Mindestloun: +3,2% ginn net duer fir gutt dovunner kënnen ze liewen.

Ried vum Myriam Cecchetti

Här President,

De Mindestloun ass zu Lëtzebuerg net héich genuch. En ass net héich genuch par rapport zu den duerchschnëttleche Léin déi zu Lëtzebuerg bezuelt ginn an domat och net héich genuch aus dem Bléckwénkel vun der EU-Direktiv iwwer d’Mindestléin an Europa.

Mee virun allem ass en net héich genuch fir zu Lëtzebuerg en anstännegt Liewe kënnen ze féieren, net bei deene Logementspräisser an och net mat Steierkreditter a sozialen Hëllefen.

Zum Ausdrock kënnt d’Diskrepanz tëscht de Liewenshaltungskäschten an der Héicht vum Mindestloun, wann een de Budget de reference vum Statec erunzitt. D’CSL huet sech d’Méi gemaach an hirem Avis fir deen op d’Joer 2023 ze simuléieren, ausgoend vum Basiscalcul vum STATEC aus dem Joer 2019. Dobäi kënnt sinn op e Montant vun 2330 Euro fir eng Persoun eleng. Den Netto vun engem Mindestloun ass allerdéngs e gutt Stéck vun dësen 2330 Euro ewech, wat näischt anescht heescht wéi dass des Leit trotz enger Vollzäitaarbecht onfräiwëllege Verzicht bei Basisbesoin’en mussen üben. Des Leit sinn also dem Aarmutsrisiko ausgeliwwert. An de meeschte Fäll wäert sech dëse Verzicht bei de Liewensmëttel, der Hygiène oder den Ausgabe fir Kultur néierschloen, wëll de Präis vun enger Wunneng oder vum Transport – falls een net mam ëffentleche ka fueren – sinn net einfach sou ze reduzéieren.

Dorunner ännert och dëst Gesetz mat der Upassung vum Mindestloun un d’Entwécklung vun de Léin aus de Joren 2020 an 2021 net vill. Déi 3,2% si besser wéi guer keng Opwäertung, dat stelle mär hei net a Fro. Dofir stëmme mär dësen Text och mat. Mee och mat dëser Opwäertung an trotz Steierkreditter läit den Netto vum Mindestloun ronn 240€ ënnert dem Referenzbudget fir eng Persoun.

Här President,

Ech erënneren dowéinst och gär un d’Debatt iwwer de Mindestloun, déi ech am Juni vun dësem Joer an der Chamber ugefrot hat. Deemools hu mir eng Erhéijung vum Mindestloun opgrond vun de Critèrë vun der neier EU-Direktiv hei gefuerdert. Déi beseet, dass en dezent Liewe mam Mindestloun muss méiglech sinn a recommandéiert dofir de Mindestloun op 60% vum Mediansalaire z’erhéijen oder op 50% vum Salaire moyen.

Deemools hunn eis den neien Aarbechtsminister an de Riedner vun der LSAP-Fraktioun erkläert, dass sinn der Meenung wieren, dass d’Upassung, iwwer déi mir elo hei ofstëmmen, am Prinzip géif duergoe fir sech mat der Direktiv ze konforméieren oder zumindest ganz no drun ze kommen.

Mir stellen awer elo fest, dass dat net de Fall ass. D’CSL mécht sech als eenzeg d’Méi dat mol ze rechnen a stellt fest, dass de Mindestloun bei 54,9% vum Mediansalaire läit an eng Erhéijung em 9,3% néideg wier, fir op 60% ze kommen. De Mindestloun misst domat mindestens bei circa 2530€ leien. Dat deckt sech zimmlech genee mat dem, wat mir deemools als minimale Montant genannt hunn.

Geet een elo vum Salaire moyen als Referenz aus, misst et souguer eng Erhéijung sinn em 15,1%, also 350€ méi wéi haut.

Mir bleiwen dowéinst och bei eiser Fuerderung fir dass de Mindestloun un de Salaire médian gekoppelt gëtt an an Zukunft ëmmer dofir gesuergt soll ginn, dass dëse bei 60% vum Montant soll leien, den am Virjoer als Salaire median bezuelt ginn ass. Deementspriechend soll des Upassung vum Mindestloun och all Joer passéieren an net just all zwee Joer.

Här President,

Ech soen nach e Wuert zu der Haltung vum Patronat. Dass dëst net Demandeur fir eng Erhéijung vum Mindestloun ass, ass zumindest net iwwerraschend. Allerdéngs versti mer och net ganz, wéi sech iwwer e Manktem u Main d’oeuvre ka beschwéiert ginn, wann ee gläichzäiteg net bereet ass déi Leit, déi sou dréngend gebraucht ginn och anstänneg ze bezuelen. Wëll loosse mer net vergiessen: eng Opwäertung vum Mindestloun bedeit eng Opwäertung vun all de Léin an den ënneschte Lounschichten, wat natierlech och Beruffer an dem Beräich méi attraktiv maache kann.

Wat awer besonnesch stéiert ass déi ofschätzend Haltung, déi de Salarié’en hei entgéint bruecht gëtt. Leit déi an den Entreprisë schaffen an de Méiwäert schafen, ginn hei einfach just als Käschtefacteur ofgedoen.

Dobäi ass d’Patronat de gréissten eigentleche Käschtefacteur fir de Staat an d’Allgemengheet ginn an de leschte Joren, wëll et ass d’Patronat, wat mat Aiden a Kompensatioune – Stéchwuert Indexmanipulatioun – zougeschott gëtt.

Erste Lehren aus der aktuellen Krise ziehen.

Während die sanitäre Krise langsam abzuflachen scheint und die Isolationsmaßnahmen aufgelockert werden, freuen wir uns darauf, endlich das Frühjahrswetter mit Freunden genießen zu können. Werden in einigen Wochen die soziale Isolation und die Angst vor unkontrollierbarer Verbreitung des Virus hoffentlich nur noch böse Erinnerungen sein, so stellt sich doch die Frage nach den sozialen und wirtschaftlichen Langzeitfolgen der letzten Wochen. Dabei müssen die nun nötigen Veränderungen nicht unbedingt negativer Natur sein. Ich will versuchen, im Folgenden einige erste Lehren aus der aktuellen Krise zu ziehen, die dabei helfen könnten zu entscheiden, in welche Richtung wir uns von hier aus entwickeln wollen.

Die aktuelle Krise hat mehr denn je gezeigt, welche Arbeitsplätze in unserer Gesellschaft systemrelevant sind, und wer sie erledigt. Es sind vor allem Frauen und Grenzgänger.innen, die im Gesundheits- und Pflegebereich, im Einzelhandel und in der Reinigung arbeiten, die während der Krise weiterarbeiten mussten und somit die Grundversorgung der Gesellschaft aufrechterhalten haben. Zudem handelt es sich im Allgemeinen um unterbezahlte Arbeit unter schwierigen Bedingungen, der nicht der nötige Respekt gezollt wird. Das alles zeigt umso mehr, dass die Forderungen des ersten allgemeinen Frauenstreiks im März ihre Berechtigung hatten und bestätigt zudem die Forderung von déi Lénk, den Mindestlohn strukturell mindestens um 10% zu erhöhen. Es reicht nicht, den Angestellten symbolisch zu danken, sondern wir müssen dafür sorgen, dass, wer systemrelevante Arbeit leistet, von dieser auch anständig in Luxemburg leben kann. Der Mindestlohn ist kein Almosen, sondern die verdiente Gegenleistung für wichtige Arbeit.

Luxemburg blieb glücklicherweise von katastrophalen Zuständen, wie sie aus Italien und den USA bekannt sind, verschont. Einer der Gründe ist mit Sicherheit unser starkes öffentliches Sozial- und Gesundheitssystem. Anders als in den USA musste hier kein.e Lohnabhängige.r fürchten, im Krankheitsfall auf alle Einnahmen verzichten zu müssen. Und anders als Italien wurde Luxemburg in den letzten Jahren wenige Sparmaßnahmen im Gesundheitssystem von der europäischen Kommission aufgedrängt, die zur Aushöhlung des Krankenhaussektors führten. Wäre die neoliberale Globalisierungspolitik der europäischen Union in den letzten Jahrzehnten nicht so ungebremst fortgeschritten, würde das notwendige medizinische Material auch noch in Europa hergestellt werden, was den Mangel und das resultierende zwischenstaatliche Konkurrenzdenken verringert hätte.

Die ökonomischen, sozialen und gesellschaftlichen Langzeitfolgen der sanitären Krise sind nur schwer einschätzbar, hängen jedoch auch von politischen Entscheidungen ab. Die politischen Verantwortlichen können, ähnlich der Finanzkrise von 2008, die Kosten der nachfolgenden Wirtschaftskrise auf die arbeitenden Menschen abwälzen, die Sozialsysteme schwächen und die Armut erhöhen. Oder sie können Lehren aus der Vergangenheit ziehen und nicht mehr zum „business as usual“ übergehen. Anstatt Austerität zu betreiben müssen Investitionen in das Sozialsystem, die Infrastrukturen und eine sozial-ökologische Umwandlung der Gesellschaft im Mittelpunkt stehen. Die Art und Weise zu wirtschaften muss sich grundlegend verändern. Die Kosten für diese notwendigen strukturellen Veränderungen dürfen diesmal jedoch nicht wieder auf die arbeitenden Menschen abgetragen werden. Viel eher ist es an der Zeit, Superreiche und multinationale Unternehmen, die zum Teil sogar noch von der Covid-Krise profitiert haben, zur Kasse zu bitten. Sie müssen endlich Verantwortung übernehmen für eine solidarische und ökologische Gesellschaft. Sie werden es nicht freiwillig tun. Die Politik ist gefordert.

Marc Baum – PdL 7416 – Erhéijung vum Mindestloun em 0,9%

Ëm wat geet et ?

Dëst Gesetz beinhalt déi éischt strukturell Erhéijung vum Mindestloun säit 1973. De Mindestloun gëtt per Gesetz all zwee Joer ugepasst opgrond vun der gesamter Lounentwécklung zu Lëtzebuerg. Am Reegelfall bedeit dat eng kleng Upassung no uewen, jee nodeem wéi staark d’Léin sech entwéckelt hunn.

Bei dësem Gesetz handelt et sech awer em een Deel vun enger Mesure aus dem Koalitiounsaccord fir 2018-2023. Dora gouf festgehalen, dass de Mindestloun netto em 100€ géif eropgesat ginn. Des Erhéijung géif retroaktiv op den 1. Januar 2019 gëllen a géif sech aus 3 Schrëtt zesummesetzen:

(1) +1,1% beim Bruttomindestloun iwwer de gesetzleche Mechanismus wéi uewe beschriwwen;

(2) Eng Erhéijung vum Nettomindestloun duerch eng Upassung vun de Steieren, déi een um Mindestloun bezuele muss;

(3) +0,9% um Bruttomindestloun zousätzlech. Et ass des Erhéijung, déi mat dësem Gesetz gestëmmt ginn.

Wat ass wichteg ?

De Netto-Mindestloun läit och no dëser klenger Erhéijung e gutt Stéck ënnert dem Montant, den eng Persoun zu Lëtzebuerg fir ze liewe brauch. De STATEC huet dee Montant berechent an huet en 2018 op ronn 2000€ de Mount chiffréiert, haut misst e scho liicht iwwer dësem Montant leien. Virun der Erhéijung vum Mindestloun em 100€ louch de Mindestloun 250€ ënnert dem Montant, den de STATEc berechent huet. Och wann den Ecart elo méi kleng gëtt, geet de Mindestloun ëmmer nach net duer fir anstänneg liewen ze kënnen. Vun dësem Problem sinn zu Lëtzebuerg potentiell 60.000 Leit betraff, déi de Mindestloun kréien, besonnesch déi 40.000, déi den onqualifizéierte Mindestloun.

Dat erkläert och firwat zu Lëtzebuerg d’Unzuel vun de sougenannte working poor, also Leit déi Vollzäit schaffen an trotz Salaire an Aarmut liewe permanent erop. D’lescht Joer waren et 18,7%, also bal all fënnefte Salarié zu Lëtzebuerg.

Des sozial Schiflag ass Deel vun engem méi grousse Problem: déi wuessend sozial Ongläichheeten. An dësem Fall geet et em Lounschéier, déi ëmmer méi ausernee geet. STATEC oder CSL warne scho säit Joren, dass déi iewescht Léin vill méi séier klamme wéi déi ënnescht. Duerch déi éischter symbolesch Erhéijunge vum Mindestloun, gëtt dësen Ecart ëmmer méi grouss.

Déi steigend Präisser besonnesch um Wunnengsmaart féieren ausserdeem dozou, dass de Mindestloun net u Kafkraaft gewënnt. Wëll Präisser a Loyer’en vun enger Wunneng an engem Joer am Schnëtt em 5-6% klammen, bleift vun deenen 100€ net méi vill iwwreg, wann iwwerhaapt.

Wéi huet déi Lénk gestëmmt ?

Dofir. Mir sinn natierlech fir eng Erhéijung vum Mindestloun, och wann se eis net wäit genuch geet.

An eisem Walprogramm 2018 hu mir eng méi zolidd Erhéijung gefuerdert. Mir hunn eis dobäi op den europäesche Gewerkschaftsbond beruff, den an all europäesche Land e Mindestloun wëll, dee bei 60% vum Mediansalaire läit. Zu Lëtzebuerg géif dat eng zousätzlech Erhéijung em minimum 10% vum Mindestloun bedeiten.

Méi Informationen iwwert de Projet de Loi 7416 fannt Dir hei.

20% young working poor zu Lëtzebuerg

Här President,

Viru knapps zwou Woche sinn 2 Etüde presentéiert ginn, an deene Lëtzebuerg europäesche Champion ass : déi eng ass déi vun Eurostat iwwer déi mer haut schwätzen, wou Lëtzebuerg sech hannert Rumänien op der 2. Platz befënnt, wat den Undeel vu jonke Working Poor ugeet, an déi zweet ass déi vun der grénger Fraktioun am EP, aus där ervirgeet, datt a kengem anere Land de reelle Besteierungstaux esou niddreg ass wéi zu Lëtzebuerg.

Op där enger Säit ginn déi déck Profitter an déi héich Beneficer esou niddreg besteiert wéi soss néierens, an op där anerer Säit klemmt den Aarmutsrisiko ëmmer weider – dës Kéier besonnesch siichtbar bei Jonker, déi schaffen.

Här President,

Des Etüden an déi Zuelen, déi aus hir ervirginn, sinn nët nei. Se accentuéieren awer eng Tendenz, déi mir schonns zanter Jore gesinn. Se sinn eng Fotografie vun der sozialer an ekonomescher Situatioun hei am Land : déi räich ginn ëmmer méi räich, a gläichzäiteg geet d’Zuel vun deenen, déi seriö Problemer hunn, déi zwéin Enner um Enn vum Mount zesummenzekréien, ëmmer méi grouss. Et sinn zwou Säite vun derselwechter Medail. Ween vun Aarmut schwätzt muss och vu Räichtum schwätzen.

Elo ass vu menge Virriedner vill probéiert ginn, dës Zuelen ze relativéieren, speziell an dëser Debatt natierlech déi iwwer d’Jugendaarmut. Mee wéi der et och dréint a kéiert, egal wéi eng Indicateure mer huelen, fir den Aarmutsrisiko versichen ze moossen, se weisen alleguerten an eng traureg Richtung : no uewen.

Wann all 5. jonken tëschent 18 a 24, dee schafft – wuelverstanen: deen eng Aarbecht huet! – riskéiert an d’Aarmut ofzerutschen, dann hu mer e seriöe Problem am Land vum Nation Branding a Space Mining. Da si mer matzen an enger Tendenz, déi ëmmer manner Jonke glafhaft Perspektive bitt, fir en éierbart Liewen ze féieren. Oder besser ausgedréckt: fir e gerechten Undeel ze kréien, un deem Räichtum, deen an eisem Land geschaaft gëtt.

Ech kann an deene puer Minutte just resuméiert eenzel Aspekter oppicken:

  • Aarbechtsverhältnisser si besonnesch fir Jonker an deene leschten 10-15 Joer ëmmer méi prekär ginn: onbezuelte Stagen, prekär Beschäftegungsmesurë si fir vill Jonker schonn zum bal klasseschen Astig an d’Beruffsliewe ginn, bezuelt ganz dacks kaum iwwer Mindestloun-Niveau.
  • E Mindestloun, dee wéi mer wëssen, selwer net duergeet fir « dezent » ze liewen, dorunner ännert déi versprachen Erhéijung vun 0,9% och kaum eppes.
  • Eise Sozialsystem ass immens graff gesponnen, besonnesch an där Alterskategorie vun 18-24 iwwer déi mer hei schwätzen. Well et si grad sinn, deenen et onméiglech ass op sozialpolitesch Instrumenter wéi de REVIS zeréckzegräifen. Mer wousste scho beim RMG, datt ronn 90% vu de Beneficiairë Leit sinn, déi schaffen. Also och genee an déi Kategorie fale vun deene mer schwätzen. Wann mär als Lénk och schonns kritiséiert, datt och de REVIS net duergeet, esou muss een hei gesinn, datt grad Jugendlecher, déi schaffe mol net Méiglechkeet hunn, an den zweiwelhafte Genoss vun deenen Instrumenter ze kommen. An anere Wierder: fir Jonker vun 18-24, déi schaffe gëtt et kee Rettungsnetz…. bei deene verseet eise Sozialsystem carrement. Dat eenzegt wat hinne bleift ass de Wee op den Office social vun hirer Gemeng, wou mer wëssen, dass dat vu Gemeng zu Gemeng ganz staark variéiere kann.

Här President,

Wann een iwwer Aarmutsrisiko bei Jonke schwätzt, da misst een natierlech och nach iwwer de Logement schwätzen, iwwer déi quasi Onméiglechkeet déi héich Loyeren ze bezuelen an unzefänken op eegene Féiss ze stoen. Aner Wunnforme musse brauchen och en anere legale Kader…

Et misst een awer natierlech och iwwer eisen Educatiounssystem schwätzen, deen déi sozial Ënnerscheeder verdéift, amplaz se ze nivelléieren. Iwwer d’Formation professionelle, déi nach ëmmer net anstänneg funktionéiert. Eng Gesamtvisioun fir d’Ausbildung vun de Jonken, der Zukunft vun eisem Land, gëtt et net. Am Jugendpakt vun der Regierung, grad ewéi an de verschiddene Schoulreform Gesetzer vun de leschte 5 Joer, klengt ëmmer erëm ee ganz utilitaristeschen Aspekt vun der Educatioun eraus: Jonk Leit esou ausbilden dat se dem Aarbechtsmaart, beschtefalls dem digitaliséierten Aarbechtsmaart entspriechen. An dobäi berout d’Entwécklung vum Aarbechtsmaart op politeschen Decisiounen. Zil vum Jugendpakt ass et och Jonk Leit méi a participativ Prozesser a politesch Decisiounen anzebannen. Mee wéi kënne Jonker iwwer hir Zukunft matbestëmmen, wann se vu vir eran duerch wirtschaftlech Interessie verbaut ass, déi hinnen net zu Gonschte kommen, sief et bei der Ausbildung, de Beruffsperspektiven, der Aarbechtsorganisatioun, de Léin an natierlech dem Logement?!

Eng Grimmel méi REVIS a Mindestloun – Eng Drëps méi op de waarme Steen.

Ëm wat geet et an dësem Gesetz?

Dëst Gesetz gesäit eng Upassung ëm 1,1% vun de Montant’en vum Revenu d’inclusion sociale an dem Revenu pour personnes gravement handicapées fir. Dës Upassung verleeft parallel zu der Upassung vum soziale Mindestloun deen och ëm 1,1% adaptéiert gëtt un d’Lounentwécklung.

Et soll verhënnert ginn dat den Ofstand tëscht dem soziale Revenu vum REVIS an dem professionelle Revenu net ze grouss gëtt, fir d‘Leit mat minimalem oder ouni Akommes net wieder auszegrenzen.

Dëst Gesetz entsprécht iwwregens och enger gewerkschaftlecher Fuerderung.

Wat ass wichteg?

D’Upassunge vum REVIS an dem RPGH si wichteg am Bezuch zu der Liewensdeirescht, mee si si weiderhin onwierksam géint d‘Aarmuttsbekämpfung. Des geet net duer fir strukturell Inegalitéiten ze behiewen déi besonnesch vun der ongerechter Verdeelung tëscht Kapital an Aarbecht ofhänken.

D’Regierung behaapt ëmmer gären, dass de REVIS anescht ewéi de RMG géing d’Schaffe méi valoriséieren. Mam RMG verdéngt eng Persoun déi zu 50% schafft zwar grad souvill ewéi eng déi zu 75% schafft. Mam REVIS wär de Revenu méi grouss, wat d’Persoun méi aktiv ass. Leider kommen awer allgemeng d‘Leit déi schaffe mat enger allocation d’inclusion vum REVIS méi schlecht ewech ewéi mat där vum RMG. Am Land vun den 13,7% working poor, ass de REVIS haaptsächlech eng Kompensatiounsmesure fir schlecht bezuelten Aarbecht. Sou laang d’Aarbecht net gerecht bezuelt gëtt, ass se net “attraktiv” an de REVIS als Aktivatiounsmesure och net effikass.

Wéi hunn déi Lénk gestëmmt?

Dofir! Wéi gesot dës Upassung ass e wichtege Schratt no vir, mee si geet net wäit genuch.

Trotz der Upassung vum REVIS bleift de Problem vun der schwaacher Opwäertung vun der Aarbecht déi e wichtegen Aarmutsfacteur ass.

Bei Leit mat schwéierem Handicap fir déi et meeschtens onméiglech ass ze schaffen, bleift nach ëmmer d’Fro vun der allgemenger solidarescher a gerechter Ëmverdeelung vum Räichtum op.

Un dës Froen trauen sech d’Regierungsmemberen net erun an hunn och an hirem Koalitiounsaccord keng Äntwerten opzeweisen.

 

Méi Informatiounen iwwer de REVIS fannt Dir HEI.

 

Just 100€ méi: de Mindestloun bleift en Hongerloun.

Ëm wat geet et?

Mat dësem Gesetz gëtt de soziale Mindestloun (SSM) op den 1. Januar 2019 em 1,1% erhéicht. Dat entsprécht 22€ de Mount. De Mindestloun gëtt all zwee Joer evaluéiert fir ze kucken, a wéifern en un déi allgemeng Lounentwécklung zu Lëtzebuerg muss ugepasst ginn. Dëst ass säit de 70er Joren iwwer Gesetz sou festgeluecht.

Wat ass wichteg?

Des Mindestloun-Erhéijung berout also op engem gesetzlechen Automatismus a gëtt all zwee Joer gemaach.

Des Kéier fënnt des Upassung awer an engem anere Kontext statt. D’Regierung huet nämlech eng 100€ Netto Erhéijung vum Mindestloun decidéiert. Geplangt ass des Erhéijung an 3 Schrëtt:

(1) 1,1% Erhéijung vum Mindestloun op den 1. Januar 2019 (dëst Gesetz)

(2) 0,9% Erhéijung vum Mindestloun am Joer 2019

(3) Steierlech Entlaaschtung fir Leit, déi de Mindestloun verdéngen

Des 3 Mesurë sollen dann op eng Erhéijung vum Mindestloun em netto 100€ erauslafen.

Wat soen déi Lénk?

Mir si fir des Erhéijung an ënnerstëtzen och d’Mesurë fir den Netto-Mindestloun em 100€ eropzesetzen. Allerdéngs hu mir awer eng Rei Kritiken un d’Adresse vun der Regierung:

(1) 100€ netto méi, geet bei wäitem net duer, fir dass Leit mam Mindestloun anstänneg kënne liewen. Mat 100€ méi läit den Netto ëmmer nach e gutt Stéck ënnert de budget de référence vum STATEC an och just ganz knapps iwwer der Aarmutsgrenz. Déi Lénk hunn dofir och eng méi däitlech Erhéijung em 400€ gefuerdert. Mir sti weiderhin hannert dëser Fuerderung.

(2) Circa 2/3 vun der Erhéijung sollen iwwer e Steierkredit bezuelt ginn. Et ass duerchaus richteg, wann de Minister seet, dass et de Leit egal ass, wou d’Suen hierkommen. De Problem ass awer, dass d’Patronat gutt ewechkënnt an ënnert dem Stréch déi aner Leit, déi fir e Loun musse schaffe goen, d’Mindestlounerhéijung indirekt finanzéieren. Mir erënneren drun, dass haut schonn 2/3 vun de Steierrecette vum Staat vu Leit bezuelt ginn, déi schaffe ginn wärend och hei Betriber an décke Fortune vill manner besteiert ginn. Et handelt sech also em eng Ëmverdeelung tëscht de Leit déi schaffen, wärend Betriber an déck Fortunen d’office aus der Solidaritéit ausgeklammert sinn a kee Beitrag leeschte mussen.

(3) D’Regierung mécht de Geck mat de Leit, wann se een Deel vun der grouss annoncéierter Mindestloun-Erhéijung schonn iwwer e Gesetz ofwéckelt, dat souwisou all zwee Joer zu enger Upassung vum Mindestloun féiert. Och wann déi 100€ Erhéijung net duergeet, sinn déi Lénk awer dofir agetrueden, dass déi 100€ eréischt no der Erhéijung op den 1. Januar sollte berechent ginn.

Mir hunn d’Gesetz gestëmmt, wëll et dofir suergt, dass de Mindestloun mat der allgemenger Lounentwécklung ka mathalen a wëll et fir d’Leit mam Mindestloun eng Verbesserung ass. Eng vill ze kleng, mee et ass awer eng. Eis kritesch Haltung zu der Approche vun der Regierung hale mir awer oprecht. 1 vu 7 Persounen, déi zu Lëtzebuerg schafft, lieft trotz dëser Aarbecht an Aarmut. Dofir muss de Mindestloun onbedéngt  méi däitlech eropgesat ginn. 100€ Netto gi bei wäitem net duer.

D’Dokumenter iwwer dëst Gesetz sinn HEI ze fannen.

De selwechten Dag gouf och de REVIS em 1,1% erhéicht.

 

 

Aarbecht anstänneg bezuelen: 2381€ Mindestloun.

„Stell dir vir du schaffs säit Joren 40 Stonnen d’Woch als Chauffeur-Livreur a verdéngs de Mindestloun. D’Aarbecht ass ustrengend, stresseg. Du stees permanent ënner Stroum, hänks all Dag am décken Trafic, kriss gemault vun Automobilisten, déi’s du noutgedronge bei de Livraisoune mol behënners. Owes bass du um Enn, kënns net zur Rou. Trotz all dem, kanns du finanziell keng grouss Spréng maachen, um Enn vum Mount gëtt d’Loft dënn. E puer Su gespuert, hues du scho laang net méi. An d’Vakanz fueren? Dat kanns du vergiessen. Da geet et net méi eraus mam Loyer.”

Zu Lëtzebuerg gëtt et déi do Geschicht an zéngdausende verschiddene Versiounen, wëll 45204 Leit[1] (Zuele vun 2016) verdéngen de Mindestloun. Vill anerer verdéngen net vill méi wéi dat. 

Den onqualifizéierte Mindestloun läit säit dem 1. August bei 2048€. Fir eng Persoun ouni Partner an ouni Kanner bedeit dat en Nettoloun vun 1764€. De STATEC huet 2016 e Budget de référence gerechent, am Optrag vun der Regierung. Dobäi gouf e finanzielle Bedarf vun iwwer 1900€ fir eng Persoun ouni Partner an ouni Kanner pro Mount festgehalen. Eng Persoun brauch zu Lëtzebuerg also knapp iwwer 1900€ de Mount fir net an Aarmut liewen ze mussen. Soumat schützt de Mindestloun aktuell net virun Aarmut.

Lëtzebuerg huet en Undeel vun 12% working poor. 12 vun 100 Leit sinn hei zu Lëtzebuerg aarm, obwuel se voll schaffen. An dat an engem vun de räichste Länner op er Äerd. Déi meescht, déi vun dëser Aarmut betraff sinn, verdéngen de Mindestloun oder liicht méi.

Fir déi betraffe Leit, géif eng substanziell Mindestlounerhéijung direkt hëllefen. De Mindestloun muss sou héich sinn, dass all Salarié.e anstänneg vun senger Aarbecht liewe kann.

déi Lénk wëllen dat zur Realitéit maachen. Dofir fuerdere mir eng substanziell Erhéijung vum Mindestloun op 2381€. 

Firwat grad dee Montant? Mir iwwerhuelen eng Fuerderung vum Europäesche Gewerkschaftsbond. Dee fuerdert nämlech, dass de Mindestloun 60% vum Mediansalaire entsprieche soll. Dee läit zu Lëtzebuerg de Moment bei 3968€ de Mount. Mir wëllen de Mindestloun och iwwer Gesetz un déi 60% vum Mediansalaire koppelen, sou dass en a reegelméissegen Ofstänn ëmmer erëm ugepasst gëtt a mat der Lounentwécklung Schrëtt hält. Op dem Wee verhënnere mir gär, dass d’Lounschéier ëmmer weider ausernee geet, wëll déi iewescht Léin meeschtens méi séier klammen, an déi déif Léin stagnéieren.

Eng substanziell a strukturell Erhéijung vum Mindestloun. Op 2381€. Dat ass eng vun de ganz wichtege Fuerderungen an eisem Wahlprogramm. http://2018.dei-lenk.lu/

An der Lounpolitik fuerdere mir donieft och, dass:

(-) D’Recht op de qualifizéierte Mindestloun (aktuell 2458€) no 10 Joer an engem Beruff fir all Salarié.e unerkannt gëtt;

(-) D’Indexéierung vun de Salairë bäibehalen a weiderentwéckelt gëtt, e.a duerch eng Erëmaféierung vun der Virschossindextranche;

(-) Betriber mat iwwer 10 Employé.e.s verflicht ginn, sech un de Prinzip „gläiche Loun fir gläich Aarbecht“ ze halen.

[1] Chambre des Salariés 2018 : Panorama Social, page 25

Tarif- und Lohnpolitik: Es bleibt viel zu tun

Unterredung OGBL-déi Lénk

Vergangene Woche trafen sich déi Lénk mit dem OGBL um sich über wichtige politische Fragen im Hinblick auf die Wahlen vom 14. Oktober 2018 auszutauchen. Im Zentrum standen dabei die Tarif- und Lohnpolitik und der Erhalt sowie der Ausbau unserer sozialen Sicherungssysteme. Dabei wurde schnell deutlich, dass das Wahlprogramm von déi Lénk die  Forderungen des OGBL sehr ernst nimmt.

Ein zentrales Anliegen des OGBL  ist die Ausweitung der Kollektivverträge auf Betriebe und Branchen, die derzeit noch nicht tariflich gebunden sind. Insbesondere im Hinblick auf die steigende Flexibilisierung und Verdichtung der Arbeit zu Lasten der Angestellten seien die Kollektivverträge zentrale Instrumente, um die Mitbestimmung des Personals bei der betriebsinternen Organisation der Arbeit zu stärken, so der OGBL. déi Lénk greifen diese Problematik in ihrem Programm auf und fordern dementsprechend eine Stärkung der Rechte der Personaldelegationen in den Betrieben. Für déi Lénk ist die betriebsinterne Mitbestimmung zudem ein wichtiges Instrument, um die erforderliche Verkürzung der Arbeitszeit zu organisieren. Denn neben eines bindenden gesetzlichen Rahmens für Arbeitszeitverkürzungen, wollen déi Lénk den Angestellten in den Betrieben Freiräume bei der praktischen Umsetzung der Arbeitszeitverkürzungen ermöglichen.

Ein weiteres Thema bei der Unterredung war die dringend erforderliche Erhöhung des sozialen Mindestlohns. Für den OGBL ist klar, dass diese Forderung im Wahlkampf eine zentrale Rolle spielen muss, denn vom zu geringen Mindestlohn sind nicht nur seine BezieherInnen selbst, sondern auch zehntausende Angestellte betroffen, die nur unwesentlich mehr als den Mindestlohn verdienen. déi Lénk unterstützen diese Forderung und haben eine zweistufige Erhöhung des Mindestlohns auf 2.250€ und anschließend auf 2.380€ vorgeschlagen. Der Mindestlohn soll in Zukunft an das Mediangehalt (60% des Mediangehalts ergeben aktuell 2.380€) gekoppelt werden, um so den steigenden Ungleichheiten bei den Löhnen entgegenzuwirken.

Zum Abschluss haben der OGBL und déi Lénk ihre Positionen bezüglich der Rentenpolitik abgeglichen. Dabei herrschte Einigkeit darüber, dass aktuell überhaupt keine Notwendigkeit für eine weitere Rentenreform besteht. Sollten die Reserven des Rentenfonds in den kommenden Jahrzehnten abnehmen, so sprachen sich der OGBL und déi Lénk für eine Erhöhung der Einnahmen der Rentenkasse aus. Keinesfalls dürfe es zu Rentenkürzungen kommen, so die VertreterInnen beider Organisationen.

 

Engagéiert fir Verännerung

Zu Gast am Land

Als vor 5 Jahren die Dreierkoalition angetreten ist, versprach sie, die Fenster weit zu öffnen und eine neue Politik durchzusetzen. Heute, fast am Ende der Legislaturperiode angekommen, müssen wir feststellen, dass DP, LSAP und Grüne in zentralen Bereichen keinen wesentlichen Unterschied zu den früheren Koalitionen mit CSV-Beteiligung darstellen.

Die sozialen Ungleichheiten sind auch während der letzten Jahre stetig angewachsen und haben mittlerweile sehr bedenkliche Werte erreicht. Der Netto-Mindestlohn reicht nicht aus, um ein dezentes Leben zu führen, so dass das Phänomen der „Working Poor“ immer weitere Kreise zieht. Auch die Steuerreform hat nie auf eine reale Umverteilung von oben nach unten abgezielt. Große Betriebe und Vielverdiener erhielten Steuergeschenke während Mittel- und Geringverdiener nicht genügend entlastet wurden. Jetzt, kurz vor den Wahlen, werden diese Ungerechtigkeiten plötzlich entdeckt, um so beispielsweise eine Erhöhung des Mindestlohns oder die Abschaffung der Steuerklasse 1A versprechen zu können.

Luxemburgs Situation ist demnach zurzeit nicht die allerbeste. Jedes 5. Kind lebt in Armut. Die Wohnungspreise steigen weiterhin ungebremst. Immer mehr Menschen verzweifeln unter dem ständig wachsenden Druck des Arbeitsmarktes, ohne sich aus der Schuldenspirale befreien zu können.

Vor einer Woche haben déi Lénk ihre KandidatInnen und – als erste Parlamentspartei – ihr Programm für die kommenden Wahlen vorgestellt. Währenddessen haben wir gezeigt, dass wir eine positive, kohärente und realistische Zukunftsvision für Luxemburg entwickelt haben. Unsere Ideen, die zum Teil kurzfristig, zum Teil aber auch mittel- bis längerfristig angelegt sind, gehen über die Wahlen im Oktober hinaus und sollen richtungsweisend sein für eine Gesellschaft, in der alle in Würde leben können.

Wollen wir die Situation der Menschen verbessern, müssen wir das System, in dem wir leben, grundlegend verändern.  Dazu reicht es nicht, per Gesetz an vereinzelten Schrauben zu drehen. Vielmehr muss der Wille der Veränderung sich aus der Mitte der Gesellschaft entwickeln und so zu einem allgemeinen Kräfteverhältnis beitragen. Einem Kräfteverhältnis aus sozialen, ökologischen und demokratischen Bürgerinitiativen, Organisationen und Gewerkschaften. Einem Kräfteverhältnis derjenigen, deren Engagement tagtäglich dem friedvollen Zusammenleben zugutekommt und auf kleinem oder großen Plan bereits heute Veränderungen innerhalb dieses Zusammenlebens anstrebt. déi Lénk sehen sich als Sprachrohr all jener engagierten Menschen und sehen ihre Aufgabe darin, deren Forderungen in die Instanzen zu tragen.

Während der nächsten Monate wollen déi Lénk sich dem Kampf der Ideen stellen und eine optimistische und gleichzeitig realistische Alternative zum jetzigen Wirtschafts- und Gesellschaftsmodell zur Diskussion stellen. Im Oktober wird sich dann herausstellen, ob die großen Parteien weiterhin an ihrer neoliberalen Politik festhalten werden können oder ob wir uns dem Diktat einiger Spekulanten und Großbetriebe entziehen können und uns in Richtung einer solidarischen, ökologischen und demokratischen Gesellschaft verändern werden.

De politesche Stamminee – KONTERBONT – Thema „Mindestloun zu Lëtzebuerg“

Konterbont

(journal électronique en luxembourgeois – projet de Autisme Luxembourg asbl)

(-) Ass eisen aktuelle Mindestloun iwwerhaapt nach un d’Liewensëmstänn hei am Land ugepasst?

Definitiv net! Trotz enorme Wuesstemszuele geet d’Schéier tëschent aarm a räich ëmmer méi wäit auserneen, an ëmmer méi Leit sinn dem Aarmutsrisiko ausgesat – an Zuelen ausgedréckt schwätze mer vu bal 20% resp. wäit iwwert 110.000 Leit déi hei zu Lëtzebuerg wunnen. Am meeschten dovunner betraff sinn alengerzéiend Familljen a Jonker.

Eng Vollzäitaarbecht schützt zu Lëtzebuerg net méi virun Aarmut. Vun deem sougenannte Phänomen vun de working poor si mëttlerweil ronn 12% vun den AarbechterInnen betraff, wat ee vun den héchsten Taux’en a ganz Europa ass. Ursaachen dovunner sinn den ze déiwe Mindestloun dee mat 1998€ Brutto ënnert der Aarmutsgrenz läit, an d’Indexmanipulatiounen an der vergaangener Legislaturperiod, wouduerch d’Kafkraaft enorm zréck gaang ass. Net nëmmen beim Akommes mee och bei den Ausgaben gesäit et bei ville Leit ëmmer méi schlecht aus. Den déckste Budgetsposten bei de meeschte Leit ass d’Wunnen, a bei Präisser déi all Joers an der Moyenne ëm 5% klammen ass schnell erkläert wisou den aktuelle Mindestloun vill ze niddreg ass fir gutt zu Lëtzebuerg liewen ze kënnen.

déi Lénk hu vill Initiativen an de Beräicher Aarbecht a Logement déi lescht Joren an d’Parlament an an d’Gemengeréit abruecht, a sëtzen sech weider dofir an fir deem onnéidege Misär een Enn ze setzen. Konkret fuerdere mer datt de Mindestloun an zwou Etappen op 60% vum Medianakommes erhéicht gëtt (dat mécht haut 2.380 Brutto aus). Duerch dës Ehéijung géing de Mindestloun endlech iwwert deem Montant leien deen een dem STATEC no brauch fir zu Lëtzebuerg en dezent Liewen féieren ze kënnen. Och wier Lëtzebuerg nees konform mat der europäescher Sozial-Charta, wou Lëtzebuerg sech duerch d’Ratifizéierung vun dëser Charta verflicht huet dofir ze suergen datt de Mindestloun héich genuch ass fir dovunner liewen ze kënnen.

(-) Schued eng Erhéijung vum Mindestloun net eiser Kompetitivitéit?

Mier hunn hei zu Lëtzebuerg déi héchsten Aarbechtsproduktivitéit pro Kapp vun den EU-15 Länner. Donieft hunn d’Betriber zu Lëtzebuerg déi déifste reell Steierlaascht an Europa: néierens sinn d’Steieren an d’Cotisations sociales sou niddereg wéi zu Lëtzebuerg. Et ass also nach vill Loft no uewen fir de Mindestloun konsequent ze erhéijen. Et sief drun erënnert datt déi aktuell Regierung d’Betribsbesteierung vun 21% op 18% erof gesat huet am Kader vun der Steierreform vun 2017.Laut enger Analyse vun der Europäescher Kommissiounen hunn déi héich Akommesklassen an d’Entreprisen am meeschtens vun dëser Steierreform profitéiert. Och kommen haut 2/3 vun de Steierrecettë  vum Salariat a just 1/3 vun den Entreprisen – 1980 war dës Verdeelung genau ëmgedréint. All dës Entwécklungen hunn dozou bäigedroen datt de Staat haut ënnerfinanzéiert ass, an datt Suen feele fir an den ëffentleche Wunnengsbau, den ëffentlechen Transport an an erneierbar Energiequellen z’investéieren. Dëse Retard bei den Investitioune behënnert d’ekonomesch Entwécklung zu Lëtzebuerg. Donieft muss een drop hiweisen, dass Secteur’en, déi Wueren a Servicer exportéieren an déi soumat a Konkurrenz zu anere Länner stinn, an der Reegel souwisou méi héich Léin bezuelen a soumat vun enger Erhéijung vum Mindestloun  net direkt betraff wieren.

(-) Zu Lëtzebuerg gëtt et de Mindestloun fir qualifizéiert an deen fir onqualifizéiert Aarbechter. No 10 Joer Beruffserfarung an engem bestëmmte Beräich kann een onqualifizéierten Aarbechter och de qualifizéierte Mindestloun kréien. Allerdéngs schéngt déi Regelung net ëmmer ganz kloer. Wéi misst dat Gesetz Ärer Meenung no geännert ginn?

Dës Reegelung gräift effektiv net systematesch, ganz zum Nodeel vun de Betraffene wou oft am Niddreglounsecteur schaffen. Och gëtt d’Reegelung a Beräicher wou se kloer definéiert ass trotzdeem oft vun de Patron’en ëmgaangen andeems behaapt gëtt déi betraffe Persoun kéint déi néideg Erfarung a Kompetenzen no 10 Joer am Beruff schaffen nach ëmmer net opweisen.

De Betraffene bleift dann näischt anescht iwwreg wéi sech dat Recht anzekloen – e Wee deen déi mannsten sech trauen anzeschloen aus Angscht ëm hier Aarbechtsplaz. Dowéinst setzen déi Lénk sech dofir an datt legal Mindestnormen déi d’Qualifikatioun, d’Erfarung an d’Formatioun reegelen an allen ekonomesche Beräicher agefouert ginn, an datt dorop opbauend d’Urecht op de qualifizéierte Mindestloun no 10 Joer an engem Beruff muss garantéiert ginn.

déi Lénk

 

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe