This page uses cookies for statistical purposes. The statistics are anonymous, but for security reasons you IP-address is saved for a limited period of time.
déi Lénk félicite le conseil communal de la ville d’Esch-sur-Alzette que sur initiative de ses conseillers communaux Marc Baum et Théid Johanns, il a adopté une motion appelant le gouvernement luxembourgeois à demander l’arrêt des négociations relatives au TTIP. La motion a été largement adoptée (11 voix pour, 4 abstentions, 2 contre). Marc Baum : « Ainsi, Esch-sur-Alzette est la première entité publique du pays à se prononcer officiellement contre le TTIP. »
Entre-temps, comme il en ressort d’une tribune libre publiée par Claude Turmes dans le Lëtzebuerger Land d’aujourd’hui, déi Gréng se prononcent pour l’arrêt des négociations. Nous saluons cette évolution tardive, que nous aurions préféré voir à l’œuvre lors du débat d’actualité à la Chambre le 14 mars (sur initiative de nos députés). Ce jour, la fraction de déi Gréng (tout comme celle du LSAP) a voté contre l’arrêt des négociations TTIP. Notre député Justin Turpel estime à ce sujet que « le moment serait venu pour le LSAP de réviser sa position et de s’aligner sur les organisations de la société civile qui se sont clairement prononcées pour l’arrêt des négociations. »
Il aurait aussi été souhaitable que le conseil échevinal de la Ville de Luxembourg fasse de même. Au lieu de cela, lors de la réunion du 5 mai, la majorité DP-déi Gréng a refusé de mettre une motion similaire au vote, refusant même aux auteurs de la motion (les conseillers de déi Lénk David Wagner et Guy Foetz) de prendre la parole. « Pour cette infraction à la loi communale, nous déposerons un recours auprès du Ministère de l’Intérieur », déclare David Wagner.
Conformément à l’article 80 du règlement de la Chambre des Députés, j’aimerais poser à Monsieur le Premier ministre, ministre d’Etat, les questions suivantes.
Comme il ressort d’un communiqué publié dans la matinée du 13 mai 2014 par le Service Information et Presse du Gouvernement (SiP), le Premier ministre Xavier Bettel a accueilli la Secrétaire d’État adjointe américaine pour l’Europe, Victoria Nuland.
Il ressort du texte du communiqué qu’il a été question de deux sujets éminemment importants : de l’Ukraine et du TTIP. Le texte dit : ” M. Bettel et Mme Nuland se sont félicités de l’excellence des relations tant au niveau bilatéral qu’au sein de l’alliance transatlantique, lis ont souligné le besoin d’une concertation étroite entre l’Union européenne et les États-Unis dans le contexte des évolutions en Ukraine et le besoin de garder la porte du dialogue ouverte. La communauté internationale, avec en première ligne les observateurs électoraux de l’OSCE, devra soutenir les Ukrainiens pour que les élections présidentielles anticipées du 25 mai se déroulent de façon libre et transparente. Les deux interlocuteurs ont aussi abordé les opportunités qu’offrirait le Partenariat transatlantique de commerce et d’investissement (TTiP) pour les deux plus grandes économies du monde, notamment aussi les petites et moyennes entreprises. “
Le déplacement de Mme Nuland avait été rendu public par le site du Department of State http://www.state.aov/r/pa/prs/Ds/2014/05/225948.htm. mais ne l’avait pas été en amont par les autorités luxembourgeoises, comme il est d’usage.
Le lendemain 14 mal, deux organes de presse, le luxemburger Wort’ et le ‘tageblatt’, ont publié des contributions de deux journalistes qui avaient pu recueillir les positions de Mme Nuland, et seulement de Mme Nuland. L’on y apprend également que le ministre des Affaires étrangères avait eu un dîner avec la secrétaire d’Etat adjointe le 12 mai.
Cette visite s’étant déroulé hors normes, plusieurs questions s’imposent:
1) Qui a pris l’initiative de cette visite?
2) Pourquoi autant de discrétion autour de la visite de Mme Nuland?
3) Quel a été le statut protocolaire de la visite de Mme Nuland?
4) Le déroulement de la visite était-il conforme aux usages protocolaires usuels en la matière?
5) Quel était l’objet de la visite et quels en sont les résultats et conclusions?
6) Est-il vrai que la presse n’a pas été invitée ou informée par le SIP dans son ensemble, tel qu’il est d’usage lors de telles occasions? Dans l’affirmative, pourquoi n’a-t-elle pas été convoquée dans son ensemble à un point-presse?
Un échange de vues portant sur les élections et les enjeux européens a eu lieu récemment entre des délégations de l’OGBL (Jean-Claude Reding, Danièle Nieles) et déi Lénk (André Hoffmann, Justin Turpel, Serge Urbany et David Wagner). André Hoffmann, candidat aux élections européennes, a exposé les grandes lignes du programme de déi Lénk pour ces élections dont l’idée fondamentale du programme (« Europa nei opbauen ») repose sur la rupture avec l’orientation néolibérale menée depuis quelques décennies par la Commission européenne et cautionnée par les gouvernements nationaux. Les programmes d’austérité mis en place dans toute l’Union ne peuvent mener qu’à un appauvrissement général de la population.
Les deux délégations sont d’accord qu’il faut y mettre un terme. Il faut au contraire construire un nouveau modèle social européen, revenir à une véritable redistribution des richesses, notamment par le biais d’une politique fiscale progressive, et démocratiser l’Europe. Un autre objet de discussion et de convergence de points de vue a été le Grand marché transatlantique entre les USA et l’UE (aussi appelé « TAFTA »), dont les deux parties demandent l’arrêt des négociations. Cette position est également partagée par le plus grand syndicat outre-Atlantique, l’AFL-CIO.
Sur les points concernant la politique sociale, Jean-Claude Reding, président de l’OGBL, a souligné que les positions de déi Lénk convergent avec les positions de l’OGBL. Il a également souligné que l’UE doit changer le cap qu’elle poursuit depuis les années 1990: depuis cette période, la Commission n’a plus proposé le moindre accord positif en faveur des droits des salariés. Il a également regretté l’absence de droits syndicaux européens à la hauteur des enjeux actuels, dont ceux de pouvoir conclure des accords transfrontaliers, ce qui, en prenant l’exemple d’Arcelor-Mittal, aurait constitué un outil nécessaire dans les mains des salariés pour défendre leurs intérêts. D’autres sujets, comme la hausse de la TVA, la réforme des allocations de chômage, la réforme des bourses pour étudiants, ainsi que la réforme de la loi sur les délégations des salariés, ont fait l’objet d’un échange de vues et, à nouveau, confirmé de larges convergences de vues entre l’OGBL et déi Lénk.
Der offene europäische Binnenmarkt, der freie Kapitalverkehr und die neoliberale Globalisierung haben seit den 1980er Jahren einen maßlosen Wettbewerb der Steuersysteme ausgelöst, auch zwischen den Mitgliedstaaten der EU. Der herrschende Neoliberalismus hat jede Regulierung und Koordinierung zur Eindämmung des Steuerdumpings verhindert. Die starke Reduzierung der Steuern auf den Gewinnen der großen Konzerne, auf den hohen Einkommen und Vermögen, die Abschwächung der Progressivität haben die Staaten ärmer gemacht und die sozialen Ungleichheiten größer. Die Steuerflucht und die Strategien zur Steuervermeidung haben diese Entwicklung noch verstärkt. Dank zahlreicher Nischen und Ausnahmeregelungen liegen die real bezahlten Steuern – vor allem bei großen Konzernen – weit unter den legalen Steuersätzen. Die Umverteilungsfunktion der Steuern wurde so erheblich geschwächt. Das wachsende Gewicht der indirekten Steuern (vor allem der Mehrwertsteuer) hat diese soziale Regression noch weiter verschärft.
déi Lénk wollen:
1. Ein Weltfinanzregister aufstellen mit allen finanziellen Eigentumstiteln, die im Umlauf sind: Aktien, Obligationen, Derivate usw.
2. Die soziale Funktion des Steuersystems wieder stärken, um eine übermäßige Konzentration des Reichtums, die Akkumulation sozial nutzloser und gefährlicher (Spekulation) finanzieller Ressourcen zu verhindern; um einen starken Sozialstaat zu finanzieren über die Abschöpfung der hohen Einkommen und Vermögen.
3. Dazu eine europaweite Abstimmung zwischen dem europäischem und den nationalen Parlamenten, den Gewerkschaften, Verbraucherorganisationen, NGOs und eine breite öffentliche Debatte anstoßen für eine Strategie konvergierender Steuersysteme, gegen das Steuerdumping.
4. Mit einer europäischen „Steuerschlange“, minimalen Sätzen und breiten Bemessungsgrundlagen eine starke Progressivität der Steuern auf Einkommen, Gewinn, Vermögen und Erbschaften absichern.
5. Aus dem Erlös einer europäischen Finanztransaktionssteuer den europäischen Haushalt speisen und große Infrastrukturarbeiten finanzieren, etwa für den ökologischen Umbau der Industrie, den öffentlichen Transport, erneuerbare Energien usw.
6. Mit einer europäischen Vermögenssteuer die Strukturfonds und die sozialen Maßnahmen der EU finanzieren.
7. Eine europäischen ökologische Steuer auf den Betrieben einführen, um die schädlichen Emissionen zu bekämpfen (CO2-Steuer statt Emissionshandel), die ökologische Transformation und die Maßnahmen gegen den Klimawandel zu finanzieren.
8. Mit der Besteuerung an der Quelle, d.h. am Produktionsstandort, den Fiskaltourismus bekämpfen, also die Verlagerung der Gewinne in die Staaten mit niedrigen Steuern.
9. In das Statut der Europäischen Aktiengesellschaft auch Bestimmungen gegen Strategien der Steuervermeidung einschreiben.
10. Die Aufsicht der Beschäftigten und ihrer Gewerkschaften auch auf die Besteuerung der Betriebe erweitern (wirklich bezahlte Steuern, Verlagerung der Gewinne in Steueroasen, Manipulation der Transferpreise…)
11. Alle Steuernischen, die die Umverteilungsfunktion der Steuern reduzieren, aufdecken und bekämpfen.
12. Gemeinsam kämpfen gegen Steuerflucht und Steuerbetrug, gegen die vielfältigen Ausnahmeregelungen zu Gunsten der reichsten und mächtigsten Personen und Betriebe; der automatische Informationsaustauch ist ein Schritt in die richtige Richtung, aber noch nicht ausreichend: die unterschiedlichen Strategien der „Steueroptimierung“ erlauben immer noch, sich der Steuern zu entziehen.
13. Gegen alle Arten von Steuerparadiesen wo auch immer kämpfen, zum Beispiel den Banken und Betrieben verbieten, Filialen oder Aktivitäten dorthin zu verlagern.
D’Fräihandelsofkommes vun der EU mat den USA (TTIP) an 10 Minutten …
Den 8. Juli 2013 sinn d‘Verhandlungen ugaang tëscht der EU an den USA iwwert een transatlantescht Handels- an Investitiounsofkommes, ofgekierzt TAFTA oder TTIP. Ziel dovun ass ee gemeinsame Wirtschaftsraum, eng gemeinsam Fräihandelszon ze schafen, déi d’ganz EU an d’ganz USA ëmfaasst. Obschonn d’Verhandlunge am Geheime stattfannen, stong d’Thema zenterhier scho puermol um Ordre du jour vun eng Rei europäesche Sommeten a Ministerréit.
Ëmmer méi Organisatiounen vun der Zivilgesellschaft aus de Beräicher Ëmwelt, Soziales, Gewerkschaften, Konsumenteschutz, … weisen net nëmmen drop hinn, datt d’Verhandlungen zu dësem Ofkommes vollkommen ondemokratesch sinn, mee vrun allem och schwéierwiegend Konsequenzen an Amerika, an Europa an och zu Lëtzebuerg waërten hunn.
Iwwregens sinn dës Verhandlungen gëscht, den 10. März 2014, zu Bréissel an hier 4. Ronn gaang.
Een éischte Punkt, deen kritiséiert muss ginn, ass deen datt Konzerner solle Staaten vru spezielle Gerichter verkloe kënnen, wann hier Investitiouns- an Handlungsfräiheet, sou wéi s’am Accord festgehal soll ginn, an engem Land a Fro gestallt ass. Mat sou engem Regime kéinten Betriber géint d’Gesondheetspolitik, Ëmweltpolitik, Reguléirungen am Finanzberäich an beim Aarbechtsrecht an dem engen oder anere Land virgoen a souguer Schuedenersaz akloen. Sou Geriichter gëtt et schonn an aneren Ofkommen, mat der Konsequenz datt op déi Aart a Weis schonn vill Länner vu Konzerner ugeklot si ginn, fir Schuedenersaz a Milliounenhéicht ze bezueluen …
Op Drock vun der ëffentlecher Mobiliséierung an der franséischer Regierung huet den EU-Handelskommissär Karel de Gucht lo mol d’Schafe vun sou spezielle Gerichter ausgesat, mee trotzdem gëtt och doriwwer weider verhandelt. Sou eng Geriichtsbarkeet ass ee Kärstéck vun enger liberaler Wirtschaftspolitik an ass nach laang net vum Dësch …
Schonn 1995-97 hu multinational Konzerner an hier Unhänger vun der Welthandelorganisatioun wëllen sou een Ofkommes, den AMI (MAI) aushandelen. Den AMI hat déiselwecht Ausriichtung wéi den TTIP, mee gouf 1998 gestoppt, wéi un d’Liicht vun der Ëffentlechkeet komm ass, wat do verhandelt géing ginn. Mat deenen Ofkommessen ass wéi mam Drakula: wann se bis un d’Liicht kommen, zerfalen se … An dat näit Ofkommes, den TTIP, ass näischt anescht wéi eng verännert a verschäerfte Form vum AMI, déi scho vun 2004 un vum EU-Parlament virbereet a guttgeheescht gouf, fir sou „eng wirtschaftlich NATO“ ze schafen.
Wou sinn lo déi konkret Problemer vun deem geplangten Ofkommes:
Éischte Problem ass deen, wéi schonn erwähnt, datt do Konzerner kënnen Staate vru Geriicht verkloen, wa se Problemer hunn mat deenen hire Regelungen fir Ëmwelt, Soziales, Gesondheet asw.. Dat ass lo mol ausgesat, mee net vum Dësch.
Zweete Problem ass deen, datt de speziellen Schutz an Europa fir kulturell an audiovisuell Kreatiounen, deen a Franreich d‘“Exception culturelle“ heescht, hei längerfristeg a Fro gestallt gëtt, wann dat Ofkommes a Kraaft trëtt.
Drëtte Problem: de Projet betrëfft och ëffentlech Déngschtleeschtungen, zum Beispill am Beräich vun der Gesondheet, dem Transport, der Energie, …
Véiertens, geet den Accord awer vill méi wäit, an ëmfaasst all Handelsberäicher, an zwar d’Liberaliséierung vum Handel vun allen industriellen an landwirtschaftleche Produkter. Dobäi geet et net bnëmmen ëm d’«suppression totale des droits de douanesur les produitsindustriels et agricoles», mee vrun allem ëm den «objectif d’atteindre les niveaux les plus élevés de libéralisation des investissements». – Sou steet et am Mandat vun der EU-Kommissioun.
D’EU an d’USA wëllen hier Reglementatioun an all deene Beräicher iwwerenee stëmmen. Méi streng Normen sollen als Hindernis ugesi ginn a waërte verbuede ginn. Dobäi befënnt d‘USA sech haut ausserhalb vun bal allen wichtegen Ofkommesse am ökologesche, sozialen a kulturelle Beräich, souwuel a Bezuch op déi wichtegst Konventiounen vun der OIT, dem Kyoto-Protokoll géint d’weider Klimaverännerung, d’Konventioun iwwer Biodiversitéit an Aarteschutz, a souguer d’Konventioun vun der Unesco iwwert déi kulturell Vilfalt! Bestëmmung doriwwer bidden an den USA an der Regel manner Schutz wéi déi an Europa. D’Absicht vun de Konzerner aus den USA an och aus Europa ass et mat sou engem Ofkommes d’Schutzbestëmmungen a ganz Europa rof zéien!
