“Kann een d’Logementskris iwerhaapt léisen?” – Tribune libre

Tribune libre vun eise Spriecher Gary Diderich. Lauschtert hei.

Kann een d’Logementskris iwerhaapt léisen? Dat ginn ech oft gefroet, d’Désillusioun setzt déiw no iwer 40 Joer wou et fir emmer méi Leit méi schwiireg gett een Doheem ze hunn deen net méi wéi een Drettel vun den Friischten vun hiirer Aarbescht opfresst. Ja an nach eng Kéier ja, et ass méiglech wann den politeschen Wellen an Courage dofir do ass. Aktuell gesellt sech bei d’Wunnéngskris och nach eng Immobilienkris an eng Baukris dobäi. D’Wunnengskris dreckt sech aus an emmer méi héich Präisser déi emmer méi Leit et méi schwéier bis onméiglech maachen fir kennen ze wunnen. D’Immobilienkris dreckt sech aus doranner datt Leit Wunnengen kaaft hunn fir iwerdeiert Präisser an dann d’Präisser falen, d’Zensen an aner Käschten klammen an et fir zevill Leit déi zum falschen Moment kaaft hunn net méi opgeet. An d’Baukris ass wann zevill Akteuren wéinst emmer méi héigen Käschten (Zensen, Baukäschten,…) an ze niddregen potentiellen Recetten nom Bau einfach net méi bauen well et riskéiert net opzegoen. Mäer stiechen zu Letzebuerg matten an desen 3 Krisen déi zesummen een ganz explosiven Cocktail erginn. Och ouni des Verschärfung konnten Jonker, Monoparentaux, Fraen aus Fraenhäiser, Aarmer, immigréierend Persounen, Arbechter an Arbechterinnen, Flüchtlingen, Familles nombreuses et j‘en passe schon ganz oft keng Wunnéng fannen oder hunn missten an Wunnéngen ennerkommen déi iwerbeluegt an onsecher sinn bis hinn zu hiir Gesondheet oder wéi rezent zu Kayl carrément hiirt Liewen dobäi op d’Spill setzen beim Unterfangen fir méi schlecht wéi Recht enner Daach ze kommen. Nierwt dem menschlechen Aspekt ass dest och eng Gefor fir eis Ekonomie, wann mäer keng Aarbechtskräften méi kennen unzéien well se näischt fannen wou se kennen wunnen, dann steet de Butték.

Immobilien- an Baukris riskéieren zum Bau vu manner Wunnéngen, méi Verscholdung vun de Leit an Chômage (partiel) an domadder enger perte de compétences ze féieren. Dest ze verhenneren geet net iwer Steierdkadoen u grouss Promoteuren well laangfristeg brengt dat just méi Margen a Plus-Valu’en fir déi, déi schon zu de Gewenner vun der Wunnéngskris gehéieren.

Immobilien- an Baukris sinn villméi eng Chance fir den groussen Retard un effentlechen Wunnéngen zu Letzebuerg opzehuelen andeems een elo schnell d’Mesuren asetzt déi et brauch. D#effentlech Suen mussen virun allen an d’Zil fléissen fir déi aktuell 1-2% Wunnéngen déi dem Fonds de Logement, der SNHBM, enger ASBL oder enger Gemeng gehéieren mettelfristeg op 10% an laangfristeg op 25% ze hiewen. Et gett dofir keen besseren Moment wéi deen wou Promoteuren Bauprojeten opginn, Terrain’en verkafen mussen an een op kee Fall am Endeffekt nach manner well bauen. Fir dest z’erreeschen brauch et elo een groussen Wunnengsbau-Pak deen 4 Akteuren befähegt fir gläichzäiteg komplementär hiir spezifesch Stärken zu desem kollektiven Effort beizedroen:

