Question parlementaire concernant la baisse temporaire de la fiscalité lors de la vente de biens immobiliers

Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre je souhaite poser les questions suivantes à Monsieur le Ministre des Finances, à Monsieur le Ministre du Logement ainsi qu’à Monsieur le Ministre de l’Intérieur:

Monsieur le Président,

En date du 1 juillet 2016 une modification de l’article 99ter de la loi modifiée concernant l’impôt sur le revenu du 4 décembre 1967 est entrée en vigueur, réduisant de moitié la taxation des plus-values immobilières réalisées dans le cadre de l’article précité. Selon l’exposé des motifs du projet de loi cette mesure provisoire dont l’échéance était initialement fixée au 31 décembre 2017 avait pour vocation “…de déclencher une action offensive et positive en vue d’augmenter l’offre de terrains à bâtir et d’habitations.”

Cette mesure a ensuite été prorogée pour une année supplémentaire avec l’entrée en vigueur de la loi du 15 décembre 2017 concernant le budget des recettes et des dépenses de l’État pour l’exercice 2018. Le rapport sur ce projet de loi explique cette prorogation par la volonté du gouvernement “…de contribuer à l’augmentation de l’offre de terrains à bâtir et d’habitations en assouplissant la fiscalité en matière de réalisation de terrains et d’immeubles bâtis”.

Partant, je voudrais poser les questions suivantes à Messieurs les Ministres:

1. Messieurs les Ministres, ont-ils basé leur décision de proroger cette disposition sur un premier bilan de l’efficacité de la mesure en matière de mobilisation de terrains et d’habitations? Dans l’affirmative, pourront-ils partager ce bilan avec les membres des commissions parlementaires compétentes?

2. Le nombre de ventes de terrains et d’habitations a-t-il connu une augmentation suite à la baisse de la taxation des plus-values immobilières? Dans l’affirmative, Messieurs les Ministres disposent-ils de données permettant d’établir un lien explicite entre la baisse de la taxation et l’augmentation des ventes immobilières?

3. Messieurs les Ministres peuvent-ils donner des précisions relatives aux demandes de permis de construire? Les communes ont-elles enregistré une hausse subséquente à l’introduction de cette réforme sur la taxation de la plus-value et si oui, de quel ordre?

4. Messieurs les Ministres ont-ils déjà pu déterminer si les recettes de la taxation des plus-values immobilières réalisées dans le cadre de l’article 99ter de la loi modifiée concernant l’impôt sur le revenu du 4 décembre 1967 ont connu une évolution suite à la mesure citée? Si oui, laquelle?

Avec mes salutations respectueuses,

David Wagner
Député

Motion demandant la gratuité des transports publics

La Chambre des Députés du Grand-Duché du Luxembourg,

Considérant :

(-) la volonté affichée du gouvernement de développer davantage le réseau des transports publics au Luxembourg ;

(-) la mise en service du premier tronçon du tramway au Kirchberg et des nouveaux arrêts de trains de Howald et de Pfaffenthal-Kirchberg ;

(-) l’attrait croissant de la population pour les transports publics et notamment les transports en commun sur rails ;

(-) les obligations européennes du Luxembourg en matière de lutte contre le réchauffement climatique ;

(-) que le secteur des transports est responsable de 55,4% du CO2 émis au Luxembourg et qu’une baisse nette des émissions prescrites par les obligations précitées, va de pair avec une transition du transport individuel vers les transports en commun ;

(-) le niveau d’encombrement préoccupant du réseau routier luxembourgeois notamment à cause de l’augmentation constante du trafic individuel motorisé ;

(-) les efforts budgétaires importants consentis au développement continu des réseaux routiers luxembourgeois ;

(-) qu’en 2016 le taux de risque de pauvreté ou d’exclusion sociale s’élevait à 19,7% au Luxembourg ;

(-) que la gratuité des transports publics constituerait un allègement financier important pour les personnes et ménages menacés par la pauvreté et l’exclusion sociale ; 

(-) que certains groupes de la population, dont notamment les jeunes jusqu’à l’âge de 20 ans accomplis et les étudiants jusqu’à l’âge de 30 ans accomplis, jouissent déjà aujourd’hui de la gratuité des transports publics ;

(-) que d’autres groupes de la population, dont notamment les personnes âgées de 60 ans et plus, jouissent d’un tarif réduit des transports publics ;

(-) que les recettes générées par la vente de billets et d’abonnements ne représentent qu’une proportion infime des coûts globaux des transports publics ;

(-) qu’un renoncement aux recettes précitées serait compensé à long terme par une baisse de l’impact négatif de la pollution et du bruit sur la santé humaine et l’environnement ;

invite le Gouvernement

à introduire la gratuité universelle des transports publics luxembourgeois.

Marc Baum                                                                           David Wagner

Député                                                                                   Député

 

Budget: Ongesond (Steier)Nischen a feelend Zukunftsinvestitiounen

D’Budgetsgesetz, dat des Woch an der Chamber gestëmmt gouf, ass ee vun de wichtegsten –  wann net esouguer dat wichtegst Gesetz, iwwer dat d’Parlament am politesche Joer entscheet. Mam Budgetsgesetz ginn d’Deputéiert der Regierung d’Vollmuecht fir d’Ausgabe vum Staat, sief et fir Investitiounen an Infrastrukturen, fir de Finanzement vum Sozialstaat  oder d’Gehälter vun de Leit, déi fir de Staat schaffen, mathëllef vun de Recetten a ggf. mat Kreditter ze tätegen. Kuerz: mam Budget gëtt  d’Chamber der Regierung déi finanziell Méiglechkeeten de Fonctionnement  vum Land z’assuréieren.
 
De  Budget besteet aus enger Recetten- an enger Ausgabesäit. D’Recettesäit  setzt sech e.a. zesummen aus all de Steieren, déi de Staat ophieft. Hei  ënnerscheet een tëscht direkte Steieren, also d’Besteierung vun de Salairen oder de Beneficer, an indirekte Steieren, zum Beispill d’TVA op Wueren a Servicer.
 
D’Ausgabesäit  vum Budget besteet aus zwee Typpe vun Ausgaben: déi lafend Ausgaben an  d’Kapitalausgaben. Lafend Ausgabe sinn zum Beispill d’Salairë vun de  Leit, déi fir de Staat schaffen oder sozial Transfert’en (Kannergeld,  Studiëbourssen etc.). Kapitalausgabe sinn en aneren Terme fir  Investissementer, z.B. an d’Schinnennetz oder wann eng Schoul gebaut  gëtt. Dëst sinn Ausgaben an d’Zukunft, déi de  Räichtum vum Land nohalteg vergréisseren. Wann zum Beispill eng Schoul  gebaut gëtt, da gëtt déi joerzéngtelaang genotzt, hei ginn dausende  SchülerInnen ausgebilt, déi dono e Liewe laang gesellschaftlech an  ekonomesch Wäerter schafen a weider entwéckelen.
 
Wëll  de Staatsbudget aus Sue besteet, déi de Staat bei de Stéit, de Betriber (…) asammelt, andeem en Salairen (Aarbecht),  Gewënner, Dividenden (Kapital) mat enger gewëssener Steier beleet an en déi Suen da erëm ausgëtt fir verschidde Systemer (sozial  Prestatiounen z.B.) an Infrastrukturen ze bezuelen, huet de Budget eng  ganz wichteg Funktioun: e verdeelt de geschafene Räichtum em. A wéi dëse Räichtum ëmverdeelt gëtt, ënnerläit engem politesche Choix duerch d’Deputéiert an der Chamber. 
 
D’Parlament decidéiert wéi eng ekonomesch Aktivitéite wéi een Deel zu de Recetten am Budget bäidroen. Hei stellt  sech d’Fro, ob z.B. Leit, déi vun de Friichte vun hirer Lounaarbécht  liewen, méi bäidroen, wéi Leit,  déi hiert Kapital fir sech schaffe loossen. Et entscheet dann awer och iwwer d’Ausgaben. Zum Beispill stellt sech hei d’Fro, ob vill an Nischen oder Prestigeprojet’en investéiert gëtt, déi nëmmen enger Elite ze gutt kommen oder ob d’Suen a wichteg ëffentlech Infrastruktur a Servicer fléissen, déi all Mënsch ze gutt kommen.
 
Wëll d’Ëmverdeelung vum Räichtum vum Parlament ofhänkt, misst een eigentlech  dovunner ausgoen, dass des Ëmverdeelung am Interesse vun de Leit ass, wëll et zu engem groussen Deel eben vun deene Leit gewielt gëtt, déi schaffe ginn an op effikass ëffentlech Infrastrukturen a Servicer wëlle kënnen zréckgräifen. Deem ass awer net esou. 
 