Dee ganze Projet baut drop op, fir duerch méi Exporter d’Handelsaktivitéit unzekuerbelen. Domat gëtt déi lokal a regional Produktioun a ville Beräicher gebremst. D’Emissiounen vun CO2 géingen em 4-11.000 Tonnen zouhuelen – wat am totalen Widersproch mat der europäischer Politik fir d’Reduktioun vun den Zeeregazen ass. Et ass eng reng produktivistesch Logik, op Käschte vun der sozialer an ekologescher Qualitéit vun de Wueren. Dat stëmmt och am Bau, bei de Emissiounsnormen vun Autoen a bei der Energieproduktioun. Am Agrarsecteur géif d’Opmaache vum europäesche Maart fir bëlleg Produkter vum amerikanesche Agro-Business eis Hormon-Fleesch, Chlor-Pouleten – dat sinn mat Eau-Javel desinfizéiert Pouleten, OGMen a mat Déieremiel gefiddert Fleesch bréngen!
Wichteg ass ët och z’ënnersträichen, datt déi Verhandlunge geheim gefouert ginn. Dat Mandat fir geheim ze verhandelen, ass vun der EU-Kommissioun an den Handelsministeren vun den 27 EU-Staaten sou ugeholl ginn. Obama, Barroso a Van Rompoy hunn eng Erklärung ënnerschriw, dat „näischt duerchsickeren duerf“. Zanterhier ass d‘Daampfwaalz um Rullen. Souguer d‘Informatiounen vun Edward Snowden iwwert d‘Bespëtzelung vun der EU duerch d’USA, d’NSA, huet näischt um Geheimhale geännert, sou datt d’USA weëssen wat d’Absichten vun der EU sinn, mee d’EU-Bierger net!
Et sief och drun erënnert datt den Ausseminister Jean Asselborn d’lescht Joer, den 2. Juli 2013, an dëser Chamber gesot huet, datt et géing drëms goen fir vrun de Verhandlungen iwwert deen „free trade agreement“ kuerzfristeg Garantien ze kréien vun de Amerikaner, datt all déi Schutzbestëmmungen a Reglementer net géingen a Fro gestallt ginn! De Jean Asselborn huet deemols souguer gesot, datt mir déi Garantien „d’nächst Woch kréie“ mussen – dat war fir d’Woch nom 2. Juli 2013, also bal vrun engem Joer, a mirgesinn haut datt, déi Garantien net komm sinn – bien au contraire: d’EU-Kommissioun ass an deene Verhandlungen kloer an der Defensiv. Souguer do wou se gesot hat fir haart ze bleiwen, z. Bsp. Hormon-Ranner oder Chlor-Pouleten, hunn si schon iwwert Chlor-Pouleten an der éischter Ronn am Juli d’lescht Joer noginn! An den Handelskommissär set dozou zynesch, datt doduerch „d‘Konsumenten an Europa de Choix kréien“ wéi ee Poulet si iesse wëllen, an dat an enger Situatioun wou de ganze Maart mat Bëllegpouleten iwwerschwemmt soll ginn…
Souguer op reng wirtschaftlechem Plang, wat den Handel ugeet, géing dat Ofkommes op Käschten vun Europa goen. Douanstaxen sinn an der EU am Duerchschnëtt 5,2%, an den USA 3,5%. D’USA profitéieren also zu 40% méi vun der Ofschafung vun den Taxen wéi Europa; de schwaachen Dollar, kombinéiert mat den ekologesch an sozial niddregen Oplagen an den USA, droe weider zur Delokaliséierung an d’USA bei … D’Kommissioun erkennt beispillsweis un, datt et an der Metallurgie zu enger „baisse importante“ kéim. Dat géing de Chômage weider erhéijen, an domatt och rëm den Drock op soziale a ëmweltbezunnen Schutzmoossnamen. De Kommissiounspresident Barroso sot: „80 % vun den erwaarte Wuestumsgewënner aus dem Accord erginn sech aus dem Ofbau vun der Laascht vu Reglementer a Bürokratie“. De President vun der IG-Metall, der gréisster Gewerkschaft vun der Welt, den Detlef Wetzel, seet d’Auswierkung op d’Aarbechtsplazen wier manner grouss wéi déi vum Wieder an trëtt an fir een direkte Stop vun de Verhandlungen. De Wirtschaftswuesstem wier, sou heescht et an der Propaganda vun der EU-Kommissioun, 0,5% op 10 Joer, dat wieren also genee 0,05% pro Joer! Mat der ganzer Propaganda soll just driwwer weg getäuscht ginn, datt et den Haaptzweck vum geplangten Ofkommes ass, fir Schutzreglementer am Intressi vun de Multien ofzebauen.
Zënter 2001 versichen d’USA an der Welthandelsorganisatioun sech géint de Widderstand vun China, Brasilien, Argentinien an Indien, déi een neien Zyklus vun Verhandlungen iwwert wirtschaftlech a kommerziell Liberaliséierung blockéiert hunn, nei Mäert an eng nei weltwäit wirtschaftlech Dominanz z’eroberen. Mat dem TTIP, matt deem si 50% vum Welt-BIP ofgedecke wëllen, soll dëse Widderstand duerchbrach ginn.
D‘Verhandlungen stinn ënnert dem direkten Afloss vun de mächtegsten Wirtschaftslobbyen aus Europa an der Amerika. D’Ëffentlechkeet ass ausgeschloss. Souguer d’Berichter vun de Verhandlungen, déi d’EU-Parlament kréie soll, sinn ee Witz vun Demokratie: si si nëmme fir d’Membere vun der Handelskommissioun, an strikt geheim, nëmmen op englisch a si net mol net an d’Aarbechtssproochen vun der Kommissioun, franséisch an englesch, iwwersat!
Konklusioun: Ech hu Versteesdemech fir all déi Organisatioune aus der ziviler Gesellschaft, déi warnen vrun deem wat sech hei deet. Et soll een sech déi puer Dokumenter, beispillsweis iwwert d’Mandat vun der EU-Kommissioun, déi raus komm, geleakt si ginn, wierklech ukucken, an da gesäit een, datt et sech hei ëm ee kloren Ugrëff op ons sozial Rechter, d‘ëffentlech Déngschtleeschtungen, op onsen Ökosystem an de Konsumenteschutz handelt, an zwar an engem Moos wéi mir e bis lo nach net kannt hunn!
Dofir och de Widderstand aus der Zivilbevëlkerung, deen am gaang ass sech a ganz Europa an Amerika, och zu Lëtzebuerg z’organiséieren. Iwwerall entsti Kollektiver, déi ee Stop vun de Verhandlunge fuerderen. Et ginn och nach Organisatiounen, déi verschidde Gebidder aus de Verhandlungen ausschléisse wëllen, mee ëmmer méi setzt sech d’Erkenntnis duerch, datt dat eng Illusioun ass, datt dës Verhandlungen kee gutt Enn huele kënnen. Mir hunn bei dësen Verhandlungen méi ze verléieren, wéi ze gewannen.
An dat set och ons Motioun, déi mir dozou hei presentéiert hunn.
Ce mercredi, le Comité des libertés civiles du Parlement européen a abrogé un passage du rapport sur la National Security Agency (NSA) états-unienne enjoignant les Etats-membres de l’Union européenne d’accorder l’asile à M. Edward Snowden, ancien employé de la NSA, qui a révélé les activités d’espionnage massif de la NSA envers les citoyens et les gouvernements de l’Union.
Alors que l’UE devrait traiter M. Snowden comme un héros et lui garantir l’asile, elle le lui refuse. Les parlementaires de Parti populaire européen (dont est membre le CSV) ainsi qu’une grande partie du Parti socialiste européen (dont est membre le LSAP) ont supprimé ce passage. Pendant ce temps, M. Snowden doit constamment craindre pour sa vie.
déi Lénk condamne également les propos de l’eurodéputé Frank Engel (CSV), qui, interrogé par le Spiegel, a affirmé qu’il ne “fallait pas trop brusquer les Etats-Unis”. Une telle attitude constitue un acte de soumission envers le gouvernement des Etats-Unis et va à l’encontre des intérêts des citoyens de l’UE.
Mais cette décision constitue également un élément de négociation que l’UE mène de manière opaque avec le gouvernement des USA en vue de ratifier le Traité de libre-échange entre l’UE et les USA.
Le 25 mais prochain, les citoyens européens auront l’occasion de renouveler leur parlement et d’y envoyer des députés qui représentent vraiment les intérêts des citoyen-ne-s de l’Union.
Laut dem leschte Rapport vun der UN-Welternährungsorganisatioun hunn am Zäitraum 2011-2013 geschätzten 842 Millioune Mënschen an der Welt u chronescher Ënnerernährung gelidden, daat mécht ronn 12% vun der Weltpopulatioun aus. All 3 ½ Sekonn stierft e Mënsch un Honger.
1967 ass eng éischt UN-Konventioun zur Ernährungshëllef ofgeschloss ginn, déi zum Ziel haat, iwwerschësseg Agrarproduiten an déi sougenannten Entwécklungslänner ze transferéieren.
Déi nei Konventioun vum Abrëll 2012 enthält wesentlech Fortschrëtter, wéi zum Beispill eng nohalteg Liewensmëttelhëllef, déi déi lokal Agrarproduktioun net ënnerhiellegt an – sou wäit dat méiglech ass -d’Liewensmëttel oder hir Zousätz op lokalen oder regionale Marchéë keeft, an dat fir d‘Liewensmëttel-Autonomie vun de betraffene Regiounen z‘erhalen.
Dëst si sécherlëch bedeitend Fortschrëtter, déi mär als Lénk och begréissen a firwaat mär och dëse Gesetzesprojet ënnerstëtzen.
Nawell ginn ët awer eng Rëtsch Kritikpunkte, déi dësem Accord dann awer och eng Aura vun Hypocrisie ginn:
Well et si grad ökonomesch Akteure vun deenen industrialiséierte Länner, déi déi natierlech Ressourcen vun deene Länner ausbeuten. Et si grad Fräihandelsofkommessen, déi d’Agriculture vun deene Länner zum groussen Deel zerstéieren an duerch Phänomener wéi Land-Grabbing zum Spillball vu multinationale Konzerner maachen.
Multinational Konzerner déi dann erëm kolossal Sommen an den Finanzzentren vun der Welt placéieren an domat – och zu Lëtzebuerg – d’Spekulatioun op Liewensmëttel unheizen.
Et ass och e Widdersproch, wann een déi betraffe Länner encouragéiere wëll, national Strategien géint d’Ursaache vum Honger ze entwéckelen, a gläichzäiteg an dëser Konventioun betount, dass d’Fräihandelsregeln vun der Welthandelsorganisatioun OMC Virrang virun de Regelen vun dëser Konventioun hunn.
Daat heescht also, datt déi Fräihandlesverträg weiderhinn virun enger nohalteger lokaler Entwécklung priméieren.
D’Ziler vun dëser Konventioun sinn och net contraignant vis-à-vis vun de räiche Geberländer – déi sech och weiderhin ausdrécklech an dëser Konventioun Verhandlungsfräiheet an der OMC virbehalen!
Besser kann een déi ékonomesch Intresse wuel net définéiren, déi och schänterlecherweis hannert esou Konventiounen géint Liewensmëttelhëllef stin!
Dat gesäit een och dodrun dass d’europäesch Kommissioun scho säi finanziellen Engagement hei begrenzt huet , obschonn – wéi de Staatsrot sarkastesch schreift – dës Haltung net konform ze si schéngt zu den Hëllefsufroen aus de noutleidende Länner.
Duefir, Här President, esoulaang déi eigentlëch Uersaache vum Honger an der Welt nët resolut ugaangen ginn, riskéiren esou Konventiounen eng Drëps op e woarme Steen ze bleiwen.