  1. All Gemengen déi alleng oder zu e puer iwer 20.000 Awunner hunn an eng Wunnéngsbaugesellschaft à la SNHBM grennen kréien vum Logementsministär dat néidegt Personal finanzéiert fir direkt aktiv ze ginn an iwert den Pensiounsfong een Startkapital geléint. Pro Wunnéng déi zweschen 2023 an 2026 fäerdeg gestallt gett, gett et dat duebbelt u Primen fir déi jeweileg Gemeng wéi dat wat aktuell am Pacte Logement 2.0 virgesin ass
  2. ASBL’en wéi Abitatio vun der AIS kréien och d’Basispersonal finanzéiert fir verstärkt als sozial Promoteuren ze kafen an ze bauen
  3. Staatlech Akteuren, iwert den Ministère du Logement, den Fonds du Logement, d’SNHBM an een neien „Service Public de l’Habitat“ ennerstetzen des Akteuren an kafen & bauen selwer matt engem Fokus op déi ganz grouss Projet’en
  4. Den Pensiounsfong gett exklusiv Wunnkooperativen mam SIS Statut, wéi z.b. Adhoc, Accès zu Prêt’en op 99 Joer an den Staat verzicht bei desen Kooperativen op d’Droits d’enregistrement, d’Droits d’inscription an op den 14% TVA. Esou kennen Privatleit investéieren fir bezuelbaren Wunnraum ze schafen a selwer ze wunnen ouni datt aus deenen subventionnéiertem Modell een sech eng Plus-Value kann erauszéien.

Fir desen Wunnengsbau-Pak laangfristeg ofzesecheren an allen Akteuren planungssecherheet ze ginn, muss déi aktuell Reform vum 79er Gesetz dréngend iwerschafft ginn fir den Kritiken vun der SNHBM an der FEDAS gerecht ze ginn.

Fir eng fortschrëttlech a konkret Verfassung.

D’Diskussioun ronderëm d’ Verfassungsrevisioun ass an de leschte Wochen e wéineg ënnergang – vue dass d’Aktualitéit ronderëm d’ Coronapandemie dréint.

D’ Verfassungsrevisioun ass awer eppes funamentales a fundamental wichteges.
 
MIR sinn alles mee NET iwwerzeegt vun der aktueller Verfassungsrevisioun vu de Regierungsparteien an der CSV. A wéi soll een och? Wann een sech des Texter ukuckt kënnt een net derlanscht festzestellen dass et den «plus petit dénominateur commun» ass wéi ee seet, tëscht deene 4 Parteien. Et ass eng minimalistesch Kompromëssléisung. D’Texter sinn NET ambitiéis an hu keng kloer Visioun vun wéienger Gesellschaft mir fir eis wëllen.
 
Mir brauchen awer  Kloerheet an Ambitiounen.
Kloerheet brauche mer, well mer wësse musse wouhi mer steieren.
Mir brauchen eng Visioun, déi ambitieis ass, well mer Äntwerte  bräuchen op di sozial, ekonomesch Krisen an deene mer sinn.
 
Mir hunn dat ausgeschafft. déi Lénk huet schon 2015 eng Verfassung ausgeschafft déi Äntwerte gëtt op di multipel Krisen an deene mer eis befannen.
Wann déi aktuell Verfassungrevisioun eng minimalistesch ass, DANN ass eis Verfassung de Géigendeel. Mir sinn der Iwerzeegung dass eng Verfassung e STAARKT Grondgesetz soll sinn an net e schwaacht.
D’Verfassungpropos vun déi Lénk ass eng komplett, si kuckt an Zukunft, si huet eng Visioun vun enger solidarescher, fortschrëttlecher a gerechter Gesellschaft.
Mir soe KLOER wéi mir eis d’Gesellschaft virstellen.
 
Déi faméis Staatsziler di verschiddene Beweegungen an eiser Gesellschaft Suerge bereeden, droe mir vill méi wäit. Wann d’Staatsziler nämlech net aklobar sinn, da soe mir : mir brauchen aklobar Grondrechter. Dofir fënnt een an eiser Verfassungspropos breed ausgebaute Grondrechter.
 
Eis Verfassung gesäit e Recht op Wunnen an op Aarbecht vir. Wat bedeit dat? Ma dat bedeit dass d’Bierger a Biergerinnen se akloe kennen viru Geriicht. De Staat muss alles Méigleches maache fir des Rechter ze garantéieren.
 
Desweideren gesäit eis Verfassung vir, dass de Staat muss geint Armutt virgoen. De Staat ass DE Garant vum Kampf géint d’Armutt. Och dat kann een akloen wann ee mengt dass de Staat NET alles ënnerhellt fir géint d’ Armutt virzegoen. Och soll de Staat  géint Ursaache vun sozial an ekonomeschen Ongläichheeten virgoen.
 
De Staat verpflicht sech och all méiglech Mossnamen ze huele fir géint de Klimawandel virzegoen an engagéiert sech den ekologesche Foussofdrock ze reduzéieren.
 
Alles dat ass den Ament an der Verfassungspropos vun de Regierungsparteien an der CSV NET virgesin. Eis Verfassung ass entgéint hirer konkret – esou konkret dass keng Messverständnisser an falsch Interpretatioune méiglech sinn. Rumeuren iwwert wat dra steet oder NET, kënne bei eiser Verfassung NET entstoen, well d’Visioun ass kloer déi vun enger gerechter Gesellschaft.
 
JO mir stinn hannert dem Wahlrecht fir Awunner.
JO mir stinn fir eng progressiv Besteierung – an dat fir de Räichtem gerecht an der Gesellschaft ze verdeelen.
JO mir wëllen eng Gesellschaft mat manner Superräichen a manner Aarmen a sougenannte Working poor.
JO mir wëllen eng Gesellschaft, wou keen e Mindestloun muss kréien deen ennert der Armutztsgrenz ass.
JO mir wellen e Staat, dee verantwortlech virgeet an dee bei all Actioun, bei all Gesetz, de principe de précaution uwend – dat heescht den Impakt op Gesondheet an Ëmwelt préiwt.
A JO mir wëllen eng Gesellschaft, wou net just d’Privateegentum protegéiert gëtt, mee och de kollektiven  a sozialen Eegentum.
 
DAT brauche mer. Eng konkret, ambitiéis an fortschrëttlech Verfassung mat Äntwerten op Krisen.

Welches Referendum ?

Die Verfassung eines Landes bestimmt die grundlegenden Prinzipien des Zusammenlebens. Deshalb muss sie von der Mehrheit der Menschen getragen und als sinnvoll empfunden werden. Ein Grundgesetz muss aber auch auf der Höhe der Herausforderungen einer Gesellschaft sein und ihre Entwicklung begleiten. Jeder notwendigen Veränderung bedarf es deshalb einer breiten gesellschaftlichen Diskussion.

Die aktuelle luxemburgische Verfassung stammt aus dem 19. Jh. Sie hat nur noch wenig mit der gesellschaftlichen und sozialen Realität unseres Landes zu tun. Diese Situation ist einer Demokratie des 21. Jahrhunderts unwürdig. Vor rund 15 Jahren begannen deshalb die Arbeiten an einem neuen Text mitsamt dem Versprechen eines abschliessenden Referendums. Déi Lénk begleiteten diesen Prozess konstruktiv, aber kritisierten von Anfang an zwei wesentliche Dinge:

  • Die Textvorlagen orientierten sich nach dem Prinzip des kleinsten gemeinsamen Nenners der vier staatstragenden Parteien CSV, LSAP, DP und déi Gréng. Es gab leider nie die Ambition einen fortschrittlichen Text zu entwickeln. So blieb es in grossen Zügen bei reinem Facelifting. Deshalb entwickelten déi Lénk einen alternativen Verfassungstext, der die zentralen Herausforderungen unserer Zeit mitzudenken versuchte: Stärkung individueller und sozialer Rechte, Klimawandel und Biodiversitätsverlust, Wohnungskrise, Bürgerbeteiligung,….
  • Die Diskussion um die Verfassungsreform wurde grösstenteils hinter den verschlossenen Türen der Parlamentskommission geführt. Die Bürger waren jahrelang überhaupt nicht eingebunden, dann äusserst zaghaft und meist nur symbolisch.

2019 wurde dann auf Druck der CSV der Verfassungstext in 4 Teile zergliedert und das versprochene Referendum abgesagt und durch eine Informationskampagne ersetzt. Statt Mitbestimmung ist nun also Belehrung angesagt.

Nach 1 ½ Jahren pandemiebedingter Einschränkungen hat die ADR die Verfassung entdeckt, die sie in den letzten 12 Jahren uninteressiert und stillschweigend mittrug. Sie versucht jetzt politisches Kapital aus dem Unbehagen vieler Menschen zu schlagen. Ihre Kampagne (und die entsprechende Petition) benutzt die berechtigte Empörung über fehlende Mitbestimmung und verbindet sie mit Ängsten vor Impfzwang, mittelalterlichem Royalismus, einem autoritär-konservativen Familienbild und einer neoliberalen Staatsfeindlichkeit.

Déi Lénk treten ein für eine wirkliche Beteiligung der Bürger bei der Entwicklung des wichtigsten Gesetzes des Landes. Nur stellt sich die Frage, inwiefern eine Ja/Nein-Frage bei einem Referendum überhaupt aussagekräftig ist. Bedeutet ein ‘Nein’ zum vorliegenden Text automatisch ein Bekenntnis zur Verfassung des 19. Jh. oder ist es Ausdruck der Unzufriedenheit mit dem vorliegenden Entwurf, der nicht auf der Höhe der Zeit ist? Die gleiche Frage stellt sich umgekehrt bei einem ‘Ja’.

Deshalb sind wir der Überzeugung, dass sich aus der Fragestellung des Referendums entweder eine klar interpretierbare Position (a, b) oder aber ein zumindest deutlicher Auftrag (c ) ableiten lassen muss. Deshalb bedarf es dreier Fragen: a) ‘für die Verfassung des 19. Jahrhunderts’, b) ‘für den neuen Verfassungstext’  und c) ‘für eine verbesserte Verfassung’. In letzterem Fall gilt es den Bürgern die Möglichkeit zu geben, jene Bereiche zu umreissen, die verbesserungswürdig sind. Eine Demokratie lebt von der Partizipation ihrer Bürger. Ein Referendum ist kein Fetisch, sondern Mittel und Ausdruck der Mitbestimmung und sollte deshalb auch intelligent benutzt werden.  

Marc Baum, Mitglied der Nationalkoordination von déi Lénk

D’Leit solle mat decidéiere wéi eng Betriber an d’Land solle kommen!

Lors de sa tribune libre, notre député David Wagner est revenu sur le dossier Fage et a interrogé les nombreux manquements du gouvernement auxquels a donné lieu ce feuilleton qui risque à nouveau de se terminer sans qu’il n’y ait de conséquences politiques. La solution que propose déi Lénk: faire participer les résidents au processus de décision politique et économique pour instaurer à la fois de la transparence et une nouvelle confiance.

Voici le texte luxembourgeois de la tribune libre:

Mir si mat eng neier Affär konfrontéiert, mat enger « Schneiderei » souzesoen : déi vum Terrain wou déi griiechesch Jogurtfabrik « Fage » sech hätt sollen usiddelen.

Wéi dir wësst, hat den eehemolegen Wirtschaftsminister, mam Accord vum Finanzminister, deen Terrain, dee jo dem Staat gehéiert, u Fage verkaf, wat scho fir vill Opreejung gesuergt hat, besonnesch och säitens der Gemeng Beetebuerg wou jo en Deel vum Terrain läit.

Viru kuerzem huet d’Cour des Comptes an engem frakassante Bericht d’Art a Weis wéi den Terrain u Fage verkaf gouf, ugeprangert.

Dofir wäerte mer jo och deemnächst de Finanzminister, de Wirtschaftsminister an héichstwahrscheinlech säi Virgänger, den Etienne Schneider eben, an der zoustänneger Kommissioun héieren.

Well nomdeems déi steierflichteg Jogurtsfabrik d’Bengelen bei d’Tromm geheit huet, konnt den aktuelle Wirtschaftsminister, den Här Fayot, den Terrain rëm zum Verkafspräiss zereckkaafen.

Elo kéint ee soen : et ass jo nach gutt gaangen. Wat soll een do nach vill wulle wëllen ?

Eischtens wier et jo méi wéi komesch wann d’Chamber, nodeems se vun der Cour des Comptes informéiert gouf datt d’Regierung héichstwahrscheinlech sech net u Gesetzer a Reegelungen gehalen huet, einfach net handele géif.

Dat géing ganz einfach bedeiten datt d’Cour des Comptes fir näischt geschafft hätt an datt d’Volléksvertriedung hir Kontrollfunktioun vun der Regierung net géing wouerhuelen. D’Signal wier katastrofal.

Zweetens : Mir schwätzen hei vun engem Terrain deen der Allgemengheet gehéiert. Et ass net verbuede deen ze verkafen, och wann ech mengen datt mer eis Terrain’e behale sollen. Mee wann et scho geschitt, da wann ech gelifft net hannert zouenen Dieren an ouni Rücksicht op Gesetzer déi souwisou scho relativ large sinn.

Drëttens : Dat ass eng fundamental demokratesch Fro, well d’Wirtschaft an d’Industrie hunn en immensen Impakt op eist Liewen, op eis sozial Rechter an op eiser Emwelt.

A grad an enger Zäit wou demokratesch a sozial Rechter a Fro gestallt ginn, net ze schwätzen vun eiser Emwelt déi ëmmer méi staark leid, musse mir kënnen als Bevölkerung hei am Land matschwätzen wat hei produzéiert gëtt a wéi et produzéiert gëtt.

Vu datt deen Terrain eis jo gehéiert, kënne mer jo selwer décidéieren wat fir eng Betriber een do opbaue kann. Betriber déi vill méi Arbechtsplazen schafen, déi vill méi sozial an emweltfrëndlech sinn, Betriber wou een och vill Jonker kéint astellen, och ouni Qualifiatiounen an déi eng valoriséierend Arbecht kéinte maachen, korrekt bezuelt géife ginn an sech och weiderbilde kéinten. De Géigendeel vun deem wat Fage gemaach hätt.

Déi Chance däerf een net verpassen. An dofir muss een och d’Feeler vun der Vergaangenheet opschaffen.

Zu Gast im Land: TTIP – démocratie en danger de mort!

(« Zu Gast » au Lëtzebuerger Land, 23 mai 2014)

Thérèse Gorza – Depuis que des informations concernant les négociations ultra-secrètes entre les USA et l’UE sur un accord de libre-échange commencent à filtrer, une opposition de plus en plus forte se forme en Europe et aussi aux Etats-Unis. Elle a fait une telle pression que maintenant, tous les partis déclarent voter contre le traité si les normes européennes sanitaires, écologiques sociales et autres seraient mises en danger, du moins le prétendent-ils – avant les élections européennes. En outre, la Commission européenne a stoppé les négociations sur le tribunal d’arbitrage des différends concernant la protection des investissements et organise une « consultation » citoyenne. Participer à cette consultation a cependant quelque chose d’un parcours du combattant.

Mais même si l’opposition citoyenne obtenait gain de cause sur ces points, il faut continuer à se méfier. Le traité susvisé est beaucoup plus qu’un simple traité de libre-échange.  Les représentants des grandes entreprises internationales veulent un droit de regard lors de chaque nouvelle règlementation – dès le début – pour garantir que leur business ne soit entravé et – pourquoi pas –  œuvrer comme co-législateurs ou écrire eux-mêmes les lois concernant les normes sanitaires, la protection de l’environnement, les droits des salariés ou des consommateurs. Les normes existantes seront également révisées, ce qui veut dire que le combat pour garantir les standards européens n’est pas gagné, même si dans le TTIP elles ne seront pas explicitement mises en cause.  Cela s’appelle « living agreement », accord de négociations en permanence, une idée supportée par les mêmes personnes présentes jeudi dernier à l’European Business Summit au Palais d’Egmont. La liste des représentants de l’industrie, en présence des commissaires européens responsables des relations commerciales, des représentants des principaux groupes du Parlement européen (sauf ceux de la Gauche Unie Européenne) publiée sur le site de l’EBS fait entrevoir qui pose les jalons de la politique européenne. Les opposants à cette réunion ont par contre eu droit à un jour de prison.

Si le « living agreement » qui est déjà intégré dans certains traités commerciaux est accepté, on sera en présence d’une influence jamais connue du grand business sur la politique, visant à rendre impuissants les gouvernements et/ou l’Union Européenne, les empêchant d’agir politiquement dans l’intérêt de leurs citoyens. L’accord signé et accepté par le Parlement européen, celui-ci n’aura plus son mot à dire dans les négociations entre pairs. 

C’est pour cela qu’il faut stopper toute négociation pour un accord de libre-échange et qu’il faut refuser d’institutionnaliser des structures annulant les droits démocratiques des citoyens et citoyennes.

Il faut rompre d’urgence avec la politique néolibérale en Europe qui donne la priorité à la concurrence et aux intérêts des multinationales, qui fait des ravages dans les pays du Sud, qui détruit les systèmes de sécurité sociale mis en place au 20ème siècle, qui creuse le fossé entre riches et pauvres et qui, si elle est poursuivie, nous mènera droit à un nouveau Moyen-âge.

Sauf si – les citoyens et citoyennes prennent leur destin en mains propres. Le mouvement contre le TTIP en est une expression. C’est par cette nouvelle résistance que peut renaître une Europe des citoyens et citoyennes qui sera construite dans le souci du bien-être général où il faut bon vivre, sans guerre et ouverte vers le monde.

L’auteur est membre du Bureau de Coordination de déi Lénk et candidate aux élections européennes

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe