéiert de Salariéen e puer Grimmele méi vum Kuch, mat enger Mindestlounerhéijung vun 100€ netto, réckwierkend op den 1. Januar. Vun engem richtege Fortschrëtt a punkto Ëmverdeelung tëscht Kapital an Aarbecht kann een hei net schwätzen. D‘Erhéijung vum Mindestloun soll an éischter Linn de Staat eppes kaschten, d’Patronat kënnt gutt ewech. Dat si fir d’éischt emol eng Erhéijung vum Mindestloun vun 1,1 % um 1. Januar 201. Dat ass Automatismus, eng Upassung vum Mindestloun un d’Lounentwécklung, déi all zwee Joer virgeholl gëtt. Dann eng Erhéijung vu weideren 0,9% an de Rescht soll da viraussiichtlech iwwer e Steierkredit finanzéiert ginn. Déi reell Brutto-Erhéijung bedréit also just 0,9%, circa 18€ also. An déi geplangten 100€ netto méi, sinn duerfir a Wierklechkeet just eppes méi wéi 80€ un deenen sech d’Patronat lächerlech wéineg bedeelege muss.
De Mindestloun wäert ëmmer nach ënnert der Aarmutsschwell leien an d’Leit wäerten och ëmmer nach grad esou vill a sou laang schaffe mussen. Amplaz d’Aarbechtszäit progressiv erofzesetzen an domat e moderne Geescht ze weisen, proposéiert d‘Regierung zwee weider Congésdeeg, dovun een a Form vun engem obligatoresche Feierdag. Ob d’Salariéen och wierklech vun deenen 2 Deeg méi am Joer profitéiere kënnen, hänkt vun de Gewerkschaften of an hirem Negociatiounskraaft, well des 2 Congésdeeg méi sinn net an de bestoende Kollektivverträg abegraff.
Ëffentlech Schoul geet ënner am Reformchaos.
Déi lescht Schoulreformen hunn just en décke Waasserkapp geschaaft, bestoend aus sëlleche Gremien an Organismen deenen hir Missiounen sech oft iwwerschneiden. Elo gëllt et dëse Waasserkapp un d’Schaffen ze kréien an en doropshin se evaluéieren, an der Hoffnung dat en sech bewäert. De Bildungsdësch deen dës Regierung wëll an d’Liewe ruffe fir d’Matbestëmmung bei der Schoulpolitik ze fuerderen, kënnt leider vill ze spéit. Eng richteg demokratesch Bedeelegung am Kader vun de Schoulreforme gouf et bis elo net. De gréisste Schued ass scho verursaacht ginn. Mat der Lycéesreform riskéiert eis Schoullandschaft opgespléckt ze ginn tëschent Elitten- a Masseschoulen. Mesuren déi gutt klengen ewéi d‘Diversifiéierung vun der schoulescher Offer, oder d’Upassung vun de Schoulen an hire Programmer un déi verschidden Talenter a Besoin’e vun de Schüler bedeiten tëschent de Zeilen eng Mise en concurrence vun de verschiddene Schoulen am Secondaire an ee Kompetenz orientéierten Unterrecht deen d’Schüler op Grond vun hire soziale Schwächte filtert.
An der Kontinuitéit mat de leschte Reforme scheitert d’Regierung un der Opwäertung vun der Beruffsausbildung. Amplaz op Grond vun der ekologescher Erausfuerderung déi bevirsteet dem Handwierk e neie Stellewäert ze ginn, well mer Leit brauchen déi kënne reparéieren an op ekologesch Aart a Weis Produkter schafen, stellt d’Regierung gär d’Zesummenaarbecht mat Betriber déi am wirtschaftlechen Trend vun der Digitaliséierung leien. Säit der Reform vum Stage fir d’Enseignanten aus dem Fondamental ass de Beruff esou onattraktiv ginn dat eng reegelrecht Penurie am Enseignement entstanen ass. D’Regierung huet hei weiderhi keng Verbesserungsvirschléi, mee setzt dann elo op d’Volontariat vum Schoulpersonal fir Iwwerstonnen ze leeschten am Kader vun den aide aux devoirs an de cours d’appui. Zu engem Sënneswandel fir eng sozial-gerecht an inklusiv Schoul opzebaue koum et schlussendlech net. De neie Schoulminister bleift dem alen trei.
Klimaverännerung: der Regierung feelt de Courage fir wierksam Mesuren.
déi Lénk begréissen, dass d’Regierung d’Drénglechkeet vun der Klimaverännerung erkannt huet a sech zu den Ziler am Accord vu Paräis verflicht. Sou steet am Koalitiounsofkommes, dass d’Regierung alles drusetze wëll, fir d’duerchschnëttlech Temperatur op der Äerd net iwwer de Richtwäert vun +1,5°C klammen ze loossen.
Wann déi Ausso awer eescht gemengt wier, da misst d’Regierung elo séier ufänke couragéis Mesuren z’ergräifen a virun allem eng laangfristeg Strategie op den Dësch leeën, mat verbindlechen Ziler an Echeancen, konkrete Mesuren an engem Finanzéierungsplang.
Dat feelt awer komplett am Regierungsprogramm an ob déi nei al Koalitioun wierklech bereet ass, déif gräifend politesch Entscheedungen ze treffen, ass net aus dem Text erauszeliesen, wëll alles immens flou bleift.
déi Lénk vertrieden de Standpunkt, dass Klimaschutz eng kloer a verbindlech gesetzlech Basis brauch, mat Ziler fir all Wirtschaftsberäich. Mir mengen, dass nëmme mat ëffentleche Suen iwwerhaapt Klimaschutz ka bedriwwe ginn, dee bei all de Leit ukënnt, vun all de Leit mat gestalt ka ginn. Mat Privatkapital geet dat net, wëll dat sicht nëmmen nom Profit an d’Rettung vun der Äerd ka kee Profitgeschäft sinn. Mir mengen, dass sozial Gerechtegkeet net duerch Klima- an Ëmweltpolitik (z.B. duerch Steieren) kann a Fro gestalt ginn. Dat ass och net néideg, ënnert der Bedingung, dass Staat a Gemengen dofir suergen, dass jiddereen de spannende Wee vun der ekologescher Transitioun mat ka goen, net just déi Räich a Privilegéiert.
Wat des 3 Aspekter (gesetzlech Basis, ëffentlech Investitiounen a Kontroll, sozial gerecht ekologesch Transitioun) bleift d’Ofkommes vun DP, LSAP an Déi Gréng bis op déi eng oder aner Ausnam stomm.
Logement: Déck Promoteuren an Immobilienspekulante bleiwen op Sonnesäit.
Wat d’Präisser vum Wunnen zu Lëtzebuerg ugeet, huet d’Regierung d’Seegel scho gestrach, bevir se den Hafe verlooss huet.
Déi nei Ministesch mengt, dass souwisou näischt géint déi héich Präisser um private Wunnengsmaart ka gemaach ginn. Um private Marché wunnen awer 98% vun de Leit zu Lëtzebuerg, dorënner zéngdausende Locatairen, déi also weider hiert lescht Hiem musse ginn, fir eng Wunneng ze hunn.
Fir déi Lénk ass et zwar wichteg sou séier wéi méiglech a sou vill wéi méiglech ëffentlech Locatiounswunnengen ze bauen, mee dat kann net heeschen, dass um Privatmarché d’Leit weider an de Ruin musse gedriwwe ginn.
D’Instrumenter, déi d’Regierung virschléit fir u méi Terrain’en ze kommen, fir de Gemengen sou méi Méiglechkeeten ze gi Wunnengen ze bauen, wäerten och net gräifen, wann Investoren a Promoteure weiderhi méi Geld verdénge kënnen, wann se hir Terrain’en um private Marché als Kapitalanlag halen. Soulaang d’Präisser um Privatmarché weider sou klammen, ass eng Immobilie déi sécherst a rentabelst Geldanlag zu Lëtzebuerg. Wa mam Wunnen awer weider dat déckt Geld soll verdéngt kënne ginn, wäerten déi mannste Leit an de Genoss vun enger gënschteger Wunneng kommen. An d’Gemenge wäerten och net u Bauterrain kommen.
Soumat ginn d’Virschléi vun der Regierung laanscht d’Realitéit um Wunnengsmaart an och laanscht d’Realitéit vu ville Leit, déi haut mat hirem Loun scho keng Wunneng méi bezuele kënnen. Eppes steet fest: d’Regierung wëll den décke Promoteuren an Immobilieninvestoren op alle Fall net wéi dinn.
Nach méi Oprëschtung, nach manner Fridden a Siicht.
Onmoosseg international Konflikter hunn an deene leschte Jore fir eng onverzeilech humanitär Kris gesuergt. D‘Incapacitéit vun den europäeschen Autoritéiten eng anstänneg Opnahmpolitik op d’Been ze kréien huet den Doud vun Dausende Geflüchteter aus all deene Konfliktzone verursaacht. Trotzdeem, investéiert déi lëtzebuergesch Regierung gäre weiderhin an d’Oprëschtung. Mat Militärfligeren a -satellitten huet sech d’Regierung indirekt um Krichsspill bedeelegt an dréit mat Responsabilitéit un de Schied un de Mënschen an hirer Ëmwelt déi do entstinn. D’Militärbudgete solle weiderhi klamme fir d’Fuerderunge vun der NATO kënnen ze erfëllen, och fir eng Finanzéierung vun enger europäescher Arméi kënnen ze garantéieren , déi kloer offensiv ausgeriicht ass De militäresch-industrielle Komplex dee weidergedriwwe soll ginn, a nach méi lëtzebuergesch Betriber abanne soll gëtt als lukrativ Wirtschaftsnisch opgebaut. De Militärbudget wäert fir déi nächst Jore méi héich ausfalen ewéi dee vun der Kooperatioun an der Entwécklungshëllef. Dat huet näischt méi mat Verdeedegungspolitik ze dinn.
Conclusioun : Net op der Héicht vum Enjeu
Den Accord ass e Potpourri vu verschidde Mesuren, déi alleguer eppes gemeinsam hunn: se sinn net Deel vun engem stëmmege Konzept. D’Enjeu’en, déi eist Land virun sech huet si grouss. Fir se unzegoen, brauch eng Regierung e Programm aus engem Goss, och wëll d’Froe ronderëm d’ekologesch Kris, d’sozial Ongläichheeten, d’Wunnengsnout oder d’Roll vum Staat an der Steierpolitik enk matenee verbonne sinn.
Am Ofkommes vun der Regierung tauchen des Zesummenhäng net op, Kapitelen a Mesurë widderspriechen sech deelweis, sou wéi wann d’Regierung aus lauter autonomen Eenzelkämpfer géif bestoen.
Déi eenzeg Konstant am Accord ass déi scho bal reliéis Iwwerzeegung, dass alles mat Digitaliséierung ze meeschtere wier. Dat ass natierlech praktesch. Mee et ass och geféierlech. D’Regierung street de Leit Sand an d’Aen, wann se mengt, dass mat digitale Léisungen de Kampf géint ekologesch Krise gewonne kéint ginn, dass mat der Digitaliséierung de Bildungssystem verbessert an den Zougank zu Aarbecht vereinfacht ka ginn.
An dem d’Regierung alles op technesch Léisunge reduzéiert gëtt, ass dësen Accord onpolitesch an um Enn onverantwortlech.
Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur le Ministre des Finances.
Une enquête menée par 19 médias européens a révélé le mois dernier que des montages fiscaux, nommés « Cum- Ex » et « Cum-Cum » auraient coûté 55 milliards d’euros à 11 Etats européens, soit l’Allemagne, la France, l’Espagne, l’Italie, les Pays-Bas, le Danemark, la Belgique, l’Autriche, la Finlande, la Norvège et la Suisse, en 15 ans. Avec un détournement fiscal de 31,8 milliards d’euros de recettes publiques, l’Allemagne a le plus été touchée. Le montage financier « Cum-Ex » a été mis à nu en 2011 par une inspectrice des impôts à Bonn. Le « Cum-Ex » correspond à l’utilisation par des fonds d’investissement et des banques de failles de législations fiscales pour ne pas payer l’impôt sur les dividendes et en faire une source de profits en obtenant des remboursements d’impôts qu’ils n’ont jamais payés. Ce type de fraude se distingue de l’optimisation fiscale facilitée par le montage du « Cum-Cum ». Alors que tous les pays précités sont touchés par les pratiques d’optimisation fiscales (« Cum-Cum »), seulement certains auraient été touchés par la fraude (« Cum-Ex »). Selon un média d’investigation allemand, le Luxembourg aurait joué un rôle clé dans la réalisation du montage « Cum-Ex ». Selon un article paru dans un journal luxembourgeois, des journalistes étrangers enquêtant sur les principaux acteurs du montage financier, domiciliés aux Etats-Unis, auraient été contactés par une étude d’avocats luxembourgeoise leur enjoignant de ne plus poursuivre leurs tentatives de prise de contact avec ces personnes figurant parmi leur clientèle. En outre, toujours selon une source médiatique luxembourgeoise, le 14 octobre des sièges de banques au Luxembourg auraient été perquisitionnés. Parmi les banques perquisitionnées au même moment en France et ayant dû répondre aux enquêteurs allemands, deux ont leur siège au Luxembourg.
Partant, je voudrais poser les questions suivantes à Monsieur le Ministre des Finances :
(1) Monsieur le Ministre peut-il me dire si le Luxembourg a été sollicité pour une aide judiciaire par un ou plusieurs pays ?
(2) Le cas échéant, de quel(s) pays s’agit-il ?
(3) La CSSF a-t-elle entamé une analyse des répercussions des montages financiers Cum-Cum et Cum-Ex au Luxembourg, ainsi que des éventuels implications de différents acteurs au Luxembourg ?
(4) Etant donnée la persistance de pratiques d’optimisation fiscale frauduleuses en Allemagne et en France, malgré des réformes fiscales rendant techniquement impossible le Cum-Ex, que prévoit Monsieur le Ministre des Finances pour participer à combler les failles fiscales et combattre définitivement l’optimisation fiscale en Europe?
(5) Sachant qu’en Allemagne l‘industrie fiscale et bancaire a largement influencé les différentes lois qui ont rendu possible la fraude du « CumEx » , Monsieur le Ministre peut-il garantir que de telles pratiques n’ont pas eu lieu au Luxembourg ?
Veuillez croire Monsieur le Président à l’expression de mes sentiments respectueux,
« Stell der vir du bass en ale Mann. Du waars bis zu denger Pensioun zu Esch op Terres Rouges an der Stolindustrie. Du hues däi ganzt Liewe schwéier geschafft, mee du hues gutt verdéngt an dir an denger Famill ass et vu Joer zu Joer finanziell besser gaangen. Du hues däin Haus an der Hiel vun de Schmelzhäre kritt. Dono hues du grad wéi déi meescht Aarbechter de Patron’en d’Haischen ofkaaft fir en Apel an e Stéck Brout. Du hues zwee Enkelkanner. Sie hu studéiert, schaffe scho puer Joer a lounen allebéid eng Wunneng am Minett. Mee de Loyer ass schwäindeier. De Site Terres Rouges läit haut brooch, wéi souvill fréier Industriesitten zu Lëtzebuerg. Mittal&co waarde bis de richtege Promoteur mam décke Geld kënnt an de Staat hinnen de ganze verknaschten Terrain botzt. Schéi Quartier’en mat gënschtege Wunnengen interesséiert déi net, déi hunn aner Pläng. Du hues däi ganzt Liewe schwéier geschafft, mee firwat? Déng Enkelkanner kënnen sech mol keng Wunneng méi kafen! »
Zu Lëtzebuerg feele gënschteg Wunnengen. D’Offer um private Wunnengsmaart ass de Besoin’en a meeschtens och dem Portmonni vun Kleng- a Mëttelverdénger net méi ugepasst. Déi meescht vun de feelende Wunnenge mussen nei gebaut ginn an dofir gëtt Bauterrain gebraucht.
déi Lénk wëllen dass de Staat an d’Gemengen e groussen Deel vun deene Wunnengen bauen, wëll sie bauen net fir de Profit a kënnen sou gënschtegt Wunnen erméiglechen.
92% vun deene Flächen, déi potentiell fir de Wunnengsbau disponibel sinn, gehéieren awer de Moment entweder Privatpersounen oder kommerziellen Acteuren (Fonds, Entreprisen etc.). Nëmmen 8 % gehéieren dem Staat, ëffentleche Promoteuren oder de Gemengen. Dat geet net duer. Staat a Gemenge brauche méi Bauterrain fir selwer kënnen ze bauen. Besonnesch awer musst et fir sie méiglech sinn, méi einfach zousätzlecht Bauland kënnen ze mobiliséieren. Dobäi steet de Grondbesëtz vu groussen Immobiliëbesëtzer, Fongen an Entreprisen am Fokus.
Dee gëtt nämlech allze oft just zu Spekulatiounszwecker gehalen an net fir drop ze bauen. Wann drop gebaut gëtt, da gëtt vu privaten Investoren de gréisst méigleche Rendement gesicht, also gi Wunnengen a Projet’en fir Ultraräicher ëmgesat (Beispill Royal Hamilius oder d’Stäreplaz an der Stad). De Staat an d’Gemengen hunn also an deene Fäll guer keen Afloss méi op dat, wat gebaut gëtt. Op villen Industriebroochen uechter d’Land gesäit et ganz ähnlech aus. D’Besëtzer vum Terrain (a ville Fäll ArcelorMittal), wëll all Profit erausschloen, dee se kréie kënnen, an d’Gemengen an de Staat si blockéiert, ausser sie komme selwer fir d’Botze vun deenen oftmools verknaschten Terrain’en selwer op.
déi Lénk wëllen der Spekulatioun op Grond a Buedem an dem Bau vu sënnlose Luxusbaute fir Ultraräicher en Enn setzen.
Verschidden Instrumenter hunn d’Gemengen haut scho fir der Spekulatioun entgéint ze wierken, mee se notzen se net. Dofir wëll mir aus der Méiglechkeet eng Obligatioun maachen. An Zukunft sollen d’Gemenge Bauterrain’en besteieren, déi 3 Joer no der Affektatioun (als Bauterrain) ëmmer nach net bebaut ginn.
Donieft wëllen déi Lénk och eng sougenannt Mehrwertabgab op Terrain’en aféieren. Déi soll da fälleg ginn, wann en Terrain, den am PAG a Bauterrain ëmgewandelt gëtt, viabiliséiert gëtt (duerch e Verkaf oder e Bauprojet) an de Besëtzer de Méiwäert kasséiert. Et ass nämlech sou, dass dee Méiwäert just op der politescher Entscheedung vun engem Gemengerot baséiert, fir en Terrain als Bauterrain ze klasséieren. déi Lénk sinn der Meenung, dass een Deel vun dem Wäert an de Gemengebudget zréckfléisse soll. Sou gewënnt d’Gemeng u finanziellem Handlungsspillraum fir selwer Wunnengen an Infrastrukturen ze bauen.
Een anere grousse Problem besteet doran, dass zu Lëtzebuerg Enteegnunge fir de Bau vu groussen zesummenhänkende Wunnengsprojet’en am allgemengen Interesse keng zolidd rechtlech Basis hunn. Mir mengen, dass een dat an der Verfassung ofännere muss an donieft och d’Virkafsrecht vum Staat an de Gemenge stäerken muss.
Déi reell Besteierung vun den Betriber ass hei zu Lëtzebuerg déi niddregsten a ganz Europa. Dat huet eng rezent Etüde vu PWC[1] erginn.
De nominalen Taux léit zwar bei 18% an dobäi kënnt nach d’Gewerbesteier, mä virun allem déi grouss international Entreprisë bezuelen an der Reegel nëmmen e Steiersaz am niddregen eestellege Beräich. Dat kënnt doduercher, datt se e ganze Koup Ofschreiwungen a Steiernischen notze kënnen.
Ass Ufanks der 1980er Joren nach 2/3 vum Steieropkommes vun de Betriber komm an 1/3 vun de Stéit, sou huet sech dës Proportioun mëttlerweil ëmgekéiert. An och ënnert der leschter Regierung ass d’Betribsbesteierung nach eng Kéier e gutt Stéck erof gesat ginn. Esou ass zum Beispill de nominalen Taux[2] vun 21% op 18% an d’Verméigenssteier fir Entreprisen iwwer 500 Milliounen Ëmsaz vun 0,5% op 0,05% gefall. Donieft sinn och nei Steierprivileegien a Steiernischen agefouert ginn.
Dës Entwécklung huet ganz gravéierend Auswierkungen. An éischter Linn feelen dem Staat natierlech wichteg Recetten, fir d’Zukunft vum Land virzebereeden an et ginn doduercher stänneg nei Aspuerungen am Sozialsystem a bei den ëffentlechen Déngschter provozéiert. D’Muster ass ëmmer dat selwescht: Fir d’éischt ginn d’Betriber entlaascht an duerno heescht et, mir misste spuere, well keng Sue méi do sinn.
Genee esou schlëmm sinn awer d’Auswierkungen um internationalen Niveau. Doduerch, datt mir beim Fiskaldumping u fiichter Front stinn, bludde mer eis Nopeschregiounen aus an dréiwen an Europa eng desastréis Spiral no ënnen un. Déi aner Länner si gezwongen, entweder och mat hirer Besteierung erof ze goen, oder mat Sozial- an Ëmweltdumping ze äntweren. Um Enn verléiere mer alleguerten, wärend d’Aktionären vun de grousse Konzerner sech d’Täsche fëllen.
déi Lénk wëll dësen Trend endlech stoppen an ëmdréinen. Mir wëllen d’Entreprisen erëm méi besteieren andeems mer den Taux erëm unhiewen an d’Bemiessungsgrondlag erweideren, dat heescht d’Méiglechkeete fir Ofschreiwungen an Exoneratioune limitéieren.
Lëtzebuerg muss ophale mam Fiskaldumping a bei der Besteierung vun de Betriber erëm eng méi raisonnabel Positioun am internationale Vergläich anhuelen. Eng radikal Erhéijung ass natierlech an deem aktuellen internationale Kontext net méiglech, mä well mer am Moment déi niddregst Besteierung a ganz Europa hunn, gëtt et vill Sputt no uewen, och ouni datt d’Betriber fort lafen. Dat géif nei Recette schafen, ouni eiser Wirtschaft ze schueden.
D’Entreprise notzen déi gutt Infrastrukturen hei am Land a profitéiere vun enger gutt ausgebilter a gesonder Bevëlkerung. Dofir sollen se sech och mat engem fairen Undeel un der Finanzéierung vum Staat bedeelegen.
Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur le Ministre des Finances et du Budget.
Permettez-moi de revenir sur votre réponse à ma question parlementaire n°3199. Le premier paragraphe de ma question ne faisait pas référence au quota stratégique du fonds. En effet, les chiffres que je cite (Investissement du FSIL à hauteur de 57% en actions, 40% en obligations et de 3% en liquide), sont les chiffres des comptes annuels du fonds au 31 décembre 2016 tels que vous les avez présentés au public le 31 mars 2017. Je comprends donc et prend bien note que ces chiffres, qui ont par ailleurs été repris et publiés par la presse luxembourgeoise, sont faux. La vidéo de votre présentation est accessible sur le site internet de gouvernement.lu et jusqu’à ce jour, je n’ai trouvé nulle part une correction des chiffres que vous avez annoncés.
Comme Monsieur le Ministre fournit dans sa réponse en majorité des copier-coller de la politique générale et de la stratégie d’investissement du FSIL qui n’adressent pas mes interrogations, j’en déduis que ma question n’était pas assez claire et précise et vais donc la reformuler pour une meilleure compréhension.
1) Monsieur le Ministre peut-il confirmer que les trois ETFs (Exchange-Traded Funds) qui apparaissent dans la classe d’actifs « Actions de pays développés » du portefeuille-titres des comptes annuel du FSIL au 31 décembre2016 sont des ETFs à réplication synthétique et que de ce fait les avoirs de cette classe se composent exclusivement de produits financiers dérivés, en l’occurrence de « Swaps »?
Dans l’affirmative, j’en déduis que les comptes annuels de 2016 sont faux en ce qui concerne cette classe d’actifs, étant donné que les swaps ne peuvent pas être qualifiés d’actions. Dans ce cas, cet exemple mettrait en évidence une inconsistance systématique de la structure globale du FSIL dans la mesure où les cinq classes d’actifs telles que définies par le Comité Directeur du FSIL (Obligations en Euro, Obligations en USD, Actions européennes, Actions des pays développés, Action des pays émergents) sont inexactes car inaptes à refléter les instruments financiers dans lesquels les divers ETFs investissent. Il s’ensuit que la stratégie d’investissement n’est pas respectée sachant que le FSIL définit clairement que son univers d’investissement se limite aux deux principales classes d’actifs que sont d’une part les obligations et d’autre part les actions.
Partant, je voudrais vous poser la question suivante:
2) Monsieur le Ministre peut-il expliquer comment il est possible qu’une telle incompatibilité flagrante et fondamentale entre la structure du fonds et la nature des investissements des ETFs ait pu échapper et semble continuer à échapper au Comité d’investissement et à tout autre contrôle du FSIL et ce que Monsieur le Ministre va entreprendre pour établir la conformité de la politique générale et de la stratégie d’investissement du FSIL avec ses investissements?
3) Monsieur le Ministre peut-il confirmer que l’objectif d’investissement de l’ETF dénommé « Vanguard total bond market index Fund » est de suivre la performance du « Barclays US Aggregate Float Adjusted Index » (LBUFTRUU) ?
4) Dans l’affirmative, Monsieur le Ministre peut-il confirmer que le FSIL a failli à sa stratégie d’investissement étant donné que cet indice ne fait pas partie de l’univers d’investissement du FSIL?
Dans ce cas, Monsieur le Ministre peut-il m’indiquer si cette position ETF sera vendue et qu’il va aviser de l’impact financier pour le FSIL ?
Dans les comptes annuels du FSIL, cet ETF apparaît dans la classe d’actifs des obligations en USD dont l’indice de référence est le « Barclays US Aggregate Total Return Index Value Unhedged USD » (LBUSTRUU). Les comptes annuels 2016 du FSIL seraient donc erronés.
5) Monsieur le Ministre peut-il confirmer que les comptes annuels 2016 du FSIL seront corrigés ?
Dans sa réponse à ma question parlementaire, Monsieur le Ministre a trouvé nécessaire de clarifier que le FSIL n’est formellement pas directement lié à des entreprises figurant dans les indices de référence. Je n’ai pas affirmé le contraire. Dans un soucis de transparence, je tiens à préciser que le lien formel est celui entre le FSIL et toutes les entreprises contenues dans les portefeuilles des ETFs.
6) Est-il exact que le dispositif de contrôle mis en place par le Comité Directeur est appliqué au niveau des ETFs, c’est-à-dire au niveau des contenants des investissements et non pas au niveau des instruments financiers qui se trouvent dans les différents portefeuilles des ETFs et qui sont les investissements réels et matériels du FSIL ?
7) Dans l’affirmative, comment ce dispositif de contrôle assure-t-il que le FSIL respecte toutes les lois et règlementations qui lui incombent? Comment ce dispositif de contrôle évalue-il l’exposition aux risques des produits dérivés par la seule méthode de la VAR (« Value at risk »)?
D’après Monsieur le Ministre, le FSIL serait la « Spuerbéchs fir déi nächst Generatiounen ». J’en déduis que la politique d’investissement du FSIL se doit d’être exemplaire.
J’invite Monsieur le Ministre de se remémorer la politique d’investissement socialement responsable que le FDC s’est finalement résolu à mettre en oeuvre.
8) Monsieur le Ministre peut-il m’indiquer de quelle manière le FSIL assure et contrôle que le fonds ne participe pas au financement de sociétés et d’entreprises connues pour ne pas respecter l’environnement, la responsabilité sociale et solidaire ou les droits de l’Homme et le droit du travail ?
Plus spécifiquement, Monsieur le Ministre, dans sa réponse à ma question parlementaire, a omis de conforter nos citoyens en confirmant que:
9) Le FSIL est-il en accord avec l’article 3 de la loi du 4 juin 2009 portant approbation de la Convention sur les armes à sous-munitions qui stipule que : « Il est interdit à toute personne physique ou morale de financer, en connaissance de cause, des armes à sous-munitions ou des sous-munitions explosives? »
En ce qui concerne le FDC, il me semble que vous ayez mal interprété ma question. La structure organisationnelle et administrative du FSIL est une copie conforme de celle du FDC. Cela signifie que l’Etat, pour gérer les 183 millions d’euros d’actifs du FSIL séparément des 16 milliards d’actif du FDC, entretient deux comités directeurs, deux comités d’investissement, deux secrétariats, deux réviseurs d’entreprises, deux agents comptables et deux agents bancaires.
Il m’est incompréhensible pourquoi l’Etat entretien pour le FSIL un doublon de la structure existante du FDC. Toutefois, Monsieur le Ministre justifie la structure du FSIL par le fait qu’il entend éviter la lourde procédure liée à la sélection des gestionnaires d’actifs et d’une banque dépositaire/agent comptable au moyen de soumissions publiques européennes.
Il me paraît néanmoins qu’il n’y a aucune soumission publique à faire, ni pour la sélection des gestionnaires ni pour une banque dépositaire/agent comptable, étant donné que cette structure existe déjà depuis juillet 2007, date de la création du véhicule de placement du FDC. La SICAV du FDC dispose d’un réseau d’une vingtaine de gestionnaires aussi bien que d’une banque dépositaire/agent comptable. Parmi les gestionnaires du FDC, on retrouve d’ailleurs bon nombre d’institutions qui sont également les promoteurs des ETF dans lesquels le FSIL a investis, par exemple Blackrock, Natixis, State Street, Amundi.
10) Monsieur le Ministre peut-il m’expliquer dans quelle mesure il est économiquement plus avantageux pour l’Etat de maintenir deux structures organisationnelles et administratives identiques pour gérer d’un côté le FSIL et de l’autre le FDC, une conséquence parmi d’autres étant par exemple que les mêmes institutions financières (Blackrock, Natexis, etc…) sont rémunérées deux fois, d’un côté par le FSIL en tant que promoteur des ETF et de l’autre par le FDC en tant que gestionnaires d’actifs ?
La SICAV du FDC maintient pour chacun de ses types de compartiment également un compartiment « indexé », c’est-à-dire à gestion passive. Elle offre donc bien les deux types de gestion, une gestion active par le réseau de ses gestionnaires et une gestion passive à travers les compartiments indexés.
Il me semble évident qu’un investissement par le biais des compartiments indexés de la SICAV du FDC est financièrement de loin plus avantageux que le même investissement par le biais de la structure onéreuse de gestion et d’administration du FSIL. Dans le cas improbable que la vingtaine de compartiments de la SICAV du FDC ne suffirait pas à satisfaire aux critères de la stratégie d’investissement du FSIL, il suffirait de créer un compartiment supplémentaire dédié aux investissements du FSIL. La création d’un compartiment est une opération de routine pour la SICAV du FDC.
11) Monsieur le Ministre peut-il m’expliquer pourquoi le FSIL n’investit pas par le biais de la SICAV du FDC pour ainsi profiter du poids dans le marché des 16 milliards d’avoir de FDC et d’ainsi jouer automatiquement et instantanément, en citant Monsieur le Ministre, « dans la même ligue » que le FDC et ainsi permettre d’appliquer au FSIL les mêmes règles et contrôles éthiques tout en évitant une duplication des dépenses servant à la gestion et à l’administration du FSIL?
12) Finalement, Monsieur le Ministre peut-il confirmer qu’il y bien eu une soumission publique européenne pour sélectionner l’agent bancaire du FSIL ? Si non, pourquoi ?
Déi grouss Internetfirme wéi Google, Apple, Facebook oder Amazon notzen déi inkohärent Gesetzgebung an Europa aus, fir extrem wéineg Steieren ze bezuelen. D’EU-Staate wëllen dogéint virgoen, ginn dobäi awer weiderhi vum Finanzminister Pierre Gramegna blockéiert.
Bei deene multinationalen Internetkonzerner si mëttlerweil Steiersaz wäit ënner 5% d’Reegel, well se ee Land kënne géint dat anert ausspillen an hir Comptabilitéit entspriechend strukturéieren. Doriwwer freeë kënnen sech d’Aktionäre vun deene Konzerner, wärend de Länner Recetten a Milliardenhéicht entginn, déi da mussen op anerer Plaz agespuert ginn. Doriwwer eraus leiden och déi kleng- a mëttelstänneg Betriber dorënner, well se enger deloyaler Konkurrenz ausgesat sinn.
D’EU-Kommissioun huet am Mäerz eng Propose virgeluecht, fir dësem Problem bäi ze kommen. Et geet virun allem drëms, fir dës Konzerner eng Ëmsazsteier vun 3% anzeféieren. Och wann dat wéineg ass, ass et op mannst e klenge Schrëtt an déi richteg Richtung. Déi allermeeschte Länner stinn dofir och hannert dësem Virschlag. Just Lëtzebuerg huet nees mat e puer wéinegen anere Länner bei enger rezenter Reunioun zu Wien blockéiert.
Fir déi Lénk ass d’Bekämpfung vun deene skandaléise Steierpraktike vu multinationale Konzerner eng wichteg Prioritéit. Amplaz d’Interête vun dëse Konzerner an hir Aktionären ze verdeedegen, soll déi Lëtzebuerger Regierung endlech mam Steierdumping Schluss maachen a mat den internationalen Organisatioune konstruktiv no Léisunge sichen.
Mat dësem Gesetz gëtt de Finanzement vum Entretien vum Militärfliger A400M gereegelt. Dëse Fliger huet de Staat scho ronn 200 Milliounen Euro beim Kaf kascht a soll elo iwwer déi nächst 30 Joer eng weider 420 Milliounen Euro Entretien kaschten. Dëse Montant ass op den 1. Oktober 2017 indexéiert an dobäi kënnt och nach d’TVA, sou dass dëse Militärfliger insgesamt circa 700 Milliounen Euro kascht.
déi Lénk hu géint de Kaf vun deem Fliger gestëmmt a hunn och géint den Entretien gestëmmt.
Wat soen déi Lénk ?
De Kaf vum Militärfliger a säin Entretien glidderen sech an an eng weltwäit Oprëschtungsspiral, an där och Lëtzebuerg ëmmer méi matmécht. Nieft dësem Fliger huet d’Regierung respektiv hir Virgängerin och nach Milliounen a Militärsatellitten oder de Kaf vun engem Fliger fir d’Loftbetankung vu Kampfjets decidéiert. Mat all dësen an anere Verdeedegungsausgabe soll de Militärbudget vun 2014 nach 118 Milliounen Euro d’Joer bis 2020 op 410 Milliounen Euro klammen. Eng Verdräifachung also.
De Vott iwwer dëst Gesetz huet een Dag virum Optakt vum NATO-Sommet zu Bréissel ugefaangen. Hei ass virun allem déi US-amerikanesch Regierung dem Säbelrasselen eng ganz nei Qualitéit ginn an eng Oprëschtung gefuerdert, déi fir Lëtzebuerg eng weider Vervillfachung vum scho vill ze héije Militärbudget bedeite géif.
D’Regierung gëtt dem Drock no a geet mat op de Wee vun enger geckeger Rëschtungspolitik, déi d’international Bezéiungen ëmmer méi op enger haart a geféierlech Prouf stellen.
Donieft gesinn déi Lénk et als fundamental ongerecht an onverantwortlech, weiderhi Milliounen an d’militäresch Oprëschtung ze stiechen, wärend zäitgläich all Euro dräimol ëmgedréint gëtt fir sozial Ongläichheeten ofzebauen oder fir Investitiounen an d’ekologesch Transitioun ze maachen. D’Regierung setzt an eisen Aen déi komplett falsch Akzenter fir d’Zukunft a mécht Lëtzebuerg ëmmer méi zu enger aktiver Partei an internationale Konflikter.
D’Dokumenter iwwer dëst Gesetz sinn HEI ze fannen.
Depuis 40 ans, le système fiscal évolue au profit d’une minorité et devient de plus en plus inéquitable. La baisse continuelle de l’imposition sur les entreprises, les revenus du capital et les fortunes exerce en plus une pression constante sur le budget d’Etat. Avec une politique qui revoie périodiquement à la baisse les dépenses sociales et les services publics, les inégalités sociales se creusent encore davantage.
Un changement de paradigme s’impose : au lieu de continuer à baisser les dépenses, il faut à nouveau augmenter les recettes et rétablir la justice fiscale.
Augmenter les recettes et mieux les redistribuer
Pour déi Lénk il est nécessaire de revoir fondamentalement notre système fiscal. Premièrement, il s’agit de revoir à la hausse l’imposition des sociétés. Comme le démontre une étude de PWC (Paying Taxes 2018), la charge fiscale réelle pour les entreprises au Luxembourg est la plus faible en Europe. Il existe donc une importante marge vers le haut pour générer de nouvelles recettes.
Deuxièmement, les revenus du capital sont taxés jusqu’à 5 fois moins que les revenus du travail. Dans son programme électoral, déi Lénk propose toute une série de mesures qui visent à imposer davantage les revenus du capital.
Troisièmement, l’imposition des personnes physiques est très injuste au Luxembourg. déi Lénk veut réduire la progressivité de l’impôt au niveau des revenus faibles et moyens et augmenter la progressivité pour les hauts revenus. Il faut également introduire un seul barème, pondéré suivant la composition du ménage à l’aide d’unités de consommation.
déi Lénk s’engage également pour promouvoir une politique fiscale responsable au niveau de l’UE afin d’enrayer le dumping fiscal. En même temps, le budget national de la défense devra être revu à la baisse.
Combattre les inégalités et préparer le pays à l’avenir
Le pays est face à de grands défis : les inégalités sociales augmentent, la crise du logement s’accentue, les transports publics ne sont pas adaptés aux besoins et il y a nécessité d’engager au plus vite la transition énergétique et environnementale.
Avec les recettes supplémentaires mentionnées plus hauts, nous voulons combattre la pauvreté et le chômage, renforcer le système social, investir massivement dans les transports publics et dans la construction de logements publics à vocation locative. Sur le moyen et long terme, déi Lénk veut entreprendre la transition énergétique et environnementale, investir dans la qualité du système éducatif, ainsi que dans la recherche et l’enseignement supérieur.
Un changement de paradigme est nécessaire
Pour que l’Etat puisse prendre ses responsabilités et préparer le pays à l’avenir, il faut lui en donner les moyens. déi Lénk prône un Etat fort au service de toute la population avec un système fiscal équitable. On peut créer des recettes supplémentaires en s’attaquant au dumping fiscal des entreprises et en imposant davantage les grandes fortunes. Il manque uniquement la volonté politique.
De Premierminister Xavier Bettel (DP) huet a senger Ried iwwer d’Lag vun der Natioun e ganz onvollstännege Bilan vun der LSAP-DP-déi gréng Regierung gezunn, deen eppes däitlech gemaach huet: Des Regierung ass um sozialen Ae blann. déi Lénk zéien de richtege Bilan vun der Regierungsaarbecht.
Wat ass de Bilan vun dëser Regierung?
D’sozial Ongläichheeten si weider geklommen. Den Undeel vun de Léin um geschafene Räichtum geet weider zréck. D’Leit déi schaffen, kréien also ëmmer manner vun dem iwwer hire Loun zréck, wat se produzéiert hunn. Déi Leit, déi anerer fir sech schaffe loossen, kréien dogéint ëmmer méi. Zanter der Wirtschaftskris sinn d’Léin – besonnesch déi ënnescht Léin – quasi guer net méi eropgaangen, d’Kafkraaft ass stoe bliwwen. Des Regierung an hir Virgängerin hunn d’politesch Verantwortung dofir. Sie hunn de Mindestloun net eropgesat an duerch Spuermoossnamen an Indexmanipulatioune vill Leit un den Existenzminimum gedriwwen. Am gläichen Zäitraum gouf eng Steierreform ëmgesat, vun där virun allem Räicher profitéiere konnten. D’Besteierung op Kapitalgewënner gouf deelweis och reduzéiert.
D’Aarmut ass sou héich wéi nach ni. Iwwer 100.000 Mënschen zu Lëtzebuerg hu Problemer all Mount iwwer d’Ronnen ze kommen. Vun deene Leit déi schaffe ginn, geet bei engem vun 9 mat d’Paie net duer, fir dat néidegst fir en anstännegt Liewen ze kafen. Besonnesch Frae sinn dovunner betraff, wëll sie méi oft fir de Mindestloun schaffe ginn. Och hei huet de Spuerpak vun 2014 säint dozou bäigedroen.
D’Aarmut gëtt ëmmer schlëmmer, de Chômage bleift héich. Vill Leit rutschen ëmmer méi an d’Aarmut of a kréie keng Chance méi fir sech z’erkrabbelen. Mat 16.000 bleift d’Zuel vun de Leit am Chômage weider héich, Perspektive kréien der vill vun de Betraffenen net gebueden. Sie rëtschen an den RMG a faassen oft net méi Fouss. D’Reform vum RMG (REVIS), déi d’Regierung aktuell duerch d’Parlament boxe wëll, riskéiert de Problem ze verschlëmmeren. Et geet an éischter Linn drëm, d’Leit ze bestrofe fir hir sozial Situatioun, ëmmer manner fir hinne wierklech ze hëllefen.
D’Logementspolitik ass eng Katastroph. D’Regierung ass wéi hir Virgängerinne schonn der Verantwortung am Logement net gewuess. Et feelen dausende Wunnengen, d’Präisser an d’Loyeren explodéieren, Stéit mat klengen a mëttleren Akommes ouni Ierfschaft oder Patrimoine briechen ënnert der finanzieller Laascht zesummen. Wierklech sérieux Initiativë gouf et vun der Regierung net, héchstens Gepléischters, dat meeschtendeels am Interesse vun Immobiliëspekulanten a Promoteuren ass. Déi vill Virschléi vun déi Lénk huet d’Regierung dobäi ignoréiert.
Steierpolitik gouf weider am Interesse vun de wéinege Räiche gemaach. Mat der Steierreform huet sech den Trend vun der méi staarker Besteierung vun der Aarbecht par rapport zum Kapital verfestegt. Nieft den Ongerechtegkeeten, déi souwisou scho bestanen hunn (Dividenden op Aktien an Obligatioune sinn zu 50% steierfräi, Plus-value op Finanztitelen ass deelweis ganz steierfräi) huet d’Regierung d’Besteierung vu Betribsgrënner weider erofgesat an ausserdeem och d’Steieren op der Plus-Value bei Immobiliëverkeef drastesch reduzéiert. D’Konsequenze vun dëser Politik kann een einfach zesummefaassen: Et profitéieren déi wéineg op Käschte vun de Villen.
Schiedlech Nische goufe weider entwéckelt, d’Wirtschaft steet net op séchere Féiss. Bestoend Nische wéi d’Méiglechkeet vu Multinationalen iwwer d’lëtzebuergesch Finanzplaz keng Steieren op hiren enorme Gewënner ze bezuelen oder den Tanktourismus besti weider. D’Regierung schafft tatkräfteg Hand an Hand mat der Finanzplaz fir ëmmer weider Steiertrickerseien z’erméiglechen. Donieft huet des Regierung awer och nei Nischen opgemaach: de Spacemining an d’Rüstungsindustrie. Sie droen dozou bäi, dass Lëtzebuerg ëmmer méi e schlechte Ruff krit an eis Ekonomie ëmmer manner op nohaltegen Aktivitéite baséiert.
De Wuesstem gëtt net am Interesse vun de Leit organiséiert. D’Landesplanung ass och ënnert dëser Regierung en eenzege Chaos bliwwen. Ob bei der ekonomescher Entwécklung, dem Ëmweltschutz, der Mobilitéit oder dem Logement, déi zentral Enjeu’en ass se net ugaangen. D’Regierung stécht de Kapp an de Sand a léisst dem Wirtschaftswuesstem fräie Laf. Sou gëtt d’Land ëmmer méi vu Privatinteresse geplangt, d’Leit musse mat de Konsequenze liewen: Stau, Wunnengskris, Zersiidlung a Belaaschtunge fir d’Ëmwelt an d’Gesondheet.
Klimapolitik an Energietransitioun si weider net prioritär. No der COP21 konnt een sech eigentlech eng méi konsequent Klimapolitik vun dëser Regierung mat grénger Bedeelegung erwaarden. Mee dem war net esou. Bei kengem wichtege Pilier fir de Klimaschutz, ob beim Tanktourismus, der Ausriichtung vun der Landwirtschaft, dem Ausbau vun den erneierbaren Energien oder der energetescher Sanéierung vu Wunnhaiser ass d’Regierung e Schrëtt no virgaangen. Sou si weider 5 Joer vergaangen. Dat ass onverantwortlech.
D’Land brauch nei Perspektive fir d’Zukunft
Dëst Land steet op enger Kräizung, a mer mussen eis decidéieren, wou mer hin wëllen: entweder mer maache weider esou, wéi bis elo, mat all deene Konsequenzen, déi mer elo scho gesinn oder mer orientéieren eis ëm a maachen domadder nei Perspektiven op.
Einfach weidermaache wéi bis elo géif bedeiten: eng Minoritéit beräichert sech op Käschte vun deene Villen hei am Land, gedriwwe vun enger schifer Wuesstemsdynamik, där mer wéi den Zauberlehrling hannendrun lafen an net nokommen. En Wirtschaftsmodell, deen op Steiertricksereie berout, fundamental ongerecht ass a vun deem ëmmer manner Leit hei am Land eppes hunn. Ënnert deem sengem Drock, d’Wunnengspräisser an d’astronomescht klammen, an d’sozial Segregatioun zu Lëtzebuerg ëmmer méi grouss gëtt. An deen eis an der internationaler Ëffentlechkeet ëmmer nees erëm wéi Schmuddelkanner am Eck stoe léisst.
déi Lénk wëllen net esou weiderfueren. D’Land brauch Verännerungen.
D’Ekonomie muss erëm de Mënschen déngen an net ëmgedréint.
D’Leit mussen erëm vun hirer Aarbecht liewe kënnen an net permanent an Angscht virun der Aarmut liewe mussen.
D’Wunnenge mussen erëm fir jidderee bezuelbar sinn, d’Präisser an d’Loyeren dierfen net zu sozialer Ausgrenzung a Veraarmung féieren.
Eise Schoulsystem muss déi sozial Ënnerscheeder tëscht de Kanner méi kléng maachen amplaz se ze verstäerken.
Jonker musse wierklech Perspektiven hunn fir hir Dreem, Wënsch an Hoffnunge kënnen ze erfëllen.
Eis natierlech Liewensgrondlage musse geschützt a kultivéiert ginn, anstatt se um Altor vum Wuesstem an der Kompetitivitéit z’afferen.
Eeler Leit mussen de Respekt an déi Platz an der Gesellschaft kréien, déi se verdéngt hunn.
Fräiheet, Gläichheet a Solidaritéit mussen d’Fundament vun eiser Gesellschaft sinn.
Mir mengen, datt et sech lount, fir des Iddien ze schaffen. Mee duerfir brauche mer en Ëmdenken. Mee virun allem brauchen duerfir eng aner Politik!