D’Parlament ass bei der Decisioun iwwer d’Budgetspolitik nämlech zimlech staark ageschränkt. Engersäits hunn d’national Parlamenter duerch de Standuert- a Steierwettbewerb an Europa schonn en ageschränkte Choix. D’Staaten versichen sech géigesäiteg z’ënnerbidden a gi bei ville Steieren ëmmer méi déif. Anerersäits feelen den Deputéierten an och der Zivilgesellschaft de Gros vun de wichtegen Donnée’en iwwer d’Recetten am Budget, ouni déi konkret Alternativvirschléi net ze formuléiere sinn. Eng wierklech demokratesch a kontradiktoresch Debatt iwwer de Budget ass soumat net méi méiglech.
 
Opgrond vun dësem klengen Handlungsspillraum an de feelenden Informatiounen iwwer d’Recetten, ass eng gerecht Ëmverdeelung souwéi eng gezielten Investitiounspolitik an déi wierklech wichteg Beräicher (Logement, Mobilitéit, Bildung a Recherche) fir d’Zukunft vum Land a sengen AwunnerInnen nëmme schwéier méiglech. Am Géigendeel, de Budget setzt ganz staark op d’Entwécklung vun onnohaltegen Nischen (SpaceMining, Rüstung, Tanktourismus, Finanzplaz…) a bereet d’Zukunft nëmme fir den 1% vir.
 

 

D’Recettesäit vum Staatsbudget ass eng schwaarz Këscht

Eng ëffentlech Debatt iwwer d’Recetten am Staatsbudget ass zu Lëtzebuerg  net wierklech méiglech. Dofir enthält de Budget einfach ze wéineg  Informatiounen iwwer d’Hierkonft vun de Steieren: wéi eng ekonomesch  Secteur’en bezuele wéi vill Steieren op de Beneficer? Wéi eng Beiträg  komme vun de ganz héije Léin? Wéi setzt sech den Ertrag aus Kapitalsteieren zesummen? Wëll déi Donnée’en net ëffentlech sinn, ass et onméiglech fir Schlëss ze zéien an am Detail z’analyséieren, wéi eng  Gruppe vu Leit oder Betriber an Aktivitéite vill oder wéineg zum Fonctionnement vum Staat bäidroen an dovun ausgoend konkret Virschléi ze maachen. Des Intransparenz ass natierlech am Interesse vun de grousse Betriber a Fortunen.
 
E puer Beispiller erausgegraff, déi des Problematik illustréieren:

 

Ëmmer méi staark Belaaschtung vun der Aarbecht an de Stéit

Ee ganz wichtege Schluss léisst sech awer och aus de ganz allgemengen  Zuelen am Staatsbudget schonn zéien. D’Stéit droen de groussen Deel vum Staatsbudget bäi, d’Besteierung vu Betriber a Finanzprodukter dogéint  verhältnisméisseg ëmmer manner.

Donieft  gëtt däitlech, dass déi direkt Besteierung op Akommes och ëmmer méi zu  Laaschte vum Facteur Aarbecht (also d’Besteierung um Loun) geet.
 

Steierreform: Entlaaschtung an éischter Linn fir Betriber an déi déck Gehälter

D’Steierreform  déi vun der Regierung als eng zolidd Entlaaschtung fir all d’Stéit zu  Lëtzebuerg ugekënnegt gouf, huet a Realitéit Betriber (Gewënnbesteierung vun 21% op 18% erof) an déi héich Léin verhältnisméisseg méi entlaascht, wéi déi kleng a mëttel Léin.  D’EU-Kommissioun weist a sengem Lännerbericht 2017 (Säit 15), dass bei der  Besteierung vun de Léin déi 10% vun de Léin, déi am héchste leien, am meeschte vun der Reform profitéiert hunn an  dass d’steierlech Entlaaschtung méi grouss gëtt, wat de och Loun méi héich gëtt. Eng Ausnam bilden hei just déi 10% vun den déifste Léin, déi iwwer  d’Verduebelung vum crédit d’impôt och méi däitlech – wann och manner wéi déi héich Léin – entlaascht gi sinn. Insgesamt awer huet d’Steierreform zu enger weiderer Ëmverdeelung vun ënnen no uewe bäigedroen.

Stock-Options: Steiernische fir ganz héich Léin

D’Stock-Options si symptomatesch engersäits fir d’Intransparenz vun der Steierpolitik an de Recetten am Budget an  anerersäits fir d’Ongerechtegkeet vun dëser Steierpolitik.  D’Stock-Options sinn eng Aart Steiernisch, déi et Salarié’en op méi  héije Posten an engem Betrib a soumat mat héije Salairen erméiglecht,  bis 50% vun hirem Loun iwwer Stock-Options, also Undeeler/Aktië vun hirem Betrib oder souguer och einfach just iwwer un de Boursenindex gebonnen Optiounen ze kréien. Vu que, dass déi Undeeler manner  héich besteiert ginn, wéi déi héich Tranchë bei héije Léin, kënnen se  heimat Steiere spueren. Et ass also erëm eng weider Méiglechkeet fir déi  Leit mat den héchsten Akommessen, Steieren ze vermeiden, op Käschte vun  den anere Steierzueler, déi des Méiglechkeeten net hunn.

D’Steierverwaltung weess zudeem net vill iwwer des Praxis, wëll se keng Donnée’en doriwwer sammelt. Dat  genee’t Ausmooss ass also net bekannt, wouduerch et och erschwéiert gëtt,  fir et op Basis vu gesécherte Fakten a Fro ze stellen. Schätzunge vum  Finanzministère (den et also och net genee weess), bedeiten d’Stock-Options awer e steierlechen Ausfall vu bal 200 Milliounen d’Joer. Dat ass e Stéck méi wéi d’Regierung all Joer an de Logement investéiert!
 

 Ausgaben: Feelend Ëmverdeelung zugonschte vu wichtege sozialen Infrastrukturen

 D’Intransparenz vun der Recettesäit vum Budget berout op enger ondemokratescher politescher Haltung déi als Konsequenz huet dat d’Depensen net kënnen no engem  zukunftsorientéierte proaktiven Investitiounsmodell ausgeriicht ginn. 
Engersäits feelen d’Informatiounen iwwer d’Opschlësselung vun de Recetten, dat heescht iwwer dat wat jidderee genee zum Recettebudget bäidréit, an anerersäits feelen d’Donnée iwwer d’finanziell Besoin’e an deene Beräicher déi zu den Haaptpilier’en vun der Gesellschaft zielen, nämlech d’Educatioun, de Logement, d’Mobilitéit, well se en direkten Afloss op d’Liewensqualitéit vun de Leit hunn. Wann een net kann ausrechne wéi vill un staatlechen Investissementer feelen an wou déi Sue kënnen hiergeholl ginn, dann ass et relativ schwiereg konkret Fuerderunge bei der Investitounspolitk ze stellen.
 
Beim Logement an der Mobilitéit ass et oft ee Bléck an d’Realitéit vum Alldag, de ganz schnell visibel mécht wou et un Investissementer a politeschem Wëlle feelt, an ënnert wat fir Bedingungen an no wéi enge Prinzipien an Zieler hin investéiert gëtt.
Bei der Educatioun an der Recherche leet d’Regierung den Accent op eng unilateral Zukunftsvisioun am Aklang mat der Entwécklung vu neie Wirtschaftsnischen.
 
Logement: Feelend Investissementer géint Wunnéngskriis
 
Laut de Berechnunge vum Observatoire de l’Habitat vum Liser, missten all Joer 6500 Wunnenge gebaut ginn, nëmme fir déi aktuell Demande ze stëllen an d’Präisser ze stabiliséieren. Wann een och nach de Retard beim Wunnengsbau matrechent – den och Matschold un den héije Präisser haut ass – misste mindestens 8000 Logementer all Joer gebaut ginn. Tatsächlech ginn awer ni méi wéi 3500 Logementer d’Joer zu Lëtzebuerg gebaut. D‘Ausgabe fir Investitioune ginn am Budget fir 2018 (em 19% par rapport zu 2017 erop. Fir déi Joren dono bis 2021 ass da just nach eng méi kleng Progressioun virgesinn: bis 2021 sollen 12% méi an de Logement investéiert gi wéi nach 2018.
Heibäi gëllt et ze bemierken, dass fir 2016 eigentlech 130 Milliounen Kapitalausgaben virgesi waren. Tatsächlech goufen der awer 25 Millioune manner ausginn. Souguer déi Investitiounen déi budgetiséiert ginn, ginn also mol net gemaach.
 
Duerch méi staatlech Investissementer an de Wunnengsbau kéinten d’Immobiliëpräisser gedréckt ginn. De Montant a Budgetsposte fir Investitiounen an de Wunnengsbau geet duer fir  250-300 Wunnengen ze finanzéieren, mee wann een sech nach eng Kéier de Bedarf virun Ae féiert, dann ass dës Unzuel wierklech just marginal. Fir de Problem wierklech an de Grëff ze kréien, ass däitlech méi erfuerdert  (cf. Virschléi vun déi Lénk an 3 Beräicher: wunnen.dei-lenk.lu)
 
Mobilitéit: Op laang Dauer net ze verantworten
 
Iwwerlaaschten Infrastrukturen an Transportmëttel déi vill ze laang net renovéiert goufen an elo vill ze spéit ersat oder erweidert ginn, bezeien dat an deene leschten 30 Joer am Beräich vun der Mobilitéitsentwécklung näischt proaktiv geplangt an investéiert gouf.
Och wann sech mëttlerweil eppes an der Mobilitéit beweegt, sou dréit sech de Réckstand awer vu Joer zu Joer mat weider, well keen Ëmdenken a Punkto Wuesstemsentwécklung stattfënnt a och kee Paradigmewiessel a Punkto Wirtschaftspolitik. Bei engem Wuesstem vu 4% Prozent dee weiderhin unhält an all Joers dausende Leit méi an d’Land zitt an d’Awunnerzuel vergréissert, ass et schwéier virstellbar mat dësem Investitiouns- a Planifikatiounsrythmus op ee gréngen Zweig bei der Mobilitéit ze kommen.
Den Tram war e gréissert Investissement (280 Mio) a setzt Weiche fir eng modern a méi nohalteg Mobilitéitsentwécklung, déi sech awer leider nëmmen op Stad Lëtzebuerg an seng Peripherie limitéiert. Trotz gréisseren Investissementer an de Schinnentransport bleift och weiderhin de Fokus vum Transport um motoriséierten ëffentlechen Transport an um Auto, dat féiert zum Ausbau vum réseau routier. D’Vergréisserungkäschte vun der A3 (356 Mio) leien no beim Gesamtbudget vun 305,8 Mio déi de Staat 2016 an de Beräich vun de Schinneninfrastrukturen investéiert huet. Fir d’Planifikatioun vun der Mobilitéit ass ee Gesamtbudget vun 826.698.994 virgesinn de laafende Käschten couvréiert. Par rapport zu 2017 ass dat eng Augmentatioun vu 4,3 %.
 Sozial a geographesch Ofgrenzunge gëllen als Konsequenz vun enger kranker Mobilitéitsentwécklung. 
Allgemeng feelt et un Informatiounen iwwer d’Mobilitéitsverhale vun de Leit am Kontext vun der wirtschaftlecher Entwécklung, vum urbanen Auserneewuessen an der klammender Awunnerzuel. D’Besoin’e un Infrastrukturen an Transportméiglechkeete souwéi de flächendeckenden Ausbau vum Verkéiersnetz un d’Besoin’e vun allen Awunner mussen identifizéiert ginn. déi Lénk fuerderen eng universell Gratuitéit vum ëffentlechen Transport . Dës stellt ënnert verschiddenen Aspekter een Argument fir eng gréisser Attraktivitéit vum ëffentlechen Transport duer. Zu der Demokratiséierung vum ëffentlechen Transport gehéiert och eng gerecht Pai fir d’Personal. D’Tramfuerer kommen hei vill ze kuerz.
 
Educatioun a Recherche: Opgebaut op Wirtschaftsnischen
 
Wat Educatioun betrëfft läit de politeschen Akzent vum Budget 2018 bei der “Recherche, Développement Innovation” – 169.517.630 euros –  am Géigesaatz zum “Enseignement supérieur et recherche” (Finanzementer vun Dokteraarbechten) – 124.792.000 euros –  an dem Enseignement (Universitär Ausbildung) – 3.633.581 euros.
Wéi den Term “RDI” et illustréiert, ass d’Recherche neierdéngs gebonnen un d’Entwécklung  vu neie Wirtschaftsnischen duerch d’Patenter zum Beispill. D’Innovatioun reimt mat wirtschaftlecher Verwendbarkeet vun neie Recherchen. RDI steet also fir eng Organisatioun vun der Recherche déi op Output ofzielt dat heescht éischter op direkt applizéierbar Resultater déi gebonne sinn un d’politesch a wirtschaftlech Intérêt’e vun der Regierung. De PNR 2020 gesäit en Investissement vun 2,3 – 2,6% vum PIB  (Privat- an Ëffentlech Gelder), wouvun 1/3 an d’Recherche publique sollt investéiert ginn.
Eng grouss Partie vum ëffentleche Geld fléisst an d’ Recherchezenteren, well do gëtt nämlech op d’Schwéierpunkte vun der lëtzebuerger Wirtschaft higeforscht, ewéi zum Beispill de Finanzement vun der Recherche Spatiale bis zu 238,5 Mio, wouvun 120 Mio an d’Initiativ “Space Resources.lu” fléissen. Déi sougenannte fundamental Recherche, déi d’Sozial- an Humanwëssenschafte mat abegräift muss sech ëmmer méi dem Drock vun enger Nischepolitik ënnerwerfen. Sou ass dann och de mot d’ordre an der Educatioun an an der Recherche souwéi an allen ekonomesche Beräicher: d’Digitaliséierung. Am Rapport intermédiaire vun der Rifkin Etüd konnt ee liesen dat de Fokus bei der Educatioun ab elo misst beim Enseignement vun de neien Technologien an der digitale pedagogesche Mëttel leien, fir dat den Astig an déi drëtt Industriell Revolutioun ka geléngen an de Risiko vermidde gëtt dat Leit am digitalen Zäitalter op der Streck bleiwen. Och wann d’Digitaliséierung sech kann ënnert verschiddenen Aspekter positiv bewäerten, muss awer verhënnert ginn, dat besonnesch bei der Schoulausbildung déi bestoend Inegalitéiten net nach weider auserneen driften. Och ouni d’Digitaliséierung vun de Schoulen, besteet weiderhin ee Bedarf un engem Opstocken un Personal. Bei der Evolutioun vun der Embauche vu neiem Personal fir den Enseignement läit den Trend awer éischter bei engem Ofbau oder bei der Stagnatioun un Personal trotz ëmmer gréissere Besoin’e duerch eng wuessend Populatioun an neien Defi’en. Allgemeng ass den ëffentleche Bildungssystem a Gefor. De Staat desengagéiert sech ëmmer méi an iwwerléisst d’Finanzéierung an d’Bestëmmung vun der Recherche an dem schouleschen Inhalt Privatfirmaen. Déi wuessend sozial Ongläichheeten déi sech am Educatiounsberäich kristalliséiere gi mëttlerweil vum Staat selwer ugedriwwen. De lëtzebuerger Staat investéiert ëmmer méi an dës Aart vun ëffentlechen Eliteschoulen. Den ëffentleche Bildungssystem huet mat Inegalitéiten ze kämpfen déi sech duerch d’Konkurrenz mat ëffentlechen Eliteschoule weider verschäerfen.
 
Verteidegung: Oprëschtung an Nischepolitik
 
Wéi bei der Recherche priméiert och an enger anerer, bedeitend méi onmoralescher Nisch de Fokus op ekonomesche Retombéeë, an zwar an der Rëschtungspolitik.
A kengem Beräich ginn d’Depensen an d’Investitioune méi erop wéi fir d’Rëschtung. Während d’Gesamtausgabe fir dee Posten 2014 nach bei 118 Millioune louchen, sollen se sech d’nächst Joer bei 262 Millioune befannen an 2021 souguer bei 361 Milliounen. Dat ass also ronn eng Verdräifachung vum Budget a stellt 2021 dat duebelt vun dem duer, wat d’Regierung plangt fir fir d’Bekämpfung vun der Wunnengsnout auszeginn. Dobäi setzt d’Regierung bei dësen Investitioune geziilt op Beräicher, déi och ekonomesch e Gewënn brénge kënnen. Anescht gesot: hei gëtt mat Oprüstungsspiralen, Konflikter, Krich a potentiell mat mënschlechem Leed Geld verdéngt.
 Dobäi kënnt: d’Regierung huet sech der NATO géigeniwwer verflicht, déi Ausgaben ze maachen. Déi gi par rapport zum PIB gerechent a wëll de PIB vu Lëtzebuerg numol sou schnell wiisst, mussen déi Militärausgaben dem Tempo Schratt halen. Eppes wat d’Regierung an de sozialen an ekologesche Beräicher wéi beim Wunnengsbau, der Schoul oder der Mobilitéit verschléift – nämlech nohalteg Investitiounen ze tätegen, déi de steigende Bedürfnisser vun engem wuessende Land gerecht kënne ginn – dat mécht se dann awer an der Rëschtungspolitik. 
 

Zwischenbilanz einer Privatisierung

Zu Gast am Land

Die Privatisierung kommunaler Betriebe gehört zur Programmatik fast aller Parteien, ist aber im Wahlkampf ein eher unbeliebtes Thema seitens der BefürworterInnen. Beispielhaft für die Public-Privat-Partnerships (PPP) ist das Oberkorner Schwimmbad, dessen private Betreibung von DP und Grünen beschlossen und später von Grünen, LSAP und CSV weitergeführt wurde. Es ist an der Zeit eine Zwischenbilanz für dieses Projekt zu ziehen.

2014 übergab die Gemeinde Differdingen Schwimmbad, Fußballstadion und Parkhaus an eine Privatfirma. Durch das PPP wurde das kommunale Frei- und Hallenbad Oberkorn zum Aquasud Wellness-Center der Firma Vert-Marine. Beim Umbau konnten Zeitplan und Budget eingehalten werden, die neue Anlage ist energieeffizienter und der Wasserverbrauch niedriger, die Betriebskosten sind demnach auch gesunken. Ja, das Aquasud ist besser ausgestattet, eine Modernisierung ist aber grundsätzlich auch in kommunalen Betrieben möglich, wie es die Schwimmbäder Strassen-Bartringen und Niederanven beweisen. Allerdings konnte durch die private Betreibung tatsächlich viel Geld eingespart werden, hauptsächlich durch die Senkung der Personalkosten. Es gelten jetzt anstelle des Kollektivvertrags der Süd-Gemeinden die Gehälter des Privatsektors. Weitere Einsparungen gibt es durch präventive Schließungen des Freibads bei schlechten Wettervorhersagen, da das Personal dann nur an rentablen Tagen eingesetzt werden muss. Auch durch feste Zeiten für bestimmte Besuchergruppen werden die Präsenzzeiten des Personals reduziert: Vormittags ist das Bad für reguläre Gäste geschlossen, Nachmittags dürfen keine Schulklassen und Maison-relais-Gruppen ins Bad. Die Rutschen sind für die Schulgruppen nur an einem Tag am Ende des Trimesters geöffnet.

Dass das Bad nun auch im Sommer öfters geschlossen blieb wurde zum Gegenstand einer Polemik, der Impakt der Privatisierung geht aber viel weiter. Die Privatisierung stellt erstens einen Demokratiedefizit dar. Die Einwohnerinnen und Einwohner haben weniger bis gar keinen Einfluss auf die Verwaltung des Schwimmbads, zudem ist das Vertragswerk zwischen Gemeinde und Betreiberfirma geheim. Zweitens werden die sozialen Nebenkosten des Unterfangens ignoriert. Durch die minimalen Gehälter des Personals, die vielen Interimsverträge und die Auslagerung von Aufgaben an eine (fragwürdige) Sicherheitsfirma erhöht sich die Zahl der Menschen im Niedriglohnsektor. Die wenigsten Angestellten werden sich eine Wohnung in Differdingen leisten können – was wiederum eine größere Verkehrsbelastung mit sich zieht und natürlich der auch im Blau-Grünen Koalitionsvertrag aufgezeichneten “Stadt der kurzen Wege” widerspricht. Drittens wird die Zusammenarbeit mit Schulklassen und Maisons-Relais erschwert, ein Minus also für das kommunale Betreuungs- und Erziehungsangebot.

Das Schwimmbad in Oberkorn ist eine soziale, hygienische und sportspolitische Errungenschaft der Schmelzstadt, seit 1936 befand es sich in öffentlicher Hand. Die auf Fun, Konsum und Rentabilität ausgerichtete Privatbetreibung steht dem ursprünglichen Charakter entgegen. Es gibt Alternativen zu Privatisierungen, das zeigt auch der Trend zur Rekommunalisierung, den der deutsche Städte- und Gemeindebund schon 2013 belegte. Vorstellbar wäre zum Beispiel eine Öffentlich-Öffentliche-Partnerschaft zwischen zwei Gemeinden, etwa mit der Gemeinde Sanem, die über keine eigenen Bäder verfügt. Der kommende Wahlkampf gibt die Gelegenheit über solche Alternativen zu diskutieren – und abzustimmen.

Gary Diderich, Gemeinderat Differdingen, Sprecher déi Lénk

Question parlementaire: Procédure en matière de législation fiscale

Monsieur le Président,

Conformément à l’article 80 du Règlement de la Chambre des Députés, je vous prie de bien vouloir transmettre la question parlementaire suivante à Monsieur le Ministre des Finances.

Dans l’édition du 28 juillet 2017 du “Land”, un ancien directeur général de la Commission de surveillance du secteur financier (CSSF) accorde un entretien à cet hebdomadaire.

Répondant à une question relative au processus législatif en matière de législation fiscale (Question du journaliste: “La législation financière naît donc d’un processus informel et très hybride?”), le haut fonctionnaire en retraite déclare: “Ce que je ne trouve vraiment pas bien, c’est que le ministère des Finances fasse écrire des projets de loi par des études d’avocats ou des firmes d’audit. Au cours des dernières années, cette pratique s’est malheureusement répandue.”

Partant, je voudrais poser les questions suivantes à Monsieur le Ministre des Finances:

1) Monsieur le Ministre peut-il confirmer cette affirmation?

2) Si oui, peut-il indiquer quels projets de loi adoptés ou en cours ont été entièrement ou partiellement rédigés par des études d’avocats ou des firmes d’audit?

3) Toujours dans l’affirmative, Monsieur le Ministre peut-il donner les raisons d’une telle externalisation du travail législatif?

4) Monsieur le Ministre estime-t-il qu’une telle pratique est justifiable et justifiée? Ne pense-t-il pas qu’elle est nuisible à l’intérêt général dans le sens qu’elle permet à un secteur déterminé d’influencer grandement la législation dans le sens de ses intérêts particuliers?

5) Toujours dans l’affirmative, Monsieur le Ministre ne pense-t-il pas qu’il faudrait mettre un terme à cette pratique?

Avec mes salutations respectueuses,

David Wagner

Député

Demande de mise à l’ordre du Jour de la politique d’investissement du Fonds souverain intergénérationnel du Luxembourg (FSIL)

Monsieur le Président,

Nous vous saurions gré de bien vouloir demander à Monsieur le Président de la Commission des Finances de mettre à l’ordre du jour d’une prochaine réunion de ladite commission un point relatif à la politique d’investissement du Fonds souverain intergénérationnel du Luxembourg (FSIL) et d’y inviter Monsieur le Ministre des Finances.

Selon le rapport annuel 2016, le FSIL détient des parts de onze fonds d’investissement ETF négociés en bourse. Or, il apparaît que ces différents fonds investissent notamment dans des entreprises qui violent ou qui ont violé des conventions internationales dont le Luxembourg est partie prenante et qui pour cette raison se trouvent sur la liste d’exclusion du Fonds de compensation commun au régime général de pension (FDC).

A titre d’exemple, le FSIL investi de cette manière dans des entreprises états-uniennes qui produisent ou commercialisent des bombes à sous-munition, alors que la loi du 4 juin 2009 portant approbation de la Convention sur les armes à sous-munition stipule dans son article 3 : « Il est interdit à toute personne physique ou morale de financer, en connaissance de cause, des armes à sous-munition ou des sous-munitions explosives ».

Partant, nous aimerions demander à Monsieur le Ministre de prendre position par rapport à cette problématique et d’expliquer si oui, et de quelle manière, il compte mettre la politique d’investissement du FSIL en conformité avec les engagements internationaux du Luxembourg.

Veuillez agréer, Monsieur le Président, l’expression de notre parfaite considération.

David Wagner

Marc Baum

Zukunftsfonds sucht Rendite ohne Rücksicht auf Verluste

Der 2014 ins Leben gerufene luxemburgische Zukunftsfonds (FSIL) investiert in Firmen, die Streubomben herstellen, Menschenrechte verletzen oder massive Umweltschäden zu verantworten haben. Damit verstößt die Regierung sowohl gegen internationale Konventionen als auch gegen die völlig unzureichenden sozial- und umweltpolitischen Kriterien, die sie beim Rentenfonds (FDC) anwendet.

Laut Regierung soll der Fonds souverain intergénérationnel du Luxembourg (FSIL) ein Sparguthaben aufbauen, das zum Wohlstand der zukünftigen Generationen beitragen soll. Dabei fährt der Fonds seine Renditen mithilfe von multinationalen Firmen ein, die gegen internationale Konventionen verstoßen und einer nachhaltigen Entwicklung massiv entgegenwirken. Auf diese Weise wird weltweit eine zerstörerische Entwicklung gefördert, die nicht nur den kommenden Generationen eine schwere Last aufbürdet, sondern bereits heute zu massiven Menschenrechtsverletzungen und Umweltschäden führt.

Kriterien des Rentenfonds werden missachtet

Nachdem déi Lénk 2010 aufgedeckt hatten, dass der luxemburgische Rentenfonds (FDC) Aktienpakete von Streubombenherstellern besaß und somit gegen die Osloer-Konvention verstieß, entledigte die Regierung sich dieser schleunigst. In der Folgezeit erarbeite der FDC minimale Kriterien in Sachen sozialer und umweltpolitischer Verantwortung, auch wenn diese von déi Lénk und zahlreichen Organisationen der Zivilgesellschaft als völlig unzureichend angesehen werden. Zu diesem Zweck führt der FDC eine schwarze Liste von derzeit 69 Firmen, die gegen internationale Konventionen verstoßen: in Unternehmen, die auf dieser Ausschlussliste stehen, darf der FDC nicht investieren.

Beim FSIL gelten jedoch ausschließlich finanztechnische Vorgaben. Nach einer Analyse von déi Lénk investiert der Zukunftsfonds FSIL so indirekt in mindestens 25 Firmen, die auf der schwarzen Liste des Rentenfonds FDC stehen – und somit gegen internationale Konventionen verstoßen, die Luxemburg unterzeichnet hat. Darunter findet man beispielsweise die Erdölgesellschaft Chevron, die für die Umweltkatastrophe im Osten Ecuadors verantwortlich ist, den Bergbaukonzern Vale, der wegen Menschenrechtsverletzungen in mehreren Ländern am Pranger steht oder auch den Rüstungskonzern Textron, der für die Herstellung und Kommerzialisierung von Streubomben bekannt ist. Auch Unternehmen, die wegen der Entwicklung von Nuklearwaffen, dem illegalen Abbau von Ressourcen oder wegen Menschenrechtsverletzungen in den Palästinensergebieten auf der Ausschlussliste des FDC stehen, werden vom FSIL finanziell unterstützt.

Investitionspolitik völlig inkohärent

Im Gegensatz zum FDC investiert der FSIL nicht direkt in Aktien oder Anleihen, sondern hält Anteile von elf börsennotierten Fonds[1], die von privaten Finanzinstituten verwaltet werden und die ihrerseits Wertpapiere von Firmen halten. Diese indirekte Investitionsstrategie entbindet den luxemburgischen Staat jedoch nicht von seiner Verantwortung, da er Gewinne auf Kosten von illegalen oder zumindest äußerst fragwürdigen Praktiken erzielt.

„Es ist völlig inakzeptabel, dass die Regierung direkt oder indirekt in multinationale Firmen investiert, die internationales Recht brechen, beziehungsweise einer nachhaltigen Entwicklung massiv entgegenwirken“, so der Abgeordnete Marc Baum, der diesen Punkt auf die Tagesordnung einer nächsten Sitzung der Finanzkommission setzen lässt.

déi Lénk fordern die Regierung dringend auf, die Investitionsstrategie des FSIL von Grund auf zu überarbeiten und endlich die sozial- und umweltpolitischen Kriterien des Rentenfonds FDC erheblich zu stärken. Beide Staatsfonds müssen ernsthaft reformiert werden, damit sie den von Luxemburg ratifizierten internationalen Abkommen, insbesondere dem Pariser Klimaabkommen und der UN-Nachhaltigkeitsagenda 2030, nicht mehr zuwiderlaufen.

Demande de mise à l’ordre du jour

[1] Laut dem Jahresbericht 2016 hält der FSIL Anteile an folgenden 11 Fonds : SPDR Barclays Euro Aggregate Bond UCITS ETF (ISIN IE00B41RYL63), ISHARES Euro Aggregate Bond UCITS ETF (ISIN IE00B3DKXQ41), Natixis AM Funds – Natixis Euro Aggregate I/A (ISIN LU0935223387), Vanguard Total Bond Market ETF (ISIN US9219378356), IShares Core U.S. Aggregate Bond ETF (ISIN US4642872265), Schwab U.S. Aggregate Bond ETF (ISIN US8085248396), ComStage MSCI World TRN UCITS ETF (ISIN LU0392494562), db x-trackers MSCI World Index UCITS ETF 1C (ISIN LU0274208692), Lyxor ETF MSCI World (ISIN FR0010315770), Db x-trackers MSCI Europe Index UCITS ETF (DR) (ISIN LU0274209237), Amundi ETF MSCI Europe UCITS ETF (FR0010655696).

Neijooschried vum Carole Thoma

La vidéo du discours de notre co-porte-parole Carole Thoma prononcé lors du Pot du Nouvel An est désormais en ligne.

Léif Komrodinnen a Komroden,
Léif Gäscht,
Léif Frënn,

Als Virbereedung op meng Ried hunn ech mer ugelauschtert, wat d’lescht Joer op dëser Plaz gesot gouf. Deemools huet de Marc ugefaangen, andeems en eis alleguer vill Kraaft fir dat neit Joer gewënscht huet. Am Réckbléck hu mer déi Kraaft och gebraucht. Well 2016 war deelweis – entschëllegt den Ausdrock – e schäiss Joer.
Aleppo gouf zum Symbol fir all déi Plazen op der Welt, wou d’Bevëlkerung ënner mäerderesche Kricher leide muss. Mir hunn all live materlieft, wéi sech d‘Situatioun ëmmer méi zougespëtzt huet bis déi humanitär Katastroph perfekt war.
An den USA gouf e Mann mat Hëllef vu Rassismus a Sexismus, vu Gewaltverherrleschung a Ligen zum nächste President gewielt.
D‘Briten hu sech opgrond vun Hallefwourechten an Angschtmaacherei dozou entscheed, d’EU ze verloossen.
An hei zu Lëtzebuerg hate mer de Luxleaks-Prozess, wou den Antoine Deltour an de Raphael Halet  an éischter Instanz zu Prisongs- a Geldstrofe condamnéiert goufen. 2 Whistleblower also, déi just ëffentlech gemaach hunn, wéi wäit Lëtzebuerg geet fir am internationale Steierdumping d’Nues vir ze halen.
An deem Prozess koumen dann esou aberwitzeg Geschichte raus, wéi z.B., dass PwC Bréifpabeier vun der Lëtzebuerger Steierverwaltung zur Verfügung hat fir schnell an einfach Rulingen ausstellen ze kënnen.
Normal, mat Steiervermeidung ass net ze spaassen, do zielt all gewonnenen Dag. Wa mer do ze lues sinn, kéint en anert Land kommen an eis keng Steieren virun der Nues ewech klauen.
A während viru Geriicht sech zwee Whistleblower verdeedege mussen, well si opgewisen hunn, dass riseg Betriber mat enorme Beneficer quasi keng Steier bezuelen, geet an der Gesellschaft déi sozial Schéier weider auserneen.
Den Aarmutsrisiko läit bei 16% an all Fënnefte riskéiert an der Tëschenzäit, Affer vun Aarmut oder sozialer Exklusioun ze ginn. Ëmmer méi Leit bleift um Enn vum Mount näicht méi iwwereg, well schonn alleng de Logement d’Halschent vun hirem Loun frësst.
Fir deem entgéintzewierken huet d’Regierung eng Steierreform op de Wee bruecht. Deene Leit, vun deenen ech elo grad geschwat hunn, hëlleft dat zwar net immens vill. Vum grousse Kuch kréie si just déi puer Grimmelen, déi vum Dësch falen.
Eng Steierreform, déi zu méi sozialer Gerechtegkeet géing féieren, hätt ganz anescht missen ugepak ginn. Nee, hei hu mer et, kuerz virun de Wahlen, mat enger Tournée générale ze dinn.
Anescht kann een et net bezeechnen, wann Paien bis zu 25 Dausend Euro de Mount dovu profitéieren. Wou ass do d’Stäerkung vun der Mëttelschicht oder d’Ennerstëtzung vun den ënneschte Lounkategorien?
Dobäi kënnt, dass och nach lauter Steierkaddoen un déi grouss Betriber verdeelt goufen, sou dass dem Staat am ganzen iwwer 500 Milliounen Euro manner zur Verfügung stinn. Suen, déi eigentlech gutt géinge gebraucht gi fir wichteg Investissementer, zum Beispill an de Logement oder eise Sozialsystem, dee bei all Geleegenheet ofgebaut gëtt.
Well déi puer Grimmelen, déi fir déi normal Leit vum Dësch falen, gi bei wäitem net duer fir d’Austeritéitspolitik vun dëser Regierung während de leschte Joeren ze vergiessen.
Nach am Juni gouf d’Kannergeld gekierzt. An och déi geplangte Reform vun der Fleegeversécherung ziilt just drop of, d‘ Ausgaben ze reduzéieren.
Gläichzäiteg wiert sech d’Regierung awer dogéint, Steiere vun e puer honnert Milliounen, déi dem Staat zoustinn, ze kasséieren, wéi mer am Dossier Fiat erlieft hunn a wahrscheinlech deemnächst och am Fall Engie.
Bei Sozialleeschtungen ze spuere fir spéider Steierkaddoen ze maachen ass eng Politik, géint déi mir eis ëmmer mat Hänn a Féiss gewiert hunn an och an Zukunft weider wäerte wieren.

Iwerhaapt huet dës Regierung, genau wéi déi virrecht, komesch Virstellunge vum Bild, dat Lëtzebuerg ausstrahle soll. Mir sinn net nëmmen a Steierfroen net d’accord, mä och wann et drëms geet, wien hei wëllkomm ass.
Mir hu schonn e puermol kritiséiert, dass verschidde Ministere sech ze vill op déi Ultra High Net Wort Individuals, wéi se sou schéi genannt ginn, konzentréieren an doduerch d’Realitéit, an där déi meescht Leit hei am Land wunnen, aus den Ae verléieren.
Riseg Luxusimmobilien dreiwen de Präisspigel enorm an d’Luucht a blockéieren de Wunnraum, virun allem am Zentrum. Jonker a Leit ouni feste Wunnsëtz ginn aus de Stadzentre verdriwwen, well se net an d’Bild passen, dat soll vermëttelt ginn.
Mä de Clou kënnt mat deem neien Immigratiounsgesetz, dat an e puer Woche soll gestëmmt ginn.
An deem Projet de loi ass festgehal, dass eng Famill mat Kanner, déi op Lëtzebuerg kënnt, kann am Centre de Rétention festgehale ginn, an zwar net méi, wéi bis elo, 3 Deeg laang, mä ganzer 7 Deeg.
Eng Famill mat klenge Kanner, déi also näischt falsch gemaach huet, ausser op Lëtzebuerg ze komme fir hei Asyl unzefroen, soll kënnen eng ganz Woch laang festgehale ginn.
Gläichzäiteg ginn am selwechte Projet de loi nei Kritären agefouert fir en Titre de Séjour ze kréien. Dee gëtt nämlech dann u jidderee verschenkt, deen tëscht enger halwer Millioun an 20 Milliounen Euro zu Lëtzebuerg investéiert.
Wie Fric huet, däerf bleiwen; wie vu Misère an Honger fortleeft, gëtt 7 Deeg agespaart an da rëm heem geschéckt. Dat ass Immigratiounspolitik à la Blo-Rout-Gréng. An eng Schan!
Verschidde Politiker wëllen d’Rechter vun engem Mensch anscheinend vu sengem Bankkonto ofhängeg maachen.
Ma net nëmmen an der Immigratiounspolitik, ganz allgemeng stellt sech d’Fro, wéi eng Visioun vu Lëtzebuerg déi grouss Parteien hunn.
Hinne schéngt et duerzegoen, sech op juristesch Ingenieurskonscht ze spezialiséieren, ob am Kader vum Steierdumping oder neierdéngs am Space Mining. Well, si mer éierlech, et kann nach esou spannend kléngen, mä schlussendlech handelt et sech beim Space Mining ëm näicht aneres wéi eng weider Iddi, wéi een alt nees alleng duerch Erëmjongléieren mat Paragraphen, Sue maache kann, déi engem net gehéieren.
Et geet nämlech drëm, e legale Kader hierzestellen, deen et privaten Entreprisen erlaabe soll, natierlech Ressourcen vun Asteroiden ze accaparéieren. An dat obwuel sech d’Vereente Natiounen eens sinn, dass de Weltraum der ganzer Menschheet gehéiert an domat net einfach privatiséiert ka ginn.
Ganz dovun ofgesinn huet de Space Mining net wierklech eppes mat der Economie circulaire ze dinn, déi vum selwechte Minister sou grouss annoncéiert gouf. Wou ass de Kreeslaf, wa mer elo schonn iwwer d’Grenze vun der Äerd ewech Ressource siche ginn?
Bei där ganzer Fëscherei a legale Grozonen an Ëmverdeelung vun ënnen no uewen si mir als déi Lénk oft déi eenzeg, déi dertëschent fonken. CSV an ADR stëmmen de Gros vun de soziale Kierzungen a Verschlechterunge mat, nach méi wäit vir sti se wann et drëm geet, Kaddoen un déi Räich ze verdeelen. Dat heescht, wa se net grad ze vill mat der Sich no Krëppercher a Kleesercher beschäftegt sinn.

Als Lénk hu mir dogéint versicht, eis Hausaufgaben ze maachen. Ech erënneren drun, dass mer dat ganzt Joer iwwer eng Campagne iwwer de Logement lafen haten, déi och nach dëst Joer wäert weidergoen, virun allem op Gemengeniveau.
Mir hunn net nëmmen opgewisen, wou de Moment déi gréisst Problemer leien, mä och ganz konkret Propose gemaach, wéi een de Leerstand mobiliséiere an déi batter néideg zousätzlech Wunnunitéite kuerz- a mëttelfristeg schafe kann.
Mir hu Motiounen an de Gemengeréit eraginn fir d’Locatairen anstänneg iwwer hier Rechter ze informéieren.
A mir hunn eng Proposition de loi agereecht, an där festgehal ass, dass deejéinegen, deen eng Immobilienagence an Usproch hëlt, och d’Provisioun muss bezuelen.
Vu dass et sech dobäi an deene meeschte Fäll ëm de Proprietaire handelt, gëtt de Locataire dovu befreit, e Service ze bezuelen, deen en ni bestallt huet. Dëse Prinzip existéiert an all eisen Nopeschlänner a géing zu enger net ze ënnerschätzender Entlaaschtung vun de Locataire féieren.
Mä de Logement ass just ee vun deene Sujeten, op deene mer geschafft hunn.
Éier eis zwee Deputéiert géint d’Reform vum PAN-Gesetz gestëmmt hunn, well dës an där Versioun Verschlechterungen fir d’Salariéen duerstellt, hu si eng Rëtsch vun Amendementer ausgeschafft, fir e bessert Gläichgewiicht tëscht Betrib a Salarié hierzestellen.
Am Géigenzuch zu der gefuerderter Flexibiliséierung wollte si méi Sécherheet an eng Oarbeschtszäitverkierzung duerchsetzen.
All eenzelt Amendement, dorënner d’Fuerderung no enger 6. Congéswoch,  gouf ouni jeeglech Diskussioun vun all deenen anere Parteie verworf.
Dat ass ëmsou méi verwonnerlech, wann ee weess, dass déi zousätzlech Congéswoch schonn eng Kéier an enger Gesetzespropositioun gefrot gouf, déi vu kengem anere wéi dem deemoolege gréngen Deputéierte François Bausch virgeluecht gi war. Esou schnell ännere sech d’Prioritéiten vu Gréngen wa se bei deene Grousse matspillen däerfen.
An och dass gëschter den Owend den Etienne Schneider op eemol d’Iddi vun enger Aarbeschtszäitverkierzung uklénge gelooss huet, kann no där Geschicht dach keen eescht huelen. De leschte Mount war d’Chance do!
Dat selwecht beim Mindestloun. Déi minimal Erhéijung, mat där sech esou gebrëtzt gouf, war näischt aneschters wéi eng gewéinlech Upassung un d’Lounentwécklung.
Domat bleift den onqualifizéierte Mindestloun ënnert där Zomm, déi ee laut STATEC brauch, fir hei am Land en ugemiessene Liewensstandard ze hunn.
Lëtzebuerg verstéisst an deem Fall géint déi europäesch Sozialcharta. Dat muss ee sech emol virun Aen halen.
Lëtzebuerg, eent vun deene räichste Länner vun der Welt, dat fräiwëlleg op Steieren a Milliardenhéicht verzicht an no de Stären, pardon, Asteroiden, gräift, eist wonnerbart Lëtzebuerg, schaaft 11% working poor. Dat heescht, all 9., deen hei am Land schaffe geet, kann net anstänneg vu sengem Loun liewen.
Fir dat ze änneren, hunn déi Lénk eng Motioun an der Chamber agereecht mat den Ziler, de Mindestloun esouwäit ze hiewen, dass een dezent dovu liewe kann, a gläichzäiteg d’Regierung opzefuerderen, en Aktiounsplang géint de Phänomen vun de Working Poor opzestellen.
Et kéint ee mengen, et wier schonn traureg genuch, dass et iwwerhaapt zu sou enger Motioun muss kommen, mä et geet nach besser.
Well ouni iergendeng Diskussioun oder Erklärung hunn d’Deputéiert vun déi Gréng, der LSAP an der DP ausnahmslos géint déi Motioun gestëmmt.
Zwou vun deenen dräi Regierungsparteie mengen heiansdo nach, si kéinte sech als „sozial“ bezeechnen an all deene Leit wëll ech eppes soen, vläicht lauschtert jo deen een oder aneren dono heemlech, wat hei gezielt gouf.
Op verschiddene Sujete kann ee sech net hannert Franktiouns- oder Koalitiounszwang verstoppen. Jiddereen, deen an där Chamber sëtzt, gouf gewielt, an ass individuell responsabel fir seng Aktiounen.
Säit dem 7. Dezember 2016 ass all Deputéierten vun der LSAP a vun déi Gréng dofir matverantwortlech, dass Zéngdausende vu Mënschen hei am Land all Dag schaffe ginn ouni kënne vun hirem Loun ze liewen. That’s on you. An dofir gëtt et keng Excuse.
Kolleginnen a Kollegen
Nodeems ech elo sou vill negativ Stëmmung verbreet hunn, muss ech awer och soen: Et war net alles schlecht. Nee, well trotz allem huet d’Zivilgesellschaft dat lescht Joer nees mobiliséiert an ass wéinst soziale Froe massiv op d’Strooss gaang.
Ech erënneren un déi riseg Manif am Juni, wou iwwer 9000 Leit fir d’Opwäertung vun de Fleege- a Sozialberuffer op d’Strooss gaange sinn. Ech si frou, dass et zu Lëtzebuerg nees eng Gewerkschaftskultur gëtt, déi et fäerdeg bréngt, massiv ze mobiliséieren, wann et néideg gëtt.
An da kann ech natierlech net aanescht, wéi iwwer CETA an TTIP ze schwätzen.
Et ass bal net ze gleewen, dass et fäerdegbruecht gouf, iwwer déi leschte Joeren en éischter drëchene Sujet wéi Fräihandelsaccorden, esou staark an de Fokus vun der Allgemengheet ze stellen.
Europawäit hunn 3.5 Millioune Leit eng Petitioun ënnerschriwwen. Ëmmer méi grouss a méi staark ass d’Well vun de CETA-Géigner ginn. 2015 hunn hei zu Lëtzebuerg nach 2000 Leit dogéint manifestéiert, 2016 waren et der schonn iwwer 5000. Zu Berlin eng hallef Millioun.
Europawäit, an och a Kanada, hu sech Gewerkschaften, Ëmweltverbänn, NGOen a Bierger zesumme gedoen fir den neoliberale Kräften entgéintzetrieden. Et ass ëm net manner gaangen, wéi déi sozial an ekologesch Standarden ze schützen an eis Demokratie net u Multinationalen ze verkafen.
D’Argumenter ware kloer op eiser Säit.
An awer huet d’Europäesch Kommissioun, zesumme mat deenen nationale Regierungen, net opgehalen, en Traité, deen d’Gesellschaft kloer net wollt, duerchzeboxen.
Nach besser: Wou dat wallounescht Parlament gedreet huet, säin Accord fir déi belsch Ënnerschreft net ze ginn a soumat dee ganzen Accord platzen ze loossen, do hunn d’Verdeedeger gejéimert, dat wier ondemokratesch.
Wat ass dat fir en Demokratieverständnis?
E puer Technokraten an hier Marionetten an de Regierunge mengen, si wéissten et besser wéi quasi déi komplett europäesch Zivilgesellschaft a probéieren, op Biegen und Brechen en Accord ze forcéieren, deen d’Majoritéit vun de betraffene Leit net wëll.
Mä wann dann een decidéiert, dat net mat ze maachen, dann handelt deen ondemokratesch.
Dat ass lächerlech a weist en trauregt Bild esouwuel vun der europäescher Kommissioun, wéi vun den nationale Regierungen.
Wéi der wësst, gouf CETA awer, trotz deem massive Widerstand, ënnerschriwwen.
Déi lëtzebuergesch Politiklandschaft huet sech op deem Dossier net mat Ruhm bekleckert.
Déi Lénk waren déi eenzeg, déi vun Ufank un a bis zum Schluss kloer géint CETA waren. D’DP, CSV an d’ADR sinn dofir.
D’LSAP huet, dank der Erpressung vum Jean Asselborn, en Accord fir CETA aus der Basis erausgekëddelt an hier Jugend an de lénke Flillek monddout gemaach.
An déi Gréng? Déi hu sech esou laang gewonn a gekéiert, bis se anscheinend guer net méi woussten, wou lénks a riets ass. Et war en Aarmut.
Mä de Kampf ass nach net eriwwer. Dëst Joer wäert d’Europaparlament iwwer CETA diskutéieren. An och déi national Parlamenter musse Positioun bezéien, dat heescht déi lëtzebuerger Parteie sinn nach net aus dem Schneider.
Mir wäerte weider sou vill Drock wéi méiglech maachen, fir deen ondemokratesche Wësch dach nach ze stoppen an endlech en Ëmdenken an internationaler Handelspolitik ze forcéieren. Déi lescht Schluecht ass nach net geschloen.

Et ass net déi eenzeg Schluecht, déi mer an de nächste Méint virun eis hunn. An der Chamber wäert deemnächst iwwert den Etat d’Urgence diskutéiert ginn.
D’Regierung well dëse wesentlech ausweiden, an domad och d’Méiglechkeet, d’Chamber ze iwwergoen.
Virwand si praktescherweis déi Terrorattacken, vun deenen et der 2016 och leider nees eng Rëtsch gouf.
Dobäi missten eis rezent Fäll, wéi déi krass Iwwerreaktioun vum Erdogan op de Putschversuch an der Tierkei, oder d’Situatioun a Frankräich, eppes Besseres beléiert hunn:
En Noutstand déngt virun allem dozou, onbequem Widderstänn vun der Bevëlkerung fir sozial, demokratesch an ekologesch Causë roueg ze halen.
Net d’Attentater, mä den Etat d’Urgence an d’Muecht, déi doduerch konzentréiert gëtt, sinn déi eigentlech Gefor fir d’Demokratie.
A propos Demokratie: 2017 gëtt d’Joer vun de Wahlen. An Däitschland, Frankräich an Holland sinn dëst Joer Parlamentswahlen. Zu Lëtzebuerg fängt e ganze Wahlzyklus mat de Gemengewahlen un.
Wann ee sech den Trend vun de leschte Joeren ukuckt, kann een dat net op déi liicht Schëller huelen.

Ech gouf gebuer 1990, ee Joer nodeems an Europa d’Mauere gefall sinn. Menger Generatioun gouf eng oppe Welt mat Brécken amplaz vu Stacheldrot versprach.
Mä leider ass d’Entwécklung vun deene leschte Joeren nees an déi aner Richtung verlaf. Et gëtt sech zeréckgezunn amplaz op déi aner duer ze goen. Net nëmmen an den USA an an Israel, och matten an Europa ginn no 25 Joer erëm Mauere gebaut.
Zum Deel, an dat ass de Moment zu Lëtzebuerg de Fall, ginn awer och Hindernisser gesicht, wou eigentlech keng sinn. Sprooche si keng Barrièren, et si Brécken. Wien eng nei Sprooch léiert, léiert eng nei Kultur, eng nei Aart a Weis fir ze denke, kennen.
An deem Sënn hu mier eng riseg Chance. All déi verschidde Sproochen, déi mir op der Strooss héieren, maachen Dieren op. Dieren zu deenen iwwer 170 Nationalitéiten, déi an deem klenge Land hei friddlech zesumme liewen.
Lëtzebuerg war historesch ëmmer op seng Nopeschlänner ugewisen an huet vun der Sproochevillfalt profitéiert. An dat soll och esou bleiwen.
Mir mussen nees méi openeen duergoen.
Déi Politikverdrossenheet an déi Protestwieler, déi dat postfaktescht Zäitalter ageleet hunn, sinn net ouni Grond a leschter Zäit esou staark ginn.
D’Leit si rosen, si fille sech net eescht geholl, si fille sech zum Deel – haart ausgedréckt – veroarscht. An et ass kee Wonner.
Dat geschitt, wann ee mengt, Demokratie wier en eidelt Wuert, deem keng Konsequenzen ze follegen hunn.
Wa Millioune Leit hieren Desaccord zu engem Traité ausdrécken, deen dann awer duerchgeboxt gëtt.
Wa se 40 bis 50 Stonnen d’Woch schaffe ginn an um Enn vum Mount net méi wëssen, wéi se de Frigo fëlle sollen.
Wann se gesot kréien, mir missten all spueren an da gesinn, dass Milliarden vun Euro a Banke gepompelt gi fir de Spekulanten hier Primen auszebezuelen.
D’Leit fillen sech veraarscht a se hu Recht.
Mir kënnen net méi zum Business as usual iwwergoen. Et ass un eis, d’Roserei an d’Frustratioun an déi richteg Richtung ze lenken.
Mat deene ville Wahlen, déi op eis duerkommen, sti mer un enger Kräizung.
Entweder ännere mer de System, maachen e méi demokratesch, méi sozial, méi ekologesch a méi fair. Oder mir mëschen de Beton a fänken nees un, Maueren ze bauen.

D’Gemengewahle sinn eis Chance. Et si wichteg Wahlen. Zum enge well se den Optakt vum Wahlzyklus duerstellen.
Virun allem awer well et déi demokrateschst an déi inklusiivst Wahlen hei am Land sinn. Praktesch jidderee ka matmaachen an decidéieren. An dat ass wichteg, well eng Gesellschaftsverännerung gëtt net vun uewen erof diktéiert, se wiisst um klenge Plang.
Wa mer net wëllen, dass 2017 esou e schäiss Joer wéi dat lescht gëtt, da si mer all gefuerdert. Mir mussen all eis Verantwortung iwwerhuelen an dofir suergen, dass déi Verännerung an déi richteg Richtung verleeft.
Mir mussen d’Frustratioun an Engagement ëmwandelen an eis zesumme staark maache fir sozial an demokratesch Gemengen.
Gemengen, an deenen d’Leit solidaresch matenee liewen amplaz den Noper als Bedrohung ze gesinn.
Gemengen, an deene jidderee Member vun der Gesellschaft ass a keen ausgeschloss gëtt.
Ech sinn zouversiichtlech, dass mir, all zesummen, 2017 de Grondsteen dofier leeë kënnen.
An dofir wënschen ech Iech alleguer déi néideg Energie an Optimismus, fir no vir ze kucken an d’Maueren, déi um Wee stinn, anzeräissen.
Ech soen Iech merci.

PdL 7050: Budget fir d’Joer 2017

1)     Em wat geet et am Gesetzprojet?

De Staatsbudget regroupéiert all d’Recetten an d’Depensen, déi de Staat am kommende Joer erwaart respektiv plangt an ass ee Pilier vun den ëffentleche Finanzen, nieft dem Budget vun de Gemengen an der sécurité sociale.

De Budget erfëllt wichteg Aufgaben, wëll en de Finanzement vum Fonctionnement vum Staat, wéi d’Administratioun, an d’ëffentlech Daseinsvorsorge, wéi d’Ausgabe fir Gesondheet, Schoul, Ëmwelt asw. assuréiert. En huet eng staark steierend Funktioun, wëll en d’Investissementer an ëffentlech Infrastruktur a Servicer finanzéiert. Iwwer d’Staffelung vun de Steieren an Taxen, déi de Staat anzitt an d’sozial Transfert’en, spillt de Budget och eng wichteg Roll an der Ëmverdeelung vum Räichtum.

De Budget huet also e maassgeeblechen Afloss op d’Entwécklung vum Land.

2)     Wat ass wichteg?

D’national Budget’en sinn encadréiert vu Regelen op EU-Niveau, déi de Gestaltungsspillraum vun de Länner staark aschränken. Wëll déi Regelen awer ondemokratesch sinn an ekonomesch wéineg Sënn maachen, hu mir se ëmmer kritiséiert. Lëtzebuerg ass awer wéi aner europäesch Nord/Kärstaate manner staark ageengt wéi d’Länner am Süden an dee Spillraum notzt d’Regierung och deelweis aus fir eng Rei Investitiounen op de Wee ze bréngen.

Grondsätzlech si mir awer der Meenung, dass déi Investitioune bei wäitem net duerginn, fir de Réckstand an der ëffentlecher Infrastruktur, deen sech iwwer Joerzéngte gebilt huet, wettzemaan. Dëse Réckstand weist sech um Wunnengsmaart, wou ëmmer manner Leit eng abordabel Wunneng fannen oder bei der Iwwerlaaschtung vum ëffentlechen Transport an de Stauen op de Stroossen.

Dat ass bedenklech, wëll de Steierdumping, den des an d’Virgängerregierunge bedreiwen, ëmmer méi Betriber an Aarbechtsplazen op Lëtzebuerg zéien, déi ëmmer méi Investitiounen néideg maachen. Duerch d’Reduktioun vun de Steieren (Betribsbesteierung geet vun 21 op 18% erof) fehlen dem Staat awer an Zukunft wichteg Recette fir déi Investitiounen ze tätegen.

3)     Wei hunn déi Lénk gestemmt?

Dogéint!

Och wann déi Lénk eng Rei positiv Elementer an dësem Budget gesinn an et kee Spuerbudget méi ass, si mir weiderhin der Meenung, dass dat staarkt Wuesstem vum Land duerch zolidd Investitiounen an d’ëffentlech Infrastruktur muss begleet a gesteiert ginn. Wëll nëmmen sou kënnen déi negativ Konsequenze vun dësem Wuesstem absorbéiert an d’Liewensqualitéit vun den Awunner an de Grenzpendler ofgeséchert ginn. D’Budgetsvirlag vun der Regierung kann déi Aufgaben net erfëllen.

De Budget gouf mat de Stëmme vun der Majoritéit ugeholl. All d’Dokumenter iwwer de Budget sinn hei ze fannen.

Wou ass dann dee neie Wand?

Tribune libre RTL Radio/Radio 100,7

D’Neiwalen 2013 sollte maachen dass alles anescht gëtt wéi virdrun. D’CSV gouf no Joerzéngten an d’Oppositioun geschéckt, an déi nei Regierung huet grouss ugekënnegt, datt sinn elo d’Fënstere wäit oprappe wäerte fir mol gutt ze lëften!

3 Joer méi spéit stelle mer fest dat de neie Wand nach ëmmer op sech waarde léisst, an datt déi nei Regierung d’Politik vu senge Virgänger am Fong weiderbedreiwt – bis op kosmetesch Ännerungen.

Den Afloss vun de Big4 ass elo manner verstoppt, den Alain Kinsch, Managing Partner vun EY sëtzt elo offiziell am Staatsrot an nom Matwierken um Koalitiounsprogramm schreift en dann elo och, esou gëtt spekuléiert, déi Avisen, déi säi Geschäftsfeld am meeschte betreffen. Keen Wonner dass een deem seng Firma Entreprisë beréit wéi se kenne manner Steiere bezuelen dozou bäidréit wann net esouguer maassgeeblech selwer dofir zoustänneg ass dass den Avis seet: Betriber sollen nach manner Steieren an Zukunft ze bezuele kréien.

Mä wat Spuerpolitik an d’Ëmverdeelung vum Räichtum vun ënnen no uewen ugeet hat och des Dräierkoalitioun keng aner politesch Äntwert op Staatsschold déi duerch d’Kaddoen un d‘Banke während der Kris gemaach gi sinn, am Sënn. Mam sougenannten Zukunftspak gouf op net manner wéi 258 Plaze queesch duerch de Gaart gespuert. An der Zwëschenzäit huet de Vize-Premier Schneider zouginn dat den Zukunftspak e Feeler war. Awer anscheinend just een elektorale Feeler…

An fir dee Feeler erëm gutt ze maachen, awer keng bedeitend sozial an ökologesch Weiche fir d‘Zukunft ze stellen, ass dann och déi proposéiert Steierreform an enger elektoraler Optik ausgeschafft ginn. Déi gespuerte  sollen hei erëm integral verdeelt ginn. De Wirtschaftsmotor leeft erëm, an d’Géisskanpolitik kënnt erëm an den Asaz. Net vill anescht wéi eng Kopie vun der CSV Politik aus den Uganks 2000er Joeren.

Net méi spéit ewéi leschte Freiden huet d‘Zentralbank Alarm geschloen. D’Steierreform wäert dat duebelt kaschte wéi geplangt, a stellt e Risiko fir d’Staatsfinanzen duer.

2015 gouf TVA vu 15 op 17% eropgesat. D‘Mehrwertssteier betrëfft jiddereen nämmlecht, jiddereen deen eppes keeft, op Aarm oder Räich bezilt zënter 2015 2% méi op de Servicer a Wueren déi an deen Taux falen. Am Géigenzuch soll d’Besteierung vu Betriber duerch d’Steierreform vun 21 op 18% erofgesat ginn. Dat schaaft Aarbechtsplaze gëtt gesot, an et däerf een net behaapten, domadder géife mir eis Nischenpolitik vu Steiervermeidung weider bedreiwen. Nee nee, offiziell heescht dat Steieroptimiséierung, a bei Luxleaks war alles legal. D’Geriicht war beim Uerteelssproch der selwechter Meenung, an huet d’whistleblower bestrooft, amplaz endlech déi richteg Schëlleg zur Verantwortung ze zéien.

Fakt ass, datt d’Haushalter de Staatsbudget mëttlerweil zu 2/3 finanzéieren, an dat Betriber just nach zu engem Drëttel bäidroen. Virun 30 Joer war et nach genau ëmgedréint.

Et gëtt héich Zäit fir d’Fënstere wierklech opzerappen an ze lëften, an eng Politik vun a fir d’Leit ze bedreiwen, a net nëmme fir Eliten a grouss Betriber, déi souwisou ëmmer manner zum Wuelstand vum Land bäidroen.

En anere LSAP Minister, de Romain Schneider, huet vir kuerzem missten zouginn, dat e gewëssenen Drock op dem Rentesystem besteet. De Grond ass datt festgestallt gouf datt d’Reserven am Pensiounsfong ab 2023 erof goe wäerte fir spéitstens 2043 komplett opgebraucht ze sinn. D’Zuel u neie Pensionäre klëmmt säit 2008 méi schnell ewéi Zuel u neie Beschäftegten. Bei enger konstanter Neischafung vun ëm déi 10.000 Aarbechtsplazen am Joer freet e sech wéi dat méiglech ass.

Eng vun den Äntwerten ass dat de Pensiounssystem eng konstant Hausse vun op d’mannst 4% brauch fir sech selwer ze finanzéieren. Dat erklärt och wisou de Begrëff Wuesstem elo beemol ganz uewen op der politescher Agenda steet.

Op déi drëtt industriell Revolutioun à la Riffkin e Mëttel ass fir dogéint ze steieren ass méi wéi onwahrscheinlech, a geckeg Iddi’en ewéi de Nation Branding a Space mining wäerten d’Kuar och net aus dem Dreck zéien. Et feelt einfach un engem Plang fir Zukunft vum Land nohalteg an ökologesch ze gestalten, wou Themen, bei deenen et et säit laangem brennt, ewéi zum Beispill d‘Moblititéit, Infrastruktur an de Logement, endlech sérieux an Ugrëff geholl ginn.

Et ginn nach eng sëlleche Beispiller wéi hei zu Lëtzebuerg Klientelpolik bedriwwe gëtt, bestoend aus Steiererliichterunge a Cadeau’en fir Superräicher a Grousskonzerner.

Gläichzäiteg gëtt bei de Leit gespuert an et bleiwen der ëmmer méi op der Streck.

Et gëtt héich Zäit fir d’Fënstere wierklech opzerappen an ze lëften, an eng Politik vun a fir d’Leit ze bedreiwen, a net nëmme fir Eliten a grouss Betriber, déi souwisou ëmmer manner zum Wuelstand vum Land bäidroen.

 

 

logo European Left logo GUE/NGL logo Transform! Europe